| Upss... Ormana düştüm sanki! | |
|
|
Yazar | Mesaj |
---|
Maya Diana Carter Melez Çocuğu
Mesaj Sayısı : 47 Kayıt tarihi : 25/03/11
| Konu: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 2:06 am | |
| Kız mutlulukla etrafta dolaşıyordu. Annesi yanından hiç ayrılmadığı için, eliyle her kulübeyi gösteriyor, bu ne diye soruyordu. Annesi gülümsüyor ve her sorusunu cevaplıyordu. Bu gün annesi ve babasının yaşamlarının en önemli zamanını geçirdikleri -ayrıca burada tanışmışlardı- yere gelmişlerdi. Annesi ona burasının adının Melez Kampı olduğunu söylemişti. Maya minik ayaklarıyla kulübelerin bulunduğu alanı arşınlayıp, annesini de arkasından çekiştiriyordu. O sırada önlerine bir kadın çıktı. Yeşil gözleri heyecanla parlıyor, annesine doğru el sallıyordu. "Bu da kim anne?" diye mırıldandı Maya. Annesi Mitchie, eğilip onu alnından öptü. "Hayatım, biraz burada kal olur mu? O benim kardeşim. Ne zamandır görüşmüyoruz. Bir hasret giderip yanına geri döneceğim, merak etme." Maya'nın yüzü düştü. Annesinden ayrı kalmaktan nefret ediyordu. Tamam, anlamında başını salladı. Gidip bir kütüğün üzerine oturdu. Orası hiç de rahat değildi. Bir süre annesiyle diğer kadının konuşmasını izledi. 'Kardeş' ne demekti ki, anlamıyordu. Yüzünü buruşturarak annesinin ilgisini ondan alan kadına düşmanca baktı. "Pis kardeş. O kardeşi hiç sevmedim ben." dedi ve kütükten kalktı. Planı annesinin yanına gidip onun ilgisini çekmekti ama sonra vazgeçti. Çünkü gözüne başka bir şey çarpmıştı. Renkler... Rengarenk çiçekler. Gülümseyip kısa bacaklarıyla onların olduğu yere doğru yürümeye başladı. Ama sadece rengarenk çiçekler yoktu orada. Normal, yeşil renkli ağaçlar da vardı. Ama bunlar her yerde var, çiçek görmek istiyorum ben, diye düşündü minik kız. O zaman orada olduğunu anlamadığı ormanın derinliklerine doğru ilerledi. Güneş gökteki yerini değiştirirken kız endişelenmeye başlamıştı. Korkuyla burnunu çekti. "Anne!" diye bağırdı umutsuzca. "Anne! Kurtar beni!" Ama hiç bir ses gelmedi. Kızın gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı. Kendini sesli ağlamamak için oldukça zorlamıştı ama işe yaramamıştı. Avazı çıktığı kadar bağırarak ağlamaya başladı. Kendini kontrol edebilmesi için daha çok küçüktü. | |
|
| |
Miley Bieber Hephaistos'un Çocuğu
Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 3:35 am | |
| Bugün ormana gitmek temiz hava almak istiyordum.Hemen üstümü değiştirip akşam saatlerine doğru ormana gittim.Biraz gezdikten sonra birinin ``"Anne! Kurtar beni!"dediğini duydum.Hemen sesin geldiği yöne doğru gittiğimde bir çocuk olduğunu gördüm.Tahminen 4-5 yaşlarındaydı.Hemen yanına gittim ve ``Burada ne arıyorsun? Annen nerede? Adın nedir?´´ diye sordum.O da bana ``Adım Maya Diana Carter.Annem kardeşi ile birlikle sohbete başladı benim bir yerde beklememi söyledi.Fakat ben çiçekleri görünce dayanamayıp ilerledim ve ormana geldim ve kayboldum.annem Demeter'in kızı.Peki sen kimsin ve neden buradasın?´´ diye soru sordu.Beklenene göre çok daha zekiydi.Ben de ona ``Ben Juliet.Kısaca Julia ama.Ben de Hephaistos kızıyım.