gizli yetenek keşfediliyor!

Jess'le bir gün önceden anlaştığımız gibi cirit sahasının yolunu tuttum.İkimizde pek cirit bilmesekte öğrenmeye çalışacaktık işte...

''Merhaba''

Hemen arkama döndüm.Jess arkamda bana gülümsüyordu.

''Selam Jess,başlayalım mı?''

dedim ve Jess'le beraber Ciritlerin nerde olduğunu anlamak için eğitmenin yanına gittik.Adam çok kaprisliydi ama zorda olsa ciritlerin nerde olduğunu öğrendik v küçükkutu gibi görünen bir kulübeye doğru yola çıktık.Bir yandan da söyleniyordum.

''Adam amma gıcık birşey...''

Ange'e katılıyordum. Adamdan hiç hoşlanmamıştım. "Haklısın" diye karşılık verdim sözlerine. Kulübeden ciritleri aldıktan sonra sahaya geri döndük. Eğitmen bize kötü kötü bakışlar atıyordu. Az önce içimde beliren öfkenin arttığını hissettim. Ne yani adam beceremeyeceğimizi mi düşünüyordu. "Şu adama yapabileceğimizi gösterelim Ange, bize öyle bakması sinirimi bozmaya başladı." dedim ve yerimi aldım. Derin bir nefes aldıktan sonra ciritimi fırlattım. Eh, çok uzağa gitmemişti ama kötü de değildi. Gülümsedim ve Ange'e "Sıra sende" dedim.

Gülümsedim ve ciritimi kaldırdım.Ciriti atmamla yüzümü çizmesi bir oldu.Elimi hızla yüzüme götürdüm acıyordu ve tamamen vasat haldeydim.Bu durumum bende gülme etkisi yaptı ve kahkahalarla gülmeye başladım.Benim ciritim çokta uzağa gidememişti ama Jess'in arkasındaydı.Elimi Jess'in omzuna koydum ve ona yaslanarak kıkırdamaya başladım.Yüzüm gerçekten acıyordu ama gülmek acısını azaltıyordu.Tam gülmeye devam edecektim ki egitmen öfkeyle bize bakarken yakaldım.Bu adam bugün solundan mı kalkmıştı?Sabahtan beri bize bulaşıyordu ve öfkem doruklanmaya başlamıştı.Jess hala gülüyordu.Kısık bir sesle homurdandım.

''Öfkelenmeye başlıyorum...''

Jess hemen bana baktı demekki sanddığım kadar kısık sesle söylememiştim.Ama birşey farketmezdi.Jess'in eğitmene bakan gözlerindede öfke vardı...

Gülmeyi kesip eğitmene öfkeyle baktım. Bıkmıştım bu adamdan. Nolmuştu yani bu işte iyi değilsek. Ange'e iyi olup olmadığını sordum. İyi olduğunu söyleyince ben de tamam anlamında başımı salladım ve onu orda bırakıp bize kötü kötü bakan eğitmene doğru yürümeye başladım. Adam da bize doğru geliyordu. Adama baktıkça aklıma marul geliyordu. Nedenini bilmiyorum, sadece aklıma marul geliyordu işte. Ona yaklaştığımda öfkeyle ona baktım. Aslında onunla kavga etsek onun kazanacağı belliydi ve bilekliğim ısınmaya başlamıştı. Yine de aldırmadım. Eğitmen olduğu için bize kötü bakışlar atmaya ya da uğraşmaya hakkı yoktu. Alacağım cezaları düşünmeden "Sen.." diye konuşmaya başladım ve parmağımı ona doğru uzattım. Tırnağım vücuduna değdiği anda çok tuhaf bir şey hissettim. Gözlerimi kırptım. Açtığımda karşımda eğitmen yerine bi marul duruyordu. Küçük bir şok çığlığı attım. Bunu ben mi yapmıştım?!

Jess'in arkasına olanları dehşet içinde izliyordum.Ağzım şaşkınlıktan bir karış açılmış eğitmene yani marula bakıyordum.Hemen Jess'in yanına gittim.

''Jess eğtmen şey...yani...marula bunu sen mi yaptın?''

Hala şaşkındım ve ağzım hala açıkta kalmıştı.Sol elimi çeneme götürüp ağzımı kapattım.Jess başını sallayınca bir marula birde Jess'e baktım.Ve kahkaha atmaya başladım.Bu şaşkınlık kahkahasımıydı yoksa sevinç kahkası mı anlayamamıştım.Ama yinede eğlenceliydi.Eğilip marulu yerden aldım ve bir futbol topu gibi kullanmamak için kendimi zor tutuyordum.

Şaşkın bir şekilde az önce cirit eğitmeni olan marula bakıyordum. Ange'ın konuştuğunu bile zar zor duymuştum. Yavaş yavaş ona döndüm ama gözlerim hala maruldaydı. "Sa-sanırım ben yaptım. Ama nasıl olduğunu bilmiyorum. Öfkeliydim. Adama doru yürürken bana marulu hatırlattı. Sonra konuşurken ona dokundum ve.. Marula dönüştü." bunu söylemek şaşkınlığımı boşvermeye ve gülmeye başladım. Tamam bir eğitmeni marula dönüştürmüştüm ve bunu nasıl yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Yine de karşımda bir marul durması ve onun az önce bir insan olması çok komik geliyordu.

Gülmekten bayılma geçirip geçiremeyeceğimi merak etmeye başladığım sırada Jess'in de gülmesesini duydum ve rahatladım en son istediğim şey Jess'in bu kadar güzel bir şey yapıp pişman olmasıydı.Gözlerimden akan yaşları sildim ve Jess'e döndüm.

''Jess,bence yakanmadan burdan tüyelim.Sen bu gücü uzaktan yapabilirmisin?''

En son istediğim şey eğitmenin uyanınca karşısında bizi görmesi ve Athena'ya şikayet etmesiydi.Belki marul olunca hafızası silinirdi ama kim bilir belki de güçlenirdi.Saçma cümleeler kurduğumu farkettiğim anda başımı salladım ve Jess'in cevabını beklemeye başladım.Marula bakmamaya çalışıyrodum çünkü tekrar gülme krizie girebilirdim....

Gülme krizim geçtikten sonra gülmekten gözlerimde biriken yaşları sildim ve Ange'ye tamam anlamında başımı salladım.

-Uzaktan yapabilir miyim bilmiyorum ama buradan hemen tüymemiz konusunda sana katılıyorum. Belki az sonra tekrar insana dönüşür.

Ange gibi ben de bakmamaya çalışıyordum çünkü çok komikti. Tekrar eğitmene baktım ardından Ange'e gidelim işareti yaptım. İkimiz de gülerek oradan ayrıldık.

Rp Bitmiştir