Denetleme 13.

Konu: Denetleme 13. Salı Mayıs 24, 2011 4:32 am

Kulübesinden ayrılalı ne kadar zaman geçmişti? Kaç ay olmuştu kardeşlerini görmeyeli? O ölümsüz olduğunda, hepsinin itirazları, daha dün gibi aklındaydı. Ama elinde değildi ki bu. Hem Hades'ten kurtulmak istiyor, hem de ölümsüzlük ilgisini çekiyordu. Aslında, o kadar güzel bir şey değildi bu. Sevdikleri öldüğü zaman onları izlemek. Olimpos'ta bir evi olmuştu. Çiçekleri, meyve ağaçları, resimleri, ev düzeni bile rahatlatıyordu onu. Melez kampına, küçük bir ziyaret düzenleyecekti. Kardeşlerini de görebilirdi belki. Tuhaf bir histi ışınlanmak. Bir yerden bir yere, doğru düzgün bir güç harcamadan gidebilmek.

Persephone Kulübesi'ne son geldiğinde sahip olduğu düşüncelerdi bunlar. Şimdi elinde valizi ile yeniden aynı kapının önünde dikiliyordu. Ama bir Tanrıça olarak değil. Yeniden melez olmuştu. Değişmişti. Gördükleri, hissettikleri farklılaştırmıştı bu kızı. Ölümsüzlüğü bırakırken, Afrodit'ten istediği küçük bir rica olmuştu yalnızca. Dış görünüşünü değiştirmek. Tıpkı yeni bir hayata başlıyormuş gibi. Belki biraz da öyle olacaktı onun için. Kapıyı tıklarken, derin nefesler aldı ve kardeşlerinden herhangi biri kapıyı açana kadar devam etti. Sakinleşmeye çalışıyordu. Uzun zamandır kalmadığı ve neredeyse unuttuğu, eskiden evim dediği bu kulübeye dönmek tuhaf olmuştu onun için. Kapıyı açan kardeşi, onu tanımadığını belli edercesine, yüzünde bariz bir merak ile bakıyordu. Belki de yeni bir kardeş sanmıştı Cassandra'yı. Kız ona gülümseyerek, artık açıklama yapması gerektiğine karar verdi. "Proserpina, hatırladın mı? Benim kardeşin! Cassandra." Bir süre birbirlerine baktılar. Proserpina, karşısındaki kızın kim olduğunu anlarken, ikisi de birbirlerine gülümsüyorlardı. Sarıldılar bir süre. En sonunda valizi ile içeri geçen Cassandra, kulübelerinin salonunda oturan kardeşlerini görünce, yeniden hafif bir tebessüm oluşturdu yüzünde. Ama asıl gülümsemesi, ona bakan Glau'yu görünce olmuştu. Uzun zamandır görmediği kardeşini nasıl da özlemişti! Gidip sarıldı hemen ona. Bir süre öyle durduktan sonra ayrıldı ve çevresine bakındı. Son gelişine göre biraz daha düzenliydi sanki. Yine de dağınıktı ve hemen toplanması gerekiyordu. "Her gelişimde aynı olay." Dedi gülerek. Onun son gelişinde temizlik yapıldığını hatırlayan bazı kişilerin yüzlerinde tebessüm oluştuğunu görebiliyordu. Yüzündeki hüzünlü gülümsemeyi bozmaya çalışarak yukarıyı gösterdi. "Ben valizimi koyarım, sonra da bu pis kulübeyi eski temiz haline getiririz." Sonra konuşan kardeşlerine aldırmadan valizini aldı ve eski odasına çıktı. Şüphesiz en pis yerdi burası. Karanlıktı da. Tıpkı Cassandra'nın hissettiği gibi. Yine de temizlemesi gerekiyordu. Eğer burada yaşayacaksa, sorumluluklarını yerine getirecekti. Son kez derin bir nefes aldıktan sonra, temizlik malzemelerini almak için aşağı indi.

