İlk karşılaşma

Konu: İlk karşılaşma Perş. Ara. 02, 2010 11:12 am

Onun için tüm günlerden daha özel ve farklıydı, bugün hayatında hiç tanımadığı fakat kalbinde her zaman yeri olan kişiyle tanışacaktı, annesi… Empire State Binasına doğru gelirken aklında bin bir düşünce vardı, acaba onu nasıl biriydi ve onu gördüğünde tepkisi ne olacaktı? Beklide zihnini kurcalayan sorulardan bir kaçı buydu. Okuldaki ilk gün çömezleri gibi heyecanlıydı, aslında bu karşılaşma onun için büyük bir anlam ifade ediyordu. Hayatın diğer bir parçası olan kişiyle sonunda tanışma fırsatını bulmuştu. Yıllardır merak ettiği o kadın yalnızca birkaç kat yukarıda onu bekliyordu. İçeri girdiğinde kapıdaki güvenlikçiyi görüp adımlarını hızlandırdı. “affedersin… bir dakika bakabilir misiniz?!” kendisine doğru yönelen adamın sert bakışları bir an onu ürkütmüştü ama yine de annesini görmeye engel değildi. Bu gün ne olursa olsun altı yüzüncü kata çıkacaktı. “Altı yüzüncü kata çıkacaktım.” Adamın sert bakışları bir anda dalga geçer gibi bir hal almıştı, gülerek “küçük kız burada altı yüzüncü kat yok, şimdi neden işine bakmıyorsun?” diyerek çıkıştı. Bu Anna’yı sinirlendirmişti, yıllardır merakla beklediği bu kişiyi görmeyi yalnızca bir güvenlikçinin engel olacağıdüşüncesi bile öfkelendirmeye yetmişti.

Yandaki sarmaşığımsı bitkiyi adamın boğazına dolayarak “emin misiniz, unutmuş olabilir misiniz acaba?” diyerek tekrar sordu. Adamın cebinden anahtarı çıkarması üzerine “teşekkürler” diyerek sahte bir tebessüm dudağına yerleştirdi. Asansöre binip anahtarı kilide soktuğunda kısa bir sarsıntı yaşamıştı. “Ah kurabiyeler aşkına, tanrı ve tanrıçaların bu asansöre baktırması lazım” diyerek söylenmeye başladı. Asansör oldukça lükstü fakat ne yazık ki sarsıntıdan dolayı Anna’nın gözünden düşmüştü. Minik yolculuğu yukarı çıkan merdivenlerde sona erdi. Devasa kapıyı ittirdiğinde oldukça büyük ve gösterişli bir salon karşısına çıkmıştı. “Tanrıça Demeter?” diyerek mırıldandı.

Tanrıça Mesaj Sayısı : 160 Kayıt tarihi : 11/10/10

Demeter taht odasında her zamanki gibi oturuyordu ve yeni melezleri karşılıyordu. Neredeyse bütün Olimpos oradaydı ve kavga halindeydiler. Ama Demeter onları önemsemiyor ve Hera'yla zihninden konuşuyordu. Bu elbette ki diğerlerinin hoşuna gitmiyordu, zaten ortalıkta kargaşa vardı, bir de gevezelerle uğraşamayacaklardı. Tam bu sırada içeriden bir kız girerek onun adını söyleyince Demeter'in yüzü gülmeye başladı. Apollon'a baktı, Apollon da kıza dehşetle bakıyordu. Demeter Hera'dan izin isteyerek kalktı ve ilerlemeye başladı. Zeus'un baş sallamasıyla izni almıştı, Apollon her ne kadar Ares'le kavgasından fırsat bulamadıysa da Demeter için her zaman vakti vardı ve Demeter'e onaylamayan bakışlar attı. Ama Demeter kimseyi umursamadan taht odasından çıktı ve insan haline bürünerek kızının saçını okşadı. "Anna Maria? Biricik kızım ne kadar da değişmiş." Bunu söylerken Anna Maria'ya dikkatle bakıyordu. Bundan önceki kızları Demeter'i istememişti ve bu Demeter'i çok üzmüştü. Apollon yüzünden de kapışmışlardı, yani Demeter yalnızdı. Şimdi ise Maria'nın onu sevmesini umut ediyordu.

Konu: Geri: İlk karşılaşma Paz Ara. 05, 2010 6:20 am

Uzun zamandır annesini düşünmüştü, onun için bir hayal olan kişilik şimdi karşısında duruyordu. Bir an kalbi hüzünlenmişti onca yıl göremediği ve kendisini ziyarete gelmediği için, fakat sevindiği büyük bir gerçekti artık onunla birlikteydi. Her ne kadar aile kavramı onun için bölük parça bir şey olsa da pek umursadığıda söylenemezdi ama aklında ki sorunun gittiği de söylenemezdi. Mavi gözlerini annesini dikerek meraklı bir ses tonuyla; "Seninle tanışıyor olmak gerçekten çok güzel anne..." son kelimeyi vurgulayarak söylemişti, cümlenin sonunu aslında hesap sormak manasında getirmemek için devam ettirmiyordu. Sonuçta bırakıp gitmek onun suçu değildi belki de, o da istemiyordu fakat "neden" sorusunu sormayı kendinde bulup kısık bir ses tonuyla; "Bunca zamandır neden bir kere bile olsun ziyaretimize gelmedin?"diyerek sordu.

