Mitoloji Tarihi Dersi | 1-7 Haziran

Dersin konusu: Mısır mitolojisi.
Dersin profesörü: Eduard Ryan Longrange.
Dersin zamanı / Hava durumu: Sabah saat 8, hava güneşli.
Dersin işlendiği yer: Oldukça büyük, duvarları mitolojik efsanelerle kaplı bir oda.

Gözlerini kapadı. Anıları zihninde belirince yüzündeki tebessüm silinmişti. Altı yıl önce... Yani kampa ulaşmaya çalıştığı gece. Hayatındaki en korkunç anları yaşamıştı belki de. Bir sürü canavar etrafını sarmıştı... Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Belki yanında ki çaylak satir olmasaydı çoktan ölmüş olurdu. Her ne kadar bu oldukça cazip gelse de, yine de mutluydu. Doğrusunu isterseniz, okulda hiçbir zaman popüler öğrenci olmamıştı. Bunun bir numaralı nedeniyse babasının yaptığı meslek yüzündendi. Aslında Eduard bile bu meslekten nefret ediyordu. Tabii o konuda tanıması gereken bir çok şeyin olduğunu da bilmiyordu. Babası, mitolojik efsanelerle uğraşan bir bilim adamıydı; Evet, başta o kadar havalı bir meslek gibi gözükmüyordu. Belki de sırf bu yüzden birçok yerden dışlanmıştı. Belki de bu yüzden o kadar zengin olmalarına rağmen Longrange ismi o kadar ünlü olmamıştı. Evlerinde neredeyse bir oda büyüklüğünde bir kütüphane vardı; Eduard'ın üstlerinde neredeyse milyonlarca toz ve kir bulunduran, sayfaları ise oldukça eski ve aşınmış görünen bu kitaplardan da pek hoşlandığı söylenemezdi. Kitapların çoğu tanrıların yaşamı ile ilgiliydi. Yani teknik olarak Mitoloji. Eduard için o zamanlar her ne kadar sıkıcı görünse de o kitapların neredeyse hepsini okumuştu babası ona... Sırf Yunan Mitolojisi değil, birçok mitolojiyle tanıştırmıştı onu. O kadar güzellikte efsaneler vardı ki... Mitolojiye bir anda ilgi sarmaya başladı Eduard. Sonunda mitolojinin o muhteşem kapılarından girmeyi başarmıştı ve bir daha da çıkacağını sanmıyordu. Mitolojinin sadece tanınınca sevildiğini anladı o zaman... Belki de bağımlısı olmuştu. Bunların gerçek olup olmadığı konusunda hiçbir zaman fikir yürütememişti ve sadece bu sebeplerle mitolojiden soğuduğu olmuştu lakin asla bırakmak gibi bir düşüncesi olmamıştı. Melez olduğunu öğrendiği zaman ise bu tutkusu daha çok artmış, daha çok merak sarmıştı bu konuya. Eduard'ın kampa gelişinden yıllar sonra Bilgelik Tanrıçası Athena tarafından düzenlenen Mitoloji Tarihi adlı sınıfın profesörü olabileceği kimin aklına gelebilirdi ki? Eduard'ın olmadığı kesin.

Tanrıça Athena'nın ona böyle bir yük vermesine şaşırdığı halde de mutluydu; kendi bilgilerini başka melezlerle paylaşmak ve bunların haricinde onlarla, tekrar, eğlenerek çok daha farklı mitolojik efsanelere değinmek onun için başlı başlıca bir hayaldi zaten. Tüm melezlerin bu derse katılması gerektiğini biliyordu; tabii arada gelmeyenler ve dersin saatinden şikayet eden melezler de çıkacaktı. Doğrusunu isterseniz, saat sabah sekiz en uygun saatti Eduard için. Bazı araştırmalara göre sabahları, öğrenme isteğinin daha çok arttığı gözlemlenmişti. Eduard da kendisince bunu doğruluyordu. En uygun saatti herhalde Mitoloji Dersi için. Derslik, küçük, basık bir tavanlı ve ihtişamlı bir görüntüye sahip olan duvarları ile bir kulübede yapılacaktı. Oldukça küçük gözükmesine rağmen içi Tanrıça Athena tarafından oldukça genişletilmişti. Ama en önemli olan yeri; içiydi. İçindeki tüm duvarlar, Athena tarafından özel bir büyüyle kaplanmıştı. Bunun etkisi de Eduard'ın anlattığı efsanelerin veya olayların bu duvarlarda aniden belirlemesiydi. Bir video gibiydi melezlerin deyimiyle. Şuan ise duvarlarda Zeus oğlu Herakles'in Nemea aslanıyla dövüşü yansıyordu. Oldukça güzel ve ihtişamlı bir görüntüydü. Böylece melezlerin daha iyi öğrenebileceğini umuyordu. Ayrıca onları oldukça etkileyecek olması da başka bir özelliğiydi. Odanın ucunda tahtadan yapılmış yeni olduğu için parlayan lakin hala üstünde birkaç çizik olan masa ve sandalye vardı. Bu büyülü özelliklerin dışında her yer normal bir dersliğe benzetilmişti. Hatta melezlerin oturması için sandalyeler bile vardı. Nefesini tutarak öğrencilerin içeri doğru girmesini seyretti. Bu ilk dersi olacaktı. Tabii, herkes gibi içinde heyecan vardı. Onlarca, etraflarına şaşkın bir şekilde bakan yabancı suretler görüyordu sadece karşısında. Lakin tanıdıkları da yok değildi. Oldukça güzel bir ders olacağına şüphesi yoktu. Öğrencileri fazla bekletmeyerek söze başladı. "Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." Sahte bir gülümsemeyle etrafına baktı. Melezlerden tek bir ses bile yoktu. Onlarca göz sadece ona kenetlenmişti. Odanın ucundaki masaya doğru ilerledi. Bir yandan da neler söylemesi gerektiğini düşünüyordu. "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." Sözlerini tamamladıktan sonra duvara doğru elini savurdu. Öğrenciler bir anda kendilerini Mısır'a bakarken buldular. Şaşırdıklarını anlayabiliyordu. Gülümseyerek devam etti konuşmasına. "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" Sorusuna karşılık, melezlere baktı. Hiçbirinden el kalkmamıştı. Hala, şaşkın bir şekilde profesörlerine bakıyorlardı. Eduard mısır mitolojisinin çoğu melez için oldukça güzel bir konu olacağını biliyordu. Mısır Mitolojisi hakkında birçok efsaneler vardı ve neredeyse bunların hepsi, birbirlerine yakınlık gösteriyorlardı ve hiçbirinin sonunun tam olarak ne olabileceği keşfedilmemişti. Lakin ilgi bir çekici bir konu olduğunu kimse inkar edemezdi. "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size."


Bunları söylerken duvarlarda Eduard'ın söylediği tanrıların görüntüleri ortaya çıkıyor olması yüzünden belki çoğu melez sıkılıp gitmemişti. Yine bu bile bir şeydi. Birazdan anlatacağı efsane gerçekten de çok güzeldi. Babasının, o küçükken okuduğu efsanelerden biriydi yalnızca. Efsane, en önemli tanrılardan biri olan Osiris ile ilgiliydi. İtiraf etmesi gerekirse, mısır mitolojisinde Osiris'in birçok rütbesi vardı ve Eduard'a göre en etkileyici tanrıydı. Anlatacakları genelde öz ve kısa olduğundan melezlerin ilgisi daha çok artıyordu. Gülümseyerek, masanın üzerindeki kitaba çevirdi gözlerini kitaptaki başlık dikkatini çekmişti. Osiris'in Efsanesi. Gözlerini, sabırsız melezlere çevirerek anlatmaya başladı. Her cümlesindeyse duvarların şekli değişiyordu. "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Sözlerini keserek duvara baktı. Küçük bir dalgalanmadan sonra tanrı Osiris'in resmi gözlerinin önünde belirdi. İris'in hem karısı hemde kocası olması ona nedenini anlamadığı şekilde itici geliyordu. Kime gelmezdi ki zaten? Gözlerini duvardan ayırarak sözlerine devam etti. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Sözlerini burada kesti. Güneş, kulübenin pencerelerin arasından sızıyor ve Nil nehrinin üstündeki kahverengi tabutu gösteren duvarlara doğru yansıyordu. Bu duvarların en korkutucu tarafı, canlı gibi görünmesiydi. Yani, Eduard'ın hayatında hiç kahverengi bir tabuta bakmak isteyeceği sanmıyordu. Melezler ise ilgi kesilmiş onu dinliyorlardı. Bununda Eduard'ı sevindirdiği söylenebilirdi. Tanıdık yüzlerin bile ilgiyle onu takip ettiğini görebiliyordu. Gülümseyerek devam etti konuşmasına. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Doğrusunu isterseniz, tam olarak sonucunu bile Eduard bilmiyordu. Tekrar gülümseyerek ona dönen yüzlere baktı. Melezlerin yüzlerinden bu efsaneyi sevdikleri anlatılıyordu. Hiç olmazsa onlara bir şey verebilmek olmak oldukça iyi bir şeydi. Tabii melezlerin bunları bir daha unutmayacaklarını da umuyordu; nasılsa eğlenceli bir ders olmuştu. Derslerine burada son vereceklerdi ve birçok melezin ise bu dersten geçebileceğini biliyordu. Mısır mitolojisini anlatmak için bir saatin yeterli olmayacağını biliyordu lakin, burada önemli olan melezlere bir şeyler öğretebilmek ti tabii. Bir çok melezin mısır mitolojisi hakkında bilgisi olduğunu düşünüyordu. Tümü oldukça hevesli görünüyordu bu konuya. Gülümseyerek ekledi Eduard. "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." Bu sözlerinin ardından bir anda havaya kalkan bir sürü el görebiliyordu. Eh, bu kadar kişinin mitolojiye ilgisi olması onu sevindirmiyor değildi. İç çekerek, havadaki ellerden bir tanesini seçti Eduard. Melezlerin ağzından tanrıların özelliklerini dinlemek oldukça zevkli olacaktı.