Konu: Geri: Denetleme 13. Paz Mayıs 29, 2011 4:24 am

Glau, Cass Melez Kampı'ndan ayrıldıktan bir iki gün sonra yanına küçük, ona göre küçük, bir bavul alıp Yunanistan'a Adelpha'nın yanına gitmişti. Cass'in yokluğu Glau'yu ağır gelmişti, bunun acısını kardeşi gibi gördüğü satiriyle giderme düşüncesindeydi. Gecenin bir yarısı Persephone kulübesini hiçbir kardeşine haber vermeden terk etmişti. Neler olduğunu açıklamayan sadece bir cümlelik bir not bırakmıştı.
'Yakında dönerim, kendinize dikkat edin. xoxo'
Sonrası tam bir kabus gibiydi genç melez için. Melez Kampı'ndan çıktığı gibi daha da dikkatli olması gerektiğinin farkına varmıştı. Havaalanına kadar birçok yaratıkla karşılaşmıştı şüphesiz.. Tabii ki hepsini alt edebilmiş değildi, en iyi savunma yöntemlerinden biri olan kaçmayı seçmişti. Yunanistan'a gittiğinde umduğu huzuru ve teselliyi bulamamıştı. Adel hiçbir yerde yoktu, aslında onu nerede arayacağını da bilmiyordu. Bu yüzden eski evlerinin oraya gitti. Bir fransız olan Madam Lottie Glau'yu zar zor hatırlayabilmişti, oysa ki Glau'yu büyüten ta kendisiydi. Melez Kampı'nda geçirdiği 1 yıl Glau'yu çok değiştirmişti, hem fiziksel hem de ruhsal olarak. Glau her insana şüpheyle yaklaşır olmuştu, yanından hiç ayırmadığı kılıcıyla bütünleşmiş ve her yaratığı acımasızca öldürür olmuştu. Vücudunda yaratıklarla savaşırken aldığı yaraların izlerini taşıyordu. En büyük olanı bir görevdeyken Minator'un baltasıyla açtığı, ense kökünden beline kadar gelen yara iziydi. Yara izi hala pembeydi ve iğrenç bir görüntüsü vardı.
Yunanistan'da Adel'i bulamayan Glau Madam Lottie'ye veda edip tekrardan Melez Kampı'na döndü. Kulübesinden içeriye girdiğinde tanımadığı birçok yüz olduğunu gördü, onun yokluğunda yeni kardeşleri gelmişti. Hepsiyle üstünkörü tanıştı.
Üzüntüsü daha da büyümüştü kızın. Görevlere isteksizce gidiyor, diğer melezlerle çok nadir konuşuyor, kardeşlerine bile zaman ayırmıyordu. Tek yaptığı görevlerden sonra odasına kapanıp düşünmek oluyordu. Yunanistan'da kaldığı süre boyunca Cass iki üç kez kulübeye gelmişti ve Glau onu görememişti. Kardeşleri onu anlattıkça melez daha da kötü oluyordu. Cass'e olan özlemi onu tüketirken Glau kardeşleriyle beraber uzun zamandan yapmadığı bir şey yapıp salonda oturuyordu. Etrafında kardeşleri hararetli hararetli bir şeyler konuşurken kapı çaldı. Proserpina kapıya doğru yürüdü, Glau kimin geldiğiyle ilgilenmeyip boşluğa bakmayı sürdürdü, taa ki kapıdaki kişinin sesini duyana kadar... Gelen Glau'nun özlemle beklediği kişi, canından bir parça olan kardeşiydi. Glau şaşkınlıkla ve sevinçle kapıya dönerken gözleri dolmuştu. Yerinden kalkıp kapıya koşmak istiyordu, fakat bedeni Glau'ya