Dövüş Sanatları Dersi / 4 haziran - 11 haziran

İnsanın içine işleyen o gece rengindeki gözleriyle batan güneşe derin derin bakarken hafifçe içini çekti ve sehpasında duran yasemin çayını eline aldı. Çayın hafif ama derin kokusunu içine çekip küçük bir yudum aldı. Yasemin çayının o rahatlatıcı tadını aldıktan sonra hafif bir tebessümle oturduğu deri koltuğundan kalktı ve açık penceresinden tekrardan güneşe bir bakış attı. Yüzüne vuran güneş ışınları nedeniyle gözlerini kısarken bir yandan da elini gözlerine siper ediyordu. Pencereden yavaş yavaş uzaklaşıp aynasının karşısına geçti ve gözlerini çıplak vücudunda gezdirdi. Ellerini karın kaslarının üzerinde gezdirirken alaycı bir ses tonuyla '' Son günlerde antrenmanlarını mı aksatıyorsun ne? '' dedi kendi kendine ve bir kez daha gülümseyerek '' Haydi bir test yapalım bakalım. '' dedi kendinden emin bir şekilde. Gülümseyerek taş dolu kum torbasının yanına gitti ve gülümsemesinin yerini ciddi bir ifade aldı. Klasik dövüş pozisyonlarından birini aldıktan sonra hızlı bir ayak oyunu ile taş dolu kum torbasının arka tarafına geçti. Arka tarafına geçmesiyle birlikte yumruğunu hızlı ve sağlam bir şekilde kum torbasına geçirdi. Kum torbasına vurmasıyla birlikte hafif bir ezilme sesiyle birlikte kum torbasının gerginliği yavaş yavaş azalmaya başladı. Alaycı bir ifade ile patlayan kum torbasına baktı ve ellerini saçlarının arasından dolaştırırken hafif bir gülümseme ile '' Sanırım yeni bir kum torbasına ihtiyacım var. '' dedi. Kum torbasının içindeki kırılmış taşları eline alıp incelerken yüzüklerinden kırmızı bir duman çıkmaya başladı. Sakin bir şekilde dumanın dağılmasını beklerken dumanın içindeki yüzlere baktı. Duman dağıldıktan sonra önünde eğilmiş olan uşak kıyafeti giymiş siyah saçlı iki adama ifadesiz bir şekilde bakmaya devam ederken uşaklardan birisi konuşmaya başladı '' Efendim! Acele edin, dersiniz başlamak üzere ve siz daha hazırlanmamışsınız bile! Biliyorsunuz bu görev size direkt Tanrıça Athena tarafından verildi, görevi yerine getirmelisiniz. '' Uşak konuşmasını bitirdikten sonra cesaretini toplayıp kafasını kaldırdı ve Zack'in yüzüne baktı. Uşak kafasını kaldırmasıyla Zack'in ifadesiz ve keskin bakışlarıyla karşılaşınca başını tekrardan korku ile aşağı indirdi. Uşağın kafasını indirmesiyle birlikte Zack konuşmaya başladı '' Açıkçası Sebestian ders hiçbir şekilde umurumda değil .Tanrıça Athena'ya bu dersliği istemediğimi söylemiştim. Bir usta ile öğrencisinin ilişkisini hafife alıyorlar. Bir ustanın sadece bir tane öğrencisi olur. '' deyip elindeki taşları yere bıraktı ve yeniden penceresine yöneldi. Güneşin batmasıyla etraf tamamen karanlık olmuştu artık. Mutlu bir şekilde derin bir nefes aldı ve karanlığın içine işleyen gücüne sevgiyle kucak açtı. Rüzgâr bedenini yalarken Sebestian yeniden konuşmaya başladı '' En iyi tekniklerinizi öğretmeniz gerekmiyor efendim. Sadece kendilerini korumalarını sağlayacak birkaç teknik gösterin ve görevinizi tamamlayın lütfen. '' Zack Sebastian'ın söylediklerini biraz düşündükten sonra heyecanlı bir şekilde gözlerini irileştirdi ve Sebastian'a bakarak konuşmaya başladı '' Hayır. ''. Sebastian ilk başta Zack'in yüz ifadesi yüzünden heyecanlasa da cevabı yüzünden yeniden konuşmaya başladı. '' Pekala efendim. Bunu söylemek istemezdim ama siz istediniz bunu. Tanrıça Athena sizi kutsamayı bildiği gibi lanetlemeyi de bilir. Şirketinizi genç yaşta devraldığınız için sizi kutsamıştı ama bu davranışınız yüzünden sizi lanetleyeceğinden eminim. Bakalım şirketinizi kaybettikten sonra o patlattığınız yüzlerce kum torbasının parasını nasıl ödeyeceksiniz. '' Sebastian nefes almak için durduğunda Zack'in yüzüne yeniden cesaretini toplayarak baktı. Kafasını kaldırmasıyla birlikte Zack'in kapıdan çıkarken ona söylediği şeyi duydu '' Ben dersliğe gidiyorum. Etrafı temizleyince yüzüğe geri dönersiniz. ''


