Anne İle Tanışma Vakti.

Misafir

1- Tanrı/Tanrıça ebeveyninle ilk karşılaşmanızın rpsini yaz.
Mekan: Olimpos Konseyi
Katılacaklar: Sadece sen.
(Ebeveynin olan Tanrı sitede varsa, kendisinden sana katılmasını isteyebilir, birlikte rp yapabilirsiniz.)

14- Tanrı ebeveynin tarafından sana bir sihirli eşya verilmesiyle ilgili rp yazacaksın.
Mekan: İstediğin yer
Katılacaklar: Sen ve ebeveynin.
(Ebeveynin oyunda olan bir karakterse, sana eşlik etmesini isteyebilirsin. Rp bittikten sonra sihirli eşyanın profilinde görünmesi için 'karakter' kategorisinden mesaj yaz.)

Annemle tanışmak için sabırsızlanıyordum. Oraya nasıl gideceğimi bilmediğim için ilk olarak morgana'nın yanına gittim. Benim güzel pegasusum , ay gibi parlıyordu. Yanına koşar adımlarla gittim. O Olimpos'u biliyordur herhalde.
'' Morgana. Beni Olimpos'a götürebilir misin?'' diye sordum gülerek. Gülüyordum çünkü cevabının olumlu olmasını bekliyordum. Annemi görmek onunla tanışmak bambaşka bir şey olacaktı. Hayatım boyuna hiç yaşamadığım bir duygu ...
Daha önce sadece rüyalarımda gördüğüm şey... Acaba anneme sarılabilecek miydim? bunu ister miydi? Babamı hatırlayacak mıydı?

'' Tabi ki götürebilirim.'' dedi Morgana. Çok sevinmiştim. İçimde kelebekler uçuşuyordu resmen. Bu duyguyu ilk kez tadıyordum. Morgana'ya sarılarak '' Biliyordum. Çok teşekkür ederim.'' dedim. Kanatlarını biraz okşadıktan sonra yola koyulduk. uçmak gerçekten güzel bir şey. küçükken kuşlar gibi olmayı , uçabilmeyi , özgür olmayı hayal ederdim. Kuşlar kadar özgür değilim , onlar gibi de uçmuyorum ama yinede çok mutluyum. Kampı gökyüzünden seyretmek çok güzel. Olimpos'a doru uçuyorduk. Gittikçe yükseklikte artıyordu. Bir yanım sevinçle dolarken diğer yanım ise korkuyordu. Bu kadar yükseklikte olması gerçekten garipti.
'' Morgana daha çok var mı? Şey... Ben biraz korktum da.'' dedim. Bana gülümsediğini hissedebiliyordum.
'' Merak etme. Az kaldı. Korkman normal. Bu kadar yüksekliğe ilk kez çıkıyorsun.'' dedi. Haklıydı bu kadar yüksekliği bırakın ben bir ağacın tepesinden başka yüksek hiç bir yere çıkmamıştım. Rüzgar yüzüme çarptıkça yüzüm kızarıyordu. Biraz üşümüştüm. Acaba Morgana da üşümüş müdür?
bilmiyorum. ama üşüdüğünü de pek sanmıyorum. Öyle olsa sahibi olan diğer pegasusların da üzerinde bir şeyler olurdu. Bu halleriyle daha güzel gözüktüklerine de eminim zaten. Çok yüksek bir binanın girişine geldik. Üzerinde Empire State yazıyordu. Daha önce Morgana yapmam gerekenleri söylemişti. 600. kata çıkıp annemi bulmak...
Asansöre binerek 600. kata çıktım. Asansör yolculuğum uzun sürdü haliyle. Annemin taht odasına girince hayranlıkla ağzım açıldı. Böyle bir güzelliği ilk kez görüyordum. Tanrım bu benim annemdi. benim öz annem.
Odası da oldukça güzeldi. Hatta bu kattaki bütün odalardan daha güzel olduğuna emindim. Ne de olsa güzellik tanrıçası....

Biraz utanarak odaya girdim. Gözümden tekrar yaşlar akmaya başlamıştı. '' Anne..'' dedim...

Mesaj Sayısı : 642 Kayıt tarihi : 27/08/10

Bir kızım daha mı?Ah bu Amandayı biliyordum dünyada onu çok takip ederdim.Tatlı kız. Sıraylamı geliyorlardı bu melezler yoksa anlaştılar mı?Nekadar güzel ve narindi.İşte benim kızım dedim.Ağlamaya başladı.Onu alıp bir yere oturttum ve sarıldım.Bir afrodit kızı makyajsız gezmezdi.Ağlaması makyajını akıtmıştı am perilerim sağolsun o işide hallettiler.
"Kızım sakin ol,ne bu hal kendine gel.Şöyle bir nefes alıp söyle bakalım bu ziyareti nelere borçluyuz...

Misafir

Ağlamaya başlayınca annem beni koltuğa oturtarak bana sarıldı. Sarılışı ne kadar iyiydi. Anne sevgisi bu olsa gerek. İlk kez annemi görüyordum. İlk kez ona sarılıyordum. Nasıl ağlamazdım.
"Kızım sakin ol,ne bu hal kendine gel.Şöyle bir nefes alıp söyle bakalım bu ziyareti nelere borçluyuz?'' diye sordu. İlk önce ne cevap vereceğime karar veremedim bir süre bekledikten sonra konuşmaya başladım. Artık gözyaşlarım akmıyordu.

