Can Sıkıntısı (3/3)

Hades ve iskelet tayfasıyla ceza tarlalarına girdik. Çeşitli işkence odaları gördüm. Yağ Kazanları, Kazıklar, Çarmıhlar, Germe aletleri ve daha görmek istemeyeceğiniz birçok işkence aleti. Açıkça bir alana geldiğimizde Hades bize döndü ve;
Biliyorsunuz. Benim iki küçük melezle hiçbir işim olmaz. Ne münasebet! Fakat şansa bakın ki benim 3 tane Furia'm var. Ve karınlarını doyurmak gerekiyor. derken gökten 3 şekil indi. Bunların dış görünüşleri bile midemi bulandırmaya yetti. İskeletler, furialar bize doğru yaklaşabilsinler diye yer açtılar. O an, birden karnıma ağrı girdi. Sanki hava kırılmış bükülmüştü. 3 tane empusa, furialara saldırmıştı. Bir dakika, empusaların burada ne işi vardı? Ama bunu düşünmenin sırası değildi. Fırsattan istifade edip iskeletler daha hareket bile edemeden yerde bir takla atıp silahlarımızı tutan iskeletin kafasını bir yumrukla darmadağın ettim. Kılıcını Leo'ya fırlattım ve benimkini de aldım. Hemen tabancamıda cebime koydum çünkü takacak vaktim yoktu. Empusalar furia'ları halletmiş olabilirdi ama hala 100 kadar iskelet ve bir tanrıyla baş başaydık.

Çok güzeel. Bakın birileri özel gücünü keşfediyor. Evet evlat, empusa yaratabiliyorsun. Çok iyi. Ama şunu bil ki, iskelet ordum sizi parampaça edecek.
Hiç sanmıyorum! dedi Leo ve kılıcını yere batırdı. Birden arkadan öne doğru bütün iskeletler yere yığılmaya başladı. Anlamıştım, Leo yerden karanlık okları fırlattırmıştı. Ama yorgunluktan bayılmıştı. Hemen yanına gittim ve Hades'e dik dik bakmaya başladım.

Hadese öfke kusan gözlerle bakıyordum ama tek başıma ve yorgundum. Furia'lar empusalarımı alt etmeye başlamışlardı ve benim bir tane daha yaratmaya gücüm yoktu. Arkamda yerden yeni iskeletler çıktığını duydum. Hadesin elinde bir karanlık alevtopu oluşturduğunu gördüm. Empusaların sonuncusuda ölmüştü. Tek başımaydım..

O an çok ilginç birşey oldu. Leo'nun yapıtığı gibi karanlık bir duvar çevreledi etrafımızı ama bu, Leo'nun yarattığından çok daha güçlüydü. İskeletlerin üzerine alev yağmaya başladı ama bu benim yaptıklarıma benzemiyordu. Çünkü ben yapmıyordum! Bir anda karanlık bizi yükseltmeye başladı. Yeraltı'nın tavanından geçtim ve bayıldım. Uyandığımda kulübemdeki odamdaydım. Yanımda Leo, karşımızda da iki kadın vardı ve ikiside bize kızgın bakıyordu. Hatta kadınlardan biri annem Hekate'den başkası değildi! Diğer kadının da Nyks olduğunu tahmin ettim ve hemen ikisini de selamlardım. Leo hala boş boş bakıyordu.
Leo! Buraya gelsene şapşal! dedim. Hemen oda selam verdi. Annelerimizin bakışlarından, onları kızdırdığımız anlaşılıyordu.

Siz ikiniz ne yaptığınızın farkında mısınız?! Eğer bugün sizi kurtarmasaydık şu anda hala yeraltındaydınız ama canlı olarak değil! dedi Nyks. Boynumuz bükük dinliyorduk. Bir tanrı veya tanrıçanın oğlunu kurtarması pek olağan birşey değildi. Utanmıştık.
Kesinlikle! Bu konuda ikinize de bu konuda ceza verilecek. Nyks, önce sen başlamak ister misin? dedi annem keyifle. Ona *Bunu yapamazsınız.* der gibi baktım.
Tabii ki. Leo! İkinci bir emre kadar karanlık hakimiyeti gücünü elinden alıyorum.dedi ve onun bedeninden siyah bir dumanı emdi. Bu karanlık hakimiyetiydi.Ve sırada ben vardım.
Leeroy Sephard! Tahmin edeceğin gibi bende senin empusa çağırma gücünü elinden alıyorum. diyerek içimden kırmızı bir dumanı çekti. Şimdi özel gücümüz yoktu.

Şimdi gidiyoruz. Eğer birdaha böyle bir işe kalkışırsanız sizi kurtarmayız ona göre. dedi Nyks.
Kesinlikle. dedi Annem. Annem aleve dönüşüp, Nyks' de gölgeye dönüşüp buradan giderken gözlerimizi yumduk. Bir macera daha bitmişti.
Birdaha canın sıkılmasın tamam mı? dedi bana. Güldüm ve;
Hadi gel kulübene götüriyim seni. Yolda laflarız biraz. dedim. Ve beraber yola koyulduk.