Karanlığın iyice bastırması ile içine işleyen gücün ona kazandırdığı hızla ormanın içinde koşmaya başladı. Ağaçların yanından hızlı ve atik bir şekilde geçerken vücudu yavaş yavaş karanlığa karışıyordu. Vücudu karanlığa karışırken yavaş yavaş görünmez olmaya başlamıştı. Ormanın içinde koşmaya devam ederken geniş bir açıklığa vardı. Bir sürü melez açıklığın ortasında toplanmış ve karanlıkta gürültülü bir şekilde birbirleriyle konuşuyordu. Bir ağaca omzunu dayadıktan sonra sessizce melezleri izledi. Bir çoğunun yüzünde karanlıkta tehlikeli ormanın içinde olmaktan dolayı endişe ifadesi vardı. Endişeli yüzlerini görünce kendini gülmekten alamayan Zack arkasındaki uşağı Claud ve Sebastian'a baktı ve '' İşiniz bitti mi? O zaman şu ışıkları açında muhteşem girişimizi yapalım. '' dedi gülümseyerek. Claud ve Sebastian kafalarıyla emri onayladıktan sonra birkaç gün önce astıkları dev ışıkları çalıştırmak için gözden kayboldu. Gözden kaybolmalarıyla birlikte açıklık bir anda aydınlandı. Işığın aniden açılması ile irkilen melezler birbirlerine daha da yaklaştı. Bunu gören Zack bir kahkaha koparıp açıklığın ortasına doğru yürüdü ve melezlerin karşısına geçti. Bütün melezler sinirli bir ifade ile Zack'e bakarken Zack biraz daha güldü ve daha sonra gülmeyi keserek tüm melezlere bir kez daha göz attı. Melezlerden birisi dayanamayıp '' Neden gecenin bir vakti ormanda eğitim yapmak zorundayız ?! '' diye bağırdı. Zack bağıran meleze bakıp hafif bir tebessüm ile birlikte '' Çünkü ben öyle istedim. '' dedi. Melezler söylediklerini duyunca daha da çok sinirlendi. Zack sinirlenenleri göz ardı ederek konuşmaya devam etti. '' Birçoğunuz beni tanıyor. Bazılarınız ise tanımıyor. Tanımayanlara söylüyorum. Beni tanımanıza gerek yok. Buradaki eğitiminizi tamamladıktan sonra hangi mağaradan çıktıysanız oraya geri dönebilirsiniz ama burada beni tanımasanız da bana ve size öğreteceklerime karşı saygılı olmalısınız. En ufak saygısızlığı affetmem. '' cümlesini bitirdikten sonra kollarını iki yana açarak arkasında duran uşakları Claud ve Sebastian’ı göstererek '' Bunlar yardımcılarım Sebastian ve Claud. Hepinizin elinizdeki tüm silahları bu arkadaşlara vermenizi istiyorum. '' dedi ve Sebastian ve Claud melezlere doğru yürürken oda üstündeki t-shirtü çıkarıp yarı çıplak bir şekilde herkesin hazırlanmasını bekledi. Sebastian ve Claud tüm silahları topladıktan sonra Zack'in yanına geçti. Zack görünmez kınıyla birlikte sırtında asılı olan kılıcı Rebellion'u Sebastian'a uzatıp melezlere doğru yürümeye başladı ve bir yandan da konuşmaya. '' Size bugün öğreteceğim sanatın ismi Aikido. Birçoğunuz bu sanatı biliyor. Ama ben bilmeyenleriniz için bir kez daha tekrar etmek istiyorum. '' dedi ve boğazını temizleyerek tekrardan konuşmaya başladı. '' Aikido'nun anlamı "Yaşam Gücü İle Bütünleşme Yolu"dur. Aikidonun felsefesi insanın kendi yaşam gücünü geliştirmekten ibarettir. Yaşam gücünü geliştirmek ama kazanım ile veya yenilgi ile bağlanmamaktır. Aikido öğrencilerine aikidoka