Tatlı Bir Rekabet ~ 2

Konu: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Salı Mart 08, 2011 1:08 pm

Tırmanma Duvarı'na en son Apollon oğlu Theodor ile gelmiştim ve açıkçası o gün yaşadıklarımdan dolayı hala biraz korkuyordum. Özellikle örümcekler kısmından. Endişeyle April'a baktım. Acaba o da korkuyor muydu örümceklerden ? Aslında örümceklerden korkmasa bile korktuğu şey mutlaka Tırmanma Duvarı'nda mevcut olmalıydı. O kadar çok engel ve tehlike vardı ki ! Bunları şimdi düşünmemeye çalışıyordum çünkü eğer daha fazla düşünmeye devam edersem her an vazgeçebilirdim ve bu da April'ın gözünde hiç de iyi bir imaj çizmemi sağlamazdı. Ben adımlarımı her ne kadar yavaş atıp, buraya gelişimizi geciktirmeye çalışsam da sonunda Tırmanma Duvarı'na ulaşmıştık işte. Aslında benim hatamdı, kendim kaşınmıştım. Ne vardı sanki Tırmanma Duvarı'na gitmeyi teklif edecek ? İki arkadaş pekala da bir kafeye ya da kulübeye gidebilirlerdi. Ya da en azından Tırmanma Duvarı'na gitmeyebilirlerdi. Ama artık bunun için çok geçti. Soğukkanlı görünmeye çalışarak April'a döndüm ve "Daha önce hiç tırmandın mı Appz ?" diye sordum. April başını olumsuz anlamda iki yana sallayarak "Hayır, hiç tırmanmadım. Bu ilk olacak." dedi. Heyecanını bastırmaya çalıştığı her halinden belli oluyordu. Oysaki şu an heyecanlı değil, endişeli olması gerekirdi. Bunları düşünürken aklıma ona çok önemli bir şeyi söylemediğim geldi. Deminden beri üzerinde düşündüğüm şeyi hala April'a söylememiştim. Tırmanma Duvarı'na git gide yaklaşıyorduk. Sanırım artık zamanı gelmişti. April'a döndüm ve "April, aslında sana söylemem gereken bir şey var." dedim. April meraklı gözlerle bana bakarak "Nedir o ?" diye sordu. Ben de ona "Bu Tırmanma Duvarı, bilindik Tırmanma Duvarları gibi değil. Normal değil yani." cevabını verdim. Appz bana kafası karışmış bir ifadeyle "Nasıl yani ?" diye sordu. Ayrıntılı bilgiyi kendim aktarmak istemediğim için de ona Tırmanma Duvarı hakkında bilgi veren tabelayı işaret ettim.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Perş. Mart 17, 2011 2:12 am

Summer'ın neyden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bu sözleri kafamı karıştırmıştı doğrusu. Söylediklerini anlamak umuduyla parmaklarını takip ederek işaret ettiği tabelaya baktım. Tabelada uzun sayılabilecek nitelikte bir yazı vardı. Summer'a dönerek "Bunu okumalı mıyım?" diye sorduğumda "Okusan iyi olur." cevabını aldım. Bu cevap üzerine her ne kadar okumaya üşensem de Summ'ın dediğini yapıp tabelada yazılanları okumaya karar verdim. Yazıları okudukça yüz ifademin değiştiğini hissedebiliyordum ve Summer'ın dudaklarını kemirmesine bakılırsa o da değişen yüz ifademi fark etmişti. Ancak şu anda yüz ifademden daha önemli bir sorunum vardı. Demek istediğim ateş topları ve örümcekler mi? Bu tür şeyler hangi tırmanma duvarında vardı Tanrı aşkına? Tabeladaki tüm yazıları okuyup bitirince Summ'a döndüm. "Lütfen bana burada yazılanların bir tür şaka olduğunu söyle." dedim ama Summer ciddiyetini koruyordu. "Keşke söyleyebilseydim ama maalesef, bunlar şaka değil. Gerçek." Bunu duyunca şaşkınlıkla bağırmama engel olamamıştım. "Ama kim bir tırmanma duvarını bu tür ölümcül şeylerle doldurur ki?" diye sordum. Summ da bana "Aslında bu kampta ölümcül olan şey sadece bu değil. Bu tür şeylere alışsan iyi edersin." dedi. Durumun ciddiyetini kavradığımda bir an içimden tırmanmaktan vazgeçip kendimi kulübemin rahat ve güvenli koltuklarına atmak geldi ama bunu yapamazdım. Artık karar değiştirmek için çok geçti.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Perş. Mart 17, 2011 7:42 am

