Tatlı Rekabet.

Konu: Tatlı Rekabet. Çarş. Haz. 08, 2011 7:54 pm

"Hey Dave,geliyor musun?"diye bağırdım kulübesinin önünde oturan Dave'e.Bakışlarını bana yöneltti ve gülümsedi."Tabiki de geliyorum"dedi.Kulübenin kapısı bir daha açıldı ve içeride Chris belirdi.Sırtında bir çanta vardı benim gibi.Büyük ihtimalle yaralanacaktık,bu yüzden ilk yardım çantamı almıştım.Sanırım Chris'de bunu düşünmüştü.Omuz omuza,tırmanma duvarına doğru yürümeye başladık.Dave çok iddalıydı,benim gibi.Chris hiç bir şey demiyordu.Tırmanma duvarının önüne geldiğimizde "Eğer korkuyorsanız,şimdiden pes etmenizi öneririm"dedim.Dave sinsi bir bakışla "Korkmak mı?"dedi.Chris'de gülümsedi.Pes etmeye niyetleri yoktu anlaşılan.Başımı salladım ve saçlarımı at kuyruğu yaptım.Çantamı yere bırakıp içinden dizliklerimi çıkardım.Hazırdık."1,2,3..Başlayın" diye bağırdım.Tüm gücümle koştum ve hızla tırmanmaya başladım.Basamakların yanından fışkıran lavlara değmemek için elimden geleni yapıyordum.Chris ve Dave ne yapıyor ilgilenmiyordum sadece tırmanıyordum.Ama şimdiden kollarım yorulmuş,bacaklarım tutmaz hale gelmişti.

Konu: Geri: Tatlı Rekabet. Perş. Haz. 09, 2011 12:44 am

İkizim olan Dave ile(çift yumurta ikizi denebilir) Hanna'yı bekliyorduk.Bugün tırmanma duvarına gidecektik.Yaralanma ihtimalimiz çok fazlaydı ne de olsa bu tırmanma duvarı sıradan değildi.Basamakların yanından kırmızı kırmızı lavlar akıyor,fışkırıyordu.Bu yüzden Thalia'nın hediye ettiği şu Chanel-Vogue karışımı dipsiz çantamın içine ilk yardım çantasını tıkıştırdım.Onun dışında ip ve ambrosia da koydum.
Üstümde mor renkte askılı tişörtüm altımda da yeşil-mor eşofmanım vardı.Saçlarımı atkuyruğu yapmıştım.Dave ise sıradan gri renkte bir eşofman takımı giymişti.Kardeşim giyinme konusunda gerçekten çok ama çok zevksizdi.Bir ara ona giyinmeyi öğretsem fena olmayacaktı diye düşünmekten kendimi alamıyordum.Dave "Ben dışarıda bekleyeceğim" dedi ve kulübeden dışarı çıktı.Ona inanamıyordum bu sıcakta nasıl dışarıda beklemeyi istiyordu?!Ama uzun kollu eşofman takımını giyen de oydu,karışmamak gerek.Bir kaç dakika sonra Hanna'nın Dave'e "Hey Dave,geliyor musun?" dediğini duydum.Koltuktan kalktım ve kapıya yöneldim.Kapıyı ittirerek açınca karşımda şu tatlı (!) Hera'nın manevi kızı olan Hanna'yı gördüm.O da benim gibi ilk yardım çantasını almıştı.
Tırmanma duvarının önüne gelince hepimiz bir süreliğine sustuk.Hanna sessizliği bozarak "Eğer korkuyorsanız,şimdiden pes etmenizi öneririm" dedi.Dave hemen atladı "Korkmak mı?" dedi.Ben de pes etmek benim kitabımda yazmaz anlamına gelen bir bakışla sinsice gülümsedim.Başımızla başlamamızı işaret ettim.Tırmanma duvarına yaklaştık ve tırmanmaya başladık.Hanna bize bakmadan ilerliyordu.Ben ise sağıma soluma fışkıran lavlara bakarak ilerliyordum.Ama rahattım.Dave en alttan ağır bir şekilde tırmanıyordu.O sırada tanımadığım bir çocuk çığlık attı ve yere kapaklandı.Hemen çocuğa müdahale ettiler.Ben,Hanna ve Dave çocuğa bakıyorduk sadece.O sırada elimde bir sıcaklık hissettim ve tiz bir çığlık atarak elimi çektim.Hanna ve Dave hemen bana baktılar."Bir şey yok devam edelim..." dedim ve sonra da devam ettik.

