Medusa'ya Ziyaret

Pegasuslarımızdan indiğimizde nerede olduğumuzdan habersiz yürümeye başladık. Alex ile canımız sıkıldığı için kamptan kaçmıştık. Biraz eğlence, biraz macera isteği içimizi doldururken karşımıza çıkan yerle birlikte irkildik. Bir sürü heykel vardı. Hepsi birbirinden farklıydı ve sanki ustalıkla yapılmışlardı. Şaşkınlıkla heykellere bakarken kafamızı kaldırmamızla birlikte nerede olduğumuzu anladık. 'Em Teyze'nin Bahçe Cüceleri Mağazası' Sakince Alex'e baktım. Sanki o da bir şeylerden şüphelenmiş gibiydi. Em, sanki bir yerden tanıdık geliyordu. Ne kadar dile getirmek istemesem bile aklıma gelenlerle birlikte irkildim. Tekrar Alex'e dönerek konuşmaya başladım. ''Alex, tüm bunlar sana bir yerden tanıdık geliyor mu ya da Em?'' Düşüncelerimiz aynı gibiydi. Hem şüpheli hem emin bir tavırla cevap verdi Alex. ''Aklıma gelen tek şey... Medusa.'' Evet, benimde aklıma gelen Medusa'ydı. Ama bu kadar çok macera isteğiyle doluyken elbette içeri girecektik. Yeniden Alex'e dönerek sorumu yönelttim. ''Peki, içeri girmeye ne dersin?'' O da benim gibi içeri girmek istiyordu. ''Kesinlikle hayır demem. Haydi girelim.'' Ardından heykellere bak baka içeri girdik.

İçerisinin dışarıdan pek bir farkı yoktu. Farklı farklı bir sürü heykel, etrafta duruyordu. Hepsi ustalıkla yapılmış gibiydi. Buraya girmekle doğru yapıp yapmadığımızdan hiç emin değildim. ''Alex, buraya girmekle doğru mu yaptık acaba? Sanki hiç tekin bir yer değil.'' Ben bunları söylerken henüz başımıza geleceklerden tamamen habersizdik. ''Sadece biraz gezeceğiz, hem ne olabilir ki?'' Asında evet, ne olabilirdi ki? Biraz daha yürüyerek çevreyi incelemeye başladık.

Kardeşim Lil ile kamptan kaçmış, bilmediğimiz bir yere gelmiştik. Pegasuslardan inip etrafa bakamaya başladık. Bir yerden tanıdık geliyordu burası ama bir türlü çıkaramıyordum. Biraz daha bakınınca hatırladım burayı. Em Teyze' ni nBahçe Cüceleri Mağazası. Daha önce gelmiştim buraya. Çok sevdiğim de söylenemezdi ilk geldiğimde ama şu merak yok mu? Sırf merak yüzünden giriyorduk içeri. Kalp atışlarım hızlandıkça bu işten duyduğum zevk artıyordu. Etraf heykel doluydu ve bazıları hoşuma bile gitmişti.

Bu heykeller de bende merak yapıyordu. "Acaba dokunsam ne olur?" gibi sorular dönüyordu kafamda. Bir anda istemsiz bir şekilde bir heykele dokundum. Buz gibiydi ve o kadar merak edilecek bir özelliği yoktu. Hevesim sönmüştü. Fakat parmak uçlarımın, heykelin her kıvrımında dolaşması güzeldi ve bunu yapmak bağımlılık gibi olmuştu. "Hadi Alex! Gitmemiz gerekiyor." dedi Lil. Sesi kısık ama olabildiğince kararlıydı. Bense büyülenmiş gibi heykele bakıyordum. "Tamam biraz daha." dedim. "Manyak mısın sen!? Hadi!" deyip beni çekiştirmeye başladı Lily. Hızlı, kararlı ve dikkatli adımlarla ilerliyorduk. Arkamızdan gelen sesle irkildik. "Merhaba." diyen biri vardı. Gözleri sıkıca kapatıp olduğum yerde kaldım. Yapabilseydim Kardeşimi kontrol etmek isterdim. Fakat bunu yapmayı daha sonraya erteledim.

"Hoşgeldiniz kızlar." dedi Medusa. Kibarlık kuralına göre bizim de tepki vermemiz gerekirdi ama ikimizde çok konuşacak durumda değildik.

Buraya girmeyi ne kadar istesem bile şu an çıkabilmek için elimden geleni yapardım. Alex olur olmaz her heykele dokunuyordu. Bundan da müthiş zevk alıyordu. Heykeller ne kadar güzel gözüküyor olsa bile her heykelde dikkatimi çeken bir şey vardı. Hepsi çok korkutucu bir sahnenin içinde gibiydiler. Yüzü gülen, mutlu görünen tek heykel bile göremiyordum. Bu da beni iyice şüphelendiriyor, hemen buradan çıkmamız gerektiğini vurguluyordu. Dikkatli ve bir o kadar da kendimizden emin adımlarla içeride ilerliyorduk. Alex ile aramızda süren konuşmalar adeta fısıltı şeklindeydi. Nedensiz bir şekilde sesimizi yükseltmiyorduk. Buradan hemen çıkmamız gerektiğini Alex'e anlatmaya çalışmama rağmen sanki o buraya daha da bağlanıyordu. Heykelden heykele dolaşıyor, hepsini tek tek inceliyordu.

