Temizlik Denetlemesi - 15.

Yatağında dönmeye devam ederken uykusuzluktan ağrıyan gözlerini açmaya çalışıyordu. Luna'nın uyanmalarını söyleyen sesini duyabiliyordu. Ama tüm gece boyunca uyanık kalmış olması, içindeki bütün enerjiyi almış gibiydi. Yastığına gömülerek elleri ile kulaklarını kapattı ve uykusuna devam etmeye çalıştı. Kulübe yeniden sessizliğe gömülürken, Luna'nın vazgeçmiş olabileceğini düşünüp rahatladı. Bir kez iç çektikten sonra, yeniden eski yatış pozisyonuna döndü ve uykuya dalmak için beklemeye başladı. Davul sesini duyduğunda, neredeyse uykusuna dalmak üzereydi. Bu da bir anda yerinden sıçrayıp yataktan düşmesine sebep olmuştu. Kendine engel olamadan küfür ettikten sonra dağılmış saçını düzelterek ayağa kalktı. Kabus görsün ya da görmesin fark etmiyordu. Sanki herkes onun yataktan düşmesi için uğraşıyor gibiydi. Sinirli bir şekilde, yerinden çıkmış çarşafını düzeltti, havanın sıcaklığı yüzünden yorgan kullanmadığına seviniyordu. Sadece görünüş için yatağını topladıktan sonra seriyordu. Yan dönmüş yastığını da eski haline getirdikten sonra dolabında bıraktığı yorganı çıkardı. Yatağını topladıktan sonra kırışık yerleri elleri ile düzeltti. Pijamasını çıkarttıktan sonra eline geçen ilk kıyafeti giyerken, hala yataktan düştükten sonra oluşan ağrıları hissediyordu. İşlerini halledip, aşağı indiği sırada bazı kardeşlerinin de kalktığını gördü.

Herkes mutfağa geldiği sırada Luna onlara gülümseyerek "Günaydın." dedi. Katherine yataktan düşüşünü hatırlayarak ona öfkeli bir bakış atarken masada yerini aldı. Masada boş kalan iki yer onu rahatsız etse de, sessizliğini koruyarak omletini yemeye devam etti. Diğer kardeşleri sohbet ederken ara sıra gülümsedi ve gerekli tepkileri vererek sohbete katıldı. Bells Lia hakkında konuştuğunda, gülümsemesinin yüzünde donduğunu hissetti. Kulübede en sevdiği ve kendisine en yakın hissettiği kardeşi hakkında endişeleniyordu. Onun iyi olduğunu kendisine inandırmaya çalışırken, kötü düşüncelere engel olamıyordu. Diğer kardeşleri de bu konuda çok rahat sayılmıyorlardı anlaşılan. Az önce sohbetin eksik olmadığı masada kimseden çıt çıkmıyordu. Luna kendisine kahve doldurmak için ayağa kalkarken onu izledikten sonra "Ben de alabilir miyim?" diye söyledi birden. Kızın konuşması onu korkutmuşa benziyordu ki irkilerek kahveyi üstüne döktü. Katherine şaşkın bir şekilde ona baksa da sonunda kendini tutamayıp gülmeye başladı. Üzgün olduğunu söylemeye çalıştıkça daha çok gülme isteği duyuyordu. Luna'nın da gülmeye başlaması kendisini rahatlatırken biraz sakinleşmeye çalıştı. Bells ve Luna yanmış yere buz koymak için odaya çıkarken onları izlemeye devam etti.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra herkes konuşmaya başladı. Sohbete katılmak istemeyen Katherine de kalkıp yere ve tezgaha dökülmüş kahveyi, eline aldığı bezle silmeye başladı. Tezgaha dökülen kahve onu biraz uğraştırsa da, sonunda hepsini temizlediği için yüzünde oluşan gülümseme ile bezi suyun altına tutmaya devam etti. Kulübelerinin kapısı çaldığında, yıkamasına hala devam etmekteydi. Herkes merakla birbirlerine bakıp kimin geldiğini düşünürken yıkamaya çalıştığı bezi bırakıp kapıya doğru ilerledi. İçinde büyüyen umuttan nefret ederek kapıyı açtı. Düşündüğü kişinin olmamasından korkuyordu. "Lia!" şaşkın bir şekilde bağırsan sesini duydu. Hayal kırıklığına uğramamıştı, kardeşi yaşıyordu. Diğerlerinin kapıya doğru koşan ayak seslerini duyarken Lia'ya sarıldı. Tüm sabah üzerinde olan karamsar hava kaybolmuş gibiydi. "Döndün!" diye bağırdı bu sefer. Sarılmayı bıraktığında, daha dikkatli bakma fırsatı buldu. Kardeşinin yanındaki melezi fark ettiğinde, meraklı bir şekilde kaşlarını kaldırdı. Bakışlarını yeniden ona çevirdiğinde yaralı ve zor ayakta durduğunu görebiliyordu. Kapıda Lia'ya sarılanları iterek "Geri çekilin, görmüyor musunuz yaralı!" diye bağırdı hala sarılmaya devam eden diğerlerine. Kardeşini o halde gördüğü için endişeli olmalıydı belki. Ama yaşamasına ve onu yeniden görmüş olmasına o kadar sevinmişti ki kötü bir şey düşünemiyordu.