itaat etmiyordu. Cass Proserpina'yla biraz konuşup içeriye girdiğinde Glau donakaldı, çünkü karşısındaki Cass değildi, başka biriydi bu, ama yine de bir şey onun Cass olduğunu fısıldıyordu kızın kulağına. Görüntüsü farklı olsa da Glau'ya sarıldığında, melez Cass'in içinde yarattığı sıcaklığı hissetmiş ve içindeki üzüntünün dağıldığını anlamıştı. Farklı görünsede karşısındaki Cass'ti. Neler olduğunu bilmiyordu ama değişmişti Cass. Görüntüsünden başka değişen şeyler vardı, Glau bunu hem gözlerinde görüyor hem de içinde hissediyordu. Cass farklıydı, aynı Glau gibi... Değişmişti...
Cass bavullarını odasına taşımaya giderken Glau tekrar koltuklara çöktü, heyecanı, üzüntüyü ve endişeyi aynı anda taşıyordu. Neler olduğunu daha sonra soracaktı melez, şimdi Cass'inde dediği gibi temizlik vaktiydi. Cass gittikten sonra her şeyi boşlamıştı. Glau'nun da içinden gelmiyordu ama şimdi Persephone Kulübesi'nin ayağa kaldırma vaktiydi, diğer kulübeler Persephone Çocuklarını daha tanımıyorlardı. Görevlere düzenli gidecekler ve temizlikte iyi puan alacaklardı. Glau, Cass'in gelmesiyle kaybolmuş olan özgüveninin yerine geldiğini biliyordu. Koltuktan kalkıp kardeşlerine döndü. Takına bildiği kadar sert bir ifade takınıp "Hey, hala ne oturuyorsunuz? Herkes iş başına. Kulübe bugün tertemiz olacak. Bu kadar tembellik yeter, annemizin yüzünü biraz güldürelim. Ayrıca diğer Tanrı ve Tanrıçalara da kendimizi ispatlayalım. Öncelikle herkes kendi odasını temizleyecek. Odalar bittikten sonra salona gelip görev dağılımını yaparız." kardeşleri Glau'nun bu konuşmasına şaşkın bakışlarla karşılık verdiler. Glau kaile alınmamasına daha da kızarak konuşmaya başladı. "Pardon ama beni anlamıyor musunuz? Başka dilden mi konuşuyorum? Yoksa siz sağır falan mı oldunuz? Kalkın bugün temizlik günü. Herkes temizlik malzemelerini alıp odalarına gidip temizliğe başlasın!" diye bağırdı. Kardeşleri teker teker yerlerinden kalkıp temizlik odasına giderken Cass merdivenlerin başında onu bekliyordu. Yüzünde bir gülümseme vardı, Glau onun yanına gidip tekrar sarıldı. "Yeni Cass'e alışmam biraz zaman alacak ama başka çaremiz yok kardeşim. Her yönden değişmişsin, bir ara seninle konuşalım." Son söylediklerini bir fısıltı şeklinde söylemişti diğerleri duymasın diye. Glau Cass'in beline kolunu doladı ve temizlik odasına doğru çekiştirmeye başladı. "Eh, yeni geldiğin için temizlikten kaytaracağını sanıyorsan yanılıyorsun kardeşim. Odamızı beraber temizleyeceğiz." Glau gülümseyerek Cass'e bakarken, kardeşinin itiraz edeceğini anlayıp onu susturdu. "Biliyorum, biliyorum... Şaka yaptım." dedi. Temizlik odasından kalan malzemeleri alıp ikinci kata odalarına çıktılar.

