Biraz Hırsızlık, Biraz Macera

Kulübeye girdiğimde kendimi yatağa zar zor atmıştım. Bundan sonra sabahları spor yapmamalıyım diye düşünürken kapının ordan tıkırtılar gelmeye başladı. Kafamı kaldırdığımda Meg bana bakıyordu. Çok sıkıldığı her halinden belli oluyordu ve sanırım bana bişi sorucaktı. İyice doğruldum ve ''Meg ne istiyosun?'' diye sordum, sonra çok mu kabalık ettim diye de düşündüm. Meg'in suratına baktım ve öyle hissetmediğini anlayınca rahatladım. ''Şey.. Amy acaba birlikte bir şeyler yapabilir miyiz?'' Bu ne komik bir soruydu. ''Tabiki'' dedim, yüzümde kocaman bir gülümsemeyle. Aklında bir şeyler vardı ama sanırım söyleyemiyordu. Ona zaman kazandırmak için ''O zaman sen aklındakini söyleyecek cesareti edinene kadar bende banyoya gireyim çok terledim '' dedim ve banyonun yolunu tuttum. İçimden umarım maceralı bir şeyler düşünüyorsundur kardeşim diye de geçirdim.

Buraya girmek beni çok heyecanlandırmıştı, tüm yorgunluğumu unutmuştum sanki çok güzel bir uykudan yeni uyanmış gibi hissettim kendimi. Kulağıma gelen ruhların sesleri beni çok korkutuyordu. Meg'le biraz ilerledikten sonra pegasuslarımızı bıraktık. Son kez Biber'e baktığımda gözlerindeki ışığı gördüm ve burdan onun için bir şeyler almaya karar verdim tabii ne bulacaksam. Meg çok iyi bir macera arkadaşına benziyordu. İçi kıpır kıpırdı. Bir an önce şu taşları bulmak istiyordu ama ben nasıl gideceğimizi bilmiyordum. Biraz daha ilerledikten sonra bir kayığa oturmuş yüzünde kocaman bir gülümsemeyle parlak bir şeyleri sayan birini gördük. Büyük bir kayanın arkasına saklandık ve ne yaptığına baktık. ''Sanırım elindeki şeyler drahmiler '' dedi Meg ve bence son derece haklıydı. Bu kayığa binmekle binmemek arasında kalmıştım, binersek adama '' Ahh..Biz buraya değerli taşlarınızı çalmaya geldik acaba bizi oraya götürebilir misiniz?'' mi diyecektik? Meg'e döndüğümde yüzündeki ifadeden aynı şeyi düşündüğümüzü anladım.

Adamdan gizlice yolumuza devam ettik, bu hiçte zor olmadı. Adamın gözü bizi görmüyordu ki. Yolumuz git gide karanlıklaştı ve bir zaman sonra hiçbir şey görmemeye başlamıştımki aklıma yüzüğüm geldi ama onu kullanırsam çok fazla bir ışık yayılacaktı bu karanlıkta ve adam bizi fark edecekti. Yürürken bir yerden farklı bir ses çıktı, oraya geri döndüğümüzdeyse olan oldu ve hava boşluğuna benzer bir yerden Meg'le kaymaya başladık. Çok hızlı kayıyorduk ve bu yüzdende çevremize tutunamıyorduk, bu da yetmezmiş gibi taşlar sürekli batıyordu ve biz çığlık atıyorduk. Bağırmamamız lazımdı adam bizi duyabilirdi ama istem dışıydı. Uzun bir yolculuktan sonra sert bir zemine çakıldık.

Ve evet amacımıza ulaşmıştık. Taşlar ilerdeydi, onları gördüğümde yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Bu taşları nereye koyacağımı düşündüm çünkü çanta almayı aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Bir yandan yürüyoruz bir yandan da üstüme bakıyordum, taşları koyacak birkaç yer bulmalıydım. Taşlara yaklaştıkça heyecanım artıyordu ve düşüncelerimi toplamakta zorlanıyordum. ''Bu..Bu taşlar harika!'' diyebildim zorla. Meg'in yüzüne baktığımda aç bir kurt gibiydi. Ona bir şey söylemeye kalkıştım ama beni duymadı bile. Bende kafamı taşlara çevirdim ve gözüme kestirdiğim ilk parlak taşı elime aldım. Oval şeklinde olan taşın rengi gece mavisiydi ve bu yüzden de içimde ona karşı büyük bir sevgi oldu. Taşı hemen cebime attım daha sonra Teo için taş bakmaya gittim ama nasıl bir şey olacağını tam olarak bilmiyordum yani buraya gelmeden önce aklımda hiç renk ve şekil yoktu. Yere doğru bakmaktan boynum ağrımıştı kafamı ileri doğru çevirdiğimde biraz uzakta nehrin sularının kıyıya değdiği noktada bir taş dikkatimi çekti ve koşa koşa oraya gittim. Bu taş harikaydı, tam Teo içindi. Hemen elime alıp benim taşımın yanına yerleştirdim. Artık Teo içinde bulmuştum.