Karşılaşma...

Kampın içinde günlük turumu yapıyordum.Kendimi böyle daha rahat hissediyordum kesinlikle...Kulubemden çıktığımm gibi Kampın girişi oln Thalia'nın ağacına yöneldim.Üzerindeli Altın post yere düşmüştü ve ağacı koruyan ejderhada uyuyordu. Yere mi düşmüştü?Olamaz!Kampın sınırlarına o altın post ağaçta olmadığı sürece canavar girebilirdi!Hemen onu asmalıydım.Koşturarak ağacın yanına gittim ve eğilerek almaya yöneldim.Ama geç kalmıştım. büyük bir daha tarzını çözemediğim bir canavar içeri girdi. Hemen geriye doğru sendeledim ve belimden sarkan bıçağa yöneldim.Bir yandan da burdan geçen melezler olması için Zeus'a bir post dua çektim.Ve şansımı zorlayarak çevreye bağırdım. ''Hey!Yardım edin!'' herhangi biri olabiirdi ama lütfen birisi olsun diye geçiriyordum içimden.tek amacım burdan çıkmaktı.Canavarın elinin geçtiği yerlere doğru sendeliyor ve kenara atlıyordum.Tam umutlarım sönmeye başlayacağı sırada bir ses duydum.

''Hey!'' diye bağırdı.Bu ses...Bir melez...Claire...Hemen sesimi duyurmayı planlaraya bağırdım. ''claire!Yardım e....Ahh...Tamam her neyse,burdayım!'' diye çığlık attım.Kılıç kullanmak konusunda sıfırdım ve bu canavar yüzünden oklarımada yönelemiyordum. Sessizce mırıldandım. ''Kahretsin.'' en azından,ölmeden claire yanıma gelebilirdi.

Sıkılmıştım öylece dolaşmanın iyi geleceğini düşünürek kulübemden çıktım. Thalia'nın Ağacı'na gidebilirdim. Orda bir yere oturup kafamıda dinleyebilirdim. Bu yüzden Thalia'nın Ağacı'na doğru yürümeye başladım. Thalia'nın Ağacı'na vardıımda bir ses duydum. ''Hey!Yardım edin!'' Acaba bu kimin sesiydi? Pek emin olamadığım için ''Hey!'' diye bağırdım. Aynı ses tekrar geldi.

''Claire!Yardım e....Ahh...Tamam her neyse,burdayım!'' şimdi bu sesi tanımıştım bu Ange'in sesiydi. Koşar adımlarla yanına gittim. Ange'i gördüğümde bir canavar Ange'i buharlaştırmak üzereydi. Ange bu şekilde ölmemeliydi. Hemen kolyemi kılıcıma döüştürüp kılıcımı tanrılara dua ederek canavara doğru salladım. Kılıç canavarın kafasnı ikiye ayırmıştı. Canavar buharlaşarak ortadan kayboldu. Normalde uzaktan kılı sallamalarda iyi değilimdir ama sanırım burda tanrılar bana yardım etmişti. Hemen koşarak Ange'e sarıldım ve " Geçti " dedim. Ange biraz korkmuştu sanırım bende aslında çok korkmuştum. " Bu canavarların burda işi ne? " diye sordum Ange. Bana olanları anlatmaya başladı.

"Ağacın Altın Postu düşmüş.'' diye mırıldandım.Hala şokun etkisindeydim birde Claire'ın kılıcı kllanma şekline bayılmıştım!bir kesikte canavar hemen buharlaşmıştı!Bunu banada bir ara öğretmesini söylemeliydim. ''işte onu takmaya gelicekken tam da o sırada içeri bir canavar girdi.''Karşıdan yaklaşan canavarı göstererek gözlerimi kıstım. ''Ahh,bak ondandı sanırım.Artık altın postu ağaca taksak iyi olur san...'' Claire'ın sesiyle ona döndüm.Kampın girişine dönmüş gelen canavara bakıyordu.Gelen canavar mı? ''Tanrım...'' diye mırıldandım pot kırmak konusunda üstüme yoktu.Claire," arkasında da mı var bir tane?'' diye mırıldandı.Gözlerimi iyice kısarak arkasına baktm ve cevap verdim.