Konu: Geri: Denetleme 13. Perş. Haz. 02, 2011 6:55 pm

Geçmişi... Düşündüğü zaman sadece zihninde bir karanlık oluşuyordu; Evet, karanlık bir perde. Açılmasını beklermiş gibi. Dört yıldır bu kampta olmasına rağmen, nasıl geldiğini veya geçmişini hatırlamıyor olmasıydı belki de çoğu kişiye karşı davranışlarının soğuk olması. Aslında buna bir psikopatça bile diyebilirdiniz. Lakin kamptaki birisininde soyadının Masen olduğunu öğrenmişti. Cassandra Masen. Kampın eskilerinden, özellikle aynı kulübede bulunmalarına rağmen sadece bir rastlantı olarak düşünmüştü bunu. Kafasına takmamak, en iyi çözümdü böyle durumlar için. Evet, rezil olmaktan korkuyordu Cassandra'nın karşısında. Aslında iyi arkadaş sayılırlardı eskiden; Lakin sormaya bile cesaret edememişti. Gözlerini kapadığı zaman bastıran karanlığın ardına girmeye çalışmış ve başarısız olmuştu her zamanki gibi. Sanki melez kampından önce bir yaşamı yoktu... Sadece babasının belli belirsiz bir gülümsemesini hatırlıyordu; Ve yalnız olmadığını. Kheiron'un tahmini açıklaması ise şöyleydi. Kampa gelirken, herhangi bir olay sayesinde hafızanı kaybettin." Her ne kadar bunlar Joseph'e oldukça saçma gelse de başka inanacak bir düşüncesi bile yoktu. Evet, bir kardeşi olduğunu biliyordu sadece. Kampa getirilirken ondan ayrılmıştı büyük ihtimalle; Kheiron, bu konuyla ilgili her ne kadar araştırma yaptıysada hiçbir sonuç çıkmamıştı, aynı Joseph'in tahmin ettiği gibi. Eh, yine de bu düşüncelerle ve tuhaf bir hafıza kaybıyla yaşabilirdi değil mi? Kayıp kardeş... Evet, tanımlayabileceği tek söz oydu...

Karşısındaki yeni bedene bakıyordu şimdi; Tuhaf bir şekilde tanıdık gelmişti. Gözlerini kısarak biraz daha yaklaştı. Kızın mavi gözleri de Joseph'e kilitlenmişti. Mavi gözler? Sadece bir rastlantı, o kadar. Biraz daha yaklaşınca bunun gerçekten tanıdık bir suret olduğunu anlayabilmişti. "Cassandra?" Aslında ona karşı sinirli olduğunu itiraf etmek zorundaydı. Kulübelerini terkederek kendisince "Küçük Tanrıça" olmuştu. Doğrusu gittiği andan itibaren fazlasıyla sinirlenmişti. Kulübelerini nasıl bırakabilirdi ki? Ondan birkaç gün sonra, Glau gitmiş, Joseph ise diğer kardeşleriyle bu cehennemde tıkılmak zorunda kalmıştı. Gidebilecek bir yeri yoktu, diğerlerinden farklı olarak. Cassandra, bakışlarını ondan ayırarak yukarı doğru çıkmaya başladı. Doğrusunu isterseniz, Cassandra'yla aralarında çok fazla benzerlikler vardı, sadece fiziksel olarak değil. Daha fazla, çok daha fazla... Lakin bunun nedenini bulacaktı bir gün; Aslında bir ihtimal gelebiliyordu aklına. Neden kayıp kardeşi melez olmasın ki? Bu ihtimal, hem korkutucu hemde güzel geliyordu ona, nedenini her ne kadar bilmese de. Ama sadece, şaçmalıyordu. Böyle bir şeyin olması imkansızdı. Glau gittiğinden beri, kulübede bir kez bile olsun temizlik yapılmamıştı; Doğrusunu isterseniz bu kulübeyi fazla boşlamıştı. Lakin onun için önemli olan tek şey, bu cehennem kulübeyi, cennete dönüştürmekle ilgiliydi. Derin bir nefes alarak, diğerlerinin yapmakta olduğu şeyi bir kez daha uygulayarak, temizlik malzemelerini almak amaçlı ilerlemeye başladı salonda; Bir yandanda kulağına Glau'nun sinirli sesi geliyordu. Anlışılan, bugün temizlik yapmaktan kurtulamayacaktı. (!)

Spoiler:

Konu: Geri: Denetleme 13. Perş. Haz. 09, 2011 9:51 pm

Değerlendirmede.

» 7. Denetleme
» Denetleme # 11
» ~ Denetleme 14.
» Denetleme 6
» Denetleme 13.