´´ dedim ve elimi uzattım.O da benim elimi sıktı.Çok tatlıydı.Sonra ben ``Seni direk annene mi götüreyim yoksa senle biraz gezelim mi?diye sordum.O da beklenenin aksine ``Seni tanımıyorum ki´´dedi.Ben de ona:``Merak etme sana bir şey yapmam.İstersen annenden izin alalım.Annen beni tanır herhalde. dedim ve ayağa kalkıp elini tuttum.``ne diyorsun annenden izin alalım mı ufaklık?´´dediğimde o da ``Evet alalım.´´dedi.Ben de başımı sallayıp onu kucağıma aldım.Yürüyor olmasına rağmen kucağıma almak istemiştim.Çünkü ben onu çok sevmiştim.O tıpkı küçük bir melek gibiydi... | |
|
| |
Maya Diana Carter Melez Çocuğu
Mesaj Sayısı : 47 Kayıt tarihi : 25/03/11
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 7:36 am | |
| Maya tatlı bir melodi mırıldanarak yeni arkadaşı Julia'nın bukleleriyle oynamaya başladı. Ona güvenebileceğini anlaması uzun sürmemişti ama şu ana kadar annesinden başka kimse onu kucağına almamıştı. Bu yüzden biraz endişeliydi ama Julia yürüdükçe zıplamayı çok seviyordu Maya. Ayrıca bu kadar yüksekten çiçekleri de görebiliyordu. "Bak." dedi buyururcasına Julia'ya. Julia onun gösterdiği yere baktı. Mavili, kırmızılı, sarılı çiçekler vardı. Julia gülümsedi. "Çok güzeller değil mi?" Kız başını salladı. Bir süre sessizlik oldu. Yanlızca ormandaki kuşların cıvıldamaları duyuldu. "Buraya yalnız başına gelme sakın Maya. Burası bir orman olabilir ama içinde melezlerin talim yapması için bir sürü canavar var. Benden önce onlar seni bulabilirdi." dedi Julia. İç çekti minik kız. Bunu bilmiyordu ama, şimdi aklına annesinden yiyeceği azar gelmişti. Kesinlikle çok kızacaktı. O, kızı için çok endişelenirdi. Sonunda annesinin gösterdiği kulübeler göründü. Julia Maya'ya gülümsedi. "Şimdi anneni bulalım olur mu?" Maya başını salladı ve annesinin kardeşiyle konuştuğu yeri gösterdi.- Spoiler:
Biraz kısa oldu ama aklıma bir şey de gelmedi.
| |
|
| |
Miley Bieber Hephaistos'un Çocuğu
Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 7:57 am | |
| Hemen annesi ile onun kardeşiyle konuştuğu yere gittik ve ben Mitche ile konuşmaya başladım:`` Afedersin Mitche.Ben Juliet tanıyorsun herhalde.Maya ormandaydı ve ben onu buldum.Şimdi de biraz dolaşmka istiyoruz ayrıca o da beni sevdi değil mi Diana?diye sordum.O da yalvaran bakışlarla kafasını salladı.Annesi de izin verdi ve biz dolaşmaya başladık.Onu önce bizim kulübemize götürdüm.Amacım akşam olunca o güzelliği görmesi için kır bahçesine götürmekti.Bizim kulübede Peter'le,Elena ile çok iyi anlaştı.Sonra benim odama çıktık.Yatağımın hemen yanında olan mantar panonun yanına gitti ve Artius ile olan resimlerimize baktı ve dedi ki:`` Bu senin sevgilin mi?´´´ben de ona `` Hayır.Biz onunla ayrıldık.Resimlerimizi kaldırmayı unutmuşum.Şimdi başkası var.ama sen daha küçüksün sana sonra anlatırım.Kim bilir belki onla evleniriz ve senin gibi küçük bebeklerimiz olur ´´ dedim ve gülümsedim.O da bana gülümsedi.Sonra Kır bahçesine gittik.Dolaşırken önümüze harpyalar çıktı.Aman Tanrım! Şimdi ben ne yapackatım ki?Hemen zümrüt kolyemi aldım ve onun bir kılıca dönüşmesini sağladım.Sonra öbür elime de ecel getireni aldım.Sonra aklıma kar tanesi olan yüzüğüm geldi.Onu Diana'ya verdim ve içinden sihirli sözcükleri söylemesini sağladım.Onu her eşye karşı koruyacak bir kalkan oldu.O artık güvende idi ben ise.... | |
