Stephan F. Canner
Ares'in Çocuğu
Mesaj Sayısı : 94
Kayıt tarihi : 17/05/11
 |  Konu: Biraz Eğlence.  Perş. Haz. 23, 2011 12:31 am | |
| Ares Kulübesi'nin her tarafı mayınlarla dolu bölgelerinden geçerken iki kat dikkatli olmam gerekiyordu. Kulübenin belki de en sevdiğim yanıydı bu; güçsüze hiçbir zaman yer verilmezdi. Çantamın içine gerekli ne varsa tıkmıştım. Birkaç altın drahmi, bir tomar ölümlü parası, biraz nektar ve ambrosia... Evet, Philomela ile buluşmam için gereken her şey buradaydı. Muhtemelen bir yerlere gidecektik fakat nereye gidebileceğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu. Evet, Philomela... Kampın başında olup sonradan titanların tarafına geçen Luke Castellan'dan hamile kalan, Hades kızı Philomela. Kampın bir bölümü onu suçluyor ve hain olarak görüyordu. Belirli bir kesim ondan uzaklaşırken ben hep daha yakınında yer almıştım. Her insan hata yapabilirdi değil mi? "Vay be, demek ki benim gibi bir çocuğun bile arkadaşları olabiliyormuş..." diye mırıldandım. Hem mayınlara basmadan hem de kardeşlerime yakalanmadan kulübeden çıkmak gerçekten o an bana dünyanın en zor işi gibi geliyordu. Küçük ve sessiz adımlarla koridordan geçtim. Şansım yaver gidiyordu ve şu an hiçbir kardeşim karşıma çıkmamıştı. Kulübenin çıkışına yaklaşmıştım ve hareketlerimde artık bir rahatlık söz konusuydu. Kapıyı açıp kulübeden çıktım ve "özgür olma" duygusunun tadını çıkarmaya çalıştım.
Pegasus ahırlarına doğru koşuşturuyordum. Evet, muhtemelen geç kalmıştım ve bizi kimsenin görmemesi gerekiyordu. Düz bir yol izlemektense orman tarafından dolaşmayı tercih etmeliydim. Ne yapacağımızı bile bilmiyordum fakat tedbiri elden bırakmak pek bana göre değildi. Dakikalarca koştuktan sonra kıpkırmızı olmuştum ve saçlarımda bir hayli dağılmıştı. "Umarım bunca zahmete değer Philomela." Pegasus ahırlarına yaklaştığımda ise iyice hızlandım ve etrafıma bakarak ahırlara girdim. Kimsenin beni görmediğinden emin olsam da bir kere daha bakmayı ihmal etmemiştim. "Phil, neredesi..." Lafım yarıda kesilmişti çünkü karşımda bir değil, iki kişi duruyordu. Phil bana dönmüştü fakat yanındaki kız hala başka bir tarafa bakıyordu. İçimden onu görmek için inanılmaz bir istek geçiyordu fakat kendim tutmayı başardım. Derin bir nefes aldıktan sonra "Selam Phil, neden beni çağırdın?" dedikten sonra gözlerimle yanındaki kızı gösterdim. Philomela ise sadece gülümsemekle yetinmişti... | |
|
Philomela Morgenstern
Hades'in Çocuğu
Mesaj Sayısı : 184
Kayıt tarihi : 22/04/11
| | Konu: Geri: Biraz Eğlence. Perş. Haz. 23, 2011 7:39 am | |
|
O gün gerçekten çok değer verdiğim arkadaşlarımla buluşacaktım. Aslında önce Step'le buluşmaya karar vermiştik. Onu pegasus ahırlarına çağırmıştım. Fakat sonra bir diğer değer verdiğim, beni anlayabilen dostumu da bu geziye davet etmeye karar vermiştim. İkisinin oldukça iyi anlaşacağından emindim. Ceres kızı ve güzelliği bütün kampta konuşulan Cintia ile biraz agresif Ares oğlu Step hakkında düşündüğüm şeyler vardı. Step'e pegasus ahırlarında buluşacağımızı söylemiştim. Cindy'i de kulübesinden alacaktım. Sabah sabah kulübeden kardeşlerime fark ettirmeden çıkmam imkansızdı. Hele tetikte bekleyen üç tane abimin kulübedeki en ufak bir sesi duymama olasılığı yoktu. Üzerimde kırmızı bir tişörtle beraber odamdan çıktığımda karşımda Robyn'i bulmuştum. Bana acayip acayip bakıyordu. Her ne kadar bu yaptığım tehlikeli olsa da onu geçiştirmeye çalışmıştım. "Sadece biraz kampı turlayacağım abi." dedim suratına bakmamaya çalışarak. Ardından onu dinlemeden hızlı bir şekilde kulübeyi terk ettim. Boynumda çantam; içinde hançerim, birkaç drahmi ve bir şişe su eşliğinde Demeter Kulübesi'ne doğru ilerliyordum. Dört numaralı kulübeye vardığımda etraftaki bitkiler beni büyülemişti. Daha önce hiç görmediğim kadar değişik bitki barındıran kulübenin girişi, beni içerisi adına meraka sokmuştu. Karnımı tutarak kulübeyi izlemeye başladım. Tam o sırada kapı açıldı ve kapının ardından Cintia çıktı. Sarı saçlarını arkaya attı ve gülümsedi. "Selam Phil." Ardından beraber pegasus ahırlarına doğru ilerlemeye başladık. İkisinin de birbirinden haberi yoktu, bu benim için minik bir eğlence olacaktı fakat sonunun neler doğuracağını kimse bilemezdi.
Pegasus ahırlarına vardığımızda onu neden davet ettiğimi sorup duruyordu Cindy. Biraz beklese gayet hoşuna gidecek bir durum oluşacağından emindim. Pegasuslarımıza doğru ilerlerken nefes nefese koşturan birini gördük. Gülümsedim, bu Step'ti. Ona dönmüştüm, Cindy'nin aklı başka yerlerdeydi. "Selam Phil, neden beni çağırdın?" diye sordu Cindy'e bakarak. Gülümsedim, düşündüklerimin olmasını gerçekten istiyordum. Gülümsedim ve pegasusuma doğru ilerlemeye başladım. Cindy de pegasusuna doğru ilerliyordu, Step hala bir açıklama beklercesine bana bakıyordu. Ama ona açıklama yapmayı düşünmüyordum doğrusu. O da pegasusuna bindi. "Las Vegas'a uçuyoruz. " dedim kendi pegasusuma, önden gitmek istercesine. Cindy de, Step de bana uymak zorundalardı, olmadı ikisi beraber gidebilirdi. Ben uçmaya başlamıştım, yüksekten uçmaya birazcık korkuyordum gerçi ama zamanla alışacağımı umuyordum. Hem rüzgarın insanın suratını okşaması gibi güzel bir şey yoktu dünyada. Bugün Las Vegas'taki kumarhaneleri gezmeyi planlıyordum. Gerçekten kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı. Bunu iki sevdiğim insanla beraber yapmayı da bu yüzden seçmiştim. Bir anlığına karnımdakileri unutup, geçmişimi unutup kendimi düşünmek istiyordum. Gerçekten güzel planlarım vardı. Bir an arkama döndüm gülümseyerek, Step ve Cindy'e bakarak. "Ee yolculuk nasıl?" dedim kıkırdayarak.
| |
|
