Yatağıma yattım. Uykuya daldım (Bu nedense hep böyle oluyor). Rüyamda karşımda bir kadın vardı. Büyüleyici güzellikteydi. Etrafına güzellik saçıyordu. Onu gören herkes ona aşık olurdu. Ama bende bu duyguyu uyandırmadı. Çünkü anladım ki o benim annemdi. Annem Afrodit. Bana baktı. Gülümsedi.
_Merhaba oğlum.
_Me-me-merhaba anne.
Bana bir bileklik uzattı.
_Bunun adı Yperochí yani Üstünlük. Sana iki güç sağlayacaktır. Birincisi ikna yeteneği. Herkesi ikna edebileceksin hatta çok uğraşırsan tanrı ve tanrıçaları bile. İkincisi ise asıl gücüdür. Başkaları üstünde üstünlük kurmanı sağlar. Onları ezmeni, lider olmanı, küçük düşürmeni, aşık etmeni kolaylaştırır.
_Bende sana bir şey vermek istiyorum.
_Nedir o?
Cebimden bir gül çıkarttım.
_Bu gül sana benden hatıra olsun. Özel gücü yok ama sana olan sevgimi hatırlatsın.
_Teşekkür ederim oğlum.
_Bende anne.
Uyandım. Elimi hemen cebime soktum. Gül yoktu. Ama bir bileklik vardı. Hemen onu bileğime geçirdim.