April, daha şimdiden buraya geldiğine pişman olmuş gibi görünüyordu. Gözlerindeki tereddütü görünce arkasını dönerek çekip gidecek sanmıştım ama gitmedi. "Peki öyleyse. Burası alışmak için iyi bir yer gibi gözüküyor." dedi. Ben de omzumu silktim ve "Kim bilir ?" dedim olabildiğince umursamaz görünmeye çalışarak. Ama aslında burayı umursamamak mümkün değildi. Çünkü buraya son gelişimi hala hatırlıyordum. Yaralanmıştım. Ama o zaman şans benden yanaydı, yanımda bir Apollon çocuğu olduğu için yaramı hemen iyileştirmişti. Şimdi ise, daha dikkatli olmam gerekecekti. Ben Tırmanma Duvarı görevlisinin yanına giderken April da arkamdan geliyordu. Görevliden gerekli teçhizatları -her ne kadar pek işe yaramasalar da- aldıktan sonra kendiminkileri giydim ve diğerlerini de April'a uzattım. Appz, bu teçhizatlardan bazılarını ilk kez görmüş gibiydi. Bu yüzden önce beni izledi ve daha sonra kendisi de bu teçhizatları giydi. Olabildiğince az endişeli görünmeye çalışarak gülümsedim ve "Sanırım hazırız Appz." dedim. Sonra Appz'in "Hazır olduğumu pek sanmıyorum." gibisinden bir şeyler mırıldandığını duydum ama artık geri dönemezdik. Bu yüzden bu mırıldanışı duymamazlıktan gelerek Tırmanma Duvarı'na yaklaştım. "Öyleyse ilk ben tırmanmaya başlıyorum, sen de peşimden gelirsin. Tamam mı ?" diye sordum. April'dan "Tamam." cevabını aldıktan sonra da derin bir nefes alıp tırmanmaya başladım. Oldukça zorlu bir tırmanış olacağını şimdiden hissedebiliyordum.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Ptsi Nis. 04, 2011 1:28 am

Summer yavaşça tırmanmaya başladı. Oldukça temkinli hareket ettiği gözümden kaçmamıştı. Onun yaptıklarını pür dikkat izledikten sonra artık benim de tırmanmaya başlamam gerektiğini fark ettim. Kalbim küt küt atıyordu. 'Tamam Appz, sorun yok.' diyerek kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Pek başarılı olduğum söylenemezdi ama yine de şimdi kendimi daha iyi hissediyordum. Birkaç saniye sonra kendimi tırmanmaya başlamış halde buldum. Daha tırmanmaya yeni başlamış olmama rağmen karşıma o kadar engel çıkmıştı ki neredeyse yere düşecektim. 'Şimdi böyleyse biraz sonra karşıma neler çıkacak kim bilir?' diye düşündüm. İyi şeylerin çıkmayacağı kesindi. Bunları düşünürken aklıma Summer geldi. Şu an ne haldeydi? Acaba sonuna kadar tırmanmayı başarabilmiş miydi? Onu görebilmek için başımı yukarı kaldırdım. Tam o anda yüzüme doğru gelen bir ateş topundan son anda kaçabildim. Bu öyle ani olmuştu ki nefesim kesilmişti. Bu küçük şoku ve yukarıdan gelen birkaç küçük taş parçasını da kendime bir zarar gelmeden atlattıktan sonra Summer'a göz atma şansını bulabilmiştim. Summer, olabildiğince terlemişti ve yorgun görünüyordu. Böyle olması normaldi. Birazdan ben de en az Summ kadar terleyecektim ve yorgun düşecektim. Belki de daha fazla. Summ, sona yaklaşmıştı. Aramızda uzun sayılabilecek bir mesafe vardı ve benim planım bu mesafeyi en kısa sürede kapatmaktı.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Salı Nis. 05, 2011 11:33 am