Spoiler:

Sıkıcı bir gündü ne yapmalıyım bilmiyordum. Aslında bir ders vardı ona gidebilirdim ama tüm hepsini biliyordum zaten. Ders ise mitoloji tarihi dersliği idi. Yapabileceğim gerçekten hiç bir şey yoktu. Ders ise mitoloji dersiydi. Ve buna gitmem zorunluydu. O yüzden son anda karar verdim gitmeye hazırlandım dersliğe gitmek için. Ve dersliğin işleneceği yere doğru gittim. Aslında içerisi dışından daha büyüktü. Şaşırmamıştım çünkü bana sonsuz boşluğu hatırlatıyordu onun da içi daha büyüktü dışından. Sonra eduard geldi derslik için.



"Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." dedi. Eh az çok tanıyordum işte eduard’ı. "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." dedi. Bir çoğunu biliyordum. Şimdi de bunu söyleyince birkaç tane mitoloji hakkında bilgiler zihnime geldi. Ama mısır mitolojisi yoktu. Duvarda mısır mitolojisi ile ilgili bilgiler yansıyordu. Harikaydı. Bu yer baştan sona kadar büyülüydü. Sonra konuşmaya devam etti. "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" dedi. Aslında her şeyi 5 saniyede öğrenebilirdim gene de bunu yaparsam dersliğin ne zevki kalacaktı ki. Kimse de bir şey söylememişti. color=teal] "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." [/color]


"Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." diyordu. Bu tanrılarda diğerleri gibi var mıydı var oldularsa diğerleriyle sorun olmadı mı merak ediyordum gerçekten. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde olduğu tabutu Nil'e atar." dedi. Harika bir efsane olduğunu kabul etmek gerekirdi gerçekten. Duvarda her şey yansıyordu. color=teal]"İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır."[/color] dedi hemen devam etti. . "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." dedi. Ve sonra sırayla zell ve fenix anlatmaya başladı. Bende anlatacaktım ama kimi anlatmalıydım bu dersten başka hiçbir şey bilmiyordum. Sonra gücümün işe yarayacağına karar verdim ve o tanrıları düşünmeye başladım. Bilgiler gelmişti zihnime. Ayağı kalktım ve


”Merhaba. Bir çoğunuz beni tanıyorsunuzdur. Tanımayanlar için ise ben david athena çocuğuyum.” dedim. O sırada hangi tanrı/tanrıçayı anlatacağımı düşünüyordum. Sonra bulmuştum. Ra’yı anlatacaktım. ”Size anlatacağım tanrı Ra güneş tanrısı.” dedim. Ve anlatmaya başladım. ”Ra mısır mitolojisinde güneş tanrısıdır. Kutsal merkezi Heliopolis’dir. Genelde başında bir disk bulunan şahin kafalı insan biçiminde canlandırılmıştır.” dedim. O sırada duvara baktım ve bir resmi çıkmıştı. ”Eski tanrı Atum’la bir tutularak ;IV. Sülale döneminde devlet tanrısı olmuştur.” dedim. Ve biraz dinlenmek için dinlenmeye başladım. 1 dakika sonra yine devam ettim. ”Kefren’den başlayarak firavunlar, onun soyundan geldiklerini ilan etmişlerdir. Ra daha sonra Horos’u da kapsamış ve Ra-Horus ismini almıştır.” bu sefer durma nedenim ise biraz unutmuş olmamdı. Güç bir süre sonra kendiliğinden geçi yordu. Bazen bilgi tam olarak zihnimde kalıyordu ama. Tekrar düşünmemle Ra’yı anlatmaya devam ettim. ”Güneş Ra’nın sembolüdür; tüm vücudunu ya da gözünü temsil eder. Ra’nın sembolleri güneş sembolleridir. Phoenix’e benzer bir özelliği vardır. Her sabah ateşin içinden tekrar doğar. Wallis Budge’a göre; Mısır’ın tek tanrısıidi. Diğer tüm tanrılar ve tanrıçalar Ra’nın parçalarını oluşturuyordu. Benim söyleyeceklerim bu kadardır." dedim ve yerime oturdum.

Kamptaki yeni ders sistemine göre melezlerin mutlaka alması gereken birkaç ders vardı. Ben bu alınması zorunlu olan derslerden sadece birini almıştım. Bugün Mitoloji Tarihi dersinin yapılacağını duymuştum. Mitoloji Tarihi de melezlerin almalarının zorunlu olduğu derslerden biriydi. Ders -yine duyduğuma göre- küçük bir kulübede yapılacaktı. Ders 08.30'da başlıyordu. Derhal saate baktım. Saat 08.00'dı. Mükemmel. Mutlaka ben de orada olmalıydım. Dersin neden küçük bir kulübede yapıldığını düşünerek kulübeyi bulmaya yoğunlaştım.

Kulübenin özelliğinden mi yoksa benim arama bulma yeteneğimden midir bilinmez, kulübeyi kolayca bulmayı başardım. Kulübenin küçük olduğunu söylemiştim başta değil mi? Hiç de öyle değildi oysa. İçi muazzam derecede genişti ve -sıkı durun- duvarlarda mitolojiyle ilgili her şey -abartmıyorum- görünüyordu. Örneğin şu anda Herkül, Nemea Aslanı ile dövüşürken gösteriliyordu. Galiba Athena bu kulübeyi özel olarak büyülemişti. İçimde bu dersin çok eğlenceli geçeceğini söyleyen bir his vardı.

Tabii en güzel yanı da geç kalmamış olmamdı. Ve dersin eğitmenin Eduard olmasının da bu dersin eğlenceli geçeceğini hissetmemde payı vardı. Bu bilgiyi ancak öğretmen masasının arkasındaki tek sandalyede Eduard'dın oturduğunu görünce öğrenmiştim. Ona bana daha önce eğitmen olduğunu söylemediği için sert bir bakış attım ve en önlerde hala boş yerler olmasına rağmen ortalara geçtim. Neden mi? Çünkü en önler uğursuz yerlerdi. Gerçi benim oturduğum yer de fazla ortada değildi ama en önde de değildi. Eduard başka melezin gelmeyeceğinden emin olunca ve herkes yerine yerleşince konuşmasına başladı.

"Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." Şimdi eminim kampta Eduard'ı tanımayan biri yoktur diye düşünüyorsunuzdur. Oysa var. Mesela Gina ben ona Ed'den bir ricada bulunmasını isteyene kadar onun adını duymamıştı. Onun gibi daha birçok melezin olduğuna bahse girebilirdim.

"Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." Mısır mitolojisi mi? İtiraf etmeliydim ki mısır mitolojisi hakkında bir şeyler biliyordum ama fazla bir bilgim yoktu. Ed umarım bilmediğim bir konuyu anlatırdı. Her şeyde olduğu gibi bu derste de karla çıkmak istiyordum. Duvarlara baktım. Konuşmasını bitirdikten sonra Ed'in hayal meyal duvarlara doğru bir el hareketi -kaba bir hareket değil- yapmış olduğunu hatırlıyordum ama onun üsünde fazla duramadan dalmıştım. Şimdi o hareketi duvarlara mısır mitolojisi ile ilgili şu anda gördüğümüz görüntülerin gelmesi için yaptığını anlıyordum. Eduard'a baktım. Gülümseyerek konuşmasına devam etti. Neden gülümsediğini anlamak için dahi olmaya gerek yoktu.

"Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" diye sordu Ed. Efsane mi? Ben sadece birkaç tanrının adını ve ne tanrısı olduklarını biliyordum ama hiçbir efsane duymamıştım. El kaldıran var mı diye diğer melezlere baktım ama onların da hiçbiri el kaldırmamıştı. Acaba ne anlatacaktık Ed? Bu sorudan sonra içime bir Mısır mitolojisi efsanesi anlatacakmış hissi doğmuştu. Efsaneler bayağı ilgi çekici bir konuydu. Görünüşe bakılırsa diğer melezler de böyle düşünüyordu çünkü şimdi hepsinin dikkati Eduard'ın söyleyeceği sözlerdeydi.

"Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." diye melezlerin beklediği kelimeleri söyledi. En tanınan ve popüler efsane mi? Bu sözcükler bir an için kendimi boş kafalının teki gibi hissetmeme neden olmuştu. Ama sadece bir an için. Diğer melezlerin de bu efsaneyi bilmemesi moralimi biraz daha yükseltiyordu.

"Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Ben Osiris'in sadece tarım ve bereket tanrıçası olduğunu biliyordum, onun hakkındaki başka hiçbir şey hakkında bir fikrim yoktu. İsis'in ise adını bile duymamıştım. Duvara baktım. Tahminen Osiris'in resmi olduğunu sandığım bir resim belirmişti duvarda. Ed devam etti. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Vay canına! Seth'in neye benzediğini bilmiyordum ama planı hoşuma gitmişti. Melezler efsanenin devamını -tabii varsa- öğrenmek için ildiyle Eduard'a bakıyorlardı. Ed bu ilgi karşısında memnun, gülümseyerek devam etti. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Kısa bir süre melezler -ben de tabii- Eduard savaşın sonucunu da anlatır diye bekledi.

Ama onun yerine Ed gülümseyerek "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." dedi. Bu sözlerden sonra birçok melezin eli havaya kalkmıştı. Ben de elimi kaldırmıştım çünkü benim de hakkında bir şeyler bildiğim bir tanrıça vardı. Ama Ed benim yerime ilk önce bir kızı ve osnra birkaç kişiyi daha kaldırdı. Benden önce kalkanlardan biri de Athena oğlu David'di. Yine! Niye bu çocuk hep benden önce kalkıyordu?

En sonunda Ed beni gördü ve gelmemi işaret etti. İçimden Nihayet diyerek ayağa kalktım ve herkesin beni görebileceği bir yere geldim. Gırtlağımı temizleyerek anlatmaya başladım.

"Anlatacağım tanrıça Sekhmet. Kendisi savaş ve yıkım tanrıçası olur. Aslan başlı veya aslan olarak tasvir edilir. Bir zamalar Bastet'le özdeşleştirilirdi." Bu noktada biraz nefes almak biraz da melezlerin beni ne kadar dinlediğini görmek için duraksadım. Çoğusu dikkatle beni dinliyor gibi görünüyordu. Bunun üzerine devam ettim. "Bir efsaneye göre Sekhmet Ra'nın emri üzerine Ra'ya eskiden inanıp şimdi inanmayanları tek tek yok edeceğine tüm insan neslini yok etmeye çalışmıştır. Ama Sekhmet insan kanının tadını öyle sevmiştir ki önüne geleni öldürmüştür. Ra'nın rahipleri ve müritlerini bile. Ra çok geç kalmadan Nil Nehri'ni kırmızı bir tozla Nil'e kırmızı rengini verir, ancak bu bir büyüdür. Sekhmet onu kan zannedip içtiğinde büyü onu eski haline çevirir ve insan neslinin tükenmesine Ra engel olur. Anlatacağım bu kadar." Eduard'a bir baş selamı verip yerime geçtim. Acaba başka kimler hangi tanrı(ça)ları anlatacaktı? Bu büyük bir merak konusuydu.

Son bir haftadır hep yaşadığı gibi çarpmanın getirdiği acı ile uyandı. Çalar saati kulakları sağır edecek bir rahatsızlık ile çalarken, Katherine onu alıp duvara fırlatmak istiyordu. Çarpmanın etkisi ile sızlayan ellerine aldırmamaya çalışarak ayağa kalktı ve saatini kapattı. Poseidon Kulübesi'ne geldiğinden beri babası Neptün ile ilgili kabuslar görür olmuştu. Uyandığında tam olarak hatırlamazdı ama bu kabuslar her seferinde yatağından düşmesi ile sonuçlanırdı. Yavaş yavaş sinirleri bozuluyordu Katherine'in. Üstelik sabahın sekizinde derse girecek olmak ise daha çok sinirini bozuyordu. Dün nasıl olsa kalkacağını düşündüğü için geç yatmıştı ve şimdi de gözlerinden uyku akıyordu. Söylenerek, derse gitmek için hazırlanmaya başladı. O sırada Lia'nın diğer kardeşlerini uyandırdığını duyabiliyordu. Zaten yatağının boş olmasından anlamıştı kardeşinin çoktan kalktığını. O da öyleydi eskiden. Amphitrite Kulübesi'nde olduğu zamanlar onların lideri olmuş, herkesten önce kalkmıştı. İç çekti. Hala uykusu vardı anlaşılan, saçmalamaya başlamıştı.

Mitoloji Tarihi pek hareket gerektireceğini düşünmediği derslerden biriydi. Bu yüzden eşofman giymek yerine şık olmak için zaman harcayabilirdi. Belki derse geç kalacaktı ama pek de umursamıyordu bunu. En sonunda mor Roma Kampı tişörtünü giyip, altına da siyah bir kot giydikten sonra hazır olduğunu düşünüp çıktı. Derse giderken süslenmeye gerek duymamıştı. Şık görünmek istiyordu, maymun gibi görünmek değil.

Derslikler arasında dolaşırken, aradığını bulup içeri girdi. Gördüğü şey karşısında şaşkın bir şekilde iç çekerken, ilerlemeye başlamıştı. Çevresi, sadece yunan değil, tüm mitolojik efsaneleri barındıran duvarlarla çevriliydi. Roma da dahil. Belki de girmekten hoşlanmadığı bu dersi sevecekti. Daha şimdiden hoşuna giden şeyler olmuştu bile. Önlerde bulduğu bir yere oturdu ve eğitmenleri gelene kadar çevresine bakınmaya devam etti. Tüm o efsaneler arasında kendi mitolojisini bulmak için neler vermezdi ki. "Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." Eduard o bunları düşünürken gelmiş, sözlerine başlamıştı bile. Dikkatini duvarlardaki efsanelerden ona veren Katherine de ne işleyeceklerini duymak için beklemeye başladı.

"Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." Mısır mı? Katherine Mısır mitolojisi hakkında doğru düzgün bir şey bilmezdi ki! Bir zamanlar ilgilenmiş, kitaplarını okumuştu ama bu en an yedi yıl önceydi. Hafızası, yedi yıl önce ilgisini çektiği için okuduğu kitapları hatırlayacak kadar iyi değildi. Yine de bu görüşünü içinde tuttu ve Eduard'ı dinlemeye devam etti. Ama çocuk konuşmak yerine elini duvara doğru salladı ve Katherine kendini Mısır'a bakarken buldu. Tamam, kabul etmeliydi ki bu ders oldukça ilginç olacağa benziyordu. Bu işten hoşlanmaya başlamıştı.

"Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" tam hoşlanmaya başladığı sırada sorulacak soru muydu bu? Çevresine bakındı Katherine. Kimse el kaldırmıyordu. Demek ki bir şey bilmeyen tek melez o değildi. Hoşuna gitmişti bu. Belki de biraz rahatlamıştı. Tek bilmeyen o olsa oldukça utanacaktı. Bir daha kulübesinden çıkabilmesi bile mucize olurdu. Eduard, kimseden el kalkmadığını görmüş olacak ki konuşmasına devam etti. "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." diyerek tüm melezlerin ilgisini üzerine toplarken, Katherine de dikkat kesildi. Aynı zamanda yansıyan görüntüde Tanrıların resimleri belirmeye başlamıştı. Ama Katherine'in dikkatini çeken görüntüler değildi. İsmi bile değişik olan bu öyküyü duymak için sabırsızlanıyordu. Ama bir bakıma da gülmemek için zor tutuyordu kendini. Geb ve Nut mu? Şu ve Tefnut mu? Bu Mısırlı insanlar isimleri bulmak için çok mu düşünmüştü acaba? Bazı melezlerin onun gülüşünü duyup kendisine baktığını görünce onlara en sert bakışları ile bakıp toparlanmaya çalıştı. Eduard, onların arasında geçenleri fark etmemiş olacaktı ki, efsaneyi anlatmaya başlamıştı.

"Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Eduard anlattığında yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştı okuduklarını. Tanrı Osiris'den çok, Ra ve Isis aklına kalmıştı. Çünkü isimlerini sevmişti onların. Aslında Ra ona, müzik notasını hatırlatıyordu. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Osiris, Seth ya da Zeus ve Hades... Bu Tanrıların kardeşleri ile anlaşamaması tüm mitolojilerde vardı galiba. Kardeşler kıskanır, kardeşler ele geçirmeye çalışır. Tuhaf bir durumdu. Yine de Seth'in akıllı biri olduğunu kabul etmeliydi. Nil nehrinde yüzen tabutu izlerken, gerildi. Gerçekten oradaymış gibi hissetmeye başlamıştı.

"İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Isis'i az çok sevmişti Katherine. Kocasını ne kadar sevdiği belli oluyordu. Eduard'ın sözlerine devam etmesini ve savaşın sonucunu söylemesini bekledi. Aslında okuduğu kadarı ile biliyordu sonucu. Horus yeniyor ama gözünü kaybediyor, kaybettiği için yeni gözü oluyor sonra bu onun sembolü oluyor... Gözlerini devirdi. İki farklı göze sahip olmak nasıl bir şeydi acaba. Aslında, bu bile kesin değildi ki. Eduard'ın da dediği gibi, çeşitli şekillerde anlatılmaktaydı bu durumlar.

"Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." dedi birden. Katherine'in gözleri korkuyla açılırken, hangi Tanrı ya da Tanrıçayı tanıtacağını düşünmeye başlamıştı bile. Ama aklına henüz hiçbir şey gelmiyordu. Bu yüzden, öbür derslikte olduğu gibi ilk çıkan olmadı. Zell, Fenix, David, Luke ve Nicole çıktıktan sonra, artık çıkma zamanının geldiğini anladı yeterince beklemişti. Üstelik David ile Luke'un aynı Tanrı'yı anlatması güldürmüştü onu. Birbirlerini dinlememişlerdi anlaşılan. Elini kalkmak için kaldırırken, Eduard onu gördü ve gelmesini işaret etti.

Herkesin karşısında dikilirken hala ne anlatacağını düşünüyordu. En sonunda karar verdiğinde hemen konuşmaya başladı. "Benim anlatacağım Tanrıça Bastet." Bir süre bekledikten sonra konuşmasına başladı. Bastet hakkındaki bilgileri yavaş yavaş hatırlarken gülümsedi. "Birden fazla ismi vardır. Bast, Baset, Ubasti veya Pasht. Ana kedi tanrıça, Bast, antik tanrıçalardandı ve en azından İkinci Hanedan'dan beri tapınılmaktaydı. Başlarda Aşağı Mısır'ın koruyucu tanrıçası konumundaydı ve vahşi bir aslan olarak betimlenirdi. Nitekim ismi de dişi 'yiyici, yok edici' anlamına gelmektedir. Ev kedileriyle özdeşleştirilmesi ve bu şekilde betimlenmesi MÖ 1456 yılında başlamıştır. Koruyucu tanrıça olarak firavunun savunucusu ve koruyucusu olarak görülürdü. Ra'nın kızı sayılan Bast ayrıca 'Ra'nın Gözü' olan tanrılardandı. Her ne kadar başlarda bir Güneş Tanrıça'sı olsa da, daha sonraları Yunanlıların gelişiyle Yunanlılar tarafından bir Ay Tanrıçası'na dönüştürülmüş, Artemis ile ilişkilendirilmiştir. Yunanlılar aynı zamanda Mısır tanrılarından Horus'u Yunan tanrı Apollo ile ilişkilendirmişti. Apollo ile Artemis ise, bildiğiniz gibi Yunan mitolojisinde kardeştir. Bu ilişkilendirmeler sonucu da, Yunanlılar sonrası dönemde, Bast ile Horus arasında bir tür kardeşlik ilişkisi ortaya çıkmıştır. Böylece Bast, Osiris ile İsis'e dair olan efsanede kendine yer bulmuştur. Sonraki dönemlerde kâtipler ismini Bastet olarak yazmış ve böylece zaten dişilik takısı içeren Bast ismine ikinci bir dişilik takısı eklemişlerdir." nefes almak için durdu. Bastet'i bu kadar iyi tanıdığını pek bilmiyordu. Aslında okuduğu kitaptan hatırladıklarını söylüyordu sadece. "Genellikle birlikte anıldığı aslan başlı tanrıça Sekhmet'in olumlu yansımasıdır. Genellikle bir kedi olarak betimlense de aslan-başlı bir şekilde de betimlenmiştir. Aynı zamanda Anubis'in karısıdır." dedikten sonra sustu. Yeterince şey anlattığını düşünüp Eduard'a baktı. Eğitmeni onaylayınca rahatlayarak yerine geçti. Bundan da kurtulduğu için seviniyordu.

Bileklik formundaki Doğataşı'nın yeşim taşıyla dalgınca oynayarak dersliği bulmaya çalışıyordum. Her yere böyle geç kalmak zorunda mıydım ki? Her seferinde bir şey çıkmasaydı belki de zamanında yetişebilirdim, diye düşündüm. Nadiren taktığım, gümüş saatime baktım. Tam bir antikaydı ama üvey babamdan olduğu için bana huzur veriyordu. Harika, yine geç kalıyordum. Kamp meydanında koşarak gözümle bir melez aradım. Bu gün gireceğim Mitoloji Tarihi dersi, bütün melezlere zorunluydu. Bu yüzden herkesin bundan haberi olmalıydı. Minik bir Hermes çocuğunu gözüme kestirdim ve o yürürken önüne geçtim. ''Hey! Mitoloji Tarihi dersliğine nereden gidiliyordu?'' diye sordum çocuk gitmeye çalışırken. Benim bir Ares -ya da Mars- çocuğu olmadığımı idrak etmiş olmalı ki durdu. Eliyle bir yönü gösterdi. Teşekkür edercesine başımı salladım ve gösterdiği yöne doğru koştum.

Dersliğe geldiğimde etrafı iyice taradım. İyi, çok kalabalık değildi içerisi. Birden gözüme iki şey çarptı. Birincisi, duvarlardı. Gerçekten muhteşemlerdi. Aynı anda bir sürü figür belirip kayboluyor, kahramanlar savaşıyor, kazanıyor ya da ölüyorlardı. Bir çok kişiyi tanıyabilmiştim dikkatlice bakarak. Theseus, Herakles, hatta bir yerde Odyseus'u bile görebilmiştim. Diğer duvarda mutheşem güzellikteki Helen ve onun yanında sönük kalmayacak yakışıklıktaki Paris'i seçebilmiştim. Onları gerçekten görmek harikaydı. Bütün gün büyülenmiş bir şekilde duvarlara bakabilirdim ama dikkatimi çeken ikinci şeye yöneldim: Eduard. Onun eğitmen olduğu nasıl da aklımdan çıkmıştı! Onu burada, ayakta dururken görene kadar bu aklımın ucundan bile geçmemişti. Belki de ona görünmesem daha iyi diye düşünüp arka sıralardaki sandalyelerden birine geçtim. İyice büzüşüp duvarlara odaklanmaya çalıştım. Ama duvarların büyüsü bile, şu anda bulunduğum durumun zorluğunu değiştirmiyordu.

Eduard'ın sesini duyunca refleks olarak gözlerimi ona çevirdim. "Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlar da yakında öğrenirler kim olduğumu." Gözlerimi devirdim. "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ırk din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." Bunu duyunca çok mutlu oldum. Hatta gülümsediğimi bile söyleyebilirdim. Mısır mitolojisine bayılırdım! Babam sayesinde çok da iyi bilirdim. Aslında her mitoloji hakkında az buz bir şeyler bilirdim ama, Mısır mitolojisini ayrı bir seviyordum. Bu sefer bakalım devamında neler gelecek diye düşünerek dikkatimi Eduard'a verdim. Eduard elini salladı ve duvarlardaki karışık savaş sahneleri yerine Mısır'ın görüntüsü belirdi. Bir şaşkınlık nidası attım. Ama herkes o kadar şaşkındı ki kimse beni duymadı. Tanrılarım... Mısır! Yuvam. Neredeyse gözümden yaş gelecekti, ama kendimi tuttum. "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" diye sordu Eduard, bu arada benim ilgim yine ona yönelmiş oldu. Heyecanla zihnimi taradım. Bildiğim o kadar çok şey vardı ki! Bir kalkışta hepsini söyleyebilirim diye düşünüyordum. Tam heyecanla elimi kaldıracakken aklıma bir şey geldi. Sahne korkum... Bunu yapamazdım, zorunda kalmadıkça ayağı kalkamazdım. Bu kadar kişi önünde yine bütün bildiklerimi unutacağıma şüphe yoktu.

"Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." Yaratılış öyküsü.... Bunu önceden biliyordum ama Antik Mısırca şeylerden hiç hazzetmediğim için bu öyküye o kadar da ilgi göstermemiştim. Çok fazla garip sözcük vardı. Tamam, bu belki saçma bir nedendi ama benim neyim mantıklıydı ki? Eduard sözünü tamamlarken en popüler efsaneyi anlatacağını söylemişti. Zihnimi zorladım ama hangi efsaneyi anlatacağına dair bir fikrim yoktu hala. Konsantrasyon içinde kaşlarımı çatmış düşünürken duvarlarda Şu ve Tefnut'un oluştuğunu fark ettim. Hayretle onlara bakarken Geb ve Nut'u gördüm. Onların öyküsünü hatırlıyordum ama şu anda duvarlara hayran hayran bakarken, zihnimden öykülerini kazıp çıkarmayı pek istediğim söylenemezdi. Gözlerim hala duvarlardayken Eduard'ın sesini tekrar duydum. "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Duvarda Osiris'in görüntüsü belirince ister istemez etkilendim. İtiraf etmek istemesem de Eduard'ın sesi, bu duvarların büyüsüyle birleşince, sanki bir masal dinliyormuşum gibi hissediyordum. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Dehşetle dudaklarımdan minik bir çığlık çıktı. Bu sefer o kadar şanslı değildim, birkaç melez beni duymuş, aksi bir şekilde başlarını bana çevirmişti. Bu miti tabii ki de biliyordum!

