Gizli Davet ????

Sabah kalktım tüm hazırlıklarımı yaptım ve kahvaltıya gittim harika bir kahvaltı sonrası kulübeye geri döndüm yatağımın üstünde bir zarf vardı için açtım içinde bana,Arena'da birisi bana meydan okumuş onunla savaşıcaktım biraz şaşırmış bir halde hazırlandım zırhımı giydim babamın bana verdiği kılıcı aldım ve Arena'ya gittim oraya geldiğimde herkes beni izliyordu karşımdaki tünelden yüzünü kapşonla kapamış birisi geldi çok merak ettim kim olduğunu ve ona sordum "Sen kimsin?" bana sadece baktı ve "Önemi yok" dedi ama ben yinede ısrarlıydım o kapşonu çıkaracaktım kılıçlarımızı çektik hakeme bir dakika işareti yaptı ve kapşonunu çıkardı gördüğüm kişi beni şok etti dizlerim boşalmıştı karşımda Tiff duruyor ve bana "İyi şanslar kardeş" dedi.Beni bekliyordu ama ben yapamam diye düşünüyordum sonra bağırarak "Seninle savaşamam" dedim.Kampçıların çoğu gülüyordu bende kılıcımı onlara doğrulttum ve İsterseniz siz buyrun dedim.Sustular ama Tiff'e bakarken şaşkınlığım devam ediyordu.

Bu sabah kardeşime süper bir sürprizim vardı. Bu onun kendini geliştirebilmesi için gerekliydi ve en mantıklısı benimle yapmasıydı. Onu düelloya davet etmiştim. Çok geçmeden arenaya geldi. Kapşonum yüzümü kapattığı için beni daha görememişti. Bana kim olduğumu sordu ama söylemedim. Biraz çatlasa hiç fena olmazdı. Hakem düelloyu başlatmak üzereydi. Zamanın geldiğini düşünerek onu durdurdum ve kapşonumu çıkardım. Kardeşim şok olmuştu. Ona şans diledim ama o "Seninle savaşamam" diye cevap verdi. Savaşı bırakıp gitmesinden korkuyordum. Bu savaş yapılmalıydı. Mark gülen seyirciler sert çıkştı. Sonra bana tekrar baktı. Gözleri neden diye soruyordu. Gülümseyerek "Kardeşim, iyi bir savaşçı olman için sonucu ne olursa olsun benimle savaşmalısın." dedim. Ancak Mark kabul etmeyecek gibiydi. Tabii şu da vardı; kabul etmek zorundaydı. Bu düello yapılacaktı. Bunu çok geçmeden o da anlayacaktı.

Tiff'le savaşmak mı? Asla ona bir şey olsun istemiyordum...Tamam aslında bana bir şey olsun istemiyordum çünkü Tiff benden çok daha iyi bir savaşçı ne yapıcağımı düşünürken biraz savaşayım gidişata göre ne yapacağımı belirlerim diye aklıma geldi kılıçlarımız birbiri ile çarpışıyor metal sesleri arena da yankılanıyordu birden aklıma okçuluk sınıfında olanlar geldi keşke şimdide aynı şeyleri görseydim diye iç geçiriyordum ben iyice terlemiştim ama Tiff'ten gram ter akmıyordu.Birden nasıl olduğunu anlayamadan bir enerji doldu içime güneş tam tepedeydi ve enerjimde tam tepeye çıkmış gibi oldum artık kıılıç darbelerim daha etkili oluyordu birden Tiff yok oldu onun yerine garip bir canavar geçmişti o an aklıma buraya gelmeden önce bana saldıran canavar geldi çok sinirlendim ve canavara doğru kılıcımı tüm gücümle salladım bağrıyordum "Git buradan beni rahat bırak" ama fayda etmedi canavar bana "Arrrggghhhh!" diye bağırdı.

Düelloya başalmışltık. Her şey çok normal gidiyordu. Mark o kadar zorlu bir rakip değildi benim için. Ancak bir süre sonra bir şeyler olmaya başaldı. Ne olduğunu anlayamamıştım. Mark daha hızlı hareket etmeye ve daha etkileyici ataklar yapmaya başaldı. Düello başabaş gidiyordu. İşin daha ilginç tarafı Mark "Git buradan beni rahat bırak" diye bağırdı. Bununla ne demek istmeişti anlayamadım. Sanki benimle konuşmuyordu. Hem bana böyle bir şey asla diyemezdi. Sorun şu ki şu anda savaş yapıyorduk ve kardeşime bir şeyler olmuştu. Kardeşimin bir darbesinden son anda kaçarak kurtuldum. Mark gittikçe güçleniyordu. "Mark iyi misin?" idye bağırdım. Ancak kardeşim hiçbir şey demedi. Sanki beni duymuyordu. Birkez daha bağırdım ama yine cevap yoktu. Gözüm seyircilere takıldı. Onlarda dikkatlice bizi sizliyorlardı. İçimden kardeşime olanları fark edip etmediklerini merak ettim.

İyice hırçınlaştım ve canavara daha hızlı vurdum elindeki sopayı düşürdüm ve tam göğüsüne bir tekme attım canavar uçtuğunda bitmiştim ve etraf karardı.Uyandığımda Tiff'i karşımda buldum bana neler olduğunu anlattı bu gördüklerim artık iyice sıkmıştı beni aynı şey ok atma sınıfındada oldu ayağı kalktım Tiff'e sordum "Peki sen iyimisin sana bir şey yaptım mı?" diye sordum.Hiç bir şey olmadığını sadece neredeyse üstüne gelen bir tekmeyi savuşturduğunu söyledi.İyi olduğumuzu anlayınca tekrar yerlerine geçtiler Tiff bana "Savaşabilecek misin?" diye sordu.Ben iyi olduğumu söyledim ve tekrar başladık tekrar kılıç sesleri arenada yankılanmaya başladı,Tiff yine hiç terlemiyordu o sırada istemediğim halde annemi düşündüm ve iyice güçsüzleştim Tiff'in son darbesi kılıcımı düşürdü ve ne olduğunu anlayamadan bir kılıcın göğsüme değdiğini hissettim.

Mark sonunda kendine gelmişti. Artık eskisi gibi kolayca savaşıyordum ve gittikçe kardeşim daha da güçsüzleşiyordu. Ona birkaç atak şansı verdim ama o bunu iyi değerlendiremedi. Onun çok yorulduğunu görebiliyordum. Yaşadığı şeyler kolay değildi. En sonunda Mark'ın boş bir anını yakaladım ve kılkıcını düşürmesini sağladım. Sonra da kendi kılıcımı onun göğüsüne değdirdim. Bir şey demesini bekledim ama hiçbir şey demedi. Herkes dikkatlice bize bakıyuordu. Özelliklede hakem. En sonunda "Düello burda biter." dedim. Mark sadece başını salladı. Hakem de savaşı bitirdi. Kılıcmı indirsdim ve diğer arkadaşları umursamayarak kardeşimin koluna girdim ve arenadan çıktık. Doğruca onu kulübemize götürdüm. Biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı.


Rp Bitmiştir!