Önce ormana uğradık...

Sat ve ben ormanda dolaşıyorduk.Artık nedense ailemi abimi özlemiştim.New york'a gitmek için can atıyordum.Ama tabii ki iznim yok.Eğer kaçarsam çok büyük ceza alabilirim.Zaten benle illaki birinin gelmesi şart.Çünkü yolumu bulamam Herneyse Sat artık bana çok eğlenceli davranıyordu.Sürekli gülüyorduk.Komediydik.Ormanda bir şey dikkatimi çekti.Bu bir yaralanmış hayvan idi.Hemen okumu ve yayımı çıkarttım.Ama bu hayvan zaten yaralıydı.Acımıştım.Sat de öyle.Herneyse onu bırakmak zorunda kaldık.Çünkü Artemis'in yanına gitmek istiyorduk.Ama ben gitmek istemiyordum.Nedenini bilmiyordum ama kimseye tahammülüm yok bu sanırım ailemi çok özlediğimden kaynaklanıyordu.Sadece Sat ve Alexis'i görmek beni rahatlatıyordu.Diğerlerine tahammül edemiyordum.Şimdi ormanın ortasında öyle duruyoruz.Kimsecikler yoktu.Sat bana birşey diyecekti herhalde çünkü bana döndü...

Julia'ya döndüm ve sordum. "Şey kardeşim, sıkılmış gibi görünüyorsun, sorun nedir? diye sordum, çünkü Julia sürekli ofluyordu, yolda yürürken gördüğü herkese gırlıyordu, acayip şekilde davranıyordu ve ben kardeşimin bu durumuna üzülüyordum. Julia'ya tekrar sordum. "İstersen bugün Artemis'ten özel izin alarak avlanmayabiliriz." diye sordum. Julia'ya neler olduğunu gerçekten merak ediyordum çünkü gerçekten üzgün gözüküyordu.

Ben evet der gibi başımı salladım fakat Artemis bize kızmayacak mıydı?Bunu Düşünmedim bile.Çünkü kimse beni ilgilendirmiyordu.Ablama dönerek:``New york'u özledim oraya gitmek istiyorum.Abimi annemi çok özledim.(Babam ben daha doğmadan ölmüş)Ben garip ve muzip bir gülücük takındım.Bla bla bla diyorum tabii içimden.Ama içimi göremezdi ve okuyamazdı.Ben çok rahat davranıyordum ve bu Sat'ın hoşuna gitmemişti sanırım...

Kardeşimin sırtını şakayla karışık bir şekilde sıvazladım. "Tamam kardeşim, New York'a gidelim ama önce Artemis'ten izin alalım." dedim ve Jul'a döndüm. Biraz rahat gibiydi, Artemis'in karşısında böyle durmamalıydı. "Bak kardeşim, şimdi ben Artemis'i çağırıyorum ama biraz toparlan. Böyle karşısına çıkarsak bize izin vermeyebilir." dedim ve Jul'un toparlanmasını bekledim. Ardından Artemis'i çağıracaktım.

Bir kerede istediğimi yapayım ya!Ama ne mümkün sevgili ablacığım Satellite izin vermiyor.Bıt bıt bıt hiç susmadı ki sadece geceleri susuyor.O da uyuduğu için.Her neyse toparlandıktan sonra Artemis'i çağırmaya gitti.Heyecanlıydım.Heyecandan önümü göremiyordum.Birden gözlerim karardı.Sat yoktu sanırım Artemis'i çağırmaya gitti.Yere düşüverdim.Birden elimde bir el hissettim.Bu Mitchie olmalıydı.Demeter'in kızı ama emin değildim.Gözlerin allak bullak görüyordu.Gözlerimi kapatmanın daha iyi olacağını düşündüm.Sat ne zaman gelecekti?Eğer biraz daha geç kalırsa iyi bir tokat atacaktım ona

Artemis'e haber vermek için ağaçların arasına girdim. Kolyemi tutarak fısıldadım. Restle. Ardından parıldayan bir şekilde 12 yaş kılığına girmiş Artemis geldi. Mutsuz görünüyordu ama yine de izin istedim. "Tanrıçam, izin verirseniz bugün Julia New York'a gitmek istiyor. Kızcağız uzun zamandır ailesinden bir haber." Artemis beni önce süzdü sonra da zoraki bir gülümsemeyle konuştu. "Peki gidebilirsiniz Satellite." dedikten sonra gözden kayboldu. Ben de hemen diğerlerini aramaya gittim. Fakat o sırada Mitchie ile Julia'yı yerde gördüm. Koşarak yanlarına gittiğimde Mitchie bana durumu açıklamaya koyuldu.

