Jessle tanışmam...

Kulübenin kapısını açtığımda 4 tane yatak karşımda duruyordu. Her yatağın yanında meşe ağacından yapılmış birer dolap ve 2 çekmeceli bir komidin vardı. Komidinler yatakların sol taraflarında kalıyordu. Üzerlerinde bir gece lambası yerleştirilmişti. İlk üç yatağın üzerine serilmiş olan yatak örtüleri dümdüzdü. Komidinleri üzerinde birer kitap ve birkaç şey daha vardı. Sadece bir yatak boştu. Bu yatak en kuytu köşede duruyordu. Üzerinde bir yastık ve katlanmış şekilde duran çarşaf duruyordu. İçeri adımımı attım ve ayağım yerden biraz yüksek bir şeye çarptı. Bu da neydi böyle? Gözlerimi yere çevirdim. Odanın içinde çimler ve taşlar vardı.. Bu ne kadar saçma bir şey diye düşünmekten kendimi alamadım.Bu beni hem sinir etmişti hem de bana komik gelmişti. Odaya dikkatli bakınca kahverengilerin ve yeşillerin çoğunlukta olduğunu gördüm. O zaman kafama dank etti. Burada doğanın ve baharın etkileri yaratılmaya çalışılmıştı. Annemiz Persephonela alakalı olmalıydı. Taşlara basarak boş olan yatağın yanına gittim. Dolabı açtım ve bavullarımı içine koydum. Raflı olan kısma makyaj çantamı ve temizlik çantamı yerleştirdim. Ah, gerçekten çok fazla işim vardı. Kıyafetlerimi yerleştirecektim, duş almam gerekiyordu, yatağımı düzeltecektim vesaire vesaire... İşler bir anda gözümde büyümüştü. Bir Of çekerek kendimi yatağa bıraktım. Başımı komidinin olduğu yere çevirmiştim. Üzerinde beyaz bir zarf vardı. Kendi kendime "Bu da ne?" dedim ve zarfa uzandım. Düşünmeden zarfı açtım. İnci gibi bir yazıyla karşılaştım. Kağıtta az ama öz bir karşılama yazısı vardı.
' Sevgili kız kardeşim. Aramıza hoşgeldin. Öncelikle buraya çabuk alışacağını belirtmek istiyorum. Şimdi, burasının belirli bir şartları var. Yatağın düzenli olmalı, odayı temiz tutmalısın, masanın üzeri, komidinin üzeri düzgün olmalı... Bunları gerçekleştirirsen seninle çok iyi anlaşacağımıza eminim.. Tekrar hoşgeldin..
Persephone Kızı Jess..'

"Ah ne kadar güzel bir karşılama bu böyle." dedim ve kağıdı komidinin üzerine attım. Başımı yatağa bırakmıştım ki kapı açıldı. Önemsemedim ama gelen kişi boğazını temizleyince doğruldum ve kıza baktım. Kahverengi saçlara sahipti. Orta boylu ve düzgün hatta çekici sayılabilecek hatları vardı. Gözleri yeşildi ve ilginç bir şekilde parlıyordu. Fazlasıyla güzel bir kızdı ama yüzündeki memnuniyetsiz ifade onun güzelliğini gölgeliyordu. Taşlara zarif bir şekilde basarak tam karşımda durdu. Onun zarafeti ağzımı açık bırakmıştı. Daha ağzımı kapatamadan o ipeksi ses tonuyla konuşmaya başladı.

