14. Geleneksel Temizlik Denetlemesi

Claire yanıma gelmişti ve "Eee Alex bize ne yemekler hazırladın bakalım?" dedi. Yemek mi? Ne yemeği? Ben daha odamı yeni toplamıştım. Odam da tam olmamıştı ama olsun. "Yemekler, ben diyeyim 1 saat, sen anla 2 saati var canım." dedim sakin bir ses tonuyla. Claire göz devirip gittikten sonra hemen patates çıkartıp yıkadım ve tezgahın üzerine koydum. Bir çöp poşeti çıkardıktan sonra patatesleri hemen soymaya başladım. Tüm kulübeye yetecek kadar patates soymak uzun sürüyordu. Bunun bir de doğrama evresi vardı. Soyduğum patatesleri tekrar yıkadıktan sonra geniş bir leğene koydum ve bıçakla doğramaya başladım. Kendimi Burger King veya Mc Donals gibi hissediyprdum. Hemen patatesleri kızartmaya koydum ve yanına tost yapma fikrini düşündüm. Onları kızarmaya bırakırken, ben de tost yapacaktım. Hemen ekmekleri ve kaşar peyniri dilimledim.

Ekmeklerin ortalarını kalp biçiminde kestikten sonra tost makinesine 4 tane ekmek koydum. Tostlar piştikçe bende onları ağzı peçete ve poşetle kapalı bir tabağa koyuyordum. Patatesleri de aldığım tabağın ağzını kapattıktan sonra tezgahın üstünü sildim ve dolan çöp poşetini bir kardeşimi vermeyi düşündüm. Herkes ne kadar da meşguldü böyle. Herkes işini yaptığına göre ben de kendim atacaktım. Kader artık çöpü atmak benim görevimdi.

[Kısa oldu biliyorum ama aceleye geldi.]

Thalai ile mantı yapma işi nereden aklıma gelmişti bilmiyorum ama çok eğlenceli olmuştu. Küçükken yapılışını izlediğim şeyi şimdi ben yapıyordum. Birkaç deneyimim olmuştu elbette ama şimdi sadece 2 kişi bir kulübeyi doyuracaktık. Hamuru açmıştık ve Thay kıymaları koyarken ben de yapmaya başlamıştım. Her ne kadar az da olsa bir yerden sonra bunaltıcı bir iş olmaya başlıyordu bu. Her yanımız un olmuştu ki daha yaptığımız kadar yapacağımız vardı.

Bu artık gittikçe sıkıcılaşmaya başlamıştı. Gözlerimi devirip elimi masaya dayadım. “Ben sıkıldım ya!” dedim. Şu an yapılacak ne kalmıştı bilmiyorum ama Thalia bana sertçe bakıp mantıları işaret etti. Ben de gözlerimi kısıp yerdeki unlardan aldığım bir avuç onu onun yüzüne attım. Thalia sinirle bana bakınca eline ilk geçirdiği bir avuç unu yüzüme buladı. Ne eğlenceliydi!

Karşılık vermezsem her yanım un olacaktı ve ben karşılık vermeden duramazdım. Bir bardak su alıp yüzünü ıslattım. Hamur olan yüzü o kadar komik duruyordu ki! Gülmekten yerlere yatmıştım. “Bunu sen istedin!” dedikten sonra un çuvalını alıp kafamdan aşağı boşalttı. Nefes alamıyordum. “Beyaz Bayrak çekiyorum!” dedim fakat o bana karşılık olarak “Kusura bakam canım! Ben beyaz bayrak çekmiyorum. "Dedikten sonra bana eline ne geçerse fırlatmaya başladı. Böyle hedef tahtası olamazdım ki! Aceleyle ayağı kalkıp, kendimi korumaya çalışarak bulduğum her şeyi fırlatmaya başladım. Böyle yakalanmak istemiyordum. Geçen ay çikolata bu ay un ne kadar da çok savaş çıkartıyordum ben!