denir. Karşılaşma sırasında amaç kendini korumak ve saldırganın gücünü saldırgana karşı kullanarak saf dışı bırakmaktır. Diğer savaş sanatlarından özellikle farkı düşmanın dengesini yitirmesini sağlamak ve "kombo" tabir edilen arka arkaya yapılan birkaç teknik ile saldırganı saf dışı bırakmaktır. Saldırganın enerjisinin kendisine karşı kullanılmasi fiziksel güçten çok, doğru zamanlama ve iyi gözlem gerektirir. '' nefes almak için konuşmasını bitirdi ve Sebastian'a onay verircesine kafasıyla bir komut verdi. Sebastian hemen eğilerek cevap verdi ve yanında duran cansız bir mankeni alarak hızlı bir şekilde Zack'in yanına vardı. Zack Cansız mankeni Sebastiandan aldı ve ayakta duracak şekilde yere yerleştirdi. Mankeni yere sabitledikten sonra '' Arkadaşlar bu tanrıça Athena'nın dersliğimize verdiği bir hediyedir. Size nasıl çalıştığını göstereceğim '' dedi ve mankenin karşısına geçerek her zamanki sabit duruşunu yaptı. Mankenin karşısında sabit bir şekilde dururken gözlerini mankenden ayırmadan '' Mankeni aktive edebilmek için içinizdeki savaşma arzunuzu dışa vurmanız gerekiyor. Ama bunu yaptıktan hemen sonra konsantre olarak yeniden sakinleşmeniz lazım ki aikido'nun temellerini unutmadan saldırıları engelleyebilin. Şimdi mankeni aktive edeceğim. Hareketlerime çok ama çok dikkat edin. '' dedi ve gözlerini kısa bir süre için kapattı ve birden açtı. Biraz önce konuşan Zack ile şimdiki Zack arasında dağlar kadar fark vardı. Gözlerinden tamamen nefret akıyor ve öldürme içgüdüsü yüz metre ilerideki birisi tarafından bile kolayca fark edilebiliyordu. Zack'in etrafındaki öldürme içgüdüsü gittikçe artarken cansız olan mankende yavaş yavaş hareket etmeye başlamıştı. Manken kolunu ve bacağını esnetmek istercesine gerdikten sonra etrafına biraz bakındı ve gözlerini Zack'den ayırmadan olduğu yerde durmaya devam etti. Bir süre bekledikten sonra mankenin kol ve bacak kasları şişmeye başladı. Boyu gittikçe artıyor ve gittikçe daha da canavarlaşıyordu. Manken canavar gelişimini tamamladıktan sonra bir canavar misali kükredi ve Zack'in üzerine doğru deprem yaratırcasına koşmaya başladı. Boyu ve eni Minatordan biraz daha büyük olan manken canavar Zack'in yanına yaklaştığında kaslı kolunu bir çekiçmiş gibi Zack'in kafasına geçirmeye çalıştı ama Zack ondan önce davranıp sağ ayağını öne çıkartıp sol ayağını arka çapraza attı ve vücudunu döndürerek gelen yumruğun boşa çıkmasını sağladı. Boşa çıkan yumruğu bileğinden her ne kadar eline sığmasa da tutup omzunu dirseğine dayadı ve vücudunu tekrardan döndürerek mankeni kilitledi. Kolunun Zack tarafından kilitlenmesi sonucu şaşkınlıktan ne yapacağını şaşıran manken bağırarak kurtulmaya çalışsa da başaralı olamadı. Zack melezlerin şaşkın yüzlerine teker teker bakıp '' Anladınız mı? Şimdi bu azmanı serbest bırakacağım. Size göstermek istediğim ve benim aikidodan yorumladığım bir vuruş stili göstereceğim. '' dedi ve mankenin kolunu serbest bıraktı. Kolunun serbest kalmasıyla birlikte hızlıca doğrulan menken Zack'e ani bir saldırı girişiminde bulunmak için kolunu savurarak bir tokat atmaya çalıştı. Ama Zack yine tanrı ebeveyninden gelen reflekslerine ve yılların getirdiği tecrübesi sayesinde ondan daha hızlı davrandı. Manken tokat atmaya çalışırken Zack'de sol ayağını arkaya doğru attı ve sol elini de gelen tokada yerleştirdi. Sol eline tokada koymasıyla birlikte sağ elini parmakları birleşik bir şekilde açtı ve bir kılıç misali öne doğru