İlk Karşılaşma

Sam, sabahları plaja gider. Orada spor yapar ve dinlenirdi. Her zaman olduğu gibi, yine plaja gitmişti. Güneş, deniz, kum ve kızlar, tam da Sam'in aradığı şeylerdi. Yaşının da getirdiği bu istek, bazen onu bile şaşırtmaya yetiyordu. Spor yapmıştı. Denize girmeyi pek sevmediğinden, genelde güneşlenmekle yetiniyordu. Üstünde, sarı renkte bir şort mayo vardı ve elinde tuttuğu güneş simgeli, sarı bir havlu. Her gittiği yerde, kendisinin Apollon'un oğlu olduğu gerçeğini göstermeyi severdi. Bir şezlong çekti ve oturdu. Denizde yüzenleri izlemeye koyuldu. O sırada, bir kız onun dikkatini çekmişti. Elindeki, havluyu omzuna dayadı ve kızı izlemeye koyuldu. Tam, konstre olmuştu ki, yakınlardan gele bir ses bütün her şeyi mahvetmişti. 'Hey, sen!' demişti kız. İlk başta, sesin nerden geldiğini farkedememişti. Sonra, bir kızın ona doğru baktığını gördü. Kız gerçekten çok güzeldi. 'Nefes almaktan başka bir işe yaramak istiyorsan biraz çekilsen diyordum. Güneşime engel oluyorsun.' diye ekledi kız. Sam bunu duyunca çok şaşırmıştı. Ayağa kalktı, mayosunu düzeltti, kızın yanına gitti ve bir şezlong çekti. 'Bu güzel havada, böyle güzel bir bayanın, böyle laflar etmesi... gerçekten tuhaf' dedi. Gözlerini devirdi ve sonra tekrar kıza döndü ve şöyle dedi: 'İnan bana, nefes almaktan başka yaptığım o kadar çok şey var ki.'. Sonra, kızın yanına çektiği şezlonga uzandı ve gökyüzüne bakmaya başladı.

Kız konuşurken, onu gözleriyle süzüyordu. Bu kızda, onu kendine çekenbir şeyler vardı. Halen, neden yanına gittiğini anlayamıyordu. Bir anda oluvermişti. Yanındaki şezlonga oturduğunda, kızın kendi şezlongunu biraz uzaklaştırması onun hoşuna gitmişti. Kız onu süzdükten sonra şöyle dedi: 'İyi, aman ne güzel. O zaman git o işleri benden uzakta bir yerde yap.'. Bu söze sadece gülümseyerek karşılık vermişti Sam. Kızın kitap okumaya başladığını gördüğünde, susmaya karar vermişti. Kız şöyle devam etti: 'Senin için çok erken bir saat olmalı. Güneşin zayıf geldiği bir zaman.'. O sırada güneşe doğru bakan Sam, gözlerini kıza çevirdi: 'Güneşi genelde şifa niyetine kullanırız. Güçlenmek için ona ihtiyacımız yok.' dedi ve şöyle devam etti: 'Bir Thanatos kızının kitap okuması gerçekten ilginç. Hem de kumsalda.'. Şezlongda oturur poziyona geçti, ellerini bacaklarının üzerinde birleştirdi. Yere bakıyordu. 'Hangi kitabı okuyorsun?' dedi. Gözleri kızın üzerindeydi.

Kızın verdiği cevaba gülümseyerek karşılık vermişti. Gerçektende zekalarıyla övünüyorlarsa, neden bu kadar karamsar ve kötü davranıyorlardı? Sam bunu bir türlü kavrayamıyordu. Ancak, şu an için tek düşünebildiği, şu anda bu kızın ne yapmaya çalıştığını anlamaktı. Kitabın isminde bile bir hacet yoktu. 'Zevksiz Karmaşa'. Hatta o son söylediği cümle, Sam'i yıldırmalıydı. Ancak, içinden bir ses, onun yılmaması gerektiğini söylüyordu. Sam, içinden gelen sese güvenirdi. Her zaman onu tehlikelerden kurtaran şey, içindeki sese güvenmesiydi. Kızın döndüğünü görünce, diğer taraftaki şezlonga geçti ve oturdu, kızı şöyle bir süzdü ve şöyle dedi: 'Selam, yine ben. Biliyorum, tatsız bir başlangıç oldu. Ama, bunu düzeltmek halen elimizde.'. Yüzünü gülücük kaplamıştı ve çok içten konuşuyordu. Çünkü, bu Sam'in kanında vardı. 'Önce kendimi tanıtıyım. Ben Sam.' diye devam etti. Kıza elini uzatmıştı, gözlerinin içine bakıyor ve tüm sıcaklığı ve karizmasiyla gülüyordu. Bunu nasıl yaptığını bilmesede, bu durum onun çok hoşuna gitmişti. Acaba kız ne diyecekti?

En azından kızın adını öğrenebilmişti. Bu bile onun için büyük bir başarıydı. Kız arkasına döndükten sonra, yine şezlonga uzandı. Güneş, ısınını iyicene artırmıştı. Sam, bundan pek etkilenmesede, bu görüşme onun kafasını karıştırmıştı. Biriyle tanışmıştı. Hemde bir kızdı bu. İnanılmazdı. Kızın ismini aklından bir kaç defa daha geçirdi. Kıza bir kez daha baktı ve sonra yeniden denize döndürdü gözlerini. Aklında şu sorular vardı: Bu kız kimdi? Acaba kendisinden hoşnlanıyor muydu? Nasıl bir kişiliği vardı? Uyuşurlarmıydı? vb. vb. Bu soruların cevaplarını, zamanla alacağını biliyordu. İç geçirdi. Denize bir kez daha baktı. Ayağa kalktı ve kıza hiçbir şey söylemeden oradan sessizce uzaklaştı.