Eski Bir Not.

Konu: Eski Bir Not. Çarş. Tem. 20, 2011 7:39 am

Uzun ve yorucu bir günün ardından Lena,Chels,Nica ve Esmeralda ile Yemek Gazinosu'na doğru yola koyulduk.Onların ne halde olduğunu bilmiyordum ama ben kurt gibi açtım.Bütün gün kulübe temizliğiyle uğraşmıştık ve boğazımdan tek bir lokma bile geçmemişti.Kızlara dönüp "Hadi acele edin biraz,açlıktan bayılmak üzereyim." dedim ve daha hızlı yürümeye başladım.Yemek Gazinosu'na ilk dalan ben oldum.İçeri girdiğimde burnuma gelen nefis yemek kokuları iştahımı daha da kabartmıştı.Hemen elime bir tepsi aldım ve yemek dolu tabakları tepsime dizdim.Masamızı bulup oturduğumda kızlar hala yemeklerini almakla meşguldüler.Onları beklemeden yemeğimi yemeye başladım.Kısa sürede yemeğimi yarılamıştım.Lena "Biraz nefes al." dedi ve gülmeye başladı.Galiba onu dinlemeliydim.Şimdiden mideme ağrılar girmeye başlamıştı.Yemeğimi yemeyi bırakıp karnımı tutarken kızlar sohbet etmeye başlamışlardı.Biraz sonra karnımın ağrısını unutup ben de onlara katıldım.Kısa sürede kahkahalar içinde gülmeye başladık.Birbirimize el şakaları yapıp eğleniyorduk ki Nica'nın eli içeceğime çarptı.Bardak devrildiğinde masanın yarısı kola olmuştu.Chels kalkıp peçetelerle kolaları temizlemeye çalışıyordu.Ben ise ayağa kalkmak zor geldiği için oturdğum yerden Chels'e yardım ediyordum.Masayı temizlemeye devam ederken Chels'in gözlerinin bir noktaya takıldığını farkettim.Onun baktığı yöne gözlerimi çevirdiğimde gözüme küçük bir kağıt parçası ilişti.Chels uzanıp kağıdı aldı ve göz gezdirdi.Hepimiz merakla notu okumasını bekliyorduk.Esmeralda heyecanla "Hadi sesli okusana !" dedi ve Chels okumaya başladı.