Hatırlıyordum, bunu ilk dinlediğimde beş yaşındaydım. Babamla bir kazı alanında yine sabahlıyorduk. Daha doğrusu o sabahlıyordu, ben de inatla uyumayı reddediyordum. O Mısır mitolojisiyle ilgili bulabildiği her kitabı okurdu, elinde yine bir kitap vardı. Mitlerden derleme minik bir kitap. Ona hangi öyküde olduğunu sorunca bana bunu anlatmıştı, tahmin edebileceğiniz gibi o gün gözüme uyku girmemişti.

İyi ki Eduard hikayenin daha iyi bir kısmıyla devam etti ki, düşüncelerim dağıldı. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan.'' İkinci kez gözlerimi devirdim. Biraz daha ciddi bir şekilde anlatsa olmaz mıydı? ''Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Biraz korkarak duvarlara baktım. İyi ki şu anda Isis'in Osiris'i canlandırdığı bölümdeydik. Duvarlara doğru dönüp hikayeyi birkaç kez daha izledim.
İster istemez yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Ders tahmin ettiğimden çok daha iyi gidiyordu. Eduard beni farketmemişti bile. Bundan daha iyi bir ders olamazdı. "Dersimizin sonuna geldik.'' dedi Eduard. Tam derin bir ''oh'' çekip kalkıyordum ki devam etti. ''Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." Sadece dinlemek oldukça cazip gelse de, yüksek puan almak için bir şeyler anlatmam gerektiğini biliyordum. Lanet olsun ki, bu da gidip Eduard'ın karşısına çıkıp, ondan eğitmenlik statüsüyle başka şeyleri karıştırmamasını beklemek anlamına geliyordu.

Dişimi sıktım. Mısır hakkında o kadar çok şey biliyordum değil mi? Bunu yapabilirdim. Çok da zor değildi, karşımdaki Eduard'dı. Onun karşısında utanacağımı pek sanmıyordum artık. Bunları düşünürken herkes ışık hızında kalkıp cevap vermeye başlamıştı bile. Şansımı kaçırmamalıydım. Hızla elimi kaldırdım. Az kalsın elim önümdekinin gözüne geliyordu. Heyecanımı bastırmaya çalıştım. Eduard kollarını kavuşturmuş, başıyla kalkmamı işaret etmişti. Onun bana destek olabileceğini düşünmüştüm ama eskisi gibi değildi ki hiçbir şey. Şimdi onun gözleri beni biraz daha korkutuyordu. Gözlerimi tavana çevirdim. Aynı diğer derslikte yaptığım gibi. ''A-anlatacağım tanrıça İsis. İsis, Osiris'in, Nephthys ve Set'in kardeşidir, Nut ve Geb'in kızları ve çocuk Horus'un annesidir. Aynı Yunan mitolojisindeki Hera ve Zeus gibi, İsis de Osiris'in aynı zamanda eşidir. Ölüler kitabında, hayat verici ve ölümün gıdası olarak gösterilmiştir. Ölümün yargıçlarından biri olarakta düşünülebilir. İsis, büyük bir büyücü ve büyü yeteneklerinin kullanması ile meşhurdur. Örneğin, ilk kobrayı, onun zehirli ısırığını kullanarak Ra'ya gizli ismini itiraf ettirmek için yaratmıştır. Mısır tarihinin başından sonuna kadar, İsis, Mısır'ın en büyük tanrıçası olmuştur. Yararlı bir tanrıçadır ve sevgisi tüm yaşayan canlıları kapsayan bir annedir.'' diyerek sözümü tamamladım. İsis küçüklüğümden beri en sevdiğim tanrıçaydı. Sanırım anneme en çok benzettiğim tanrıça olduğu için onu çok seviyordum.

Gözlerimi indirip tekrar sınıfa baktım. Eduard başıyla onayladı, ben de yerime oturdum. Yaptığım bu konuşma bile, yüzümü alev alev yapmıştı. İyice büzülerek kimsenin beni görmediğinden emin olduktan sonra, yüzümü yelledim. Şu ana kadar birçok tanrı ve tanrıça anlatılmıştı, hepsi de bildiğim kişilerdi. Bundan sonrakileri dinlemek için rahat şekilde oturdum ve az önce anlattığım tanrıça İsis'in görüntülerinin duvardaki görüntülerini seyre koyuldum.

Esneyerek, pencereden giren güneşin zoruyla gözlerimi açtım. Dün geç yatmıştım ve şimdi uykusuzluktan ölüyordum. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Giyindikten sonra Mitoloji Tarihi adındaki zırvalığa bilgisiz gitmemem gerektiğini düşündüm. Bir tek Yeraltındaki odada bulunan büyük kütüphaneye gidip rafları karıştırdım. Sonunda Mısır'la ilgili elime bir kaç kitap geçti. İçlerinden en kalınını seçip diğerlerini bir kenara attım. Sayfalardan birini rasgele açıp 45 dakika sonraki dersi düşündüm. Elimdeki sandiviçle sıkıcı bir araştırma yaptım. Sırıtmaya başladım, aklıma harika bir Tanrı gelmişti. Ayrıca onunla ilgili de herşeyi biliyordum. Ayağa fırlayıp dersin yapılacağı alana gittim.

Burda bir çok kulübeden melezler vardı. Kaba taslak bir bakışla Luke ve Athena oğlu David'i gördüm. Dersin öğretmeni, Hephaistos oğlu Eduard idi. Ayakta gezinirken "Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu."diyip gülümsedi. Sırıtarak onun öğretmen-ci-liğini izledim. Masasına geçip "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir."dedi. İşte bu güzel bir haber. Zaten Yunan Mitolojisi beni sıkmaya başlamıştı. Sonuçta bende bunun bir parçasıydım. Eduard elini duvara vurduğunda duvarda Mısır'la ilgili resimler belirdi. Vay canına, bu harika birşeydi! Eduard gülümseyerek "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?"diye devam etti. Herkez Eduard'a bakıyordu. Aslında ben sadece bir kaç şey biliordum. Tabi anlatacağım Tanrı hariç... Edurad "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size."

Şimdiden sıkılmıştım. Ama şu duvardaki resim olayıda harikaydı. Genede dersin sonunu beklemek istiyordum. Belki ilgi çekici bilgilerde edinirdim. Eduard devam etti "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir."dediğinde duvarda Osiris'in resmi belirdi. Osiris hakkında okumayı başardığım bir kaç kitaptan birşeyler biliyordum. Mısır Tanrılarında sadece akraba evlilikleri midemi bulandırıyordu. Birde şu mumyalama yok mu... Eduard "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar."dedi. İşte benim adamım! Adaşım olduğu için ona bayılıyordum. Eh, herhalde onu anlatacaktım. Her ne kadar kardeşlerimden birini Nil'e atmak gibi bir çılgınlık yapmayacak olsamda, Seth en sevdiğim Mısır Tanrısıydı. Daha sonra Anubis, Horus ve Duamutef geliyordu. Hepsi birbirinden müthiş Tanrılardı. Ed "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır."dedi ve duvardaki resimler tekrar değişti. Osiris'in yarı ölü yarı diri vücudu o eksik parça yüzünden öyleydi zaten. Horus... Seth'e açtığı savaşlar hep çelişkiyle bitmiş. Edurad gülümseyip "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir."dedi. Hemen sınıftaki bütün eller havaya kalktı. Bir kaç melezin ardından sıra bana gelmişti. Sırıtarak ayağa kalkıp Ed'in yanına gittim. Sınıfa dönüp "Beni tanıyanlarınız vardır. Ama olmayanlar için söylüyorum, ben Hermes oğlu Seth Mason Black."dedim. Sınıfın bana 'hadi canım!' derecesinde baktığını görebiliyordum. Sırıtarak "Ben sizlere adaşım Seth'i anlatacağım. İlk olarak şunu söylemeliyim ki Seth; Sutekh ve Seteh olarak da bilinir ama genelde Set denir. Set Kuzey Mısır kralı olarak kabul edilir. Set, erkek kardeşi Osiris'in ölçülerine uygun, hizmetkarlarına bir tabut yaptırmıştır. Büyük bir şölen düzenler ve bütün Tanrı, Tanrıçaları davet eder. Özenle hazırlanmış tabutun, içine en uygun gelen kişiyi daha güçlü kıldığıyla ilgili bir yalan uydurur. Her ne kadar Tanrıça Isis istemese de Osiris'te tabutu dener ve içine hapsolur. Set onu hemen Nil nehrinden aşağı atar ve Osiris bin parçaya bölünür. Osiris ve Isis'in oğulları Horus, babasının intikamı için Set'e savaş açar. Horus sonunda intikamını alıp Set'i, çölün ıssız yerlerine sürgüne yollamıştır. Uzun yıllar, Set, aşağı Mısır'ın; Horus da yukarı Mısır'ın firavunlarıydı. İki ülke birleştikten sonra, Set ve Horus beraber taç giymiş firavunlar olarak gösterildiler. Fakat Güney Mısır, Kuzey Mısır'ı feth ettikten sonra; Güneyin firavunları sıklıkla Horus'un şeytani düşmanı Set olarak portrelendiler."diyip derin bir nefes aldım. Birkaç saniye durakladıktan sonra devam ettim "Set'in hiç çocuğu yoktur, çorak çöller onun alanıdır, aynı zamanda bereketli Osiris'in anti-tezidir. Set, Osiris'e yaptığı şeylere rağmen Güneşin Tanrısı olan Ra'yı korumuştur. Yılan şeklindeki canavar Apep ile kavga etmiştir. Ayrıca, 19. hanedan döneminde kısa bir süre çölün güçlerini sakinleştirdiği için Tanrı Set'e duyulan saygı büyümüştür. Bildiğim şeyler bunlar. Dinlediğiniz için teşekkürler."diyip gülümseyerek yerime geçtim. Daha önce hiç bu kadar uzun bir konuşma yaptığımı hatırlamıyorum.