'' Annemi görmek istedim. Yani küçüklüğümden beri seni ölü olarak bildim. bir anda Tanrıça olduğunu ve hala hayatta olduğunu öğrendim. Bu yüzden geldim. '' dedim. Mutluluk ve hüzünü bir anda yaşıyordum. Güzeller güzeli annem cevap verdi....

Mesaj Sayısı : 642 Kayıt tarihi : 27/08/10

"Pekala kızım üzgünüm seni böyle bir karmaşanın ortasına sürükledim ama birşey yappamıyorum sen ve kardeşlerin herşeyimdende değerlisiniz bunu iyi bilin.Kendinize dikkat edin ve kampın çiçekleri olun.Aşkı arayın ve buluncada bırakmayın"...

Misafir

"Pekala kızım üzgünüm seni böyle bir karmaşanın ortasına sürükledim ama birşey yappamıyorum sen ve kardeşlerin herşeyimdende değerlisiniz bunu iyi bilin.Kendinize dikkat edin ve kampın çiçekleri olun.Aşkı arayın ve buluncada bırakmayın" dedi. Aşkı kim kaybetmiş ki ben bulayım. Şimdiye kadar hiç akış olmamıştım. Sevgilimde olmamıştı.
'' Peki annecim. Şimdiye kadar aşkı tatmadım. Ama bundan sonra arıycam. Bir de merak ettiğim bir şey var. Neden beni hiç ziyarete gelmedin?''diye sorduğumda tekrar hüzünlenmiştim. Eski günler aklıma geldikçe ağlamak istiyordum. Çok zor günler yaşamıştım. Babam sürekli yanımdaydı ama bazen onun yanımda olması her şeye yetmiyordu. Anne sevgisi gerekiyordu.

Mesaj Sayısı : 642 Kayıt tarihi : 27/08/10

"Kızım biliyorsun babam zeusun sert ve kibirli kuralları bütün olimposu bezdirir buda o kurallardan biri işte.Tanrı ve tanrıçalar melezleriyle görüşemez"dedim
Üzüldü ama anlayışı bana gerekti.Onu seviyordum o benim herşeyimdi.Ah ne kadar das tatlıydı.Ona ne hediye versem azdı.Çekmecelerin birinde kırmızı bir kolye vardı.Onu aldım ve Uzundaki Kelebeği okşadım.Ona Uzattım.
"Bak kızım bu benim en sevdiğim kolyelerden babam Zeus bana bunu hediye ederken Güçlü bir kolye olduğunu ve taşıyan kişinin güvenliğinin sağlanmasını sağlar ve Eros herhangi bir sorun olduğunda yanına gelir ve yardım edermiş."dedim...

Misafir

"Kızım biliyorsun babam zeusun sert ve kibirli kuralları bütün olimposu bezdirir buda o kurallardan biri işte.Tanrı ve tanrıçalar melezleriyle görüşemez" dedi annem. Aslında bilmiyordum. Ama Zeus'un şu sert kuralları canımı sıkmaya başlamıştı. Annem çekmeceyi açarak kırmızı bir kolye çıkardı. Ben kolyeyi incelerken konuşmaya devam etti.''Bak kızım bu benim en sevdiğim kolyelerden babam Zeus bana bunu hediye ederken güçlü bir kolye olduğunu ve taşıyan kişinin güvenliğinin sağlanmasını sağlar ve Eros herhangi bir sorun olduğunda yanına gelir ve yardım edermiş.'' dedi. Ah tanrıçam! Bu şaşkınlıklara bir son vermenin zamanı gelmişti. Yoksa çevremde salak gibi gözükecektim. Her şeye şaşırıyordum. Babasının hediye ettiği kolyeyi bana veriyordu. Bu gerçekten çok anlamlı bir hediyeydi benim için. Hem güvenliğim sağlanacak , hem de bir sorunum olursa Eros yardıma gelecekmiş. Annem kolyeyi boynuma taktığında içimdeki güven duygusuyla sarsıldım. Kendime güvenim artmıştı. İçim çok huzurluydu. Annem '' Amanda , artık gitsen iyi olacak. Uzun süre burada kalmazsın.'' deyince tekrar üzüldüm. annemle sohbet etmek istiyordum. Ancak bir şeyi söylemeden buradan gitmeyecektim.'' Bu güzel hediyen için çok teşekkür ederim anne. Seni görmek için tekrar gelebilir miyim?'' diye sordum...

Mesaj Sayısı : 642 Kayıt tarihi : 27/08/10

"Sen gelmesende ben hep oradayım tatlım zaten iksir dersi veriyorum.Senide beklerim" dedim..

Misafir

"Sen gelmesende ben hep oradayım tatlım zaten iksir dersi veriyorum.Senide beklerim" dedi. Bunu öğrendiğim iyi oldu. Lazım olmasa bile annemi görmek için iksir derslerine girebilirdim. Bir de merak ettiğim bir şey daha vardı. Onu sormadan gitmek istemiyordum. '' Anne , sen aşk tanrıçasısın. Yani aşk tanrıçasının kızıyım. Nasıl oluyor da şimdiye kadar hiç aşık olmadım?'' dedim. Biraz utangaç bir tavırla söylemiştim bunu. Erkekler beni çekici bulurlardı. Ben ise hiç birini beğenemezdim.

» Babanla Tanışma Vakti Marximno
» Kaçış vakti
» Kaçış vakti - 2
» Eğlence Vakti!
» Nöbet Vakti!