Pek de Tatlı Olmayan Bir Rekabet (Görev 73/3)

Tırmanma duvarından çıktıktan sonra Tiffany önde ben arkada ahırların yolunu tuttuk. Hanımefendiyle cesaretimizi kanıtlamak adına Empire State Binası'na gidip Olimpos Konseyi'ni basacaktık. Oraya gittiğimizde içerideki tanrılara ne söylemeyi planladığını gerçekten çok merak ediyordum. Ben tiyatro yeteneğimle belki bir şekilde kendimi kurtarırdım ama fırsatım olursa onu ateşe atmaktan kaçınmazdım çünkü gerçekten çok ama çok sinirlerimi bozmuştu. "Gel biz bu sevdadan vazgeçelim Tiff. Cesaret gerektiren başka işler bulalım." dedim son bir umutla. Ama Apollon kızının vazgeçmek gibi bir niyetinin olmadığı çok aşikardı. Tek kaşını kaldırarak bana baktı ve "İyi denemeydi Lucy ama hiç şansın yok. Sana hangimizin daha cesaretli olduğunu göstereceğim. Oraya vardığımızda sen içeri girmeye cesaret edemeyeceksin, ama ben edeceğim." dedi. Oraya vardığımızda dayanamayıp konseye dalacağımdan adım kadar emindim, o nedenle Olimpos'a gitmek istemiyordum. Tiff'in tuzu kuruydu; onun arası çoğu Olimpos tanrısıyla iyiydi ama benim birçoğuyla ciddi sorunlarım vardı. En basitinden Tanrı Ares her fırsatta beni bir kaşık suda boğmaya çalışıyordu ve annem, hayatımı işkenceye çevirmekten ciddi derecede fazla zevk alıyordu. Oraya gitmem kesinlikle imkansızdı. Hevesi geçene kadar Tiffany'yi burada oyalamam gerekiyordu. İddialaşmayı onun kadar fazla seven birini pegasuslarla oyalamanın hiç zor olmayacağından da emindim.

Pegasus ahırlarına vardık. Hemen Sissy'nin yanına gittik. Onu gerçekten çok özledim. Okşamaya başladım ve onunla konuşmaya başladım. Sonra masanın üzerinden bir avuç dolusu küp şeker aldım. Sissy'nin yanına giderken Lucy'e baktım. O da pegasusu Sherry'le ilgileniyordu. Sissy'nin yanına gittim ve ona küp şeker yedirmeye başladım. Bütün şekerleri beş saniye içinde bitirdi. Bu kadar hızlı olmasına önce şaşırdım sonra da güldüm. Tam bu sırada yanıma Lucy geldi ve "Sissy harika bir pegasus ama ne yazık ki Sherry'den daha süper değil." dedi. Sissy'i okşamayı kestim ve "Sen kendini kandır." dedim. Lucy "Tiff, asıl sen kendini kandırma. Sherry'nin her şeyde daha iyi olduğunu biliyorsun. Hatta tüm kamp biliyor." dedi. Lucy gerçekten dayak istiyordu ama o benim arkadaşımdı. Dayak atmak yerine gülmeye başladım. Yeterince güldükten sonra "Hadi ya! Peki ben neden bildiğimi bilmiyorum." dedim. Lucy yüzüne her zamanki sinsi gülümsemesini yapıştırdı. Bu gülümseyişi hiç sevmiyordum. Beni çileden çıkarıyordu. Bir şeyler planlıyordu ve birazdan bunu öğrenirdim. Lucy'e gıcık bir gülümsemeyle baktım.