Ormanda dolaşırken yerde yığılmış olan Julia'yı görmüştüm. Arkasından da Satellite geldi. Julia'yı beraber ayıltmaya çalışıyorduk. "İyi misin Julia, kendinde misin?" diye soruyordum ve sürekli onu ayıltmaya çalışıyordum. Bir süre sonra yavaş yavaş toparlanan Julia'yı Sat'le beraber kaldırdıktan sonra Sat haberi verdi. "Artemis izin verdi." Ardından ikisine de döndüm ve daha ne olduğunu bilmediğim bu maceraya katılmak istediğimi belirttim. "Her ne olursa olsun bende varım." diyerek kıkırdadım.

Sat bunları söyledi sevindim Mitch de bende varım deyince daha çok sevindim.Biri ablam biri ilerideki kankitom her neyse bir an önce kulübeye gidip dağınıklığın arasında kıyafet bulup giyecektim.Umarım Nica odamı düzenlemiştir.Abla olduğum için odamı nedense Nica topluyor da:)Her neyse hemen ormanda koşmaya başladım.Nasıl koşuyorsam Sat ve Mitch bana yetişemiyorlardı...

Julia koşa koşa ilerlerken biz de arkasından ona yetişmeye çalışıyorduk ama bu bizi zorluyordu. Çok hızlı koşuyordu bu kız, avcıların en hızlı koşanı bile olabilirdi yani. Mitchie ile kıkırdayarak arkasından ilerlerken onları durdurmak için bağırdım. "Biraz yavaşlamayı deneseneze!" dedim ama beni takan yoktu. Mecburen soluk soluğa koşmaya devam ettim ama gerçekten gün başında yorulmak istemiyordum, daha New York'a inmemiz gerekiyordu.

Julia gerçekten çok hızlıydı, ben onun gerisinde giderken Sat arkamızda kalmıştı. Zavallı bağırıyordu. Ben biraz bekledim, sonra Julia da duraladı. Bir araya gelip yürümeye başladık, New York'a uğramadan yorulmak istemiyordum çünkü. "Ben pegasusları çağırayım o zaman." dedim. Julia'nın henüz bir pegasusu olmadığını biliyordum. Ama sonra yanına giderek gülümsedim. "Hey, istersen benim yeşil pegasusuma bineiblirsin." dedim Julia'ya gülümseyerek ve ardından Luxemburg ile Plüton'u çağırdım.

Bunlar ne kadar yavaştı acaba hiç koşmuyorlar mıydı?Her neyse kulübeye sevinçle girdim.Odam toplanmıştı.Tabii ben yine dağıttım.Elbise seçtim çünkü.Bu sefer avcı olmama rağmen elbise giymiştim.Bunu bana büyükbabam almıştı.Mor pembe ve beyazın karışımıydı.Benim renkli kişiliğimi yansıtıyordu.Sat yine avcı kostümüyle gidecekti.Mitch ise yeşil bir şey giyeceğini söyledi.New York'a bir gideyim bir sürü elbise alacağım diye söz verdim kendime

Julia'yı kulübenin dışında bekledikten sonra geldiğini gördük. Mitchie de hazırdı, hep beraber New York'a gidebilirdik artık. Gerekli izinlerin hepsi alınmıştı; Mitchie Kheiron'dan, ben de Artemis'ten iznimi aldıktan sonra pegasuslarımıza atladık. Julia'nın pegasusu olmadığı için benim pegasusuma bindi. Ardından hep beraber pegasuslarımızla kanatlandık.

Rp New York'ta Devam Edecektir.