Kardeşlerin Yeraltı Macerası - 1

62. Nakil Sırasında Ölüm Plakçılık'da bir macera yaşa.
Mekan: Nakil Sırasında Ölüm Plakçılık
Katılacaklar: Diona & Drake

---

Kate ile plajda oturmuş sohbet ederlerken, bir anda etraflarında bir toz bulutu oluşması üzerine şoka uğrayarak yerinden sıçradı. Bunun ilahi bir müdahale olduğunu biliyordu fakat nedenini ve kim tarafından yapılmış olduğunu anlayabilmiş değildi. Şaşkınlıkla etrafına bakarken, oluşan sisin iyice kalınlaştığını gördü. Katherine'in elini tutabilmek için uzandı fakat artık görüş alanından tamamen çıkmış olan sevgilisine erişemiyordu. Sanki, etrafındaki her şey yok olmuş, daha doğrusu değişmişti. Bir anda gözleri kararmaya başladı. Tutunacak bir yer aradı fakat geç kalmıştı; Başında hissettiği keskin acı da bunun en büyük kanıtıydı. "Ağabey, iyi misin? Drake! Beni duyuyor musun?" Bir süre odaklanmaya çalışsa da sesin sahibini bir türlü çıkaramamıştı. Kaşlarını çatarak doğrulmaya çalıştı fakat o keskin acı yine kıpırdamasını olanaksız kılmakta gecikmedi. Acıyla irkildikten sonra, şaşırtıcı bir şekilde kendine geldiğini hissetti. Gözlerini açıp karşısındaki yüze baktı ve beyninden vurulmuşa dönerek "Diona! Senin ne işin var burada? Kate nerede? Daha doğrusu... Biz şu anda neredeyiz?" diye sordu. Diona ona umutsuz bir bakış attıktan sonra [/color] "Tek bildiğim kendimi bir anda burada bulduğum. Sonra seni fark ettim." cevabını verdi. Drake başındaki acıyı görmezden gelerek bu sefer ayağa kalkmayı başardı ve etrafına bir göz attı. Bekleyen mutsuz insanlar, asansöre binmek için sıraya girmiş mutsuz insanlar, resepsiyon görevlisi olan siyahlar içerisindeki mutsuz bir adam, çevresinde görebildiği her şeydi. Resepsiyon masasının üzerine dikkatlice baktığında, oraya işlenmiş olan amblemi gördü. "NSÖ Plakçılık." Bu isim onda birtakım anılar çağrıştırmıştı fakat, neresi olduğunu hatırlamayı başaramadan önce, Diona "Los Angeles. Yeraltının girişi." diyerek onu aydınlattı. Kardeşinin sözlerine eklediği "Peki neden buradayız?" sorusuna ise, verebileceği bir cevabı yoktu. Sinirle etrafındaki insanları incelemeye devam etti. Şimdi onların ölü olduklarını idrak ettiği için, ortamın atmosferi ona daha da boğucu gelmeye başlamıştı. Hep böyle oluyordu işte. Drake durup dururken, ansızın kendini bir felaketin eşiğinde buluyordu. Neyse ki yanında Diona vardı. Aslında, kardeşini kendisiyle birlikte buraya sürüklemektense, NSÖ Plakçılık'ta tek başına olmayı tercih ederdi. Yani... Biri ona seçme hakkı sunsaydı. Aniden aklına gelen fikir ile çenesi kasılan Drake, zor bela [color=white]"Jüpiter." dedi. Bu, kesinlikle ondan başkasının işi olamazdı. Diona da sinirle derin bir nefes verdiğinde, doğru tahmini yürüttüğünden tamamen emin oldu.