|
| |
Maya Diana Carter Melez Çocuğu
Mesaj Sayısı : 47 Kayıt tarihi : 25/03/11
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 8:46 am | |
| Kocaman canavarları görünce donup kalmıştı küçük kız. Yanlızca abla Juliet'in söylediği şeyi yapıyor, büyülü sözcükler fısıldayıp duruyordu. Juliet onu korumaya çalışırken, Maya hayatında ilk defa bu kadar korkutuğunu hissetmişti. Bir keresinde onu arı ısırmıştı, sabaha kadar ağlamıştı. Ama bu çok daha farklıydı. Juliet ablanın başı beladaydı. Hiç de eğleniyor gibi gözükmüyordu. Maya'nın yüzü asılmıştı. "Abla, her şey yolunda mı?" Kan ter içinde kalmış kız ona baktı ve başını salladı. "Beni merak etme tatlım, sadece geride kal." Maya söyleneni yaptı ama artık iyice kızmıştı. Bu iğrenç şeyler gelip Juliet ablasının canını sıkmıştı! Hem de Maya da sıkıntıdan patlıyordu. "Ablamı rahat bırakın pis şeyler!" diye isyan etti minik kız. Canavarlardan birisi başını ona doğru çevirdi ve tısladı. Maya korkmuştu, ama çatık kaşlarıyla kararlılığını korudu. Canavar ona giderek yaklaşıyordu. Tam Juliet ona yardıma koşacaktı ki önünü bir canavar kesti. Julia sadece haykırabildi. "Bırakın onu! Benimle dövüşün korkaklar! O sadece minik bir çocuk!" Artık yaratık Maya'dan sadece bir kol uzaktaydı. O sırada bulutsuz gökte bir şimşek çaktı. Her yer bembeyaz oldu ve canavarlar dahil herkes gözlerini kapadı. Maya gözlerini aralayabildiğinde karşısında uzun beyaz saçları ve sakalı olan, garip bir elbise giymiş, elinde de bir şimşek taşıyan bir adamla karşılaştı. Gözlerini ondan ayırmıyordu. Adam kollarını açtı ve Maya tereddüt etmeden ona sarıldı. Maya geri çekildiğinde yüzündeki sevecen ifade geldiği gibi hızla gitmişti. Sanki bir hata yapmışçasına sesli bir şekilde öksürdü. "Harpyalar, geldiğiniz yere geri dönün hemen!" Canavarlar hemencecik kayboldu. Adam yine gözlerini Maya'ya çevirdi. "Leonard'ın kızı... Kimin aklına gelirdi, bir torunumun olacağı?" Adam iç çekti ve çok şey görmüş geçirmiş gözleriyle etrafı taradı. Julia onu görünce başını eğdi. Ona derinden bir saygı besliyor gibiydi. "Sen kimsin?" dedi Maya hiç çekinmeden. Adam gülümsedi. Yüzünün yaşlılığı ortaya çıktı. "Seni bu görüntümle karşıladığım için özür dilerim. Şaşıracağını unutmuştum. Ama bu gerçek görüntüm ve birçok kişi bu görüntümü bilmez. Ben senin babanın babasıyım küçüğüm." Maya safça gülümsedi. "Dede?" Adam başını salladı. Julia Maya'nın yanına gelip onu kucağına aldı ve kulağına fısıldadı. "O tanrı Zeus. Şimşeklerin Tanrısı. Tanrıların başıdır o." Bunları sanki bir and gibi söylemişti. "Evet, ama aynı zamanda da dedem." dedi Maya kısık sesle. Zeus başını kaldırıp ikisine baktı. Konuşmalarını duymuştu. "Şimdi gitmem gerek. Bir dahaki görüşmemize kadar hoşçakal Maya." Zeus geldiği gibi hızla yok oldu. Maya şimdi ne yapacağız, dercesine Julia'ya baktı. | |
|
| |
Miley Bieber Hephaistos'un Çocuğu
Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 8:59 am | |
| İlk defa tanrı Zeus'u görmüş çok hayran kalmıştım.Her neyse.Maya ile bakıştık.sonra onun yanına gittim ve ona sarıldım.Sonra da ``Sana bunları yaşattığım için çok üzgünüm tatlım.Bugün bizde kalmak ister misin? elena abla ve jUliet abla ile pijama partisi ha?dedim.Sonra Maya bana ``Pijama partisi ne demek ki Abla?´´ diye sordu.ben ona ``sonra anlatırım´´dedim.Sonra olaylar hızla gelişti.Gidip annesinden izin aldık.Sonra bizim kulübeye geldik.Ve gece yarısını geçiyordu ki Eduard abim bağırdı.``yatın Artıık!biz korktuk özellikle küçük Diana.ben hemen sinirle onun odasına gittim ve ``Abi ne yapmaya çalışıyorsun sen? Onu korkuttun!´´diye bağırdım.O da yattığı yerden kalkıp üstüme doğru geldi ``vay küçük Juliet'e de bakın! Abisine laf söylüyor.Senin kılıcımla tanışma vaktin gelmiş olmalı!´´dedi.Şaşırmıştım.Bunları söylediğine inanamıyordum.o beni her zaman koruyan abim...Ah neyse ona dönüp sakin bir şekilde ``Seni tanıyamıyorum.Sen nasıl birisin! Senden nefret ediyorumdedim ve onun odasından çıktım.Bunları söylediğime pişman olmuştm ama sonuçta Diana bugün çok korktu.Sonra onalrın yanına dönüp ``hadi küçük Diana yatma vakti.Bugün Juliet ablaya sarılarak uyuyacaksın meleğim´´ dedim ve onu kucağıma aldım.o da bana sarıldı.İlk defa bu kadar güzel bir çocuk ile karşılaşıyordum.her neyse sonra üstümüzü değiştirdik ve yatağa girdik.Ben tam uykunun kollarına atarken kendimi birinin Diana'yı kollarımdan aldığını hissettim.O sırada güzlerimi tam açıyordum ki biri burnuma bir şey yapıştırdı.Sadece Diana ve sonra Elena Eduard abii diye bağırabilmiştim... | |
|
| |
Maya Diana Carter Melez Çocuğu
Mesaj Sayısı : 47 Kayıt tarihi : 25/03/11
| Konu: Geri: Upss... Ormana düştüm sanki! Ptsi Tem. 04, 2011 9:28 am | |
| Başka birinin yanında kalmak güzeldi. Maya Julia'yla konuşmak istiyordu ama bir anda uyku bastırmıştı ve uyuyakalmıştı. Küçük olduğu için çok gerçekçi rüyalar görmüyordu. Çoğunlukla etrafta renkler oluyordu, arada sırada annesinin ona söylediği müzik sesleri geliyordu rüyasında kulağına. Ama bu sefer farklıydı. Uykusunun en güzel zamanlarında bir çığlık duymuştu. Yorganın yumuşak yüzeyini hissetmedi bir an. Yanağı daha sert bir şeye yaslanmıştı. Ama gözlerini açamıyordu, o kadar yorgundu ki. Bir süre sonra bütün sesler kesildi. Yine derin bir uykuya dalmıştı.
Bir sarsılmayla uyandı. Gözlerini açtığında Julia ablasının kucağındaydı. Karşısında da Julia ablanın ağabey dediği çocuk vardı. Julia ağabeyini iyice payladı. Çok kızgın gibiydi. Sonra Julia Maya'yı da alıp alt kata indi ve Maya'yı bir koltuğa yatırdı. "Hala uyumak istiyor musun?" Maya başını iki yana salladı. Bütün uykusu kaçmıştı. "Az önce ne oldu Julia abla?" Julia abla ilk başta bir şey söylemeye niyetlenmiş gibiydi ama sonra ağzını kapattı. Bu fikrin minik bir kıza uygun olmadığını düşünmüş olmalıydı. "Yok bir şey tatlım. Önemli değil." Maya meraklanmıştı ama üstelemedi. Julia ablasını zor durumda bırakmak istemiyordu. Tam Maya acıktığını söyleyecekti ki kapının tıklatıldığını duydu. | |
|
| |
| Upss... Ormana düştüm sanki! | |
|