Sinsi bir gülümseme eşliğinde "İstersen hayal dünyanda yaşamaya devam et istersen sana Sherry'nin marifetlerini göstereyim. Hangisini seçersen." dedim. Ciritmiş, tırmanmaymış, hepsi bir yana ama pegasusuma, biricik dostuma kesinlikle çok fazla güveniyordum. Onunla türlü türlü maceralar yaşamıştık ve beni şu ana kadar bir kez bile hayal kırıklığına uğratmamıştı. Tiffany tuzağıma düşerek "Tamam, göster bakalım. Aynılarını Sissy'nin de yapacağına iddiaya girerim." dedi. Kaşlarımı kaldırarak ona baktım ve "Sissy için şimdiden üzüldüm. Kendini çok zorlayacak desene." diye mırıldandım. Ardından, Sherry'nin iplerini çözmek için yanına gittim. Önden ben ve Sherry, arkadan Tiffany ve Sissy, ahırdan çıktık ve açıklık bir alana vardık. "Hadi, marifetlerinizi gösterin bakarım." dedi Tiffany küçümser bir ses tonuyla. Sherry'nin kulağına eğilerek "Hadi dostum, şu fırtına ruhundan kaçmaya çalışırken yaptığın iniş hareketini tekrarla." dedim. Sonra onun sırtına atladım. Tiffany'nin meraklı bakışları altında gökyüzüne yükselip bir süre havada turladık ve sonra Sherry büyük numarasını yaparak kafa üstü yere doğru hızla inmeye başladı. Kanatlarını çırpmayı bırakmış olduğundan, ışık hızıyla yere çakılacak gibiydik. Tiff'in korkudan ölmek üzere olduğunu tahmin edebiliyordum... Yere yapışmamıza bir metre kala Sherry tekrar eski pozisyonunu aldı ve ayaklarını toprağa sürtmeden tekrar gökyüzüne yükseldi. Tekrar aşağı indiğimizde Tiff'in bize bakakalmış olduğunu gördük. Sırıtarak, "Burnum bile kanamadı çünkü Sherry kampın en iyi uçucusu." dedim. Sissy'nin de mükemmel bir pegasus olduğundan emindim ama Melez Kampı'nda Sherry'den başka hiçbir pegasus bu manevrayı sırtındakini canlı tutmayı başararak yapamazdı.

Lucy'le Sherry gerçekten süper bir hareket yapmıştı. Bunu daha önce Sissy'le hiç denememiştim. Onun yapabileceğinden emin değildim ama denemem gerekiyordu. Çünkü Lucy sırıtırak bana bakıyordu. Ona baktım ve "Çok basit bir hareket." dedim. Lucy önce şaşırarak bana baktı ama sonra sinsi gülümsemesini yeniden yerleştirdi. Yalan söylediğimi anlamış olmalı. Yine de hiç bozuntuya vermeden gülümsedim. Lucy "O zaman meydan sizin." dedi. İşte şimdi başlıyorduk. Sissy'nin yanına gittim ve onu okşamaya başladım. Kulağına eğildim ve fısıldayarak "Sissy, sana güveniyorum." dedim. Bunu çok inannarak söylemiştim. Sissy hazır olduğunda onun üzerine bindim ve uçmaya başladık. Yeterince yukarı çıktıktan sonra aşağı doğru hızlıca düşmeye başladık. Sissy ne yaptığını biliyor gibiydi. Yere çarpmamıza ramak kala Sissy düzeldi ve çarpmaktan kurtulduk. İnanamıyorum, başarmıştık. Hiçbir yara almamıştım. Sissy başarmıştı. Yere indiğimizde Lucy'le göz göze geldik. Çok şaşırmıştı. Gülmeye başladım. "İstediğin oldu mu?" diye sordum. Lucy hemen kendini toparladı ve "Daha yeni başladık." dedi.

Sissy beklediğimden çok daha iyi bir performans sergileyerek beni şaşırtmıştı. Demek ki kampta Sherry kadar yetenekli olan bir pegasus daha vardı ve seçe seçe Tiffany'yi sahibi olarak seçmişti. Daha sinirlenmeye başlamak için çok erkendi çünkü Sherry'nin birçok farklı numarası daha vardı. O nedenle Tiff'e henüz yeni başladığımızı söylemiştim. İlk tur sergilenen performanslar eşit olabilirdi ama ikinci turda ona üstünlük sağlayacağımızdan adım kadar emindim. Kısa bir süre ne yapabileceğimizi düşündükten sonra Sherry'nin ters takla hareketi aklıma geldi. Hemen pegasusumun yanına gidip ona birkaç talimat verdim ve sonra sırtına atladım. Yine az önceki gibi birlikte uçmaya başladık ama bu sefer ona ilkine oranla çok daha sıkı sarılmıştım çünkü yapacağı hareket sırasında yere çakılmam işten bile olmazdı. Sherry elinden gelen en hızlı şekilde havada süzülürken ani bir şekilde kafasını geriye doğru attı ve öndeki toynaklarını çırparak vücudunun tepetaklak olmasını sağladı. Kısa bir süre için havada başaşağı kaldık ama pegasusum ben düşmeden önce eski halini alabilmeyi başardı. Elimi gözlerime siper ederek aşağıya, Tiff'in suratındaki ifadeye baktım ve onun da duyabileceği kadar yüksek bir sesle kahkaha attım. "Bekle kızım, inmeden önce bir numara daha yapalım seninle." dedim Sherry'ye. O zevkle kişneyince de "Şu zikzak hareketine ne dersin?" diye sordum. Sherry anında talimatımı alarak havada bir sağa bir sola yollanmaya başladı. Arkamızda bir toz bulutu bırakıyor olsaydık bulutların şu anda zikzak halini almış olacağından emindim. En sonunda tekrar yere indiğimizde Tiff'e döndüm ve "Şimdi de sizi görelim. Bakalım havada takla kadar yaratıcı bir başka hareket yapabilecek misiniz." diyerek sinsice sırıttım.