Halinden sıkılmış bir şekilde oflamaya başladım. Tam da o anda arkamdan duyduğum ses aniden irkilmeme sebep oldu. ''Merhaba.'' Ses çok cana yakın ve içtendi. Hemen arkama dönerek sesin sahibine bakmak için can atıyorum. Başımı hafifçe çevirerek Alex'in ne yaptığına baktım. Hareketsiz bir şekilde durmuş ve gözlerini sımsıkı kapamıştı. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ama Alex'e uyarak ben de gözlerimi kapadım. O sırada aynı ses bir daha duyuldu. ''Hoşgeldiniz kızlar.'' Hala ne yapmamız gerektiğini bilmiyordum. Başımı hiç çevirmeden ve gözlerimi hiç açmadan fısıltıyla konuştum. ''Alex, ne yapacağız?'' Alex cevap vermek istemiyor gibiydi. Yine de çok sessiz bir şekilde cevap verdi. ''Lil, gözlerini sakın açma!'' Yutkundum. Yine fısıltıyla konuşarak, ''Peki.'' dedim. Burada böylece kalakalmak hiç hoş bir durum değildi. Hareket edip buradan uzaklaşmak istesemde bu imkansızdı. Hele ki gözlerimizi açamadan... Gözlerimizi açarsak ne olabileceğini az çok tahmin ediyordum.

Ya, ne kadar da bahtı açık bir insandım ben ya. Geldiğimiz yerde hemen yakalanmıştık! Hem de Medusa'ya! Korkudan ve gerginlikten titremeye başlamıştım. Gözlerimi açarım diye korkuyordum ve beni geçtim bir de kardeşimin gözlerini açma gibi bir durumu vardı. İşte o beni daha çok korkutuyordu. Nezaket kuralları yok muydu... Bir yanda yalvarma dürtüsü varken gözlerimi yumdum. Lil bana fısıltılı bir sesle ''Alex, ne yapacağız?'' dedi. Bir düşünme sürecine girmiştim. Elbette gözlerimizi yumacağız. Tabii bunu dışımdan söylemediğim için kardeşim hiçbir tepki vermemişti. ''Lil, gözlerini sakın açma!'' dedim fısıltıyla. Karşılık olarak kardeşimin ''Peki.'' dediğini duydum.

Kalbim resmen boğazımda atıyordu. Çantamda normal sapıklara karşı hep birber gazı bulundururdum. Bunun işe yarayıp yaramayacağını düşündüm. Şimdi biber gazı gözü feci derecede yakardı. Fakat Medusa da işe yarar mıydı, hiçbir fikrim yoktu. Hissettirmeden, ki bu ne kadar mümkünse şu an, biber gazını çantamdan çıkarttım. Yanımda olduğunu hissettiğim bir anda tüm gücümle sıkmaya başladım.

Bu sanırım işe yaramıştı. Çünkü bir yere düşüş sesi duymuştum. Ardından yavaşça gözlerimi araladım. Medusa yerde kıvranıyor ve hırlıyordu. Direk kardeşimi tuttuğum gibi kolundan çekiştirdim. İkimizde kılıcımız çektik ve durduk. Aslında ne yapacağımızı ikimizde bilmiyorduk. "Kafayı alalım mı dersin?" diye sordum kardeşime. Ondan önce tekme atmak istiyordum. İsteğimi hemen gerçekleştirip kardeşime acele et dercesine baktım.

Olanlardan ya da olacaklardan tamamen habersiz kardeşimi bekliyordum. Gözlerim kapalıydı. Titrediğimi bile farkına varamezken duyduğum ufak tefek seslerle birlikte olayı çözmeye çalışıyordum. İlk önce kardeşimin çantasından bir şey aldığını fark ettim. Ne olduğunu göremediğim apaçık ortadaydı. Gözleri kapalı bir şekilde öylece bekliyordum. Kardeşim Alex'in ne yaptığından da tamamen habersizdim. Gözlerim kapalı bir şekilde, ufak adımlar atmaya başladım. Sadece yerimde biraz kıpırdanmıştım. Bu sayede çevremde Alex'ten başka birde Medusa'nın olduğunu fark ettim. O iğrenç kokuyu duymak bile Medusa'nın çok yakınımda olduğunu hissetmeme yetiyordu. Birde o tıslama sesleri yok mu? Hemen gözlerimi açarak hızla buradan kaçmak istiyordum. Ama yapabileceğim son şeyin bu olduğunu farkındaydım. Tabii bir de kardeşim vardı.

Alex'in bizi kurtarmak için bir şeyler yaptığını farkında bile değildim. Gözlerim sımsıkı yumuluydu. Aradan geçen dakikalarla birlikte pat küt sesler duymaya başladım. Bir de fısfıs sesi gibi bir şey. Gözlerimi istemsizce aniden açtım. Kapalı tutmam gerektiğini bildiğim halde açarak hayatımı tehlikeye atmıştım. Ama tam da o sırada Alex'te kolumdan çekiştirmişti. Zaten ortada pek tehlike doğuracak bir şey yoktu. Hemen kılıcımı çektim. Medusa yerde kıvranıyordu. Alex'te zafer nidasıyla bana bakıyordu. Birkaç dakika içinde anca kendime gelebildim. ''Kafayı alalım mı dersin?'' diye sordu Alex. ''Tabii ki alalım derim.'' dedim sırıtan bir ifadeyle. Alex yere eğilerek kafayı aldı. Tiksinir gibi bir halinin olduğunu anlayabiliyordum. Ona hak vermiyor da değildim.