Maceranın nedeni: Poseidon

Evet, yeni bir macera daha. Aklımda üvey yani tanrı babam (!) olan Poseidon'un sesleriyle uyandım. Neden benim zihnime girdi ya da mesaj yolladı, bilmiyordum. Sadece Canavar denizine git. dediğini hatırlıyorum. Büyük ihtimal bunu benden kurtulmak için yapmış olabilirdi ama yine de oraya gidecektim. Yavaşça çantamı alarak kulübemden ayrıldım. Kardeşlerime haber falan vermemiştim. Onları telaşlandırmak istemiyordum. Herkesin henüz uyanmamış olmasından faydalanarak kamptan plaja doğru ilerlemeye başladım. Kıyıya vardığımda karşımda küçük bir yat bulunca şok olmuş bir şekilde yata bakakaldım. Bu yatın burada ne işi vardı? "Hey!" Daha kendime gelemeden arkamdan gelen ses ile hızla kılıcımı çekerek o yöne döndüm. Evet, bugün kesinlikle benim için değişik olacaktı. Bu arada kısa bir şokun ardından karşımdakinin Arc olduğunu görerek rahatladım. Aslında onu çok tanımasam da en azından karşımda Poseidon olmadığı için mutlu olmuştum. "Selam Arc." dedim ve bana doğru gelirken onu izledim. Bu saatte neden ayakta olduğunu merak ediyordum.

Tesadüf sahilde Ell'i görmüştüm acaba buraya neden gelmişti ben sormadan o sordu "Arc bu saatte burada ne arıyorsun?"dedi.Söyleyim mi söylemeyim mi diye tereddüte girdim ama sonunda söyleyim "Canavalar Denizi, Poseidon bana bu yatın burada olacağını söylemişti.dedim.Ell birden şoka girmişti "Be-Beni de."dedi.Sevinmiştim ell pek tanımıyordum ama iyiydi muhtemelen hem Amphitrite'yi tanımıştım çok sıcak kanlı bir kadındı.Ell'e elimde ki çantayı göstererek "Bunu Poseidon verdi içinde kulak tıkacı,yemek,biraz içecek,ambrossia,nektar ve uyku tulumu var."dedim.Ell ise mırıldanarak "Acaba başına bir buz dağımı düştü."dedi.Gülmeden edemedim ve Ell'e gel işareti yaptıktan sonra yata yöneldim.Yat son derece lükstü.Hemen dümenin yanına geçtim anladığım kadarıyla rota ayarlıydı.Ell şaşkınlıkla yatı inceleklerken "üvey baban her şeyi ayarlamış."dedim ve çalıştırıcak bir şey aramaya başladım.Sonunda anahtarı buldum ve çevirdim.Yat biraz ses çıkardıktan sonra harekete başladı.

Poseidon'un amacı neydi anlayamıyordum. Onunla yaptığımız kavga beni ondan yeterince soğutmuştu, zaten Amphitrite'nin kızı olmam yüzünden beni öldürmek istediğini biliyordum. Derin nefes aldım ve ne demeye çalıştığını düşünmeye çalıştım. Beni o canavarların arasına tek yollamayıp Arc'ı yollamıştı, yatı ayarlamıştı ve Arc'ın gerekli çantasını ona vermişti... Gerçekten tuhaf bir şeyler oluyordu. Derin nefes aldım ve Arc'a dönerek "Poseidon'un seni neden oraya gönderdiğini biliyor musun?." dedim ve cümlelerimi toparlamaya çalışarak "Beni pek sevdiğini söyleyemem, bir an öldürmeyi düşündüğünü sanmıştım." dedim. Arc'a baktığımda şaşırdığı bariz bir şekilde belli oluyordu. Aslında şaşıracak bir şey yoktu, ne de olsa ben Poseidon'un eşinin insandan olma çocuğuydum. Bir süre ben yatta dolaştım ve bir şey olup olmadığını araştırdım. Sonunda hiçbir şey olmadığına karar vererek Arc'ın yanına döndüğümde Arc kendine gelmişti ve sorduğum soruya yanıt verecek gibiydi. Acaba onun bir bilgisi var mıydı bu olanlardan?

Sesimi topladım ve Ell'e "Hiç bir fikrim yok sadece güzelim rüyamı böldü o kadar."dedi.Etrafa bakındığımda gerçekten hızlı gidiyorduk New Jersey'e varmıştık bile.Ell'e Canavarlar Denizi nerede?"diye sordum.Ell şaşırmıştı sanırım normal bir soru değildi ama cevap verdi "Bermuda Şeytan Üçgeni!"dedi.Şimdi neden Bermuda Şeytan Üçgeninde insanların öldüğünü anlamıştım.Daha yolumuz çok vardı ama hızlı gidiyorduk.Sonra çok güçlü bir çığlık sesiyle sessizlik bozuldu.Kafamı kaldırdığımda hemen yukarımızda bize doğru gelen 3 tane harpya vardı.Harpyaların sesi yetmezmiş gibi bide Ell bağırdı.Ell'e baktığımda kafasının üstünde Stymphalian Kuşları vardı yani İblis Güvercinleri!Hemen kılıcımı çıkardım tam Ell'e yardıma gidecekken harpyalar önümde belirdi.Sonra özel gücümü kullanmaya karar verdim.Zihnimde ki kağıda kazıyarak "Karanlık" yazdım ve Ell'in gözünde ki perdeyi kaldırdım.Bu sayede Ell ve ben canavarları kolaylıkla hakladı.Ell saçını karıştırdıktan sonra "O neydi?"diye sordu.Sanırım özel gücümden bahsediyordu bende gülerek "Özel gücüm."dedim.

