Karşılaşma

Ağacın altında durmuş, kamp sınırını inceliyordum. Biliyordum ki sınırdan geçtiğim anda canavarlar beni öldürmek için toplanıcakti ki bu pek de iyi bir şey değildi. Sonra ağaca baktım bir zamanlar bir melezin ruhunu barındıran bu ağaca. Hala tuhaf geliyordu bana bir ağacın içinde bir melezin ruhunun bulunması. O sırada arkamdan birinin yaklaştığını hissettim. Döndüm. Karşımda bir melez duruyordu. Sarı, dalgalı saçları vardı ve mavi gözlüydü. Aslında güzel bir kızdı. Ona gülümsedim.

-Merhaba ben Jessica, Persephone'nin kızıyım ya sen kimsin?

diye sordum.

(Ange)

Thalia Ağacına bakmaya gelmiştim.Sınırlarda gezinirken bir kızın sınırları inceliyordu.Hemen yanına yaklaştım ama benden önce davranmıştı.

-Merhaba ben Jessica, Persephone'nin kızıyım ya sen kimsin?

Persephone'nin kızı mı?Yeni gelmiş olmalıydı.Çünkü onu hiç görmemiştim.Koyu renk saçları vardı ve düzdü.Saçlarına uygun koyu renk gözleri vardı ve çok güzel görünüyordu.Jessica'nın benden cevap beklediğini hatırlayınca düşüncelerimden sıyrıldım ve ona gülümsedim.

-Selam ben Ange,Apollon'un kızıyım.

diye karşılık verdim.Ve devam ettim aslında kendisi söylemeden sormayacaktım ama dayanamadım.

-Sana Jess diye bilirmiyim?Tabii sorun olmazsa...''

dedim ve yanına yaklaştım.

Gülümsedim. Mitolojiyi ilk öğrendiğimde Apollon ve Artemis'e hayranlık duymuştum ve şimdi, Apollon'un çocuklarından biriyle karşılaşıyordum.

"Tabi ki de diyebilirsin, ben de sana Ann diye bilir miyim?"

diye sordum. Evet anlamında başını eğdi. Gülümsedim. Ardından

"Hiç babanı gördün mü? Ben annemi gördüm. Gerçi pek güzel bir karşılaşma sayılmazdı. Hades de oradaydı ve beni öldürecekmiş gibi bakıyordu"

dedim ardından cevabını merak ederek ona baktım.

Başımı salladım.Hades'le hiç karşılaşmamaıştım ama karşılaşmakta isteyeceğimi sanmıyordum.

''Babamı gördüm.Melez Kampı'na yanıma geldi.biraz konuştuk sonra yanıma geldiği için Zeus'tan ceza almış...'' dedim ve güldüm.

Bir yandanda babamın bunu görmemesini umut ediyordum.

''Yeni m geldin?Eğer öyleyse çok şanslı olmalısın buraya gelen melezlerin çoğu ebeveyini bir veya iki hafta sonra görüyor veya aylar en kötü ihtimal yıl...'' dedim ve iyi birşey söylemek için devam ettim.

''ama elinde sonunda görürsün.Bu arada yeni mi geldin?'' dedim çok konuştuğum için ilk sorduğum soruyu unutma ihtimali olabilir diye düşünmüştüm.

Aynı soruyu iki kere sorunca güldüm ama sonra evet anlamında başımı salladım

"En fazla 2-3 gün olmuştur"

dedim. Sonra aklıma başka bir düşünce takıldı.

"Kardeşlerinin olması nasıl bir şey? Yani kendi klübende, ben güzel olduğunu düşünüyorum. Yalnız olmak çok sıkıcı"

bunu söyledikten sonra iç çektim ve ona baktım.

Kardeşlerim olması nasıl bir şeydi? bir anda duygularımı kontrol ettim.İyi birşeydi sanırım.Ve cevapladım.

''Aslında iyi birşey,''

dedim acaba Kev'in dedikodusunu yapsam mı diye düşndüm ama sonra vazgeçtim.Kurnazca gülümsedim ve devam ettim.

