İntikam soğuk yenen bir yemektir.

Konu: İntikam soğuk yenen bir yemektir. Salı Mayıs 31, 2011 7:04 am

Sabahtan beri ağlıyordum,milyonlarca kutu peçete bitirmiştim.Tanıdığım , tanımadığım herkes bana destek çıkıyordu ama yine de ağlıyordum.Bu aşırı duygusallığımdan kaynaklanmıyordu ama hayır ağlıyordum çünkü şu iblis gorgon olan çirkin Medusa benim babaannemi taşa çevirmişti!!Benim babaanneciğim güzel mi güzel bahçesi için bir bahçe cücesi satın almak için 'Em Teyze'nin Bahçe Cüceleri Mağazası'na gidiyor,bir bakıyoruz o da taşa dönüşmüş!!Hala ağlıyordum ve peçetem bitmişti,yine."Biri peçete uzatsın" dedim sessizce.Göz yaşlarımı elimle silmeye çalışırken.Jill bana başla bir kutu daha uzattı.Üstünü deldim.İçinden üç peçete çıkardım.Biriyle gözümün yaşını sildim.Diğerlerini elimde tutmaya devam ettim.Yataktan doğruldum.Önümü açtılar.Sere kalkmama yardım etti.Meraklı bakışlar bana yönelmişti."Ne yapacaksın peki" dedi adını bile bilmediğim uzun saçlı erkek sessizliği bozarak."Tabii ki medusa'yı taşa dönüştürecek ve kafasını da bir tarafına sokacağım" dedi ağzımı bozarak,ama şu an ne yaptığım veya ne yapmak üzere olduğum hiç önemli değildi.Yine aynı erkek "Ben de geleceğim" dedi.Ona şaşırmış bir biçimde baktım,aslında herkes şaşırmış bir biçimde ona bakıyordu.Devam etti "Hepinizin burada,Melez Kampı'nda,yapacak işleri var.Ama benim yok ve elimde bulunan alet edevatlar da fazla olmasa da öldürücü.Yani ben de gidebilirim sizin yerinize." "Pekala...." "Daemon" "Pekala Daemon,geliyorsun itiraf etmeliyim ki sana ihtiyacım olabilir,şansım artar en azından o kaltağı yenmek için olan" dedim "Pardon,ağzımdan kaçtı" ...