"Merhaba,ben Elena. Elena Frost. Bu notu bana yardımcı olabileceğini düşündüğüm için bıraktım. Bana sadece benim soyumdan gelen;benim gibi avcı olan biri yardım edebilir. Ve ben yıllardır bu günü bekledim. Sana başımdan geçen her şeyi anlatacağım.
1750'lerin sonuydu. Koruyucum beni kampa getirmişti ve Hermes kulübesine alınmıştım. Henüz neler olduğunu kavrayamamışken,sahiplenildim. Afrodit meleziydim;ve artık kampta kalacaktım. İlk bir ay her şey yolunda gitmişti. Yeteneğim ve güzelliğimle herkesin ilgisini çekiyordum. Kampı artık sevmeye başlamıştım. Fakat sonra kampa bir ziyaretçi geldi. Ares oğlu bir küçük tanrı. Adı Steven'dı ve sanırım 200 yaşlarındaydı. Bana baktığında her şeyi anlamıştım aslında. Benden etkilenmişti;fakat bunun doğru olmadığımı biliyordum. Çünkü tanrılar aşık olmazdı,sadece kendilerini tatmin ederlerdi.
Kampı ziyarete geldiği söyleniyordu,fakat o yerleşmiş gibiydi. İki hafta geçtikten sonra,bir gece,ben plajda yalnız otururken yanıma geldi ve beni istediğini söyledi. Onu hiç düşünmeden reddettim. Bunun doğru olmadığıyla ilgili bir şeyler geveledim;fakat o çok sinirlendi. Bu işin bitmediğini ve bir gün mutlaka intikam alacağını söyledi. Ve sonra gözden kayboldu.
Çok korkmuştum. Sıradan bir Afrodit meleziydim ve kendimi ilahi bir Ares melezinden koruyabilecek kadar güçlü değildim. Kendimi güçlü tanrıdan korumanın tek yolu vardı:Tanrıça Artemis'e sığınmak. İstemeyerek Leydi Artemis'e gittim ve avcılık yemini ettim.
Bir yıl boyunca her şey güzel gitti. Avcı olmayı istememiştim başta;fakat leydime verdiğim sözü tuttum ve iyi bir avcı olmaya çalıştım. Oldum da. Bir yılın sonunda avcıların lideri olmuştum ve Steven'ı hiç görmemiştim. Bunun böyle devam edeceğini düşünmüştüm;fakat bir hafta sonra her şey bitti.
Sabaha doğru,cirit sahasında antrenman yapıyordum. Sahada yalnızca ben vardım. Birden karşımda belirmişti. Gözlerindeki nefret anlatılamazdı. Hiç konuşmadan elime bir cirit aldı ve bana doğru gelmeye başladı. Korkudan hareket edemiyordum. Karşımda dikilde ve boş eliyle yanağımı okşayarak ''Her şey farklı olabilirdi.'' dedi. Sonra elini çekti ve ciriti karnıma saplarken ''Lanetli ruhunu da al ve git.'' diye bağırdı.
Kendime geldiğimde ilk hissettiğim şey karnımdaki acı oldu. Ellerimi karnıma götürdüm. Kandan kayganlaşmıştı. Fazla vaktim olmadığını biliyordum;fakat en azından Artemis'e gerçekleri anlatmayı istemiştim. Huzursuzlukla gözlerimi açtım. Yanımda Leydi Artemis vardı. Fakat eskisi gibi değildi sanki. Kızgın ve nefret dolu bakıyordu. Nedenini ona soramadan öldüm ve lanetli ruhum Artemis tarafından bir eşyaya hapsedildi.
Nedenini şimdi biliyorum avcı. Ares yalan söyledi. Ares Artemis'e oğlunu korumak için yalan söyledi. Ona,Steven'ı sevdiğimi söyledi.
Ruhum her gün daha çok acı çekiyor. Artık bu düzenbazlığın kurbanı olmak istemiyorum. Lütfen aşağıda verdiğim talimatları izle ve beni kurtar.
1-mekan:Kano Gölü
Nesne:Altın Kadeh
Canavara dikkat edin!
2-mekan:Cirit Shası
'Kanımı döktüğüm,canımı verdiğim yerde;her avcı bir damla kan akıtacak kadehe.'
3-mekan:Artemis Kulübesi
'Herkez bu kutsal kan karışımına silahını sokmalı;beni hapsolduğum yerden çıkarmalı.

Not: Notu nasıl yolladığım önemli değil. Birinin bana borcu vardı ve notu bırakarak ödedi."

Chels sustuğunda hepimiz şaşkınlıkla birbirimize bakıyorduk.Ben ilk önce birinin bizi kandırmış olabileceğini düşündüm."Bence biri bize oyun oynuyor." dedim ve diğerlerine baktım.Lena "Ya gerçekse." dedi.

Konu: Geri: Eski Bir Not. Çarş. Tem. 20, 2011 12:20 pm

"Haydi acele edin biraz,açlıktan bayılmak üzereyim."

