Yeni Bir Dost...

Kulübemden dışarı temiz hava almak için dışarı çıktığım bir günde beni temiz hava çarpmış olsa gerek arenaya gidip kılıç çalışmaye karar verdim.Biliyorum bir Afrodit kızı kolay kolay arenaya gitmez ama ben ve kardeşlerim diğer arena kızlarına benzemiyoruz.

Areneya vardığımda bir kız orada kılıç çalışıyordu.Sanırım bir Athena kızıydı,onu daha önce görmüştüm ama tanışmamıştık.Yanına gittim

"Selam,ben Afrodit kızı AnnaLynne kısaca Anna dersen sevinirim.Sen bir Athena kızısın sanırım"dedim ve hafifçe gülümsedim.

"Selam,evet bir Athena kızıyım.Adım Anna,yani adaşız."dedi ve bir an durdu.Neden sustuğunu anlamıştım,bir Afrodit kızının arenada bulunmasına anlam verememişti.

"Ahh,anladım sen burada oluşuma anlam veremedin.Biz yani kardeşlerim ve ben diğer Afrodit kızlarına benzemeyiz.Yani güzeliz,süslüyüz ama ne zaman ne yapacağımız bellik olmaz.Her an herşeyi yapabiliriz"dedim ve güldüm o da güldü.

"Eee,hadi sende kendinden bahset biraz."dedim ve gülümsedim.

Arenaya -her günkü gibi- gittiğimde bir kız ile tanıştım.Üstelik de kızın Afrodit kızı olduğunu öğrendim.Gerçekten çok rahat,tatlı ve canayakındı.İmrenmiştim.Fakat aynı zamanda bir Afrodit kızını burada gördüğüme de şaşırmıştım doğrusu.Ondan gelen soruyla kendimi tanıtmaya karar verdim.
"Şey,adaş olduğumuzu zaten söylemiştim.Arenaya çok sık gelirim.Bilmiyorum belki de Athena kızı olduğumdandır.Onun dışında söyleyebileceğim pek bir şey yok.Fakat madem siz diğer Afrodit çocuklarına benzemiyorsunuz,biraz karşılıklı antremana ne dersin?" diye sordum.Normalde yeni tanıştığım birine böyle bir soru sormazdım ama hey;Melez Kampı'ndayız!
Kızın cevabını beklerken onu daha iyi incelemeye başladım.Gerçekten çok arkadaş canlısıydı.Gözleri parlıyordu ve beni dinliyordu.

Kızıl saçlarımı arkaya atarken oturdum ve ona baktım.

"Hmm,süper bir fikir kendimizi geliştiririz ama dostuz tamam mı?"dedim.

"Tamam,dostuz"dedi.

Böylece kılıçlarımızı çıkardık ve başladık.İlk öne öned doğru bir hamle yaptım ve kılıcımı savurdum ama o eğlirek benden kaçtı.Sonra o bana kılıcını doğru savurdu ve ben altından geçtim tam arkasından işini bitirecektim ki kılıcımın kabzasına vurdu kılıcımı düşerken yakaladım,bu işte iyi olduğumu düşünüyordum ama bir Athena kızı karşısında ne kadar şanslı olabilirdim ki?

Kılıçta iddialıydım fakat Anna'yı fazla yorarak benden uzaklaştırmak istemiyordum.İlk başta biraz öne geçtim fakat sonra Anna,kendine gelmiş gibi saldırmaya başladı.Gerçekten artık iyi savuruyordu.Hamleleri hem akıllıca hem de sinsiceydi.Bense bazen ona bakıp tebessüm ediyor,bazense tamamen kılıcma odaklanıyordum.Zaman geçtikçe terleyip yoruluyordum.Anna gerçekten iyiydi ve iyiye gidiyordu.İtiraf etmeliyim ki bir Afrodit kızından bunu beklemezdim...

Daha sonra Anna.....

"Anna,adaşım bence bu işi burada bırakalım,çünkü ikimizde birbirimizi yenemeyeceğiz."dedim.

"Tamam,konuşalım biraz o zaman"dedi.Bende kabul ettim.

"Melez olduğunu ne zaman öğrendin?"diye sordu.

"Okula gidiyordum bir satir arkadaşım bana arabada canavarlar olduğunu söyledi,hemen koştuk ve onları atlattık.Sonra da melez olduğumu öğrendim.Sen nasıl öğrendin?"dedim.

"Aslında bu biraz ilginç bir hikaye..." dedim.Ve sonra devam ettim."Babam,bir tarih öğretmenidir ve aynı zamanda tırmanışçıdır.Yani,çoğu hafta sonu öğrencilerin ödevlerini okuduktan sonra dağa yürüyüşe çıkardı.Ben de yanında tabii...Bir tırmanışta burayı görür gibi oldum.Düşün artık ne kadar yükseğe çıktıysak.Sonra eve döndük.Ben pek önemsememiştim bu kampı ilk başta.Yani girişini gördüm ve izci kampı falandır diye düşündüm.Ama kampı gördüğüm günden sonra her şey altüst oldu!Babam birkaç ay geçtikten sonra bir iş arkadaşıyla çıkmaya başladı.İlk başta hayır demedim.Sonuçta ben babama karışamam.Onlar evlilik yolunda ilerlerken itiraz eder gibi oldum.Kadın tam bir manyak çıktı,Anna!Neyse...Sonrasında çoğu melez gibi bir canavarla karşılaştım ve okuldaki fen hocasının aslında bunun için eğitimli olduğunu öğrendim.Ve...Buradayım!"
Söylediklerim uzun olsa da Anna,hepsini dinliyordu.Onun yorumunu beklerken düşündüm.Sanki o zamanları tekrar yaşar gibiydim.Babamın kız arkadaşı,bizim evde yaşamaya başlayıncaya kadar aslında herşey iyiydi.Fakat sonra o kadın geldi ve ben iyice odama ve romanlarıma daldım.

Olayı -ve bu konuşmayı- çok kişiselleştirdiğimi düşünüyordum.Anna'ya özür diler gibi baktım.Onun kafasını böyle şeylerle şişirmeye hakkım yoktu.

"Anna bir fikrim var kılıçlarımızı bırakalım ve kamp marketine alış verişe gidelim nasıl olur?"diye sordum.

"Ahh,Anna az önce seni biraz bunalttım değil mi?Çok özür dilerim seni sıktıysam."dedi.

"Anna,o nasıl söz?Ben tüm melezlerin buraya geliş hikayelerini merak eder ve ne kadar uzun olursa olsun maceralarını sonuna kadar dinlerim.Ben sadece biraz eğleniriz diye düşünmüştüm ama eğer istemezsen gitmeyiz."dedim.Böyle düşünmesine sebep olduğum için kendime kızmıştım oysa ben melezlerin hikayelerini dinlemeyi çok seviyordum.

"A,hayır gidelim seninle alış-veriş yapmak çok zevkli olur."dedi ve markete ilerlemeye başladık.

(Anna,böyle bir şey yaptım sorun olursa kaldırır yeniden yazarım eğer sorun olmaz diyosan kamp marketinde ki başlığı sen aç )

tabii sorun olmaz canım açarm ben marketteki başlığı...

(Tamam )