Alice ile ilk tanışmam (:

Kampa daha bugün gelmiştim ve kulübeme uğradım. Rose adında bir kardeşim olduğunu öğrenmiştim ama onu bulamayınca çıkıp kampı dolaşmaya karar verdim. Etraf çok değişik gelmişti. Geldiğim yere hiç benzemiyordu. Kulübeden çıkıp bahçede dolaşmaya başladım. Kamp alanı baya büyüktü. Bahçede dolaşmaya devam ederken at kişnemelerini duydum. Kampta ahır olduğunu tahmin etmemiştim ve merakla ahırın içine doğru ilerlemeye devam ettim.

İçeri girdiğimde bunların pegasus olduğunu fark ettim. Pegasusları önceden çok mitolojiyle ilgilendiğim için biliyordum ama gerçek olduğunu hiç tahmin etmemiştim. Yavaş adımlarla içeriye doğru ilerledim. Etrafta bir sürü pegasus vardı. Hepsi çok güzellerdi. Ben düşüncelerime dalmışken pegasusların konuştuklarını fark ettim. Buna inanamıyordum. Ardından pegasuslardan biri kendi aralarındaki konuşmayı bıraktı ve bana dönüp “ Hoş geldin güzel kız. Anlaşılan yenisin bizi hiç görmemiş gibi bakıyorsun. “ dedi. Şaşırmıştım bir pegasusla konuşacağım aklıma bile gelmemişti.

“Evet kampa daha bugün geldim ve sizin gerçek olduğunuzdan haberim yoktu.” dedim. Pegasuslar kişnemeye benzer bir ses çıkartıyorlardı. Bu sesin benim dediklerime güldüklerini çok iyi anlıyordum. Fakat tepki veremiyordum. Sadece benimle konuşan pegasusa büyülenmiş gibi bakıyordum. Çok güzel bir attı. Kanatları ve beyaz tüyleri çok uyumlu gözüküyordu. Ben onu izlemeye dalmışken aynı pegasus yine “ Peki sen kimin kızısın ? Çok güzelsin Afrodit yada Athenanın kızı mı ?” diye sordu.

“Hayır. Ben Poseidon’un kızıyım.” dedim. Aralarında konuşan bütün pegasuslar Poseidon’un kızıyım diyince bana döndüler. “ Poseidon kızı mı ? Gerçekten şaşırtıcı. Üç büyüklerin çok çocukları olamadığı için beklemiyorduk seni. Bildiğim göre ikinci Poseidon kızısın.” dedi. Benim hakkımda bu kadar şey bilmesi hoşuma gitmişti doğrusu. Ben bile bunları daha yeni öğrenmiştim ne de olsa.

“ Evet Poseidon’un ikinci kızıyım. Adımda Cornelia “ dedim ve gülümsedim. Ardından “ Peki senin adın ne ?” diye sordum.

“ Aslında benim bir adım yok. Bizim adlarımızı sahiplerimiz koyar ve daha benim bir sahibim yok.” dedi pegasus. Sahibinin olmamasına sevinmiştim. Onu sevmiştim ve sahibi olmak istiyordum.

“ Senin sahibin olmak istiyorum. Ne dersin sende ister misin ? “ diye sordum.
“ Tabi ki de isterim. Peki Lia adım ne benim ?” dedi. Ona bir isim düşünmeye başladım. Aklımda henüz bir isim yoktu. Ben isim düşünürken yandaki masada küp şekerlerin durduğunu gördüm. Biraz küp şekerden alarak prgasusumun yanına gittim ve ona yedirdim. Pegasus şekerleri yedikten sonra “ Adın Alice olsun ne dersin ? “ diye sordum.

“ Ah ismimi çok beğendim. Ayrıca şekerler için teşekkür ederim.” dedi. “ Tamam o zaman artık ben gidiyorum ama merak etme sık sık yanına uğrayacağım.” dedim.

“Tamam seni bekliyor olacağım Lia.” dedi arkamdan ve ben ahırın çıkışına doğru ilerlemeye başladım..