Bells ile odama gittiğimde gülmekten ağlamak üzereydim. Şu sıralar birden o kadar çok olay yaşamıştım ki neredeyse gülmenin ne olduğunu unutmak üzereydim. Bells’in uzattığı kıyafetleri üzerime bir çırpıda geçirdim. Saçımı çözüp tekrar bağlarken içeriden “Lia!” diye bir ses duyduk. Bells ile şaşkın şaşkın birbirimize baktık. Kulaklarım bana oyun mu oynuyordu acaba? Bells’e “Sen de duydun mu yoksa kulaklarım benimle oyun mu oynuyor?” dedim gülümseyerek. Heyecanını saklayamadan “ Hadi öğrenelim!” dedi. Odadan uçarcasına çıktık. Uzun bir aradan sonra kardeşim Cornelia’yı gördüğümden sevinçten ne yapacağımı bilemez olmuştum. Herkes çevresine toplanmıştı, ona türlü türlü sorular soruyordu. Tam ona sarılmaya gidiyordum ki Kate’in sesi beni durdurdu "Geri çekilin, görmüyor musunuz yaralı!” dedi. Hemen geri çekildik. Heyecanla Lia’nın yaralı olduğunu fark edememiştik. Lia’nin “Çok açım” demesi ile hemen onu mutfağa götürdük. Bells yaralarına pansuman yaparken,Lia da birkaç lokma bir şey yemeğe başladı. Hepimiz onun geri döndüğüne çok sevinmiştik.
Kısa bir süre sonra Lia normale dönmüştü. Yüzüne renk gelmişti. Elbette meraklı bizler onu hemen soru yağmuruna tutmuştuk. Lia bize başından geçenleri bir bir anlatmaya başladı. Çıt çıkartmadan onu dinliyorduk. O konuşmaya ara verdiğinde ise bizim sorulrımıza maruz kalıyordu. En sonunda macerasını bitirdiğinde ona şok olmuş gözlerle baktım. Bu süre zarfında başına o kadar çok şey gelmişti ki eğer kitap yazsaydık sanırım kurgudan dolayı kitap bestseller olabilirdi. Bunları düşünürken en yeni kardeşlerimizden Daphne, "T.G. Ne?" diye sordu mutfaktaki takvimde kocaman harflerle işaretlenmiş günü gösterip. Herkesin ona inanamayarak baktığını gördüğümde ona yaklaştım ve fısıldayarak "Temizlik günü” dedim. Daphne tekrar takvime baktı. Evet büyük gün yine gelmişti. İçimden bin bir tane Yunanca küfür savurmaya başladım. Temizlik günlerini eskiden severdim ancak şu sıralar fazla tembelleşmiştim. Suratımı asarak takvimdeki güne bakakaldım. Lia halimizi görünce, ''Durum ortada kızlar oyalanmak yok. Daha çok vaktimiz var. Herkes istediği bölümü alsın ve bir an önce harekete geçsin. Uyuşukluk yok!'' dedi. Çok eğlenceli bir gün bizi bekliyordu anlaşılan.
“ Ben de kirlileri toplayayım ve odamıza çeki düzen vereyim” dedim. Bells’den sonra ikinci pis bakışı ben yedim. Yeni kardeşlerimiz geldikten sonra odalarımız değişmişti. Rose, Kate, Lia, ben ve Bells bir odada; Anita, Daphne, Rafael ve Riordan da bir odada kalıyorlardı. Daha pek düzenleyememiştik odaları. Her birimizin eşyası başka bir yerdeydi. Ancak ben odamızın kolay toparlanacağını düşünüyordum. Pek dağınık biri değildim. Kirlileri almak için önce kardeşlerimin odasına doğru ilerledim. Bir yandan da yapacaklarımı kafamda sıraya sokmaya başladım. İlk önce kirlileri sepete atacak, temizleri de katlayıp dolaba yerleştirecektim. Sonra ise paspas ile odayı bir güzel silmeye başlayacaktım..Odaya girdiğimde manzara karşısında gözlerim fal taşı gibi açıldı. Etraf tamamen kıyafet doluydu. Derin bir nefes aldım, kirli kıyafetleri tek tek etraftan toplamaya başladım. Düşündüğüm gibi burası fazlasıyla vaktimi almıştı. Kirlileri sepete tıktıktan sonra odama geçtim.
Burası diğer odaya göre daha iyiydi. Ama pek toplu olduğu da söylenemezdi. Öncelikle temiz kıyafetleri çekmecelere katlayarak yerleştirdim. Kirlileri sepete atmak için banyoya gittim. Sanırım çok daha büyük bir sepete ihtiyacımız vardı artık. Banyodan çıkmadan önce kovayı suyla doldurup paspası elime aldım. Yerleri bir güzel silmeye başladım. Sandığımdan da kısa süren bu işin ardından sırtım tutmaz olmuştu. Kendimi yatağa attım. Ancak pek dinlenme fırsatım olamamıştı. Lia odaya girip “ Tembellik yok! Herkes işinin başına” diye bağırdı. Yataktan kalkıp, çarşafları düzenledim. İşe başlamışken kovadaki suyu banyoya boşaltıp tekrar doldurdum. Elime bir cam bezi alıp iyice camları sildim. Sanrım oda bitmişti. Kullandığım materyalleri yerine kaldırdım. Salondaki koltuğa geçip “Yardıma ihtiyacı olan?”dedim.

Değerlendirmede.