Maceranın Başlangıcı

Daha hızlı koş Amy daha hızlı...Tanrılar aşkına ne demeye çalışıyor bu kadın...Koş Amy koş...Ahaa Poseidon Klubesii...

-Cornelia ...Cornelia...

Korkmuş bir halde Cornelia kapıya gelir:

-Amy noldu ? Ah nefes nefese kalmışsın . Koştun mu buraya kadar ?

-Ço...çok.. garip şeyler oldu...Medu..Medusadan mektup aldım...Bizi çağırıyor...

Cornelia boş gözlerle bana ve çevresine bakıyordu.Hemen aklıma mektup geldi ona vermeli miydim ? Tabiki vermeliydim onun adınaydı ama bana gelmişti.

-Al bunu dedim.
Cornelia mektubu almakta kararsızdı ama aldı ve okumaya başladı:

Bekledim..Sabırla yıllarca bu günü bekledim Poseidon kızı Cornelia..Eğer benimle yüzleşecek kadar cesaretin varsa beni görmeye gel...
Medusa.

Bu mektupta neyin nesiydi böyle ? Neden bana değilde Amy'e gelmişti ? Of aklım çok karışmıştı. Ne yapacağımı bilemez durumdaydım. Kapıda durduğumuzu fark edip Amy'i içeri aldım. Rose'nin kulübede olmaması iyiydi. Kardeşiminde başıın belaya sokmak istemezdim.

Amy'e döndüm ve " Amy bu mektup neden bana değilde sana geldi ? Bir fikrin var mı ?" dedim. Daha soracağım bir çok soru vardı aklımda. Medusa hakkında pek bilgim yoktu. Sadece gözlerine bakınca taşa dönüştürdüğünü biliyordum.

Korkuyordum. Ben medusayı tanımamama rağmen o bana büyük kin duyuyordu. Ayrıca beni de yıllarca beklemişti. Ama neden ? Ben ona birşey yapmamıştım ki. Onunla hiç bir alıp veremediğim olmamasına rağmen beni baş düşman ilan etmiş gibiydi. Bu beni korkutuyordu. Onunla başa çıkabilmeliydim. En azından beni öldürmesini engellemeliydim. Ama önce neden benimle düşman olduğunu ve neden benden nefret ettiğini bilmek hakkımdı. Ben bunları düşünürken Amy konuşmaya başladı.

"Neden bana geldi bilmiyorum. Belki yanlışlıkla bizim kulübeye gelmiştir. Ama iyi oldu. Gideceksen bile seni tek başına oraya yollayamam." dedi. Düşünüyordum. Gidecek miydim ? Evet. Ben ne olursa olsun bu medusa'yla yüzleşmeliydim. Yoksa peşimi bırakmazdı. Ama kendimi riske atarken Amy'İ de riske atamazdım. O benim bu kamptaki en yakınımdı. Kardeşim gibiydi ve ona zarar gelmesine izin veremezdim.

" Hayır Amy. Ben gidicem ama sen gelmiceksin. Seni tehlikeye atamam." dedim kararlı bir ses tonuyla. Bunun üzerine Amy kızgın bir ses tonuyla konuşmaya başladı..

" Hayır Amy. Ben gidicem ama sen gelmiceksin. Seni tehlikeye atamam."
Bunu nasılda söyler, bensiz hiçbir yere gidemez Lia.En kızgın halimi alarak :

-Saçmalama Lia, tabikide bende geleceğim sen nereye ben oraya yoksa herşeyi herkese söylerim.
Tamam biraz tehdit , şantaj ve satıcılık kokuyor ama olsun ya benimle ya hiç.Lia biraz düşündü sonrada :

-Tamam gel ama hiç kimseye söylemeyeceğiz.
Tamam,sen nasıl istersen gibisinden başımı salladım.

-Peki ya Rose ?
-Hayır, o gelmeyecek haberi bile olmayacak.
-Tamam, ne zaman yola çıkalım?
-Yarın sabahın ilk ışıklarıyla yola çıkacağız.
-Peki o zaman ben gideyim
-ee... dur nereye gideceğiz?
-Em teyzeye dedim gülerek, sonrada hızlı bir şekilde odama koşmaya başladım,heyecanlıydım ama korkuyordum da...


...Rp'nin devamı Em Teyzenin Mağarasında...