Hepimiz Kath ile aynı fikirdeydik. Tüm gece avlanmıştık ve şu an hepimiz aynı şeyi düşünüyorduk:Yemek. Nica,Kath,Esme,Chels ve ben;elimizdeki ganimetlerle kamp alanında koşturuyorduk. Nihayet yemek gazinosuna geldiğimizde,büyük bir hayal kırıklığı yaşadık. Yemek kuyruğu hiç olmadığı kadar uzundu. Beşimiz de homurdanarak Afrodit melezlerinin arkasına geçtik ve güzel kokuları içimize çektik. Ağzımdan salya akmamasına özen göstererek sıranın bana gelmesini bekledim. Sıranın en sonunda ben olduğum için avcıların masasına da en son ben gittim. Kath midesini ovuşturarak tüm yemekleri silip süpürüyordu. Karnı ağrırsa ava çıkamazdı. Gülerek "Biraz nefes al.'' dedim. Onaylarcasına başını salladı ve çatalını masaya bıraktı. Başımı Nica,Chels ve Esme'ye çevirdiğimde katılarak gülmeye başladım. Chelsea yine biraz şarap içmiş olmalıydı. Şu an sarhoş değildi;ama acayip eğlenceliydi ve kafayı bulmuştu. Kısa sürede dördümüz de gülmeye başlamıştık. Kath gülünce midesindekiler geri yüzmeye başladığı için hafifçe gülümsüyordu sadece;fakat Chels'in yaptığı espri sonrasında tüm karın ağrısını unutmuştu. Hepimiz katıla katıla gülmeye başlamıştık. Yan masadaki Afrodit melezleri bize kaçamak bakışlar atıyorlardı. Sanırım garip görünüyorduk;fakat pek umrumuzda değildi. Zaten diğerlerinden farklıydık. Nica Chels'in esprisine karşılık verirken,kolu kazara Kath'in içeceğine çarptı. Kola tüm masaya yayılmıştı. Hepimiz bir sürü peçeteyi elimize sıkıştırarak masayı silmeye başladık. Biraz daha peçete almak üzere yerimden kalktığım sırada Chels'in garip baktığını fark ettim. Yanına gidip ''Chels,iyi misin?'' diye sordum. Chels gözlerini diktiği noktadan hiç ayırmadan elini uzattı. Masanın kenarına sıkıstırılmış küçük kağıdı içinden okumaya başladı. Surat ifadesine bakılırsa,not pek hoş değildi. Esme dayanamayıp "Hadi sesli okusana !" dedi. Chels bize umutsuzca baktı ve notu okudu.
***
Sessizliği bozan Kath oldu. Kararsız bir ses tonuyla "Bence biri bize oyun oynuyor." dedi. Bu bana pek inandırıcı gelmemişti. Zaten tüm kamp bizden korkuyordu. Değil not yazıp şaka yapmak,yanımıza bile yaklaşmıyorlardı. Ayrıca Artemis'in kararlı ve affetmeyen kişiliğini düşünürsek;not oldukça doğruydu. Sert bir ses tonuyla "Ya gerçekse." diye sordum. Nica ''Öğrenmenin tek yolu var.'' dedi. Neyi kast ettiğini hepimiz biliyorduk. Notta yazan talimatlara baktık. Epey zordular;fakat bu not doğruysa,avcıya yardım etmemiz gerektiğini biliyordum.

Konu: Geri: Eski Bir Not. Perş. Tem. 21, 2011 9:09 am

"Haydi, acele edin biraz, açlıktan bayılmak üzereyim." Demesiyle karnımı düşünmeye başlamıştım. Açlık o kadar umurumda olmazdı zaten ama bu kez gerçekten çok acıkmıştım. Susuzluktan dilim damağıma yapışmıştı. Yorgunluk açlıkla buluşup sanki bana tuzak kurmuştu. Karnımın guruldaması sanki bu halime kahkahalarla gülmeleriydi. En iyisi yemek gazinosunun yolunu tutmaktı. Bu iki düşmanımı yok etmem gerekiyordu. Kızlarla beraber koşarcasına yemek gazinosuna girmiştik. Aslında kurtlara dönüşmediğimize şaşıyordum. Yemeklere böyle saldırmak kurtlara özgüydü. Olsun en yakın arkadaşlarımızdan bir şeyler öğrendiğimizin göstergesiydi bu. Tepeleme doldurulan tabaklarla masamıza ilerledik. Avdan dönmenin verdiği huzur ve mutluluk yüzümüzü güldürüyordu. Masada espriler havada uçuşuyordu. Kahkahalarımız çınlıyordu. Ufak el şakaları bize açlığı unutturuyordu. Nica’nın eli Kathie’e doğru uzanırken bardağıma çarpmıştı. Bembeyaz masa örtüsü vişne suyunun verdiği kızıllıkla boyanmaya başlamıştı. Evde yapsam bunu annem kızardı. Onca yıldır uğraşamadığım evim nereden çıkmıştı şimdi? Uzandığım peçetelerle masayı silmeye başladım, üstümüze dökülmesi hiç de sevineceğimiz bir şey değildi. Masa örtüsünü kaldırma iyi fikir gibiydi. Yavaşça köşesinden tuttum kaldırdığımda eski olduğunu düşündüğüm bir kâğıt dikkatimi çekti. Baktığımı fark etmişlerdi. Yavaşça kâğıda zarar vermeden olduğu yerden çıkardım. Okumalı mıydık bilemiyordum. Belki lanetli bir şeydi. Tedirginlikle parmaklarımı kâğıtta dolaştırdım. “Hadi sesli okusana !" dedi. Sinirli bir bakış fırlattım ama üstüne alınmış gibi değildi. Derin bir nefes aldıktan sonra okumaya başladım. Uzun bir metindi. Ama narin ve özenle yazılmıştı, kimi yerlerde mürekkep dağılmıştı; ağlamış mıydı yoksa yazan?

