Kamptan kaçıyorum

Bugünlerde kamptan sıkılmaya başlamıştım. Üstelik annemlerede uzun zamadır iyi olduğumla ilgili bir mesaj yollamamıştım. Tanrıça Athena'dan izin istemiştim ama o burda kalmam gerektiğini söylemişti. En azından yanıma güçlü ve eve gidene kadar beni kollayacak bir arkadaş buluncaya kadar. Ama ben yalnız gitmek istiyordum. Gece hızlıca Pegasus Ağırlarına gittim. Neyseki yolda Harpya'larla karşıaşmamıştım. Kül Kont'un yelesini okşayıp "Merhaba oğlum."diyip beceriksizce sırtına bindim. Hala derslere başlamamıştım. Kül Kont şaha kalkıp kişnedi ve tekrar eski haline döndü. Sıkıca ona tutunup "Eğer beni ölmeden evime götürebilirsen sana küp şeker veririm. Şimdi sessizce havalan."dedim. Burnundan garip bir ses çıkarıp sessizce havalandı.

Ölmeden eve vardığımızda derin bir nefes aldım. İki katlı villaların olduğu bir caddedeydik. Burdan her zaman nefret etmiştim. Sessizce eve girip mutfağa girdim. Çekmecelerin birini açıp cebime küp şeker doldurdum. Hırsızlar ve ulak tanrısının oğlu olduğum halde, annem sayesinde zengin bir hayatım vardı. Ne tuhaf. Sessizce merdivenlerden çıkıp kardeşim Amelia'nın odasının önünden geçtim. Sonra geri dönüp yavaşça kapısını araladım. Ay ışığı ile aydınlattığı odasında uyuyordu. Odada gözüme birşey takıldı. Odası eskisi gibi oyucaklarla dolu değildi. Bir çok müzik grubunun posterleri vardı ve yatağının tam karşısında benim ve onun gitarı vardı. Bak sen şu bücüre! Demek yokluğumdan faydalanıp gitarımı almıştı. Sırıtarak odadan çıktım. Annemin odasının hala ışığının yandığını fark edince daha fazla oyalanmadım ve odama girdim. Bir kaç eşyamı çantaya sıkıştırdım. Onlara not bırakmak istiyordum. Ama buna daha zaman vardı. Ayrıca Kampa elimden geldiğince çabuk dönmeliydim. Hızımı arttırarak yanıma bir kaç şey daha aldım ve camdan çıktım. Neyseki camımın önünde kısa bir çatı vardı. Buda bir yerlerimi kırmadan aşağı atlamama yardımcı olacak demekti. Yavaşça kiremitlere tutunarak aşağı atladım. Kül Kont beni görünce kişneyip yanıma geldi. Cebimdeki küp şekerleri ona uzattım. Elimin gıdıklanmasına aldırmadan Pegasusumun sırtına oturdum. Arkama dönüp evime baktım. Derin bir iç çekip Kül Kont'a "Melez Kampı."dedim.