''Kulube temizliğini her hafta yapmak zorunda kalmıyorum.Ve kıkırdadım gerçekten çok iyi birşeydi.Şimdi anlıyordum.''Sence yalnız olmakta iyi olmalı yani temizlik dışında bir tek kulubenin sana ait olması..''

Ahh,bir anda sustum içimdeki düşüncelerimde dışarı çıkmıştı.Ama geç kalmıştım yine omuz silktim.

Bir an düşündüm sonra Ann'a dönerek

"Sanmam, sıkılıyorum çoğunlukla, üstelik klübemi görmelisin o kadar karışık ki hem yeraltı dünyasından hem de bitkilerle dolu bir temadan oluşmuş, camlar kocaman, perdeler siyah.. İnan bana o klübede tek başına kalmak istemezsin"

Güldüm. Sonra gülmemi kestim.

"Ama başka kardeşlerimin olması sanırım Hades'e aklını kaybettirir"

şimdi daha fazla gülüyordum. Ann'ın da güldüğünü gördüm. Hades beni gördüğünde çıldıracak gibiydi. Eğer bir kardeşim olsa neler olurdu kim bilir?

Hades'i çıldırmış bir şekilde Olimpos'ta görmek...Ya yer altında ölülerin arasından geçerken...Ahh,bunu görmeyi çok isterdim.Yine kahkahalarla gülmeye başladım.Jess'le beraber bir süre böyle kahkaha attık ve nefesimiz kesilmeye başladığında susmak zorunda kalmıştım.Elim karnımın üstündeydi ve kesinlikle suratım gülmekten domates gibi kızarmıştı.Ama düşüncesi bile insanı gülmekten kendinden geçiriyordu.Derin nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.Jess'te aynısını yapıyordu.Aslında susmaya hiç niyetim yoktu ama yinede yavaş yavaş kendime geldim.

''Ciddi olmaya çalışacağım,'' dedim ve hafifçe kıkırdadım.Gülmekten gözlerimden yaş akmaya başlayacaktı.Ondan emindim.Genzimi temizledim ve olabildiğince ciddi moduma girdim ve Jess'in gözlerine baktım.

''Kardeşin olması gerçekten çok iyi birşey...Yani kardeşin gelince görürsün, '' dedim ve moral vermek için devam ettim.

''Burda nerdeyse sadece üç büyüklerin 1 tane çocuğu var ama Hades hariç tabii'' dedim ve hafifçe kıkırdadım.

Ben de gülümsedim

"Üç tane üvey kardeş.."

sonra sustum, gülümseyerek konuşmayı sürdürdüğümde sesimde biraz da olsa kızgınlık vardı.

"Kendisinin üç tane çocuğu var ama annemin tek çocuğu olsun hemen sorun çıkıyor"

aklım Ann'ın dediği bir şeye takıldı. Alaycı bir tavırla

"Sence gerçekten de kardeşim olur mu benim?"

diye sordum.

Duraksamadan cevap verdim.

''Elbette Jess''

dedim ve çimlerin üstüne , yanıma oturmasını işaret ettim.Gelip oturdu.

''Kardeşin yakında gelir Jess'' dedim ve devam ''Benim biranda 4 tane geldi'' dedim ve kahkaha attım.Amacım ortalıkta bulunan gergin havayı dağıtmaktı.Amacım biraz olsun işe yaramıştı.Hemen konuyu değiştirdim.

''Annenle nerde karşılaştın?''

Annemle nerede mi karşılaştım?

"Yeraltında. Beni üvey kardeşim Stell götürmüştü ama Hades bizi tuzağa düşürdü. Eğer annemle Stell beni kurtarmasaydı sanırım şu anda Tartarus'un dibindeydim"

ürperdiğimi hissettim. Düşüncesi bile berbattı. Kronosla birlikte Tartarus'un dibinde. Ann'e baktım.

"Neyse ben gideyim artık, seninle tanıştığıma çok memnun oldum"

dedim ve ayağa kalkıp oradan ayrıldım.

Jess kalkarken arkasından bağırdım.

"Ben de Jess,bende seninle tanıştığıma memnun oldum."

dedim ve Jess'e gulumsedim.Jess'te bana gulumsedim.Ve hemen ardından kulubeme ilerledim.

-RP BİTMİŞTİR!-