Ben git gide hedefe yaklaşırken April da arayı oldukça hızlı bir şekilde kapatmaktaydı. Biraz da olsa geride kalmak onu hırslandırmış olmalıydı. Aslında geride kalması çok normal bir durumdu çünkü birincisi, burası normal bir duvar değildi. İkincisi, Appz bu tür bir duvara ilk kez tırmanıyordu ve üçüncüsü, April tırmanmaya benden sonra başlamıştı. Yine de onun böylesine gayretli olduğunu görmek hoşuma gitmişti. Ama şimdi durup bunları düşünmenin zamanı değildi. Taşlar da bunu bana hatırlatmak istercesine üstüme düşüp duruyor, beni sürekli yerimi değiştirmek zorunda bırakıyordu. Tam artık neredeyse pes edecek seviyeye gelmiştim ki hedefe ulaştığımı fark ettim. Eğer mecalim olsaydı sevinç çığlıkları atardım kesinlikle. Ama o kadar yorgun düşmüştüm ki kılımı bile kıpırdatacak halim yoktu. Fazla beklememe gerek kalmadan April da yanıma gelmişti. Onun da benden pek bir farkı yok gibiydi. Terlemiş, yorulmuş ve bezmiş bir haldeydik ikimiz de. Bir de bunun yere geri inişi vardı. Düşündükçe gözlerim kararıyor, başım dönüyordu. Evet, buraya kadar çıkabildiysek büyük ihtimalle inişi de yapabilirdik. Ama dediğim gibi, ikimizde de hareket edecek enerji kalmamıştı. Şu anda tek avuntum ikimizin de yara almadan hedefe ulaşmış olmasıydı. Ancak daha bu duvarın bir de dönüşü vardı, orayı da yara almadan atlatmak imkansız gibiydi. Tamam, belki çıkışta şanslı olabilirdik ama inişte şansın bizden yana olacağına kim garanti verebilirdi ki ? Yine de bu tepede tıkılıp kalmayacaktık herhalde. En kısa sürede buradan inişe geçmemiz gerekiyordu.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Cuma Nis. 08, 2011 1:24 pm

Nice zorluklarla karşılaşsak da, sonunda hedefe varmayı başarmıştık. Şu anda tattığım mutluluğu anlatmaya kalksam kelimeler yetmezdi. Ama zaten şu anda konuşacak halim bile kalmamıştı. Bana kalsa tüm gün boyunca burada kalabilirdim ama Summer inmemiz gerektiği konusunda ısrar ediyordu. Haklıydı da. Tüm gün boyunca burada beklememiz olanaksızdı. Bu yüzden Summ iniş için hazırlanmaya başlar başlamaz ben de kendi hazırlığımı kontrol ettim. Gerçi teknik açıdan hazırdım, teçhizatlarım tamdı. Ama yorgunluğum hakkında maalesef aynı şeyi söyleyemezdim. Summer, tırmanma duvarından inmeye başlayıp da biraz yol katedince ben de hemen peşinden inişe geçtim. Aramızda çıkarkenki gibi yine büyük bir mesafe açılmasını istemiyordum çünkü. Aşağıya inerken birkaç kez ayağım kaymış, düşecek gibi olmuştum. Öyle ki bu zamanların birinde öyle bir çığlık atmıştım ki alandaki herkes bana bakmıştı. Ama neyse ki çoğu kişi kendi dertlerinde olduğundan dikkatlerini tekrar üzerinde yoğunlaştıkları işe, tırmanmaya vermişlerdi. Ben de tam olarak tanınmadığımı umarak aşağıya inme çalışmalarımı devam ettirmiştim. Tabii bu sırada acımasız tırmanma duvarının çeşitli engelleri tarafından da rahatsız edilmiyor değildim. Her seferinde son anda kurtuluyordum tuzaklardan. Kendimi Matrix gibi hissetmiştim. Çoğu tuzak, beni son anda sıyırıyordu. Bugün şanslı günümde olduğum için akşam yemeğinde tanrılara daha fazla adak adamaya karar vererek inmeye devam ettim. Neyse ki çok az yolum kalmıştı.