"eğer 4 ayaklı bir yaratık değilse,iki tane olma ihtimali daha yüksek." dedim sakin bir sesle.sonum konusunda çok rahat konuşuyordum.Nasıl olacağını biliyordum zaten,canavarın altında Ange.Kafamı mı ezerdi?kim bilir?Canavarlar yaklaştıkça damarlarıdan Adrenalin akmaya başladı.hemen gelmelerini istiyordum ama bir yanda korkuyordum.Bu durumda kime dua edilirdi?Zeus'a mı?Babamın bana acıma ihtimali daha yüksekti. "Babam bizi korusun.Bunlarda amma ayılarmış ya.'' diye mırıldandım.Ve canavarlar yaklaşırken sırtımdan oklarımı çıkardım ve onlara nişan aldım. oklarım üstlerinde bir kaç dakika duruyor sonra yere düşüyorlardı. ''Kahretsin." diye mırıldandım.artık şansım kılıcıma kalmıştı.

Ange oklarıyla canavarları vuruyordu. Fakat bu oklar bu canavarlara hiç bir etki etmiyordu. İşimiz kılıca kalmıştı anlaşılan. Kılıcımı elime aldım ve canavarların gelmesini bekledim. Ben Ange gibi sakinliğimi koruyamıyordum. Canavarlardan nefret etmişimdir her zman ama hiç bir zaman peşimi bırakmadıkları için artık yavaş yavaş buna alışmaya başlamıştım. Canavarların bir tanesiyle Ange diğeriyle ise ben uğraşıyordum. Bir sürü hamle yapmama rağmen bir türlü buharlaşmıyordu bu lanet, pis canavarlar.

" Bunlar böyle buharlaşmayacak. Başka bir şey bulmalıyız " diyerek Ange bağırdım. Ange de haklısın diye başını salladı aynı zamandada bir şey düşünüyordu.

" Haklısın ama ne? " savaşırken konuşmak ikimiz içinde zaten yeterince zordu. Birde beynimizi çalıştırıp bir şeyler bulmak ölüm gibiydi. Fakat Ange bunu başarmıştı.

" Hmm. Benim aklıma bir şey geliyor. " dedi. Sevinçle gülümsedim.

" Hadi hemen yapalım o zaman. "

Düşünüyordum.Ama yapacak tek iyi şey kaçmaktı.tabii,bunu söylemeyecektim.korkak bir ödlek değilimdir hiç bir zaman.zaten kaçma seçeneği bütün melezlerin aklında vardır.Asıl sorun kimsenin kaçamaması değil mi zaten?arkamızda hiçbirşey bırakamıyoruz ve hep o melezlere özel merak dürtüsü harekete geçiyor. ''Bak ne diyeceğim.'' dedim Claire'a sesimi duyabilmesi için bağırmam gerekiyordu ki bazen konuşma sesimin kendi beynimde yankılandığını duyuyordum yani hem savaşırken konuşmak ciddi anlamda zor.Tam ağzımı açıp planımı anlatacaktım ki canavarın o kova eli kafamın üzerine inek üzereyken yana kaçtım ve sanki çok aldıracakmış gibi canavara lanet okudum. ''Lanet Pislik seni!'' Tabii,pek işe yaramıyordu ama beni rahatlatıyordu.

Kılıcımın sapını tutum ve kafamın üstünde gezdirdim canavarın eli üstümde dolaştı.Ama yaklaşamadı. ''Bak.'' dedim Claire'a Canavarın arkasından dolaşırken ''birimizin şu lanet canavarları oyalarken diğerimiz şu ejderhayı uyandırsın yada altın postu yerine taksın.'' böyle deyince ejderhanın uyuduğu aklıma geldi Olamaz!Kesinlikle bunu bilerek bir melez yapmıştı.Bu kadar gürültünün ardından ejderhanın uyanmaması uyku ilacına maruz kaldığı anlamına geliyordu.hemde herhangi bir melez yada insana yetecek kadar değil ejderhaya etki etmesi için bayağı bir boz olması gereliyordu.Sessizce ''Lanet olsun.'' diye mırıldandım.

"Ejderhayı uyandırsın" mı ? Ejderhanın bu gürültüde çoktan uyanmış olması gerekirdi. Dövüşürken etrafı izlemek ve düşünmek yeterince zordu. Şimdi ise bir de ejderhaya bakmam gerekiyordu. Canavar kolunu üzerime indirirken yana çekildim. Yanımdan geçen o koca canavar elinin yarattığı rüzgar saçlarımı bozmuştu. Halbuki onları daha yeni yapmıştım. Canavardan kaçarken bir ara ejderhaya göz ucuyla baktım. Hayvan horul horul uyuyordu. Ange'e döndüm "Ejder uyutulmuş!" diye bağırdım. Ange onaylarcasına bir hareket yaptı. Yani savaşırken yapabileceği en iyi onaylama hareketini yapmıştı. Birden aklıma bir fikir geldi. Canavar bu gürültüde uyanmıyor olabilirdi fakat bir canavarın bağırışı ile kesin uyanırdı."Aklıma bir fikir geldi Ange. Fakat dediklerimi yapmalısın" Ange sevinmiş gibiydi. Başını evet anlamında salladı. Birazdan yapacağım hareket hayatımın çılgınlığı olacaktı.