dik bir vuruş yaptı. Sol eline gelen tokadın etkisiyle dönen vücudunun hızını sağ elindeki saldırıya ekleyerek daha büyük bir hız elde etti ve normal bir insanda şah damarının bulunması gereken noktaya geçirdi. Aldığı darbeyle afallayan manken neler olduğunu anlayamadan yere diz üstü çökerek eski boyutuna kavuştu. Mankenin düzelmesini izledikten sonra öğrencilere dönen Zack cansız mankeni yerden kaldırarak '' Hareketlerimi dikkatlice izleyip kavradığınızı umuyorum. Biraz sonra bu dostumuzla sizler kapışacaksınız. Ama tabii ki bu seviyede değil. Seviyeyi aşağıdan başlatıp yukarı doğru çıkaracağım. Sırayla buraya gelin ve öğrendiklerinizi gösterin. Ayrıca size bir ipucu vermeme izin verin. Kılıç eğitmenleri genellikle kılıcı bir uzuvlumuzmuş gibi kullanmamızı söyler değil mi? Bende size burada uzuvlunuzu bir kılıç gibi kullanmanızı tavsiye ediyorum. '' dedi ve mankeni yeniden ayakta duracak şekilde yere yerleştirdi ve bir miktar öldürme içgüdüsü yaydı etrafa. Manken hafiften canlanmaya başlarken '' Şimdi çalışacağınız seviye bir melez seviyesi. Yani düşman bir melez ile dövüşüyor gibi olacaksınız. '' dedi son kez ve ilk kimin çıkacağını merakla beklemeye başladı.

(RP out; Manken düşman melez seviyesinde olacak derken görünümüde öyle olacak arkadaşlar.Küçük bir ipucu veriyim dedim )

Karanlık ormanın derinliklerinde dersin başlamasını beklerken hepimiz sessizce duruyorduk. Eğitmenimiz ne zaman gelecek diye merak etmeden edemiyordum doğrusu. Dersin çoktan başlaması gerekiyordu oysaki. Bir bildiği vardır diye düşündüm ve beklemeye devam ettim.

Bir süre bekledikten sonra fısıldaşmaların ve iç çekmelerin arasından bir ses duyuldu, “İşiniz bitti mi? O zaman şu ışıkları açında muhteşem girişimizi yapalım.” Kime dediğini anlayamadan ışıklar teker teker yanmaya başladı. Çoğu melez bu durumdan irkilircesine birbirlerine kenetlendiler. Sesin sahibi bu durumu gördüğünden olsa gerek, bir kahkaha patlattı. Gülüşünü sürdürürken hepimizin görebileceği bir yere geldi ve bize döndü. Bir çoğumuz –ben dahil- ona sinirli bir şekilde bakıyorduk ki bu onu daha da güldürmüştü. Aramızdan bir melez gerçekten korku dolu bir sesle “Neden gecenin bir vakti ormanda eğitim yapmak zorundayız?!” diye sordu eğitmenimiz Zack’e. Zack’in yüzünde hafif bir tebessüm belirdi. Bu sorunun karşısında kahkahadan yerlere yatar diye düşünmüştüm. “Çünkü ben öyle istedim,” diyerek kestirip attı soruyu. Bizi kısa bir süre süzdükten sonra konuşmaya başladı ve “Birçoğunuz beni tanıyor. Bazılarınız ise tanımıyor. Tanımayanlara söylüyorum. Beni tanımanıza gerek yok. Buradaki eğitiminizi tamamladıktan sonra hangi mağaradan çıktıysanız oraya geri dönebilirsiniz ama burada beni tanımasanız da bana ve size öğreteceklerime karşı saygılı olmalısınız. En ufak saygısızlığı affetmem,” dedi. Ardından kollarını iki yana açtı ve arkasındaki iki kişiyi göstererek "Bunlar yardımcılarım Sebastian ve Claud. Hepinizin elinizdeki tüm silahları bu arkadaşlara vermenizi istiyorum,” dedi. Ne olduğunu anlayamamıştım ki Sebastian denen kişi silahımı almak için elini bana doğru uzatmıştı. Ona anlamsız bir ifadeyle baktım. Silahımı gecenin bir yarısı ormandayken başkasına vermek pek de tekin değildi, fakat eğitmenimiz bunu istemişti ve yapmak zorundaydık. Sebastian da ısrar edercesine elini önümde tutuyordu. Eh, eğitmen var yanımızda sonuçta, diye geçirdim içimden ve parmağımdaki yüzüğümü çıkarıp sertçe Sebastian’ın eline koydum.