Konu: Geri: Tatlı Bir Rekabet ~ 2 Cuma Nis. 15, 2011 12:42 pm

Evet, sonunda ! Sonunda ayaklarım yeniden Melez Kampı'nın topraklarına basıyordu. Bu, oldukça güven verici bir histi. Hele bir de amansız bir Tırmanma Duvarı'ndan yeni kurtulduysanız. Ayaklarım yere bastığında ağzımdan biraz kaba bir biçimde çıkan "Oh be, sonunda!" sözünü engelleyememiştim. Aslına bakılırsa, bu şu an hiç mi hiç umurumda değildi. Ben şu an, Tırmanma Duvarı'ndan sağ salim çıkmış olmamnın verdiği keyfi yaşıyordum. Hem de ikinci kez. Açıkçası ikincide şansımın yaver gitmeyeceğini düşünerek yanılmışım. Şansım iyi gitmişti. Hatta geçen seferkinden daha iyi. Bu sefer hiç yara almamıştım. Tabii April'ın da benimle aynı durumda olup olmadığını merak ediyor, bu konuda endişeleniyordum. Aklımdan bu düşünceler geçer geçmez gözlerim artık Tırmanma Duvarı'nın sonuna ulaşmış olan April'a takıldı. Onu biraz inceledikten sonra görünürde bir yarası olmadığını fark edip rahatladım. Üstümden büyük bir yük kalkmış gibiydi. Appz, Tırmanma Duvarı'ndan tamamen kurtulunca hemen yanıma geldi ve "Bu da neydi böyle ?" diye sordu. April'a döndüm ve "Doğrusu Appz, bunu ben de tam olarak anlamış değilim." dedim. April başını sallayarak "Normaldir." dedi ve sonra üstündekileri işaret ederek "Şu şeylerden ne zaman kurtulmayı planlıyoruz ? Çünkü bunlar gerçekten çok rahatsız edici." dedi. O söyleyince ben de şu an üzerimdeki kıyafetten hoşnut olmadığımı fark ederek "Haklısın April, bunlardan bir an önce kurtulsak iyi olur." dedim ve April'ı kolundan çekerek görevlinin yanına götürdüm. Birkaç dakika sonra tüm teçhizatlarımızı çıkardığımızda oldukça hafiflemiş hissediyordum. Bir kuş kadar hafif... April'ın sözleri düşüncelerimi kesti. "Summ, Tırmanma Duvarı bende pek iyi iz bırakmadı." dedi imalı bir şekilde 'pek' sözcüğünün üzerine basa basa. Sonra da "Belki biraz kampta dolaşmak ikimize de iyi gelir, ha ?" diye sordu. Bu fikir bana oldukça cazip gelmişti. Başımı olur anlamında sallayınca kampın meydanına doğru yürümeye başladık.

Devamı Pegasus Ahırları'nda. ~

» Tatlı Bir Rekabet
» Tatlı Rekabet.
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/2)
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/3)
» Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/4)