Kuzeni, aynı zamanda en yakın dostu olan Caroline ile yine canları bela çekmek istemişti üzerilerine. Eh zaten ikisi de macera meraklısıydı, bir arada oldukları zamanlarda ise bela ile beraber dikkatleri üzerilerine çekmeyi iyi bilirlerdi. Bu seferde akıllarından geçen onca fikirlerine rağmen kendilerini tırmanma duvarına tırmanırken bulmuşlardı. Güçlü olduklarını biliyor ve bunu kullanmayı iyi beceriyorlardı. Üzerine gelen lavların yada taşların onlar için hiçbir önemi yoktu. Beraber eğlenerek çıkmaya devam ettikleri duvarda birden sarsılmaya başladığını ve etrafından taşlar geçtiğini fark etti. Bu taşların hiç birinin üzerine gelmemesi ona da tuhaf gelse de birden başına giren ağrı ile gözlerini kapadı. Her ne kadar geçeceğini umsa bile ağrı giderek şiddetlenmiş ve Diona'ya kendisini yere bırakmaya zorlamıştı. Kendini bir anda düşerken bulsa da ardından ne düşme ne de çarpma etkisini hissetmiyordu. Yaşadığı kısa süreli bir boşluğun ardından yere çarparak kendine geldi. Ağrının şiddeti ve yaşadığı şokun etkisi ile gözlerini açamasa da bir süre sonra buna kendini zorladı ve gözlerini araladı. Açık, güneşli bir hava beklerken kendini oda gibi bir yerde buldu. Sendeleyerek de olsa ayağa kalkmayı başardığı sırada yanında ağabeyini fark ederek "Ağabey, iyi misin? Drake! Beni duyuyor musun?" diye bağırdı korkuyla. Onu buraya kimin ve neden getirdiği hakkında bir fikri yoktu, tabi abisini de. Gözlerini bir süre kapalı tutan Drake gözlerini araladığında rahat bir nefes aldı. Fark etmese de ona bir şey oldu diye fazlasıyla korkmuştu. Abisi ayaklanıp kendine geldiğinde "Diona! Senin ne işin var burada? Kate nerede? Daha doğrusu... Biz şu anda neredeyiz?" demişti. Bu soru kendisini de şaşırtmıştı, ne de olsa cevabı o da bilmiyordu. Kısa bir süre duraksasa da ağzından "Tek bildiğim kendimi bir anda burada bulduğum. Sonra seni fark ettim." kelimeleri döküldü. Bir süre ağabeyi ile konuşmasının ardından nerede ve kimin yüzünden burada olduğunu anlamıştı. O an sinirle "Baba! Senin olduğunu biliyoruz, karşımıza çık ve neden burada olduğumuzu söyle!" diye seslenir babasına. Ses tonunun sert olduğunun ve babası ile öyle konuşmaması gerektiğinin farkında olsa da babasını sevmiyor ve diğer melezler kadar ondan korkmuyordur. Dik başlılığını da babasından aldığı için iyice araları bozuktur aslında babası ile. Zeus sonunda karşılarına çıktığında Drake ile beraber sadece anlatmalarını ister bir şekilde bakış atar babalarına. Sonunda Zeus güçlü ve gür çıkan sesi ile "Diona ve Drake sizin yer altına inmenizi istiyorum. Yer altına indiğinizde görevinizi anlatacağım." demesi ile yok olması bir olmuştur. AH, işte bu huyundan da nefret ediyordur aslında, ne de olsa hep sözünü dinleten biridir. Sonunda ağabeyine döndüğünde "Hadi gel gidip görelim ufaklık." demesiyle ağabeyini izlemeye başlar. Sonunda resepsiyon görevlisinin yanına vardıklarında Diona cebinde bulunan drahmileri çıkarıp masanın üzerine bıraktığında, resepsiyon görevlisi siyah güneş gözlüklerinin üzerinden onlara pis bir bakış atsa da asansöre doğru ilerlemelerini işaret eder. Bunun üzerine ağabeyi ile beraber yer altına inmek için asansöre binerler ve ölüler ile dolu olan asansörde sadece Drake'ye bakmakla yetinir, ne de olsa ikisinde de artık konuşacak güç kalmamış, sadece akıllarında çeşitli düşünceler vardır.

RP Bitmiştir. (Devamı Kolay ölüm'de)