Konu: Geri: Tatlı Rekabet. Perş. Haz. 09, 2011 1:43 am

Chris'le birlikte Hanna'yı bekliyorduk. Bugün birlikte tırmanma duvarına gidecektik. Tırmanma duvarına daha önce gitmiştim nasıl bir şey olduğunu çok iyi biliyordum. O zaman çok kötü yaralanmıştım. Bu sefer daha dikkatli olacaktım. Giyindim ve annemin verdiği sonsuz boşluğa ambrosia, nektar, dinlenebileceğim bir yer olursa diye haritam ve benzeri bir kaç şey koyup. Sonsuz boşluğu bir bileklik yaptım ve Chris'in yanına gidip "Ben dışarıda bekleyeceğim" dedim. Ve çıktım. Biraz şaşırmış gibiydi havanın sıcaklığından. Birde uzun kollu eşofman giymiştim. Bunun nedeni üzerime lav gibi bir şey geldiğinde önce ona zarar verecek. Sonra bana daha az zarar verecek olacağı içindi. Ama o askılı giymişti. Dışarı da gücümü deniyordum. Öncelikle matematik konularını zihnime getirdim. Eğer hareketi yaparken yanlış zamanlama olursa ölme ihtimalim bile olabilirdi. Sonra dışarı da Hanna geldi "Hey Dave, geliyor musun?" dedi. "Tabi ki geliyorum." diye cevap verdim hemen.

Oraya vardığımızda Hanna şöyle sordu. "Eğer korkuyorsanız, şimdiden pes etmenizi öneririm" dedi. "Korkmak mı?" diye cevap verdim. Sonra Hanna başlattı. "1,2,3..Başlayın" dedi. Ve tırmanmaya başladık. Ben geriden geliyordum. Fazla hız zarar verebilirdi burada. Başladık dan 1- 2 dakika sonra bir şey oldu bir çocuk çığlığıydı. Herhalde bir çocuktu. Sonra daha yakından bir ses duyuldu. Yada kardeşimin her zaman bildiğim ve maruz kaldığım çığlığıydı bu. Elini yakmıştı. "Bir şey yok devam edelim..." dedi. Bende hemen gücü kullanıp daha da hızlandım ve Chris'in yanına geldim. Bu kadar hızlı olabilme nedenimi anlamış olmalıydı. Çünkü rahatsız edici bir bakış attı ve devam etti tırmanmaya.

Konu: Geri: Tatlı Rekabet. Perş. Haz. 09, 2011 7:09 am

Aşağıdan gelen tiz çığlıkla yerimden zıpladım.Basamağı tutmasaydım kesinlikle düşüp ölmüştüm.Tiz çığlığa bir çığlık daha eşlik etti.Chris elini yakmıştı.Elini bir baktıktan sonra "Bir şey yok devam edelim..." dedi.Ben son sürat devam ettim.Benden gerideydi ikiside.Kendi kendime sinsice gülümsedim.Bacaklarımın ve kollarımın ağrısını hesaba katmıyordum bile.Ta ki Dave'i yanımda görene dek.Dave bana yetişmişti.Kan ter içindeydi.Alnında ter baloncukları oluşmuştu.Chris ise biraz daha gerideydi.Ah! Dave'e yenilemezdim tabiki de.Hızımı yükselttim ve basamakları ikişer ikişer çıkmaya başladım.Böyle devam edersem kesinlikle başarabilirdim.

» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/2)
» Tatlı Bir Rekabet ~ 2
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/6)
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/5)
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/1)