Herkes silahlarını Sebastian ve Claud’a verirken eğitmenimiz Zack de üstündeki tişörtü çıkarıp kendini hazırladı. Sebastian ve Claud herkesin silahını da alınca Zack kendi silahı olan kılıcını da onlara verdikten sonra bize doğru yürüyerek “Size bugün öğreteceğim sanatın ismi Aikido. Birçoğunuz bu sanatı biliyor. Ama ben bilmeyenleriniz için bir kez daha tekrar etmek istiyorum,” dedi ve boğazını temizledikten sonra devam etti, “Aikido'nun anlamı "Yaşam Gücü İle Bütünleşme Yolu"dur. Aikidonun felsefesi insanın kendi yaşam gücünü geliştirmekten ibarettir. Yaşam gücünü geliştirmek ama kazanım ile veya yenilgi ile bağlanmamaktır. Aikido öğrencilerine aikidoka denir. Karşılaşma sırasında amaç kendini korumak ve saldırganın gücünü saldırgana karşı kullanarak saf dışı bırakmaktır. Diğer savaş sanatlarından özellikle farkı düşmanın dengesini yitirmesini sağlamak ve "kombo" tabir edilen arka arkaya yapılan birkaç teknik ile saldırganı saf dışı bırakmaktır. Saldırganın enerjisinin kendisine karşı kullanılmasi fiziksel güçten çok, doğru zamanlama ve iyi gözlem gerektirir.” Dedikten sonra Sebastian’a işaret etti. Sebastian da başıyla onaylayarak yanındaki mankeni alarak Zack’in yanına geldi. Zack cansız mankeni aldı ve yere sabitledikten sonra “Arkadaşlar bu tanrıça Athena'nın dersliğimize verdiği bir hediyedir. Size nasıl çalıştığını göstereceğim,” dedi. Mankenin karşısına geçti ve mankenden gözlerini ayırmadan bizimle konuştu, “Mankeni aktive edebilmek için içinizdeki savaşma arzunuzu dışa vurmanız gerekiyor. Ama bunu yaptıktan hemen sonra konsantre olarak yeniden sakinleşmeniz lazım ki aikido'nun temellerini unutmadan saldırıları engelleyebilin. Şimdi mankeni aktive edeceğim. Hareketlerime çok ama çok dikkat edin.” Gözlerini kısa bir süre için kapadıktan sonra birden bire açtı. Gözlerinden resmen nefret fışkırıyordu. Bir an için cansız mankene saldıracağını hissettim, fakat manken artık cansız değildi. Zack’in nefret dolu enerjisinen dolayı hareketlenmeye başlamıştı. Gerinip etrafına göz gezdirdikten sonra Zack’e döndü. Bir süre sessizce bekleyişimizden sonra mankenin bacakları ve kolları büyümeye başladı, boyu uzadı ve yüzünde de canavarlarınki kadar korkunç bir ifade belirmişti. Değişim geçiren manken ulaşmak istediği boya ve büyüklüğe ulaşınca Zack’e kükredi ve ona doğru koşmaya başladı. Her adımında yer titriyor ve gümbür gümbür sesler çıkıyordu. Zack’in kafasına yumruğunu atacakken Zack ondan öce davrandı ve olağanüstü bir hareketle yumruğu savurduktan sonra canavarın bileğini kavradığı gibi onu etkisiz hale getirmeyi başardı. Canavar tutsak kalmaktan pek hoşnut görünmüyordu ve garip iniltiler çıkarıyordu. Zack canavarı bu halde tutarken “Anladınız mı? Şimdi bu azmanı serbest bırakacağım. Size göstermek istediğim ve benim aikidodan yorumladığım bir vuruş stili göstereceğim,” dedi ve mankeni serbest bıraktı. Kolununun serbest kalmasıyla manken aniden hareketlendi ve Zack'e atağa geçti. Manken Zack’e tokat atma girişiminde bulunduysa da Zack tekrar ondan önce davranarak bu hamlesini de engelledi. Ardından bir kolunu kılıç gibi kullanarak muhteşem hareketlerle mankeni etkisiz hale getirmeyi