Pegasusum argo'yu kampın girişine götürdüm.Yanımda Hope'da vardı."Evin halini görmeliyim.Oraya gidiyorum.Gelicekmisin." dedim."Hayır burada işim var.Gelemem." dedi.Aslında işi olduğundan değil eski hatıralardan dolayı gelmek istemediğini çok iyi biliyordum.O villada çok uzun zaman geçirmiştim.Şimdi sadece eski hatıralar.6 yıldır eve ne olmuştu.Onu merak ediyordum.2 yıl öncesine kadar belkide doluydu orası.Ama şimdi sadece boştu.Belki bazı eşyalarım hala oradadır.Evden giderken almamıştım.Lanet hephaistos.Hepsi onun yüzünden."Şimdi mutlumusun seni iğrenç herif." dedim.Sonra uçmaya başladım.Çok rahattı.Kontrolünü çok iyi sağlıyordu.Tek bir sorun vardı.6 yılda ben evin yolunu unutmuştum.Ama bu sorun değildi.Gözlüğümü taktım.Ve yakınlaşması için orayı seçtim.İlerliyorduk.Artık ne kadar mesafe kaldığını bile biliyordum.Eve varmıştım.Pegasuslarla londraya varmak bile yarım saatimi almıştı.Ev boş görünüyordu.ailemizden kimse bu evi almamış sanırım bu annemin işiydi.Hope 18 yaşında değildi alamazdı evi ama ben alabilirdim.En kısa zamanda bu evi almalıydım.İçeri girdim.Odama doğru çıktım ilk.Haklıydım eşyalarım boşalmamıştı.Bakınmaya başladım.Kıyafetleri almadım çünkü onlar 12 yaşından kalmaydı.Bazı kitaplar bunlar bile şimdi çok eskiydi.Aslında hiç bir şey almadım şu an eşyaları taşıyamazdım.Diğer odalar bomboştu.Dolaştım evde.Birden ağlamaya başladım neden böyle olmuştu ki.Sonra dayanamicağımı anlayıp evden çıktım ve pegasusuma binip geri döndüm.