Yine Lucy ve Sherry süper bir hareket yaptı ama bu bana yetmez. Şimdi gösteri zamandı. Lucy'e bir bakış attıktan sonra Sissy'e bindim. Sissy'le birlikte uçuşa geçtik. Bayağı yukarı çıktıktan sonra Dengeli bir şekilde ayaklarımın üzerinde durdum ve aşağı doğru takla attım. Aşağı doğru düşerken birkaç takla daha attım. Ciddi bir şekilde yere düşüyordum. Tek güvencem Sissy'ydi. Çok geçmeden Sissy de takla atarak yanıma geldi ve ani bir manevrayla beni aldı. Tekrar Sissy'nin üzerinde olmak beni mulu etti. Ardından Sissy Sherry gibi zik zaklar çizmeye başladı. Kısa bir süre sonra yere indik. Sissy'yi zevkle okşamaya başladım. "Aferin dostum." dedim. Sissy'i okşamayı bıraktım. Lucy'nin yanına gittim ve "Ee, başka ne gibi bir gösterin var." dedim. Ardından da bir kahkaha patlattım. Lucy "Sissy düşündüğümden daha iyi ama yine de Sherry kadar iyi değil." dedi. Daha fazla kahkaha atmaya başladım. Lucy güldü ve Sherry'nin yanına gitti. Ben de Sissy'nin yanına gittim ve onu okşamaya devam ettim. Bir yandan da Sherry'le Lucy'i izliyordum.

Tiff ve Sissy'nin son numarası gerçekten de beni hayrete düşürmüştü. Tabii bunu onun suratına söyleyecek değildim. Tek kaşımı kaldırıp bir süre düşündükten sonra son kozumu oynamaya karar verdim. Sherry havada fırtına ruhlarını geçebilecek kadar hızlı uçabiliyordu. Bundan emindim çünkü daha önce gerçekten de bir fırtına ruhunu geçmeyi başarmıştı. Tiffany'ye dönüp "Bence bu iş fazla uzadı. İyisi mi Empire State Binası'na kadar yarışalım. Oraya bizden yarım saat sonra vardığınızda, kimin daha iyi olduğunu anlamış olursun hem." dedim ve göz kırptım. Apollon kızı alayla bana bakarken hışımla Sherry'nin üzerine bindim ve yelesini okşamaya başladım. Tiffany de vakit kaybetmeden Sissy'nin üzerine bindi ve "Biz hazırız. Yani, kazanmaya." dedi. "Hey, benimle yarışıyorsan sonuncu olmak da bir galipliktir." diyerek sırıttım ve sonra da derin bir nefes alarak Sherry'ye ışık hızıyla uçması gerektiğini söyledim. Benim şu ana kadar yaptığım hilelerden nasibini almış olacak, üçten geriye doğru sayma işini Tiff yapmak istedi. "Evet Sissy, bu yarış kesinlikle bizim olacak dostum! Neyse, sayıyorum. 3... 2... 1! Başla!" diye bağırdığı anda Sherry ile havaya fırladık. Gerçekten son sürat gidiyorduk ama Sissy ile Tiff'e zerre kadar fark atabilmiş değildik. Eh, Empire State'e daha çok yolumuz vardı ve her an her şey olabilirdi.

Rp'nin buradaki kısmı bitmiştir, devamı Empire State Binası'nda.