Demeter **

Maalesef normal bir gün değildi ki öyle olmasını çok isterdim.Türlü türlü canavarlarla dövüşüp,onları yanlışlıkla meyveye dönüştürdükten sonra yorulmuştum ve bunu o aptal,yıllarca beni aramayan göya anne sevgisi tanrıçası Demeter'le buluşmam lazımdı.Onu tanımadan olmuyordu sanki.600 katı da benimle beraber çıkıp,yorulan Kıvırcık tir tir titriyordu.Ve karşıdan gelen pegasusu görünce kendi kendine antik yunanca bir şeyler söyleyip,durdu.Ardından onu duyduğumu anlayınca bana baktı ve sinirlendi.

-Kampta öğreneceksin.Git gör anneni.

Ben ise kıkır kıkır gülüyordum.Ama Kıvırcık'ın sinirlendiğini gördüm ve Demeter yazılı kenarlarından bitkiler çıkan kapıya yöneldim.Korkuyordum ama kapı birden açıldı.Sarı saçlı annem tam karşımda duruyordu.Bana sarılıverdi,tahtının boş olduğunu gördüm ve onu ittim.Onu itmem onu sinirlendirmiş olacaktı,hemen elindeki kemere başvurdu ama geri çekildim.Ne sevgi ama!

Onu görmüştüm,artık gidebilirdim.Kapıya yöneldim ama Demeter kapıyı kapattı ve beni tam tahtının karşısındaki yere oturttu.Yüz yapıyordum ama elime bir elma verince hemen ısırdım ve neşelendim.Büyülü olmalıydı.Tükürecektim ama vazgeçtim.Çünkü elmalara karşı bir zaafım var.Demeter'in konuşmasıyla kendime geldim.

-Evet Mitchie Heinz.Van Der Heinz'ın kızı,aynı zamanda benim kızım.

Şaşırmamı bekliyor gibiydi ama Kıvırcık otobüste bana her şeyi anlatmıştı.Onu tınmadım ve meyve tabağından bir salkım üzüm alarak ağzıma attım.Demeter'i tınmadığımı görmek onu kızdırmış olmalıydı.Sonunda o da konuşmaya başladı.

Kızım karşımda duruyordu ama ona yaklaştıkça geri gidiyordu.Şu sıralar başımda bin bir bela vardı,kızıma bile sinirlenebiliyordum hem de onca yıl sonra gördüğüm biricik kızıma,kampa gelen ilk melezime..Kapıyı kapadım ve tam konuşacakken sözünü kestim.

-Bak kızım seni çok seviyorum.Lütfen böyle yapma.Seni görmek istemedim mi sanıyorsun?Seni yanıma getirtmek için türlü zorluklara katlandım.Haydi üzme anneni.

Mitchie bana baktı.Mitchie...Babasına adını Hollandalı adı koymamasını söylemiştim.Gitmiş Mitchie koymuş.Şöyle asil bir Yunan adı varken..Tam bunları düşünürken kızımın güzel yüzüne baktım.Adı ne olursa olsun benim kızımdı,benim Mitchie'mdi.Kendime geldiğimde Mitchie bana tuhaf tuhaf bakıyordu.Kısa bir sessizlikten sonra konuştu.

-Peki size ne diyeyim?

-Anne.

Mitchie'nin yüzünde kısa bir gülümseme oluştu ama belli etmemek istercesine hemen giderdi onu.Bana sorular sormaya başladı.Hepsini sabırla cevapladım ve ardından ona sihirli eşyasını verdim.

-Kızım bu sana benden bir cüzdan.Cüzdanın düğmesine tıklayınca hem bana haber geliyor,hem de bitkiler sana yardıma geliyor.Umarım kullanırsın.

Mitchie bana koştu ve sarıldı.Ağlamaya başladı.Gözyaşlarını silmesi için ona gözyaşı bitkisini uzattım.Silince yerine tekrar oturdu ve cüzdanı kurcalarken düğmesine bastı.O anda odamdaki bitkiler delirmeye başladı.Mitchie kıkırdadı.Ben de ona gülümsedim.

Demeter'i önce beğenmemiştim ama sonra birden kanım ısındı.Büyü falan yapmış olmalıydı nasıl olsa onun alanı anne sevgisiydi,bana bu alanda büyü yapabilirdi.Ama her ne olursa olsun ona kanım kaynamıştı ve bana verdiği cüzdan çok hoştu.Teşekkür ettim ve kapıdan zor da olsa ayrıldım.Yüzümdeki aptal gülümsemeyi Kıvırcık'ın uyarısıyla attım.Bir asansöre binerek oradan ayrıldık.Kıvırcık bana gülüyordu bense onu tınmadan elimdeki cüzdana bakıyordum.Ve eminim aptal bir şekilde gülümsüyordum.

State'ten çıktıktan sonra bizi alan taksi,kampa götürmek üzere yola çıktı..Daha oraya varmadan,nasıl bir yer olduğunu tahmin edebiliyordum.Eğlenceli,matrak,macera dolu..

Rp Bitmiştir!