Derin uykumdan kulak tırlmalayıcı seslerle uyanmıştım.Ani bir refleksle yatağımdan fırlamama engel olamamıştım.Etrafı dinlediğimde çığlıkları duymamak elde değildi.Hızla odamdan çıkarak kardeşlerimin odasını kontrol etmeye başladım.Karşılaştığım tek görüntü ise boş yataklar olmuştu.Ben her şeyden habersiz uyurken dışarıda ne fırtınalar koptuğunu fark edememiştim bile.Penceremdeki perdeyi hafifçe sıyırarak göreceğim manzaradan korkmama rağmen dışarıyı kontrol etmiştim.Tek görebildiğim yunan ateşlerinin yeşil beyaz alevleri ve sisleriydi.Daha fazla zaman kaybetmeden üzerimdeki gecelikten kurtularak silahımı kararlı bir şekilde kavradım.
Kamp meydanına geldiğimde görmeyi beklemediğim bir olayla karşı karşıyaydım.Canavarlar kamp sınırlarından içeri girmişti.Nasıl olurdu bu ? Thaila'nın Ağacı sınırları korumaktaydı, ya şimdi ? Şaşkınlığımdan kurtulmaya çalışarak zor durumda kalan melezlerin yanlarına doğru koşmaya başladım.Daha yeni sıcacık bir yataktan, derin ve talı bir uykudan kalktığımdan olacak ki hala uyku sersemi gibi hissediyordum ama bir an önce kendimi toplamalıydım.Kılıcımı çelimsiz kollarımla savurdum.Artık Kılıç Antremanları Sınıfı'na daha çok gitmeliydim.Tüm gücümü toplayarak kılıcımı tekrar havaya kaldırdım ve üzerime yürümekte olan minatora doğru savurdum.Üzerim siyah canavar tozuyla kaplanmış halde olmasına rağmen hiçbir şeye aldırmadan diğer avcıları bulmaya çalıştım.Şu an önceliğim ailem olmalıydı.Gerçi herkesin kendini koruyacak kadar tecrübeli ve güçlü olduğunu biliyordum ama içimi rahatlatmam gerekliydi.Etrafı kolaçan ederken sırtımdaki derin acıyla dizlerimin üzerine çökmüştüm.Tekrar ayağa kalkmaya çalıştığımda ensemde minatorun hızlı ve öfkeli nefesinin sesini hissetmiştim.Kalan gücümle arkamı dönüp kılıcımı minatorun göğsüne sapladığımda her şey gözümde dönüyor gibi görünüyordu.Elim refleks olarak dayanacak bir şey aramıştı ama sırtımdaki zehrin acısı yürümeme engel oluyordu.Gözlerim kapanmıştı ancak çevremdeki bağrışları duymak mümkündü hala.Tam anlamıyla bayılmamış olmalıydım.Zihnimde Leydi'min sesini işitebiliyordum.Ashley... Ayağa kalkmayı tekrar denesem de bunu yapamayacak kadar yorgun hissediyordum.Bir bakıma kendimden utanıyordum da.Daha Kamp Meydanı'na gireli on dakika bile olmamıştı ama ben ikinci darbede kendimi yerde bulmuştum.Kulağımın dibindeki sesler kesilmeye başladığında bayılmak üzer olduğumu fark edebilmiştim.
Konu: Beklenmedik Bir İstila 
C.tesi Mayıs 14, 2011 7:20 pm