Maya Marie Collins

36- Bir yetenekte kendini geliştirmek için ders alacaksın.
Mekan: Derslikler (herhangi biri.)
Katılacaklar: Sen ve eğitmenin/profesörün.

Bu gün Çörek'i alıp gezdirmeye karar verdim. Alıp dışarı çıkardım ama Çörek çok huysuzdu,diğer arkadaşlarımdan bazıları pegasus binicilik dersi aldığını söylemişti. Pegasus ahırlarına doğru yöneldim.Orada bir kız vardı. Onu bir yerlerden gördümü hatırlıyor gibiydim.
''Şeyy...Merhaba,acaba Pegasus binicilik öğretmenini gördün mü?'' diye sordum.Kız yanındaki pegasusunu okşayıp şöyle dedi:
''O benim,nasıl yardım edebilirim?''
Ben de ona Çörek'i yönlendiremediğimi anlattım.
''İstersen sana ders verebilirim.'' dedi saf bir iyi niyetle.
İşte bu çok iyi olurdu.Heyecanla başımı salladım.

Ah,benim adım Maya.'' dedim. ''Çörek'i tanıyorsundur.''

Çörek huysuzluk yaparken kaşlarımı çattım.''Normalde böyle değildir,galiba sadece benim yanımda böyle değil.''

Çörek'in sadece benim yanımda uysal olmasına şaşırmıştım.Tabii bir sahip olarak gururluydum.

''Peki,nereden başlayacağız...Şey..''

''Rosemarie,bana Rose diyebilirsin.''

''Oh,tamam Rose..Pegasuslar konusunda zaten pek bir bilgim yok,bir pegasus nasıl eğitilir ki?''

(Çok çok çok özür dilerimm!! Yoktum Maya. )

Çörek'in birinin yanında uysal olabileceğini aklımda bile canlandıramıyordum çünkü o bizim en huysuz pegasuslarımızdan biriydi. Maya'ya değer verdiği ve onu sevdiği hemen anlaşılıyordu. Kendine sorumluluk sahibi ve tatlı bir sahip bulmuş olduğu için Çörek adına sevindim. Gerçekten de Maya'nın yanında halinden memnun görünüyordu. Maya'nın sorusuna gülümseyerek "Bir pegasusu eğitemezsin. Sadece, ona değer veriyor olduğunu gösterirsin, onu sevdiğini bildiği müddetçe o sana zaten sadık kalır." dedim. Derslikteki masadan biraz küp şeker alıp onları Maya'ya uzattım ve "İlk bilgilendirme. Pegasuslar küp şekere bayılırlar ve sahiplerinin onları beslemelerinden mutluluk duyarlar." dedim. Maya gülümseyerek şekerleri elimden aldı.

(Önemli değil )
Rose'ın verdiği şekeri zar zor da olsa Çörek'e uzattım. Çörek şekeri biraz kokladı ama sonra burnunu çevirdi. Şimdi iyice telaşlanmıştım. Niye yemiyordu? ''Ah, Rose, niye yemiyor, niye?'' Rose benim telaşlı halimi anlamış olmalı ki sadece gülümsedi. ''Merak etme Maya, belki de küp şeker sevmiyordur. Çok nadir olsa da küp şeker sevmeyen pegasuslar olabilir.'' Şimdi ne yapacaktım o zaman? Bir pegasus başka ne yerdi ki? Aklıma bir şey gelmeyince, gezerken yemeyi düşündüğüm havucu çıkardım çantamdan. Tereddütlü bir şekilde Rose'a baktım. ''Yer mi sence?'' Bu arada elim hafifçe Çörek'e doğru gitmişti. ''Bilmem, göreceğiz.'' Havucu hafifçe Çörek'in ağzına değdirdim. Çörek hiç beklemediğim bir şey yapıp havucu bir çırpıda yedi. Çok mutlu olmuştum, Çörek'in havç seveceği hiç aklıma gelmemişti. Bir Demeter kızının pegasusunun havuç sevmesi normal bir şey gibi görünse de, benim için ayrı bir değerdi. Çörek havucu yiyince oldukça sakinleşmişti, ben de onun yelesini okşadım. Şimdi sırada ne vardı acaba?