Derse geç kaldığım için çok acele ediyordum. Tamamen hazır olunca derin bir nefes aldım. Çok mutlu ve heyecanlıydım. Böyle durumlarda etrafıma parıltılar saçarım. Yine parıltılar saçıyordum. Ama kendimle bu kadar ilgilenirken bir şey unuttuğumu fark ettim. Geç kalıyordum. Koşa koşa dersliğe gittim. İçeri girince bir şey fark ettim. Sadece bir kişi vardı. Hemen en iyi yere oturdum. Bir dakika içerisinde sınıf doldu. Eğitmenimiz söze başladı. "Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu. Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." Bu çok iyi idi çünkü Mısır Miolojisi'ni çok merak ederdim. Ama bir kaç tanrıdan başkasını öğrenemedim. Eduard elini sallayınca duvara Mısır'dan resimler geldi. "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" Kimse el kaldırmadı. Hayal kırıklığına uğramış olmalıydı. Derse devam etti. "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." Duvardaki resimler mükemmeldi. Sürekli değişiyordu. "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Duvarda Osiris'in resmi belirdi. Devam etti. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Iyyk! Seth ne manyakmış. 40 yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Bunu Kev'e anlatmalıydım. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Aslanım benim Horus! Ups! Yani şey ıııı, anladınız işte. "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." 10. kişi bendim!!! Ne muhteşem. Ama kilitlenmiştim. Ne anlatacaktım. İlk önce kendimi tanıttım. Kendimi tanıtırken ne anlatacağımı düşündüm. "Selam ben Apollon oğlu Leo." İşte Ptah'ı anlatacaktım. "Ben Ptah'ı anlatacağım. Ptah eski Mısır'da evreni ve diğer her şeyi yarattığına inanılan tanrıdır. El sanatçılarının -özellikle heykelcilerin- koruyucusu sayılırdı. Yunanlıların demircileri ve zanaatçileri koruyan ateş tanrısı Hephaistos'la özdeşleştirilmiştir. Bence o Apolon'a yani Sanatın Tanrısına'da benziyor. Ama Apolon'a Ra ve Horus'a da benziyor. Babam çok yönlü bir tanrı. Her neyse. Ptah, en başlarda Mısır'ın başkenti olan Memphis'in yerel tanrısıyken, şehrin öneminin artmasıyla kültü tüm Mısır'a yayılmıştır. İnsanlarla Tanrılar arasında aracı olduğuna inanılan Apis'in kutsal ahırı, Ptah'ın tapınağıdır. Mısırlılar bu tapınakta ayinler düzenlerdi. Eşi Sekhmet ve oğlu Nefertium ile Memphis üçlüsünü oluştururlar. Elleri dışında tüm bedeni sakıca sarılmış, elinde bir asa taşıyan, kafası kazınmış bir insan olarak tasvir edilir. Mısır'ın en büyük tanrısı olarak bilinir. Anlatacaklarım bu kadar. Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim."

Odaya gün ışıkları giriyordu.Hemen karanlık olmasını arzuluyordum.Mitoloji dersine geç kalmamalıyım diye hemen giyindim ve dışarı çıktım.Hoca uzun boylu sarışın ve yakışıklıydı.Suratındaki gülümsemeyle ilgiyi kendi tarafına çekmek istiyordu.Elindeki siyah çantasını yere bıraktı ve bizimle konuşmaya başladı:
"Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." Suratında öyle bir kendini bilmişlik vardı ki artist dememek elde değildi dogrusu.Konuşmaya devam etti :''Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." diyerek konuşmaya başladı ama herkes başka şeyler ile ilgileniyordu.Mesala arkadaşımın kız arkadaşı Andrea makyaj yapıyordu.Sözüne devam etti ''Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?"diye sordu .Mısır mitolojisini bir Steve biliyordu ve Steve cevap verdi:"Efendim fazla bir şey bildiğim söylenemez.Sadece Nut'u biliyorum."diye sözünü bitirdi Steve.Aslında şaşırmıştım.Steve gibi çalışkan mı çalışkan bir çocuğun bu soruyu bilememesi .Bay Eduard devam etti Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." Aslında bu ders bana biraz merak ettirmişdi.Ön sıradaki bir çocuğun yanına geçtim ve dersi dinlemeye başladım.Bay Eduard çok iyi bir ögretmendi ama arkada Afrodit kızlarını yaptıkları büyük saygısıklıktı dogrusu.Bu arada yanlış anlamayın Afrodit kızlarını sevmiyorum diye bir şey yok .Sadece biraz fazla şımarık oluyorlar o kadar.Bay Eduard devam etti."Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Hem kardeşi hem kocası ha .Nasıl oluyorsa artık çok ilgi çekici ama gerçekten de böyle şeyler olmuş.Devam etti.
"Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Bizim kampta biraz modern.Slayt gösterisi var.Resimleri sınıfta duvarda belirdi.Bunlar insan değildi.Bunlar kedi insandı .Hemen bunları çizmeliyim diye düşündü ve fotoraf makinesinin yanında olduğunu hatırladı ve bay Eduard'a sordu:"Efendim acaba fotoraf çekebilirmiyim?"Bay Eduard evet dercesine başını salladı ve yine anlatmaya başladı."İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır."Konuşmasına devam etti:"Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir."3. kişi bendim ayağa kalktım ve anlatmaya başladım."Ben Nysk oğlu Leo.Ben bir hayvan olan Apis'i anlatacağım.
[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]' da tapılan canlı hayvanlar olmuştur. Bunların en başlıcası ve şöhret sahibi olan Apis(Hapi) Öküzü'dür. Apis Öküzü başında üçgen şeklinde beyaz bir alameti olan, beyaz lekelere sahip siyah renkli bir öküzdü. [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] merkezi Memphis’tir. Alnındaki siyah üçgenden başka sırtında akbabaya benzeyen bir şekil, sağ yanında bir hilal, dili üzerinde ise [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] işareti bulunması gerekti. Aynı zamanda da kuyruk tüylerinin çift olması gerekiyordu.
Apis Öküzleri, tanrının yeryüzündeki temsilcisi olarak görülürdü. Ancak, insanlar adına tanrı ile aracılık yapan diğer hayvanlardan farklıydı. Apis Öküzü Ptah mabedinin karşısına yapılmış bir mabette, itina ile rahipler tarafından bakılır ve beslenirdi. Ölünce Mısırlılar tarafından büyük bir matem, yenisinin ortaya çıkması ise büyük sevinç olurdu. Ölen öküzler mumyalanır, bir firavunun ölümü gibi ihtişamlı cenaze törenleri yapılır ve Saqqara’da bulunan yer altı galerilerindeki lahitlere konulurdu.
Apis Öküzü [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ile özdeşleştirilmiş olsa da, öküze tapılması [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]'ın çok daha erken dönemlerine uzanmaktadır. [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.], eski krallığın son dönemlerinde tapınılmaya başlanan tanrıdır, oysa ki Apis Öküzü'nden ilk hanedanlıktan bile daha erken dönemlerde bahsedilmiştir. Yine de Apis Öküzü'ne Osiris olduğu düşünülerek tapılmış ve [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]'in ruhunun bir simgesi olarak görülmüştür.Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim."