Dionysos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 22/05/11

Yemeğini henüz bitirmiş etrafta dolanıp yapılacak bir şeyler arıyor ve bulacağı şeyin biraz ilginç olmasını umuyordu. Geleli bir hafta olmuştu fakat sıkılmaya başlamıştı hayatının monotonlaşmasından. Artık kılıç savururken eski heyecanını taşımıyordu içinde. Her ne kadar yeni kullanmaya başlasada sanki yıllarca eğitimini almışçasına küçümsüyordu bu işi. Ne kadar büyük bir yalnış içinde olduğunu biliyor fakat kibiri kılıç kullanımının küçümsenmesinde büyük rol oynuyordu. Açık sarı saçları olan güzel bir kızın, yanaklarından düşen gözyaşları ve etrafında çevrilmiş kalabalık dikkatini çekmiş ve nedensiz bir şekilde onlara yaklaşmasını sağlamıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken birinin olan biteni kulağına fısıldamasıyla başını salladı. Şimdi ne olacağını merak etmiş ve her ne kadar konuşmamış olsalarda bir düşüncesizlik yapıp "Ne yapacaksın peki" Diye sordu dikkati üzerine çekmiş olmanın verdiği rahatsızlığa aldırmadan ağlayan kızın gözlerine odaklanmıştı. Kendine anlamsızca bakan gözlerden kaçınma çabasıydı belkide bu çünkü Daemon'ı kampta tanıyan çok az kişi vardı. Kızın ağzından dökülen cümleye dikkat etmişti. Yani şimdi karşısındaki melez Medusa ile savaşmaya mı gidecekti hemde tek başına? Aslında tek olduğu söylenemezdi çünkü karşısındaki adını bilmediği kızın yalnız gitmesine izin vermeyecek arkadaşları vardı. En azından çevresindekilerden bunu bekliyordu fakat onların bir şey demesine izin vermeyerek soğukkanlı bir şekilde "Ben de geleceğim" Dedi. Cesaretini öne çıkartan şey neydi bilmiyordu ama gerçektende eğer bu kız gidecekse ona eşlik edecekti ve itirazların hiç bir faydası olmazdı. İşte burada Daemon'ın gurursuzluk damarı devreye giriyordu. "Gurursuzluk" denen şeyi sadece gerçekten yapması gerektiğinde yapıyordu. Bu arada daha tanışmadıkları birinin bu kadar şey söylemesi dikkatlerini çekmiş olsa gerekti ki bakışlar bir çok şeyi anlatıyordu. Açıklanacak bir şey yoktu ortada ama biraz olsun bakışlardan kurtulabilmek için açıklama yapma gereği duydu. "Hepinizin burada,Melez Kampı'nda,yapacak işleri var.Ama benim yok ve elimde bulunan alet edevatlar da fazla olmasa da öldürücü.Yani ben de gidebilirim sizin yerinize." Dediğinde kendinden bile beklemiyordu bu cesareti. Henüz o tecrübeye varamamıştı fakat korkup kaçmayacaktı elbette, karşısındaki tatlı kıza yardım edecekti. Eliyle deriden yapılma kınını kontrol etti ve iki kılıcınında yerinde olması tebessüm etmesini sağlamıştı. Diyecek bir şey kalmadığında öksürerek boğazını temizledi. "Eğer yolu göstermek istersen, ben hazırım."

Konu: Geri: İntikam soğuk yenen bir yemektir. Salı Mayıs 31, 2011 8:55 am

Daemon'un benimle gelecek olması sevindirmişti beni.Çünkü ne kadar itiraf etmesem de tek başıma Medusa'yı yenme ihtimalim imkansız olmasa da olasılıksızdı.Herkes ayrıldıktan sonra ona biraz beklemesini söyledim.Onla beraber güzel bir plan bulduk fakat oldukça tehlikeli bir plandı.Ama en acı verici ve en kısa yol da buydu.Yine de çılgıncaydı.Kulübenin çılgını benim,benden beklenir bir plandı fakat Daemon üstüne yenilikler ekledi bu planla Medusa'yı öldürmemiz kolaylaşacaktı ama acı verici olmayacaktı.Daemon bana şu anda düzgün düşünemediğimi hala travmanın etkisinde olduğumu söyledi.Haksız da sayılmazdı.Nefes almayı bile arada bir unutuyordum zaten.Eh ne beklersin.Babaannem....Hayır o kelimeyi söylemeyeceğim çünkü kabullenemiyorum.Daemon "Christina" dedi elini sallayarak."Pardon,devam edelim." dedim ve ardından ekledim "Medusa'yı ben öldüreceğim ama değil mi?" cevapsız kalmayı tercih etti.Herhalde yarın da böyle dağınık bir akla sahip olacağımı düşünüyordu.Bunu söylemekten de nefret ediyorum ama o yine haklı ve belki de sadece bugün boyunca ben aklımı toparlayana kadar da haklı olmaya devam edecek.Umarım yarına düzelebilirdim çünkü o zevki ben tatmak istiyordum.İntikamı.Şu an beni tanımayan biri olsaydı muhtemelen beni Nemesis'in kızı sanabilirdi ama hayır Athena'nın kızıydım ve mantıklı olan şeyi yapmalıydım.Bu yüzden Daemon'a söylediği her şeyde hak verdim.Her türlü Medusa ölecekti nasılsa.Yani umarım...

» İntikam soğuk yenen bir yemektir.
» İntikam Ateşi
» Sıcağı sıcağına intikam!
» Sylvia| İntikam Ateşi
» Buz gibi soğuk bakışlar...