Biz, ikimizde yeni düşene kadar savaşmaya devam ettikten sonra kavgamız ikimizin de nefes nefese kalıp pes etmesi ile sonlandı. “Bence biz mantı yamayalım.” Dedim gülerek. Derin bir nefes alıp unlu yüzümü, unlu yüzüne çevirdim. “Bence de mantıklı. Baksa, böyle giderse biz un bırakmayacağız. Ayrıca ben tüm gücümü tükettim. Ya daha basit bir yemek yok mu senin mönünde?” dedi. “Yok canım!” diye çıkıştım. “Artık sadece köfte yapabiliriz. Bir de makarna yaparız. Geriye kalan sürede tatlı ve içecek yapar bir de odalarımızı bitiririz.” Dedi. Başımla onu onayladıktan sonra temizlenmek için sırasıyla banyoya girdik.

Şimdi bir tek işim odam kalmıştı. Tüm dolapları sırasıyla boşalttım ve pembe puantiyeli siyah temizlik bezi ile dolaplarımı köşe bucak sildim ve en sevdiğim parfüm kokusu olan orkide çiçeği kokusunu tüm dolaplara bocaladım. Ay da bir parfüm değiştirirdim ve bu ay sırf orkide kokacaktım. Tüm kıyafetlerimi tekrar katlayıp, parfümleyip dolabıma koyduktan sonra odamdan çıktım. Mutfağa dalıp ne tatlı yapacağımı düşünürken köfte için kollarımı sıvadım.

Odamı temizlemeye devam ederken makyaj malzemelerimi toparlamam gerektiğinin farkına vardım. Ne de olsa kıyafetlerimi toparlamıştım. Makyaj masama doğru ilerleyip çekmecemden bir büyük bez çıkarttım ve yere serdim. tüm şişelerin tozunu alıp teker teker beze koyduktan sonra masamın üzerini bastıra bastıra bir kaç kez sildim. Ne kadar süredir silinmemişti bu. Gerçek rengi kar beyazı olan masa şu an gri rengindeydi. Sil sil çıkmıyordu lekeler. Sinirlerim bozulmuştu. Niye normal bir şekilde çıkmıyordu bu leke Ayrıca ben onu daha 1 ay önce silmiştim en azından. Bu kadar çabuk gri olması insanı sinir ediyordu.

Elimdeki bezi yıkayıp tekrar masayı sildikten sonra teker teker malzemelerimi yerleştirdim. Aynamı da sildikten sonra teker teker tüm dolaplarımın dışlarının tozunu aldım ve İşimin bittiğinden emin olunca ellerimi yıkayıp mutfağa geri döndüm. Bugün sade bir menü yapıyorduk. Tabii mantı sayılmazsa. O ne feci bir şeydi hala aklımdan çıkartamıyordum. Neyse ki onun gibi güzel şeyi bırakıp köfte ve patates kroket yapmaya karar vermiştim. Onlar hem daha basitti ve doyurucuydu. Akşamın sonunda da güzel bir kapanış yapıp bir tatlı yapmak istiyordum ama ne yapacağıma karar vermeden patatesleri püre haline getirmeye ve köfteleri kızartmaya başladım. Yarım saate hazır olacaklarını bildiğim için Thalia'dan sofrayı hazırlamasını istedim.

Güzel bir kapanış yapmak istiyordum ama tatlıya vakit ayıramamıştım. Aceleyle pişenleri bir tabağa koyup herkesi sofraya çağırdım. Bu denetlemeyi atlatmıştık ama önümüzde yeni ve zorlu bir tanesi daha vardı. Ne yapıp edip onu da atlatacaktık ama puanımız iyi olmayacaktı. Çünkü, artık uyanan bir sürü kulübe vardı ve bu denetleme çok çekişmeli olmuştu. Sonuç hala belli olmasa da ilk 3 arasında olmak istiyordum. Yemekler bittikten sonra oturup sohbet etmeye başladık.

Değerlendirmede.