başardı. Kılıç gibi kullandığı kolunu mankenin şah damarı olması gereken yerine savurmuştu. Manken afallayıp yere kapaklandı ve yavaşça eski boyutuna döndü. Zack cansız hale gelen mankeni yerden kaldırarak “Hareketlerimi dikkatlice izleyip kavradığınızı umuyorum. Biraz sonra bu dostumuzla sizler kapışacaksınız. Ama tabii ki bu seviyede değil. Seviyeyi aşağıdan başlatıp yukarı doğru çıkaracağım. Sırayla buraya gelin ve öğrendiklerinizi gösterin. Ayrıca size bir ipucu vermeme izin verin. Kılıç eğitmenleri genellikle kılıcı bir uzuvlumuzmuş gibi kullanmamızı söyler değil mi? Bende size burada uzuvlunuzu bir kılıç gibi kullanmanızı tavsiye ediyorum,” dedi ve mankeni ayakta duracak şekilde yere sabitledi. Herkes sessizce Zack’i izliyordu. Ben de şaşırmış bir ifadeyle bakıyordum. Ben bu hareketleri nasıl yapabilirdim ki? Aikido hakkında en ufak bir bilgim yoktu benim. Sadece filmlerden izlediğim kadarıyla birkaç hareket biliyordum ki bu hareketler de pratikte yoktu. Derin bir iç çekerek mankenin kıpraşmalarını izledim.

“Şimdi çalışacağınız seviye bir melez seviyesi. Yani düşman bir melez ile dövüşüyor gibi olacaksınız,” dedikten sonra Zack geri çekilerek bir melezin çıkmasını bekledi. İlk Hanna çıktı mankenin karşısına. Gerçekten de iyi dövüşüyordu, sanki eğitimini almış gibiydi. Onu görünce daha da korkmaya başlamıştım, ben asla böyle şeyler yapamazdım.

Birkaç kişi de çıktıktan sonra, artık ben de çıkıp kurtulsam iyi olacak, diye düşünüp Satellite’ın ardından kendimi açıklığa attım. Etrafıma bakınarak mankenin karşısında geçtim ve derin bir nefes alıp gözlerimi mankene diktim. İçimdeki mücadele duygusunu açığa çıkarmalıydım, mankeni bir canavar olarak hayal ettim. Gözlerimi kapadım ve odaklanmaya çalıştım, ardından gözlerimi açıp mankene baktım tekrar. Tüm sinirimi açığa çıkararak mankenin canlanmasını sağladım. Manken kıpırdamaya başlamıştı, beni karşısında görünce kafasını hafifçe yana eğdi ve boyutunu değiştirmeye başladı. Sonunda benimle aynı boyuta gelince bağırarak saldırıya geçti. Bana yumruk atmak için var gücüyle koşuyordu ki kendimi savunmam gerektiğini anladım. Yumruğu yüzüme yaklaştığı anda kendimi kenara çektim ve mankenin dengesini kaybedişini izledim. Manken kendini toparlayarak tekrar bana döndü. Saldırıya geçmeyecektim, çünkü Zack’in söylediğine göre aikido’nun amacı saldırı değildi, saldırı yapan kişinin hareketlerini lehimize çevirmekti. Bense sadece mankenden kaçıyordum. Saldırılarını kullanmanın bir yolunu bulmalıydım, tabi aklımda kalırsa.

Manken kısa sürede saldırıya geçmişti. Bana doğra koşuyordu tekrar. İşte tam zamanı, diye düşünerek sağa döndüm. Kolumu kılıç gibi dümdüz tutarak mankenin ensesine hizaladım ve onu kendi etrafımda dönmesini sağladım. Ardından diğer kolumu da kılıç gibi tuttum ve ensesinde tuttuğum elimi kaldırarak bu sefer diğer kolumu enlemesine mankenin boğazına götürdüm. Mankenin boğazını çok hızlı geriye itmiş olmalıydım ki havada bir takla atıp yüz üstü yere düştü. Birkaç iniltiden sonra manken eski formuna geri dönerek cansız haline geri döndü. Ben ise mankeni alt ettiğimden dolayı duyduğum sevinci yüzüme yansıtarak eski yerime döndüm.