Bugün Mitoloji dersi vardı. Mitolojiyi sevsem de dersin sıkıcı geçiceğini düşünüyordum çünkü nasıl eğlenceli olabilir ki? Bir kere hiçbir ders eğlenceli olmazdı bana göre. Hele hele anlatıma dayalı bir ders tamamen sıkıcı olurdu. Derste uyumamak için uğraşacağımı düşünüyordum. Ancak bu derse girmek zorundaydım. Tek düşündüğüm derse gireceğim ve mezun olabilmek için elimden geleni yapacağımdı. Bunun için kurduğum alarmın sinir bozucu sesiyle saat yedi de uyandım. Yedi benim için çok erken bir saatti. Dersin neden sekize koyulduğu hakkında hiçbir fikrim yoktuu ama içimden küfretmemek için kendimi zor tutuyordum. Alarmı sertçe kapattıktan sonra yatağımdan kalktım ve banyoya gittim. Aklımda hala gördüğüm rüyanın devamı vardı. Yürürken rüya görmek garip bir şeydi. Yüzümü bol suyla yıkadıktan sonra iyice kendime geldim. Artık gerçek dünyadaydım. Havluyla yüzümü kuruladıktan sonra aynaya baktım. Berbat görünüyordum. Gece geç saatte yatıp sabah erken uyanmak beni mahvetmişti. Bu halde nasıl insan içine çıkacaktım ki ben! Oflayarak banyodan çıktım. Hızlı olmam gerektiğini biliyordum. Yoksa geç kalacaktım. Üzerime rahat bir şeyler giydikten sonra boy aynasının karşısına geçtim ve saçlarımı taradım. Saçlarımı açık bırakmaya karar vermiştim. Şimdi hiç bağlamakla uğraşamazdım. Makyaj malzemelerini aldım ve hafif bir makyaj yaptım. Şimdi daha iyi görünüyordum. Bu moralimi biraz yükseltmişti. Yanıma hiçbir şey almayacağım için -yay&ok takımına dönüşebilen kolyem hariç- odamdan çıktım ve mutfağa gittim. Karnım çok açtı. Bir şeyler yemeden gidersem ölebilirdim. Hemen kendime bir tost yaptım ve kahve koydum. Bunlar bana yeterdi. Tost bana göre çok doyurucu bir yiyecekti. Kahve ise uyku açmakta bire birdi. Şu anda tek ihtiyacım olan şey uykumu açacak şeylerdi. Masaya oturdum ve yemeye başladım. Tostumu ve kahvemi bitirmem beş dakikamı almadı. Masadan kalktım ve hiçbir şeyi toplamadan kulübemden çıktım. Çok geç kaldığım için hızlı adımlarla dersin yapılacağı yere doğru yürümeye başladım. Ancak sağ olsun babam hiç yardımcı olmuyordu. İki adım atmadan terlemeye başlamıştım. Tabii bu da beni yormuştu.Dersin yapılacağı yer yakın olduğu için ölmeden gelmeyi başardım. Hemen içeri girdim. Oda neredeyse tamamen dolmuştu. Odayı incelemeye başladım. Duvarda Herakles'in Nemea aslanıyla dövüşü vardı. Bu beni çok şaşırmıştı. Nasıl olabileceği konusunda hiçbir fikrim yoktu. Oda bayağı ihtişamlıydı. Ed'in tüm melezlerin yerine geçmesini beklediğini görünce boş bir yer bulup oturdum. Öğretmen Ed'di. Neler anlatacağını çok merak ediyordum ve içimden dersin sıkıcı olmaması için dua ediyordum. Bütün melezler yerlerine geçince Ed derse başladı.

"Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." dedi. Şüphesiz buradakilerin çoğu Ed'i tanıyordu. Ed, pek içten olmasa da gülümseyerek sözlerine devam etti. "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." dedi. Sonra duvara bir şeyler oldu. Duvar birden Mısır'ın görüntüsü oldu. Kendimi Mısır da gibi hissetmem tuhaf olmuştu. Mısır mitolojisini işleyeceğimize mi şaşırsam yoksa duvara mı şaşırsam bilemedim ve susarak Ed'i dinlemeye devam ettim. "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" Mısır mitolojisiyle ilgili neredeyse hiçbir şey bilmiyordum. Sadece birkaç tanrı ve tanrıça biliyordum. Herkes de benim gibiydi anlaşılan. Sınıftan çıt çımadı. Bunun üzerine Ed devam etti. "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." dedi. Yaratılış efsanesi bana hiç ilgi çekici gelmemişti. Ancak duvarda tanrıların görüntüsü çıkıyor olması ilgimi çekmişti. Kimden bahsettiğini bilmek güzel bir şeydi. Görüntüler sayesinde birkaç şey çıkarabiliyordum. Bu duvar işini kim akıl ettiyse ona bravo. "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." Ed'in bu sözleriyle birlikte duvarda Osiris'in görüntüsü belirdi. Bu tanrı biraz garibime gitmişti. "Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Bu olay daha da garibime gitmişti. Böyle şeyin nasıl olduğuna aklım ermiyordu. Duvarda Nil nehrindeki kahverengi tabut belirdi. Bu biraz ürkütücü ve çok ilgi çekciydi. İtiraf ediyorum bu dersi sevmiştim. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." Devamı daha da ilgimi çekmişti. Savaşın kimin kazandığını da çok merak etmiştim. Ancak Ed savaşla ilgili başka bir şey demedi.

"Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." Ed bu sözleriyle birlikte kafamda Mısır Tanrı ve Tanrıçaları belirdi. Birçok melez gibi ben de elimi kaldırdım. Ed tek tek herkese söz veriyordu. En sonunda sıra bana geldi. Ed bana söz verdi. Ayağa kalktım ve "Selam herkese. Ben size Aker'i anlatacağım. Aker, Mısır mitolojisinde ufuk çizgisinin tanrılaştırılmış hâlidir. Aker'in görevi Güneş'i ayarlamak ve yükseltmektir. Aker'e yardımcı olan bir tanrı topluluğu vardır bunlar Akeru olarak isimlendirilir. Ufuk çizgisi olarak, Aker günler arasında ki geçişin sembolü olarak da görülür. Güneş'in zirveye ulaşmasından itibaren Burçlar kuşağında ki Aslan burcunda bulunan başlar daha sonraları dün (Mısır dilinde SEF) ve bugün (Mısır dilinde Duau) olarak şekillenmiştir. Bu nedenle Aker sıklıkla Ruti ile bağdaştırılır. Ruti, Mısır dilinde iki aslan demektir. Hiyerogliflerde sıklıkla bu iki aslanın arasında bir ufuk çizgisi vardır ki bu iki dağ arasından doğan güneş manasındadır. Gün geceye dönerken Akerin ölüler diyarının girişini ve çıkışını koruduğu ve gece olduğu sırada güneşin oradan geçmesi için kapıları açtığı söylenir. Ölüler diyarının koruyucusu olarak "ölü"nün içeri girmek için Akerden izin alması gerektiği söylenir. Akerin izniyle geçenlerin yılan ısırığı ya da akrep sokması gibi ölüm nedenlerinde münfesih olduğu söylenir." dedim. Anlatacağımı anlatmıştım. Yerime oturdum. Aker'i seçmemin nedeni güneşle alakası olmasıydı. Mısır Tanrıları arasından en iyi onu biliyordum. Aker babamın yanında bir hiçti. Ancak derste kendi yorumlarımı katmayı yanlış bulduğumdan bunu söylememiştim. Benden sonra bir başka melez kalktı. Düşüncelerimi bırakarak onu dinlemeye başladım.

Ah, harika bir sabaha uyanmıştım. Her tarafta cıvıl cıvıl kuşlar ötüyordu, herkes mutlu bir şekilde sohbet ediyordu. Ben de ağır bir şekilde Mitoloji Tarihi Dersliği'ne doğru ilerliyordum. O sırada Amfitiyatro'dan bir müzik sesi yükselmeye başladı. Saat sabahın yedisiydi, ama birileri kalkıp elektro gitar mı çalıyordu yani? Merakıma yenik düştüm ve o tarafa doğru yürümeye başladım. Müzik gittikçe temposunu arttırmaya başlamıştı. Ben de tempomu arttırdım ve koşmaya başladım. Amfitiyatro'daki görüntü beni şok etmişti: Kheiron, bir gurup akrabasıyla simsiyah giyinmiş bir şekilde konser veriyordu. Üstelik de Kheiron şu an bir gitar solosu yapıyordu. Bir yandan da kafasını sallamayı ihmal etmiyordu. Şarkının sözleriyse tanıdık geliyordu. Hem de çok tanıdık... Yanımdan biri "Teo, şu lanet alarmı kapatmazsan birazdan oraya gelip seni Grönland'a ışınlayacağım." dedi. O anda acı gerçeği anlamış oldum. Gördüğüm bir rüyaydı ve saat daha sabahın beşiydi. Erken kalkıp biraz kitap kurcalamak istemiştim, ama kalkma aşamasında pek başarılı olduğumu söyleyemem. Bana bağıran kardeşimi tam olarak tanıyamamıştım fakat "Tamam kapattım işte. Ama dediğini uygulayabilmen için birkaç yüzyıl çalışman gerekir." dedim. Sonraysa bir homurtu duydum ve kardeşimin çoktan uykuya daldığını fark ettim. Ben de onun kaderini paylaşmak istemediğim için banyoya gidip kafamı suyun altına tuttum. İyice tatmin olana kadar da bu durumda bekledim. Sonra da Güneş ışınlarıyla kafamı kurularken mutfağa gidip kahve yapmak için su ısıtmaya koyuldum. Dışarıdan çok garip duruyordum muhtemelen, ama daha kimse uyanık değildi. Su kaynadıktan sonra içine iki üç kaşık kahve ve şeker attım. Bir yandan kahvemi karıştırıp bir yandan da saçlarımı kontrol ettim. İkisinden de memnun kalınca hem ışınları kestim, hem de karıştırmayı. Odama gidip eski dostum "Dünya Üzerindeki Tüm Mitolojiler" adlı, bana göre on bin sayfa olabilecek kadar kalın olan kitabımı aldım. Sonra da kulübeden çıkıp yeni doğan güneşin karşısına oturdum. Yunan mitolojisi hakkında yeterince şey biliyordum. Fakat derslikte sorulma olasılığı olan Roma ve Mısır mitolojileri hakkında pek bir bilgim yoktu. Bu yüzden Yunan Tanrı ve Tanrıçalarının adlarının Roma'daki karşılıklarını okumaya başladım. ; Zeus, Jüpiter; Posiedon, Neptün; Hades, Plüton; Athena, Minerva; Ares, Mars... Hepsini iyice öğrendiğimi kontrol etmek için tekrar tekrar kendimi denedim. Sıra Mısır mitolojisine geldiğinde bildiğim üç Tanrı ve bir Tanrıça vardı. Bunlar Anubis, Ra(bulmacalar sağolsun), Set ve İsis'ti. Bu sayede onların özelliklerini kısa kısa okumam yetmişti. Daha sonra da yeni Tanrılarla tanışmaya başladım. Sekhmet, Hathor, Maàt... Aralarında bende en çok merak duygusu uyandıransa Horus olmuştu. Bu yüzden onu diğerlerine kıyasla daha dikkatli okumuştum. Artık yavaş yavaş efsaneleri de okumaya geçmiştim ki kulübeden dışarı kardeşlerim çıkmaya başladılar. O an saate baktım ve yalnızca on dakikamın kaldığını fark ettim. Koşarak odama gittim ve üzerimi değiştirdim. Daha sonra da yine koşmaya devam ederek Derslik'e gittim. Neyse ki geç kalmamıştım. Fakat ben girdikten saniyeler sonra dersin eğitmeni Eduard konuşmaya başladı.

