Demeter'in sınaması [1]

Bugün güzel bir gündü. Zaten kampta hava ayarlanıyordu ama Şubat ayı olmasına rağmen hava oldukça sıcaktı. Bunun için mutluydum. Bugün plaja gitmeye karar verdim. Kimbilir, belki kampa geldiğimden beri ilk defa gidip yüzerdim. Bu iyi bir fikir olabilirdi. Dolabımda hiç mayo olmadığı için gidip Mitchie'nin dolabına baktım. Tanrılarım, bunların hepsi bikiniydi! Zorunlu olarak bir tanesini aldım. Koyu yeşil ve sade bir tane bulmuştum. Hayret ettim ama hemen giydim. Üzerime hafif bir elbise aldım ve koluma da havlumu taktım. Aklıma gelen bir şarkıyı mırıldanarak plaja doğru yürümeye başladım. ''Someone to hold you tight, someone to make a feel alright, every day and night, I wish I was your someone...'' Sinirle ayağımı yere vurdum. İşte yine sevgilisinden karşılık bulamamış birinin şarkısı. Niye her şarkı böyle ki? Aşk, aşk, terkedilme, pilatonik aşk... Yani, doğru dürüst, şöyle bir, iyi arkadaşlar için yazılmış bir şarkı yok muydu? Sanmam. Bu haksızlıktı. Yumruğumu sıktım ve O'nu düşünmeyeceğime söz verdim. En azından bugün düşünmeyeceğime. Derin bir nefes aldım ve plajın gürültülü ortamına girdim. Etrafta Afrodit kızları gevezelik edip güneşleniyor, bazıları da denizde birbirine su sıçratıyordu. Denize bakarken duraksadım. Acaba Poseidon beni boğar mıydı? Sanmıyordum, annemi üzmek istemezdi değil mi? Değil mi?
Cevap mutlaka evettir, dedim içimden. Sakince kumlara oturdum ve ayaklarımı uzattım. Suyun ayaklarımı hafifçe ıslatışını ve gidip gelişini izledim. Sonunda sırtım yanmaya başlamıştı, ben de denize girmeye karar verdim. Poseidon'dan korkmuyordum. Tam elbisemi çıkaracakken bir ses duydum. ''Marie, hayatım?'' Gözlerimi kırpıştırıp elbisemi düzelttim. Bir İris mesajıydı. Karşımda annem duruyordu. ''Anne!'' Gözüm arkaplana takıldı. Maviydi. Niye bu kadar maviydi? Sonra konuşmayı izleyen birini, tahtında otururken gördüm. ''Poseidon? Yüce Zeus aşkına!'' Poseidon karşılık olarak yüzünü buruşturdu. Birbirimizi pek sevmiyorduk. Annem ilgiyi tekrar kendisine çekti. ''Marie, senden bir şey istiyorum. Bir görev vereceğim sana, ama bir iş için Poseidon'un yanındayım. Buraya gelmeni istiyorum.'' Gözlerimi kırpıştırıp ona baktım. Neden kendisi gelmiyordu ki? O sadece ışınlanacaktı ama benim binbir zorluk yaşamam gerekecekti. Hem oraya nasıl gideceğimi bile bilmiyordum. ''Kızım, işin kolay. Denize gir ve yüz. Gidebildiğin kadar ileri ve derine. Poseidon sana yardım gönderecektir. Değil mi Poseidon?'' Annem başını Denizlerin Tanrısı'na çevirdi. Poseidon tahtında kıpırdandı ve zorlukla olur annamına gelen bir el işareti yaptı. Ben orada ölebilirdim ama bu düşünce, Poseidon'un bu duruma karşı rahat tavrının bende yarattığı kızgınlık yanında hiç kalıyordu. ''İyi şanslar kızım. Zeus'un gücü üzerinde olsun.'' Hafifçe başımı salladım ve görüntüyü dağıttım. Yüzmek mi istiyordum? Al sana yüzmek, dedim içimden kendi kendime. Elbiseyi çıkardım ve ardıma bile bakmadan masmavi suya daldım.