Başıma konan şeylerle ve ses ile beraber bende çığlık attım. Bunun ne olduğunu anlamasam da bir an karanlık ve ardından hızla görüşüm yerine geldi. Kafamdakileri ve harpyaları hakladıktan sonra bir an gerçekten de uğursuz olduğumu düşünmeye başladım. Arc'ın özel gücünün ne olduğunu anlamasam da gerçekten çok işe yaramıştı. "Özel gücün tam olarak ne anlamadım ama çok işe yaradı." dedim gülümseyerek. Eğer o olmasaydı bu durumdan nasıl kurtulurdum onu dahi bilmiyordum. Birden aklım başıma geldi ve düşündüklerim ne kadar korkak yada kırılgan bir kız olmasam da beni bile korkutuyordu. "Ne yani Harpyalar geldiğine göre Hades'te mi bana düşman? Ah, ne hoş." dedim ve denizden aldığım koordinatlarla kendime gelerek bütün düşüncelerimi geride bıraktım ve "Şeytan üçgenine geldik sayılır." dedim ve Arc'ın kendinden kararlı ifadesini görerek rahatladım. Evet bu maceramda tek değildim ve şimdi çok daha rahat hissediyordum.

Gerçekten de yaklaşmıştık ve Ell'e dönerek "Bence onları Hades göndermedi Gaia gönderdi Poseidon'da bize ayak işlerini yaptırıyor yani denizlerinin aşayişini yani ben öyle düşünüyorum.dedim. ardından kılıcımı çektim hazırlıklı olmalıydım.Ell ise saatini kılca dönüştürdü.Bende ikinci iş olarak "Ruhun Kalkanını" yaptım ve Ell'in önüne geçtim çünkü Ell'de zırh yoktu.Fazla beklememize gerek kalmadı 20 İblis Güvercini 20 tanede Harpya 20 tanede Furia vardı.Hiç korkmamıştım Ell buna şaşırmıştı ve şaşkınlığıyla "Bir planın mı var?"dedi.Ben ise sinsi bir şekilde "Tabi ki."dedi.Canavarların yaklaşmasını bekledim ve Ell ardından da canavralara bakarak "Yüz kişilik ufak bir ruh ordum var."dedim ve güldüm.Ell sevinmiş gibiydi sonra tüm ruhların beni duymasını için elimi kalbime götürdüm ve bağırarrak "Nyks'ın ruhları harekete geçin."diye bağırdım.Birden zırhtan ruhlar çıkmaya başladı hepsi canavarlara gidiyordu ama ruh çıktıkça yoruluyordum.Sonra ruhların çıkmasını durdurdum ama bitkin düşmüştüm o yüzden tüm ruhlar geri dönüp zırhıma girdi.Yaklaşık 2 Harpya 4de Furia vardı.Sonra Ell gülerek "Benim de numaralarım var."dedi.Suyu 5 metre havaya kaldırdı bu canavarları içine almak için yeterliydi ve "Bluup!" tüm canavarla ölmüştü.Sonra ikimizde oturduk ve gülmeye başladık.Ardından kendime içecekle sandiviç çıkardım ve gine içecekle sandiviçi Ell'e de verdim.

Biz sandiviçlerimizi yerken birden canavar denizine geldiğimizi fark ederek duraksadım. Burası o kadar korkunç görünmüyordu, tabii denize girişin kapısındaki iki dev gibi canavarı saymazsan. Arc'a dönerek "Bu iki canavarı oyalamanın bir yolu var mı?" diye sordum. Onlardan kurtulmamızın tek yolu vardı o da bu canavarları oyalayarak aralarından geçip siren körfezine çıkmak. Dediğim gibi ya ölecektik ya da burayı geçecektik, başka bir şansımız yoktu. Derin nefes aldım ve karşımdaki canavara dikkat kesilerek elimdeki oku soldakine fırlattım. Yat gittikçe canavarlara yaklaşıyordu ve bende dikkat çekmemizi sağlamıştım. Eh ilk darbeyi onların yapmasındansa benim yapmam çok daha iyiydi. Diğer canavarda bizi görünce Arc oklarla saldırmaya başladı. "Oyalıyorum, ne yapıcaksan hızlı olsan iyi olur." dedikten sonra birden havadan sesler ve karanlık hakim oldu. O sırada canavarların şaşırmasından yararlanarak hemen denizde tusunami yarattım ve gemimizi çok hızlı bir şekilde suya o tarafa fırlatması için yardım ettim. "Sıkı tutun!" dediğimde dümene yapıştım ve gemiyi savurarak birkaç saniye içerisinde öbür tarafa geçirdim. Tabi daha işimiz bitmemişti gözden kaybolmamız gerekiyordu ve son kez dalgaları kullanarak kendimizi canavarlardan çok uzağa fırlattım. Birden etraf aydınlandı ve dalgalar geri çekildi. Ve ardından kendimi yere bıraktım. Daha önce hiç bu kadar suyu kullandığımı hatırlamıyordum ve bu da beni yormuştu. Arc'a baktığımda oda yere oturmuş ve gözleri kapalıydı. Ne de olsa o da özel gücünü kullanmıştı ve kötü olması normaldi. Ama tek iyi bir şey vardı ki siren körfezine gelmiştik ve canavarlardan kurtulmuştuk. Geriye kalan tek şey şu sirenleri de atlatmaktı o kadar.

Rp bitmiştir, devamı Siren Körfezi'nde.