Önümde canarın dikkatini dağıtmak için ayağımla yerden biraz kum kaldırdım. Gözlerine kaçan kumun etkisi ile canavarın dikkati dağıldı. Büyük ihtimalle görüşü bozulmuştu. Bu fırsatı değerlendirerek kılıcımı Ange'in savaştığı canavara doğru fırlattım. Yaralanan canavar sinirle bana döndü. Şimdi başımda 2 tane canavar vardı. Ange şaşkınlıkla bana bakıyordu. "2 tane ok hazırla" diye seslendim Ange'e. Ange hızla yayına 2 tane oku gerdi. "Şimdi ben ikisininde yüzünü sana döndüreceğim sende birer gözlerine ok atacaksın" Ange bu saldırının nedenini anlamamış gibiydi fakat tamam dercesine başını salladı. İki canavardan birden kaçmak zordu. Bir ara tam bir tanesine yakalanıyordum ki son anda kaçtım. Büyük çabalar sonucunda canavarları Ange'e döndürebildim. Canavarlar döner dönmez Ange gözlerine oku yapıştırdı. İki canavarda yüksek sesle çığlıklar atmaya başladılar. İşte bu çığlıkları duyan ejderha hareketlenmeye başladı.

Ne güzel!Canavarlar kendi sonunu kendi hazırlamışlardı.ederhayı uyandırmak pekte akıl kari değildi ki,bu yaratıklarda akıl olduğundan bile şüpheliyim.ejderha,eski boyuna nazaran şimdi 5 metreye yakın bir boyu vardı.Yavaş kıpırtılarını canavaarların farkettiğini sanmıyorum.Zaten bizle uğraşmak için ikisinin de gözü dönmüş bir vaziyetteydi.Canavarın iyice kendine gelmesi için bağırdım. "Claire!" ama bu Claire'ın uğraştığı canavarıda üstüme çekmekten başka bir işe yaramamıştı.Korkuyla geriledim.Claire olanca gücüyle kendi canavarını kendisine bakmasına zorluyordu.Ben de hemen yayıma iki tane ok aldım ve gözlerimi kısarak ikicanavarın da gözüne gelecek şekilde fırlattım.Telaşla gerilerken yine çığlık attılar.gülümsedim ve tam arkama ejderhaya bakmak için dönecektim ki Claire gözleri kocaman açılmış şekilde arkamda donakaldı.Sonra çözülmüş gibi

"Ange!Çekil!" diye çığlığı bastı ve o zamana kadar hiç kimsede göremediğim bir hızla yanıma geldi ve koulmdan çekerek beni ve kendini nerdeyse 5 metre ileriye fırlattı.Kafamı topraktan kaldırırken mırıldandım "Vay canına!Muhteşemdin!" Sonra gözüm claire'ın beni çekme nedenine takıldı.Ejderha uyanmış,altın postu yerine taktığı gibi upuzun boyuyla onda hiç görmediğim öfkeyle bizim canavarlara doğru ilerliyordu.Nasıl öldürecekti acaba?Hemen yerimden bağdaş kurdum ve heyecanla onları izlemeye başladım.

Ejderha altın postu yerine takmıştı. Artık buraya canavarların giremeyeceğini bilmek beni mutlu etmeye başladı. Zevkle ejderhanın bizim uğraştırdığımız canavarları Ange'le birlikte bağdaş kurarak izlemeye başladık. Canavarlar ejderhayı görünce korkudan tirtir titremeye başlamışlardı bile. Bzim karşımızda cesurca duran canavarlar bir anda korkağın teki olmuşlardı.

" Bak bak şimdi. " Heyecanla ederhayı bütün dikkatimizle izliyorduk. Ejderha canavarlara büyük bir ateş püskürttü. Anında ateşin sıcaklığıyla kavrulan bütün canavarlar buharlaşıp toz oldu. Eğlencemiz çabuk bitmişti ama önemli olan altın postun yerine takılmasıydı. Bu maceramız da bitince kulübelerimize doğru Ange'le birlikte yürümeye başladık.

RP BİTMİŞTİR!..