***

Bir avcıya oyun oynanmıştı, bunun hiçbir şekilde kabul edilemezdi. Yaptıkları en büyük saygısızlıktı."Bence biri bize oyun oynuyor." Dedi Kathie. Kim bu konuda böyle çirkin bir şaka yapabilirdi? Nedense nota inanıyordum, bahsedilen konu çok ciddiydi. Affı olmayan bir konuydu. "Ya gerçekse." Diye sordu Lena. Tabii ki de gerçek diye söylemek için ağzımı açtığımda Nica konuşmaya başlamıştı. ''Öğrenmenin tek yolu var.” Dedi. Sonunda konuşabilmem için bir boşluk yakalamıştım. “Böyle bir konuda bize şaka yapılacağını düşünmüyorum, eğer yapılırsa ruhlarını bile rahat bırakmayacağımızı bilir, bilemedir. O yüzden ben bu avcıya yardım etmek istiyorum. Beraber kolaylıkla yapabileceğimizi de biliyorum.” Dedim kararlıkla. Sanırım avcılar eski bir avcıya yardım edecekti. Set ve soğuk olabilirdik ama vicdansız değildik. Elimizden gelen her şeyi yapardık. Diğer kızlara baktığımda onların gözlerinde de benzer ifadeyi gördüm. Evet, o avcının ruhunu özgür bırakacaktık.

Konu: Geri: Eski Bir Not. C.tesi Tem. 23, 2011 8:00 pm

Yemek gazinosundaki masamızda tam bir aile saadeti tablosu vardı. Yorucu bir günün ardından dünya üzerindeki en sevdiğim insanlarla birlikte olmak bana ilaç gibi gelmişti. Kendimi esprilere, sohbete ve yemeğe öyle çok kaptırmış olmalıyım ki, elim aniden Kath'in bardağına çarptı ve dökülen vişne suyu masa örtüsünü batırdı. Bunu fark ettiğimde ellerimi hızla ağzımın üstüne kapayıp belli belirsiz bir özür diledim. Chels, yardımcı olabilmek adına masa örtüsünü kaldırdı. Ve orada bir şey görmüş olacak ki, yüzü çok şaşkın bir ifade aldı. Elindekini havaya kaldırınca şaşkınlığı bana da bulaştı. Bu aşırı derecede eski gözüken bir zarftı. Heyecanla açıp okumaya başlayınca şaşkınlığım katlanarak arttı. Mektupta eski bir avcıya olanlardan söz ediliyordu. Korkunç şeyler yapılmıştı bu avcıya. Chels okumasını bitirdiği anda, olayı kafamda tartmaya başladım. Kesinlikle gerçek olamazdı! Mektupta Tanrıça Artemis'in böyle bir durumda ne yapabileceği ve tepkileri aynen yansıtılmıştı. Ayrıca, Ares çocuklarından hiçbirine güven olmazdı. Avcıya yardım etmek için mektupta yazan ilk mekan olan cirit sahasına gitmeliydik. Bu düşüncemi dile getirince Chels bana katıldı. Sözleri kardeşlerimde hissedilir bir etki bırakmıştı. Nasıl olacağını henüz bilmiyordum fakat avcıyı bir şekilde serbest bırakacaktık.

Derin bir nefes alıp kızlara teker teker baktım. Hepsinin yüzünde bir avı kaçırmamak için var güçleriyle odaklandıklarında oluşan ifade vardı. Tüm kardeşlerimin şoku atlattığından emin olunca "Eğer yemeğiniz bittiyse, ben sahaya gidip bakmak istiyorum." dedim ve yutkundum. Korktuğum nadir anlarda biriydi. Daha önce bir çok kez cirit sahasına gitmiştim fakat bir şey fark etmemiştim. Bu yüzden hemen gidip avcıyla iletişime geçmek istiyordum. Elena'yı serbest bırakmak akıllıca olacak mıydı? Daha da önemlisi, leydimiz onaylayacak mıydı bu hareketi?

» Eski Bağlar
» Eski Anılar.
» Eski evim.
» Eski Hatıralar
» Eski Bir Dostu Ziyaret