Beklenmedik Tanrıça

Babamı görmek için Olimpos'a gidecektim. Onunla konuşmam gereken şeyler vardı. Bunun için sabah erkenden kalktım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabıma gittim ve içinden aldığım ilk kıyafeti giydim. Hiçbir zaman Afrodit kızları gibi kıyafetlere çok takan biri olmamıştım. Gerçi hiç umursamıyor da değildim. Aynanın karşısına geçip saçımı taramaya başladım. Saçımı özenle düzleştirdikten sonra aynanın karşısından ayrıldım ve bir çanta aldım. Bunun içine ihtiyacım olabilecek her şeyi koymaya başladım. Bu da tamamlanınca hazırdım, artık gidebilirdim. Odamdan çıktım ve kardeşlerimi uyandırmadan kulübedende çıktım. Hemen pegasus ahırına gittim. İçeriye girince Troya'nın kişnemesini duydum. Güldüm ve onun yanına gittim. Onu sevdikten sonra hazırlamaya başladım. Hazır olunca ahırdan çıkardım ve üzerine bindim. Sonra uçmaya başladık. Empire State Binası fazla uzak değildi. Onun için yarım saat içinde oraya vardık. Troya beni indirdikten sonra oradan uzaklaştı. Bende binanın içine girdim. Görevliye uzun uzun derdimi anlattıktan sonra onu atlatmayı başardım ve asansöre bindim. Berbat bir müzik eşliğinde 600. kata çıktım. Olimpos harika bir yerdi ama burada yaşamak istemezdim. Çünkü fazla gösterişliydi. Olimpos konseyine gittim. Ancak içeride babam yoktu. Sadece Tanrıça Hera vardı.

Olimpos,bütün tanrıların işlerinin olduğunu iddia ettiği için boştu.En azından sataşacak biri olmadığı gibi kafamı şişirecek birisi de olmuyordu.Sırtımı tahtıma yaslayıp gözlerimi kapattım.Uykuya hiç bir zama ihtiyacım olmamıştı ama dinlenmek iyiydi.Taki,Olimpos'a Tanrı veya Tanrıça olmayan birisinin gldiğini hissedene kadar.Gözlerimi açıp,tahtımda gerildim.Kapının yanında,etrafı tarayıp kaçamak bakışlarla beni gözleyen bir kız vardı.
Ah,oğlum Haphaistos melezlerini her zaman tanırdım.Elleri,o kadar aletle uğraşmaktan bakımlı olmuyordu.Tam melez geri dönmeye karar verdiği anda ona seslendim. "Selam vermen gerekir melez." diye mırıldandım.Dudaklarıma ufacık bir gülümseme kondurup gözlerimi ona diktim.

Tanrıça Hera'ya hiç bulaşmaya niyetim yoktu. Bunun için hemen konseyden çıkmaya karar verdim. Ancak tam çıkacakken Hera "Selam vermen gerekir melez." dedi. Hera'ya döndüm. Yüzünde hafif bir gülümseme vardı ama bu pek sıcakkanlı değildi. Kendimi toparladım ve "Merhaba Hera, ben babama bakmıştım. Sanırım burada yok. Onun için gitsem iyi olur." dedim ve tekrar çıkışa yöneldim. Ancak yine çıkamadan Hera beni sözleriyle durdurdu.