"Selam Melezler! Çoğunuz beni tanıyorsunuz. Tanımayanlarda yakında öğrenirler kim olduğumu." dedi ve bize gülümseyerek baktı. Konuşmasına devam etmeden önce biraz yürüdü. Daha sonra da "Neyse, hepiniz hazır olduğuna göre ilk dersimize geçebiliriz. Bildiğiz üzere mitoloji, ir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır. Ve dünyada yaklaşık elliden fazla mitoloji türü vardır. Lakin bizim bugün işleyeceğimiz Mısır mitolojisidir." dedi. Sabah erken uyanmanın faydasını göreceğimi öğrendiğim için sevinmiştim. Fakat bu sevincimi gösteremeden Eduard'ın bir hareketiyle duvarlar Mısır'a bakmamızı sağladı. O kadar gerçekçiydi ki, neredeyse Mısır'a gittiğimize inanmak üzereydim. Eduard bıraktığı izlenimden memnun bir şekilde bize bakarak "Mısır mitolojisi hakkında hangi efsaneleri biliyorsunuz?" dedi. Daha üzerimden şaşkınlığımı atamadığım için elimi kaldıramadım. Etrafa baktığımda herkesin benimle aynı durumda olduğunu fark ettim. Ayrıca efsaneleri yeni okumaya başladığım için kendimi rezil edecek bir duruma düşmek gibi bir amacım yoktu. Zaten Eduard da kimse söz almayınca konuşmasını sürdürdü: "Peki öyleyse. İşe "yaratılış" öyküsünden başlıyorum. Mısır mitolojisine göre, ilk tanrı Re-Atum'dur. Re-Atum'dan Şu ve Tefnut ortaya çıktı. Yani hava ve nem. Şu ve Tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratılmış oldu. Geb ve Nut. Başka bir deyişle, Gök ve Yer. Şu ve Tefnut karanlıklarda gezerken kaybolunca insanlar yaratıldı. Efsaneye göre böyle. Mısır Mitolojisinde en tanınan ve popüler olan efsaneyi anlatacağım birazdan size." Bu sabah okumaya başladığım fakat yarısına gelemeden bırakmak zorunda olduğum efsaneydi bu. O yüzden dikkatimi daha da arttırarak dinlemeye koyuldum. Ayrıca her söylenen Tanrı veya Tanrıçanın, mekanların, olayların yansıtmasını izlemek de zaten beni dinlemeye yönelten şeylerden biriydi. Eğer bu sabah o kitabı okumamış olsaydım hiçkimseyi tanımazdım ve sıkıntıdan patlardım muhtemelen.

Eduard daha çok şey öğretmenin verdiği istekle "Osiris Mısır kültüründe, en önemli tanrılardan biridir. Tanrıça İsis'in hem kocası, hem kardeşi. Horus'un ise babasıdır. Osiris bu dünyanın kural koyucusudur. Aynı zamanda tarımın ve bereketin simgesidir." dedi. Bu sırada da Osiris onu izleyen herkesin gözüne bakmaya başladı. Bu biraz ürpertici bir şeydi açıkçası. Yine de Eduard konuştuğunda dikkatimi ona çevirebildim."Mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth ise onun bu başarısını kıskanır. En sonunda Seth, Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Planı ise oldukça korkutucudur. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır hizmetkarlarına. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar." Bu sırada duvarlarda da ufukta görüş alanından kaybolan Dünya'nın en uzun nehri Nil'in üzerinde bir kahverengi tabutun görüntüsü belirdi. Tabut daha çok bir beşik gibi ilerliyordu. Koskoca bir Tanrı Nil Nehri'nin istediği yere doğru ilerliyordu. "İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir tabii. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır. İşte mutlu bir hayat sürerler falan filan. Sonra, İsis ve Osiris'in Horus adında bir çocukları olur. Horus ise büyüyünce Seth'e savaş açar. Bu savaşın sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır." dendiğinde kendime yeni bir meşgale bulmuş olduğumu fark ettim. Bu dersten statümü alsam bile kitabımdan Mısıt mitolojisini öğrenmeye devam edecektim. Tarih hep ilgimi çekmişti zaten. Bu yüzden memnuniyetle bu yeni dünyaya atlayabilirdim. Eduard "Dersimizin sonuna geldik. Ama bitirmeden önce sizlerden şunu isteyeceğim. Herhangi bir Mısır Tanrı(ça)sı hakkında bildiklerinizi sınıfla paylaşmanız. Herkesin az çok bu konuyla ilgili bir bilgisi olduğunu tahmin edebiliyorum lakin bilmeyenler ise anlatıcıları dinleyebilir." dediğinde hemen Horus hakkındaki bilgilerimi gözden geçirmeye başladım. Bu yüzden ilk birkaç şansı kaçırmıştım. Kaç kişinin konuştuğunu hatırlayamıyordum, ama konuşanların hiçbirinin Horus'u anlatmamasına sevinmiştim. Sonunda söz hakkı almayı başardım ve konuşmaya başladım.

"Merhaba arkadaşlar, ben Apollon kulübesinden Theodor. Size daha bu sabah tanıma fırsatı bulduğum Horus'u anlatacağım. dedim. Sanırım yeni öğrendiğimi söylediğim için birkaç kişi gözlerini devirmişti. Bu yüzden onlara kendimi ıspatlama amacıyla daha dikkatli anlatmayı kafama koydum ve konuşmamı sürdürdüm. "Genel özelliklerinden bahsetmem gerekirse, Horus Mısır'daki Zeus'tur: yani gök tanrısı özelliği bakımından. Mısır'daki en önemli Tanrılardan biridir. Ebeveynleri de en az onun kadar, hatta ondan daha çok önemli olan İsis ve Osiris'tir." Ben bunları söylerken bir yandan da duvarlarda Horus'un sembolleri çıkıyordu. Onları kaçırmamak için hemen dikkatleri o yöne çektim ve"Horus Mısır'da birçok şekilde tasvir edilmiştir. Bunlardan en önemlisi neredeyse herkesin bildiği Wedjat, yani Horus'un Gözü. Bu Göz, vicdanın gözü olarak tasvir edilir. Hiçbir zaman kapanmadığı için de Ay ve Güneş'i Horus'un gözleri olarak düşünmüşlerdir. Eduard'ın da söylediği gibi onun ezeli düşmanı olan Set de bu gözlere gözünü dikmiştir. Onları sürekli çalmaya çalışmıştır. Bir diğer Horus sembolleri ise şahin başı, atmaca kanatlı bir yıldız disk olarak özetlenebilir. Bazen de Tanrıça İsis'in kucağında tasvir edildiği olmuştur." dedim. Sembolleri hakkında yeterince bilgi verdiğimi düşünerek daha belirgin özelliklerine geçtim. "Ayrıca eski Mısır'da firavunlar Horus'un ismini kendi isimleri olarak alırlardı. Horus, Mısır'ın farklı bölgelerinde on beşe yakın varyasyonlarla anılmıştır. Bu yüzden birçok farklı ismi de vardır. Bunlardan bazıları Harsiesis, Harmakhis ve Haroeris'tir. Başta da dediğim gibi o Gök Tanrısıydı. Ayrıca bazı yerlerde savaş ve avcılık olarak da bilinirdi." Kenarda köşede kalmış son bilgi kırıntılarımı da kullanarak "Horus, amcası Set'le yaptığı onlarca savaşla da bilinir. Küçük yaşlarda annesinin koruması altındaydı. Babasını öldüren Set'le sadece intikam için değil, aynı zamanda Mısır'ın kontrolü için de birçok savaş yaptı. Fakat Eduard'ın da söylediği gibi bu savaşların sonuçları çeşitli şekillerde anlatılmaktadır. Beni dinlediğiniz için hepinize teşekkür ederim." dedim. Sonra da yerime geçtim ve benden sonra çıkacak olan melezleri beklemeye koyuldum.