Marketten hiçbir şey almadan çıkmıştım. Öylesine gitmiştim oraya zaten. Yeni kardeşimin geldiğini konuşuyordu çoğu kişi. Ben de onu çok bekletmemeliydim. Kıza hoşgeldin mektubunu yazarken, titiz yanım tutmuştu. Bu yüzden biraz sert yazmıştım ama denetlemelerde kulübemin yüksek puan almasını istiyordum. Kardeşlerimi de bu konuda uyarmam gerekliydi. Kapıyı açıp içeri geçtiğimde yatağa başını koymuş olan kızla karşılaştım. Kardeşim olmalıydı. Ben boğazımı temizlercesine ses çıkarmadan önce hiçbir tepki vermedi. Kalktığında onu inceledim. Kıpkızıl saçları vardı, yeşil-mavi gözlere sahipti. Zayıf bir kızdı belli ki.. O da beni inceliyordu. En sonunda ayakta durmaktan sıkıldım ve oturdum. Ona bakmaya devam ediyordum. Sonra yatağa atılmış mektubu gördüm. Anlaşılan hoşgeldin konuşmamı sevmemişti.

-Hoşgeldin kardeşim ben Jess. O mektup için üzgünüm, denetlemeden sonra yazdığım için biraz sinirlerim bozulmuştu da. Her neyse kendi yatağını bulmana sevindim. Diğer üçü kapılmıştı zaten. Orada dediklerimin hala geçerli olduğunu belirtmeliyim. İnan bana bu kulübeyi temizlemek çok zor bu yüzden hiç dağıtmamak en iyisi

ardından ona güven vermek istercesine gülümsedim. Hades ve tehlikelerinden sonra bashedecektim. Gülümsememin işe yarayıp yaramadığı konusunda ise e ufak bir bilgim yoktu..

Konuşmasının ardından gülümsemesi içimi biraz olsun rahatlatmıştı. Bende gülümsedim. Mektupta yazanlar fazla sertti ama Bu sözcükler Jess'in ağzından dökülürken anlamlı ve uyulması gereken kurallar olarak gelmişti.

" Selam Jess. Bende Dryope Glauce.. Genelde Dry ya da Glau derler.. Yunanistan'dan geçen sene geldik ve Amerika'ya daha yeni alışmışken buraya alışmam biraz zaman alıcak gibi görünüyor. Burada her şey çok farklı.. Bu arada odayı temiz tutmaya çalışacağım. " Odayı inceledim. Pek fazla eşya yoktu. Dört yatak, yanlarında birer dolap ve 2 çekmeceli komidin, iki tane meşeden yapılmış masa, 2 siyah koltuk... Duvarlar çıplak denecek kadar boştu. Krem boya yeniydi fakat duvar çok boştu. Sadece bir kaç resim asılıydı. Bunlarda genellikle doğa içerikliydi. " Burayı dağıtmak zor olsa gerek.. Pek eşya yok.." dedim. Jess ise bir kahkaha attı ama bu kahkaha alay içeren bir kahkaha değildi. Sanırım söylediğim komik gelmişti. Jess konuşurken bende küçük el valizimden babamınla benim ve Adelphayla çekilmiş olduğumuz fotoğrafları komidinin üzerine yerleştirdim.

Çevreme bakındım. Evet, pek eşyamız yoktu. Tabi burada, kıyafetlerimin hepsi dolaplara tıkılmıştı, kirli sepetindekileri saymıyordum bile.. Makyaj malzemelerimi aynalı çekmecemdeki çekmecelerde tutuyordum, oklarım, yayım yatağımın başında duruyordu, hançerimse belimdeydi. Kendi bölümümü resimlerle süslemiştim, babamın resimleriyle.. Temizlik malzemelerimiz banyoda duruyordu.. Yine de bunları ona söylememeye karar verdim. Nasıl olsa keşfedecekti, sadece

-Emin ol temizlik gününde burayı temizlemenin ne kadar zor olduğunu anlarsın.

demekle yetindim ve gülümsedim. Sonra koyduğu fotoraflara baktım. Yine meraklanmıştım.

-Bu resimdekiler kim?

