Evet, bu sefer kulübe temizliği bana kalmıştı. Aslında ben isteyerek yapıyordum. Çünkü diğer iki kardeşim bana göre oldukça pasaklıydı. Benim gibi titiz ve simetri delisi olan bir kızın nasıl olurda böyle kardeşleri olur bilmiyorum. Neyse onlar dışarıda takıla dursun bende şu dağınık kulübeyi güzelleştireyim. Kulübenin büyük kapısını açar açmaz gözlerim büyümüştü. Nasıl bu kadar dağılmıştı burası? O kadar tembihlemelerime rağmen hala nasıl bu kadar dağınık burası? Sinirle başımı salladım. Tabi ben gönüllü olunca onlarda büyük bir rahatlıkla kulübenin temizliğini bana vermişlerdi. Canım kardeşim Lucy’nin sinsi gülüşlerinden anlamalıydım. Yatılı okulumdan geliyorum ve hemen temizliğe başlıyorum. Kendimi temizlikçi gibi hissetmem normaldi herhalde.
Hemen üstümü değiştirip işe başladım. İlk önce temiz çarşafların olduğu dolaba doğru yürüdüm ve içinden tertemiz mis gibi kokan üç çarşaf takımı aldım. Çarşaflar takımdı fakat hepsinde bir renk daha baskındı. Lucy’nin yatağını beyaz rengin belli olduğu çarşafı serdim. Tabi o sırada çıkarıp attığı giysileri de topladım. Komodinin üstünde duran fotoğraflara baktım. Kamptaki herkesle fotoğrafı vardı. Tek benim yoktu. Sanırım bir ara bu konuyu onunla konuşacaktım. Bir fotoğraf çekimi… Eğlenceli olurdu sanki?
Lucy’nin ranzasının yanında duran diğer ranzayı da hemen toparladım. Neyse ki eşyalarını düzenlememe kızmıyordu. Tersine hoşuna gidiyor gibiydi. Ayrıca düzenlerken en son neler üstünde çalıştığına da bakıyordum. Yine tarihsel bir konuydu. O ranzayı da düzenledikten sonra hemen çarşafı aldığım yere doğru yürüdüm.
Sıra Anna’nın yatağındaydı. Cam kenarını kapmıştı. Fakat dikkatimi ilk çeken çiçeklerin neredeyse soluyor olmasıydı. Hemen onları sulamaya başladım. Şimdi çiçekler bir ışık gibi parlıyordu, yüzüme her zaman ki sevimli gülümsemem yerleşmişti. Dolabını açıp baktığımda birkaç eşyanın dağıldığını gördüm. Fakat bir kere daha şunu hatırladım. Hiç değilse Lucy kadar dağınık değildi. Bu cümlede gülümsememi sağlamıştı. Pembe renklerin ağırlıkta olduğu çarşafı hemen yatağına serdim. Çiçeklerle büyük bir uyumluluk sağlamıştı.
Şimdi sıra kendi yatağımdaydı. Sadece çarşafımı değiştirecektim. Çünkü her şey düzgündü. Kendi yatağıma ise yeşil renklerin ağırlıkta olduğu çarşafı serdim. Annemin geçen gün bana verdiği kolyeyle büyük bir uyum sağlıyordu. Kolyemi avucumun içine aldım ve gözlerimi kapadım. Benden bir parçaydı adeta. Gözlerimi açtığımda biraz önceki gülümsememin geri geldiğini hissettim.
Yerleri süpürdüm ve camların tozunu aldım. Oldukça kirlenmişlerdi. Camlar tozlu olduğuna göre perdelerde kirli olmalıydı değil mi? Benim için sorun değildi. Hemen yıkadım ve dışarıda güneşli bir alana astım. Biraz kuruduktan sonra ütülemeyi düşünmüştüm. Herhalde en son yapacağım iş olacaktı. Güzel görünümlü duvar kâğıtlarının biraz kirlendiğini fark ettim ve beyaz bir bez ile her tarafı sildim. Tertemiz ve yepyeni gibiydi. Yattığımız odanın işi bitince çalışma odasına ve banyoya uğradım. Oraları da bir güzel sildikten sonra derin bir nefes aldım. Pencereden hala kurumakta olan perdelere baktım. Biraz odada oyalanacaktım galiba.
Ortada kalan kulübemizin resim albümünü kaldırmadan önce elime aldım ve biraz göz gezdirdim. Lucy’nin resmini görünce bir kaşım yukarıya kalkmıştı. Sanırım aklımdan geçenlerle alakalı bir şey değildi. Daha sonradan Annabeth’e baktım. Herkes ne kadar benzediğimizi söylüyordu, hatta Annabeth olduğumu sananlar bile vardı. Gerçekten aşırı derece benziyorduk. Belki de annemin bana bu kadar iyi davranmasının sebebi buydu. Kimse Annabeth abla gibi bir kahramanı unutamazdı. Bu güzel bir duyguydu. Benim ablam gerçek bir kahramandı. Onu kendime örnek alacaktım. Ve ileride onun gibi olacağıma emindim. Bu düşüncelerimden kurtulmak ister gibi albümü kapatıp kaldırdım. Daha sonra dışarıda kurumaya bıraktığım perdeleri alıp ütüledim. Onları da astıktan sonra derin bir nefes aldım. ‘‘Oh sonunda bitti’’ diye bağırdığımı hatırlıyorum. Yorulmamıştım tersine enerji toplamıştım. Ama biraz daha enerji toplamak için plaja gidecektim. Daha sonra ise akşam yemeği… Bir günümde böyle harcanacaktı. Gülümseyerek başımı salladım ve kulübeden dışarı çıktım.
Konu: Kulübe Temizliği (5. Denetleme) 
Cuma Ekim 08, 2010 10:42 pm