Tanrıça Mesaj Sayısı : 160 Kayıt tarihi : 11/10/10

Anna Demeter'e mutluluk ve hüzünle karışık bakıyordu. Bu durum Demeter'i sevindirmişti, çünkü annesine saygılı biriydi Anna. Demeter Anna'ya baktı, tüm çocukları aynı soruyu soruyordu ve haklılardı. Ama bunun da kuralları vardı. Anna'nın elinden tutarak onu odasına götürdü ve koltuğa oturttu. Uzun zaman sonra bu odaya bir melez giriyordu. Geçen geceden kalan bitkiler etrafı sarmıştı, ama Demeter bir el hareketiyle hepsini toparladı. Ardından Anna'ya döndü ve konuşmaya başladı. "Maria, tanrıçalar için bazı kurallar var. Her istediğimizi yanımıza alamıyoruz. Zamanı geldiğinde kendileri keşfediyorlar ve satirler yardımıyla buraya getiriliyorlar. Anne Sevgisi Tanrıçası'nın bunu yapması anormal, ama zorundayız." Demeter derin bir soluk alarak Anna'nın cevabını bekledi. Kızıyla konuşmak için can atıyordu.

Konu: Geri: İlk karşılaşma Salı Mart 22, 2011 5:02 am

Annesinin elinden tutup bir odaya girdi. Oldukça gösterişli ve genişti. Her yanı saran bitkiler her ne kadar göze çarpsa da asil bir görünüm sergiliyordu. Yeşilin tüm rengi odayı kaplamış mini bir orman izlenimi veriyordu. Oldukça etkileyiciydi, sanki tanrıça iç dünyasını odasına dökmüş gibiydi. İçeri girdikten sonra rahat bir koltuğa oturarak az evvel tanrıçaya sorduğu sorunun cevabını büyük bir merakla beklemeye başladı. Bu arada Demeter bir el hareketiyle tüm her şeyi toparlamıştı, Anna'nın bundan epey bir etkilendiği söylenebilinirdi. Hayatında görmediği pek çok şeyi melez kampında görmüştü. Her ne kadar yeri gelse de yaşadıkları, yaşayacağı hayatın yalnız küçük bir yansımasıydı. Tanrıça Demeter Anna’nın az evvel sorduğu soruyu cevaplarken genç kız tüm dikkatiyle annesini dinliyordu. Aslında bu soruyu sormaması gerekiyordu, sonuçta annesi olsa bile bir tanrıçaydı ve yargılıyormuş gibi hissetmişti. Bir an pişman olmuştu söylediği sözden fakat artık geçmişti. “Kusura bakma anne bunu söylemeliydim” diyerek özür diledi.

Genç kız cebinden bir yüzük çıkartarak tanrıçaya uzattı. “Bu sanırım size ait anne...” Yüzüğü çok önceden babası eşi için almıştı, fakat bunu eşinden bir armağan olan kızına hediye etmişti. Genç kız bunu biliyordu, her daim yanında taşıdığı yüzüğü tanrıçaya uzatırken yüzünde hafifi bir tebessüm vardı. Artık kampa gitme vakti geldiğini anımsamıştı. Annesini görmenin mutluluğunu yaşamıştı, belki de onun hiç hatırlamadığı eşyasını vermek için zaman bulmuştu. Ayağa kalkarak “Anneciğim izninizle kampa gidebilir miyim?” diyerek sordu. Aslında daha fazla durmak isterdi, fakat başında da tanrıça Demeter'in söylediklerini hatırladı. Daha fazla rahatsızlık vermek istemiyordu. Sonuç olarak o bir tanrıçayd ve yapması gereken görevleri vardı.

Tanrıça Mesaj Sayısı : 160 Kayıt tarihi : 11/10/10

Demeter sorusunu cevapladıktan sonra gözlerini kızı Maria'ya çevirmişti. Maria utangaç bir tavır takınarak özür dilemişti. Oysa özür dilemesine hiç gerek yoktu, bu soruyu Demeter kendine asırlardır soruyordu. Hem doğuruyordu, hem de babasının yanında bırakıyordu onlarca melezi. O melezlerin suçu neydi ki, babasının normal bir insan, annesinin de tanrıça olması mıydı? Demeter yine gülümsedi tam sözü alacakken eline Maria'nın elinin cebine gittiğini gördü. Bir süre sonra kızı açıklamaya başladı. "Bu sanırım size ait anne..." dedi yüzüğü Demeter'e uzatarak. Demeter yüzüğe baktı, hatırlamaya çalıştı. Bir süre sonra anımsamaya başlamıştı, Maria'nın babasından bir hediyeydi bu ona. Anılar canlandıkça Demeter'in pişmanlığı katlandı, hüznü arttı. Maria'ya baktı. O çok daha iyilerini hak eden bir kızdı. Yüzüğü yavaşça aldı ve orta parmağına taktıktan sonra bir yüzüğe baktı, bir de Maria'ya. "Teşekkür ederim Maria." diyebildi değişen ses tonuyla. Ardından yüzüğe uzun uzun baktı. Bir süre sonra Maria'nın sesiyle kendine geldi. Artık kampa dönmek istiyordu. Demeter saatine baktı, Maria geleli fark etmese bile gerçekten çok zaman geçmişti. İç çekti, Maria'ya sarıldı. "Yine beklerim kızım." dedi ve bir el hareketiyle kapıyı açtı. El sallayarak kapıdan çıkan kızını gülümseyen gözlerle izledikten sonra yerine oturdu. Takvime baktı, bugün konsey günüydü. Bir el hareketiyle tanrıça boyutuna büründü ve kendini konseye yolladı.

RP Son.

» İlk Karşılaşma
» İlk karşılaşma
» Karşılaşma...
» karşılaşma
» İlk Karşılaşma/2