Savaş silahımız bu sefer; Top

A-takımı
-Esmeralda Gwen
-Philomela Carter
-Ryden Molby
-Ben(Steward Thurstan)

B-takımı
-Leo von Dorff
-Mathias Joseph Phelan
-Arutha Condoin
-Ted Deeply


Bu maçta, Zar atışlarına göre oynayacağız. Böylelikle hareketlerimzi zar sayılarına göre başarılı ya da başarısız olacak. Bu sayede tarafsız bir oyun ortaya çıkacak. İşimiz sadece şansa kalmış yani.

Başarılı olabilmesi için gelmesi gereken zar sayıları:




Bir acelemiz yok. Bu yüzden yavaş yavaş oynayalım. İlk başta herkes sahaya gelemsine dair olan rplerini yazsın sonrasında Dm'nin yani benim start vermemle birlikte maça başalyalım.

Eğer ki zar atışlarına bakmak istiyorsanız;

http://rolz.org/?p=group

Nick name: İsminizi
Room name: Olimpos Voelybol

Yazdıktan sonar Join'e basın. Zar atışlarını ; Ted Deeply yapacak.


Not: Maç, 10'da biter. Eğer ki çok uzadı o zaman 5 'te olabilir. Belirsiz.

Güzel bir sabaha gözlerimi açtığımda etraftan sanki kuş cıvıltıları geliyordu. Kuş neleri? Ares kulübesi etrafında mı? Birisi galiba şaka yapıyordu. Yatağımdan kalktığım gibi banyoya girdim. Kendime geldikten sonra birşey atıştırdım ve ardından hemen kulübeden çıkıp voleybol maçı yapmak üzere sözleştiğim melezlerin yanına yollandım.

Sahaya ilk gelen ben olmalıydım. Elimde gelirken aldığım voleybol topu vardı. İçimde büyük bir heyecan vardı. Kızlarla oynacak olduğum fikrini elimin tersiyle bir kenara ittim ve hemen kendi kendimle ısınma hareketleri yapmaya başladım. Etrafa maçı izlemek için gen bir iki arkdaşımız olduğunu gördüm. Nedense benim değilde daha çok diğer oyuncuların tanıdıklarıydı bunlar. Bundna bir motivaston çıkarmalı mıydım bilmiyordum. Hava çok güzeldi. Hafif bir esinti hakimdi etrafa. Kaslarım artık hazırdı. Sadece tek birşey yapacaktım diğerlerini beklemek.


PS: Lütfen herkes girişlerini yazsın. 1 mesaj olarak ve de bekelsin.

Sabah gözlerimi açtım.Bugün büyük gündü.Tuvalete gittim ve elimi,yüzümü yıkadım.Bütün kardeşlerim uyuyorlardı.Sabahlamıştı hepsi.Gece tanrıçasının çocuğuyuz sonuçta.Ama ben uyumadım ve bunun sebebi mantık açısından şuydu.İnsan yani melez maça uykulu mu giderdi sizce? Neyse mutfağa doğru geldim.Hemen yumurta kızartmaya başladım.Hazır olduğunda başladım yumurtayı yemeye.Bitirdikten sonra bulaşığı yavaşca,sessizce yıkadım ve voleybol sahasında doğru yola koyuldumVardığımda ilk varan Stew'di.Isınma hareketleri yapıyordu.Sanırım sonlarına gelmişti.Bende ısınma harekterlerine başladım.Sahayı 5 kere koştum ve diğer hareketleri yapmaya başladım.Biraz çabadan sonra bitirdim.Sonra  Stew'i izlemeye koyuldum.Aslında oda bir şey yapmıyordu.Benim gibi diğerlerini bekliyordu.Bende bekliyordum ama artıkın iyice sıkılmıştım.
Bir kişi daha geliyordu ama kim olduğunu çıkaramadım.Merakla buraya gelmesini bekledim.

Alarm çalmamıştı yada çalmıştı ve ben duymamıştım. Hızlı bir şekilde saate baktım. Harika daha geç kalmış sayılmazdım. Bugün voleybol maçımız vardı oraya gitmem gerekiyordu. Kimler var kontrol etmek için hemen sonsuz boşluğu taktım. 2 kişi varmıştı bile oraya çoktan. Steward ve Leo. Başka kimse yok gibi görünüyordu. Umarım ben gidene kadar başka kimse gelmezdi. Hemen kamp t-shirtümü ve bir kot pantalon giyip kulübeden çıkmaya hazırlandım. Ama önce mutfaktan bir elma aldım. Daha fazla geç kalmamalıydım. Yolda biriyle bile konuşmamalıydım. O yüzden özel gücümü kullanmaya karar verdim. Hemen bir karıncaya dönüştüm. Yani dönüşmüş gibi gözüktüm. Umarım kimse beni fark etmezdi. Aslında bu sis tanrıları bile kandırırdı. Küçük falan olabilirdim ama genede kimseye çarpmamalıydım sonuçta bu sadece sisti.

Oraya varır varmaz tekrar normal halime geldim. Diğerleri fark etmemişti birden karıncadan insana dönüşmemi. Algılamada da sorun yaratıyor olmalıydı bu olay. Ama voleybol sahasında Leo ve Steward'dan başkası vardı. Bu kız Ryden'dı. Hermes kulübesinde kalıyordu ama ebeveynleri belli değildi. "Selam çocuklar." dedim. Aynı şekilde bana karşılık verdiler. Elime bir top aldım ve onunla bazı hareketler yapmaya başladım. Uzun zamandır Medusa'nın yanındaydım. Ne yalan söyleyeyim beni bayağı iyi eğitmişti.

Yavaş yavaş toplanan oyuncular, takım arkdaşlarıyla değişik konuşmalara daldılar. Ama şimdi artık vakit gelmişti. Maç başlıyordu.

Kahretsin o kadar hızlı vurmuştumki top sahayı neredeyse 200 metre geçmişti.Takımımla konuşmam gerekiyordu.Bu böyle olmiycaktı.Top geldi.Stew öyle bir vuruş yaptı ki çok yumuşaktı.Top yine bana geliyordu.Tecrübeli bir şekilde topa vurdum.Sanırım yine geçmezdi.Takım arkadaşlarım bana kızıyordu ama benim ne yapmam gerekirdi.Kendileri oynamıyordu.Top Stev'e doğru gidiyordu.Sizi yeneceğiz gibi baktım Stew'e.Bana rüyanda görürsün gibi baktı.Top onun üstüne gelirken a takımı topu tutabilecekmi tutamayacakmı diye endişelenndi.Bense o anda gülüp Stew'e bakıyordum.Stew'in bu topu tutamayacağına bahse bile girerdim.Ama herşey şanstı.Ne yapıp ne yapmıycağını tanrılar bilirdi ben değil.O anda anneme seslendim."Anne nasılsın görüşmeyeli?Bizi görünmez olarak izlemeye gelsene bana biraz moral versene.Biz şey yeniliyoruz ve sen yenilginin bir Nyks melezine yakışmadığını söylemiştin.Lütfen gel bizi izle." dedim.O anda karanlık buraya geldi.Annem beni duymuştu ve gücüm artmıştı.Top yine dışarı çıkabilirdi ama merakla bekledim.