-Bu resimdekiler kim? dedi Jess. Başımı komidinin üzerindeki resme çevirdim. Resmi elimi aldım ve Jess'e yanıma oturması için işaret ettim. Jess gülümseyerek yanıma oturdu. Babamı göstererek, " Bu babam Teucer. Doğum günümden bir gün sonra taşlaşacak. Hades'in laneti... " dedim ve gözlerimi çevirdim. Saçım başım dağılmış halimi göstererek, " Bu ben... Çok dağılmış bir haldeyim değil mi?" En son bir iç çektim ve hüzünlü bir ses tonuyla, " Bu Adelpha. Benim küçüklüğümden beri en yakın arkadaşım. Hatta tek arkadaşım diyebilirim. Onunlayken başka birisine ihtiyaç duymuyordum. Adelpha benim dostum ve satirim. Satirim olduğunu yeni öğrendim. " dedim ve üzgün gözlerimi Jess'e çevirdim. O da bana bakıyordu. Bir an için ona sarılıp ağlamak istedim. Adelpha gittikten sonra kendimi çok yalnız hissetmiştim. Şimdi ise kardeşlerim olduğunu öğreniyordum. Jess tanıştığım ilk kardeşimdi. Bana en yakın olanlardan biri... Adelpha'nın dediği gibi buraya çabuk alışacaktım. Yutkundum ve konuşmaya başladım.

" Jess. Beni annemizin yanına götürür müsün? Onunla tanışmak ve konuşmak istiyorum. Belki Hades'i ikna edip babamın lanetini kaldırabilir..." dedim. Jess göslerini ilk önce yere sonra bana dikti. İçindeki umutsuzluğu görüyordum. Sanki bas bas bağırıyordu. 'Bu İmkansız Glau, bu imkansız!' diye.. Jess sessizliğini kısa kesti ve konuşmaya başladı.

Fazlasıyla şaşırmıştım. Hem annemi görecektim hem de Hadesle konuşacaktım. Heyecanlıydım midem bükülüyordu. Jess eşyalarını hazırlıyordu. Ben ise hala oturuyordum. "Hadi ama anneni görmek istemiyor musun?" dedi. Başımı salladım. Açmaya vakit bulamadığım, dolabın içindeki valizlerimden büyük olanını çıkardım. İçinden siyah bir kot ve yeşil bir askılı tişört çıkardım. Siyah hırkamı ararken fazla vakit kaybetmiştim. Jess ise hazırlanmıştı bile. Bütün valizi yatağıma boşalttım ve siyah hırkamı en sonun da buldum. Üzerimi değiştirdim ve siyah topuklu ayakkabılarımı giydim. Kızıl saçlarımı açık mı bırakmalıydım yoksa toplamalı mıydım karar veremiyordum... Banyoya gittim ve aynanın karşısında iki saat dikildim. Saçlarımı açık bırakmaya karar verdim. Rimel ve kırmızı rujumu hafif bir şekilde sürüp banyodan çıktım. Jess ise ayağını yere vurmaya başlamıştı.

" Özür dilerim Jess, seni beklettim. Hala olayın şokundayım. " dedim ve ona yarım yamalak bir gülümseme gönderdim.

Midem bulanıyor, burkuluyor, gurulduyor... Mideme bir haller oluyordu. Gerginliğim mideme vurmuştu. Ya annemle buluştuğumda hayal kırıklığına uğrarsa? Ya Hades bizi Tartarus'a gönderirse? Ya anneme kızarsa? Ya bizi cezalandırırsa? ..... Aklımda o kadar çok senaryo üretiyordum ki birden Jess'in kolumu tutmasıyla irkildim. Jess gerginliğimi fark etmiş olmalıydı. Ardından rahatlatan ses tonuyla konuşmaya başladı.

Rp Out: Rp'yi bitirelim mi kardeşim ?

RpOut: Bitirelim kardeşim

Rp Out: Tamam kardeşim ben mi yazıyım yoksa burada bitirip Yeraltına mı inelim? Tabii ilk önce bunu annemize haber vermemiz lazım.

RpOut: evet.. Hades'e de söylemeliyiz, sen karar ver bu arada

Rp Out : Kardeşim bana yazmak zor geldi burada bitirelim.
Daha sonra yer altında annem sen ben Hades bir Rp yazarız.