Kısa bir gezinti

Derginin sayfaları kırışmıştı. Önündeki tatlı maymuncuk resmi tanınmaz hala gelmişti bile. Oysa ki dergiyi melez kampına sokmak için ne çok efor harcamıştım. Üstümdeki tatlı pijamalar ile sere serpe uzanıyordum kanapede. Dergiden çok sıkılmıştım. Saçımın örgüsünü bir anlık sıkıntı ile açıverdim. Böyle daha iyiydi şimdi. Dışarının güzelliği beni cezvetnişti. Buna karşı koyamamıştım bile. Dolabıma yürüdüm uyuşuk, uyuşuk. Bir yandan saçımı düzeltiyordum. Dolabımdaki şort eteği kaptım ve '' Sende beni özledin biliyorum.'' dedim ve iç çektim. Buraya geleli etek ya da şort giymemiştim. Oysa ki melez olduğumu öğrenmeden önce bunlarsız yapamıyordum. İç çekinerek dolabıma şort eteğimi tıkıştırdım ve sarı bir jeans aldım. Üstüne kısa bir hırka içinede t-shirtimi geçirmiştim. T-shirtimin üstünde '' Yeni Dünyamız'' yazılıydı. Bunun hala hangi mantık ile yazıldığını anlamış değildim ne yazık ki. Spor ayakkabımı alarak melez kampında geziniyordum. O sırada çok yakın arkadaşım olan - hatta melez kampındaki en yakın arkadaşım- Fenix'i görmüştüm. Yüzümde bir gülümseme belirdi. Yüzü telaşlıydı. Sanki beni arıyordu. '' Merhaba Zell. Zaman yok kahin bizi istemiş.'' dedi telaşlı ve soluk soluğa bir şekilde. Bir şey diyemeden kahin'in mağarasına gittik. Rutubetli ve sıkıcı bir yerden farklı değildi. İçeride ki acı ve çelimsiz koku burnumu yakmıştı. Kahin'e ilk defa görüyordum ama güzelliği büyüleyiciydi. Her zaman yaşlı ve çirkin olduklarını sanardım. Bilgece bir tip ile ;

İki dost baş koyacaklar bir yola ,
Bulacaklar kendilerini bir kaplıcada ,
Şölen yaşarlarken olucak biri hamster bir anda ,
O zamanda belli olucak gerçek yüzler aslında.

diyerek bizi kehaneti söyledi. Sesi boğuk ve pesti. Fenix'e baktım umutsuz bir şekilde. Bu sefer gülmüyordum. O sıkıcı yerden çıkıp melez kampının önünde beklemeye başkadık ne yapıcağımızı bilmeden.

Pegasus ahırlarına gidiyorduk. Fenix olduğundan daha gergindi. Belliydi. Pegasusum Cazz'a selam verdim ve '' Ehh uzun zamandır beraber değiliz kadim dostum..'' dedim. Elimdeki çileğe bakarak uzattım. Bugün uslu bir pegasus olması gerekiyordu. Daha öne Kirke ile tanışmıştım. Ama Fenix'e anlatmayı düşünmüyordum. Ne de olsa pek iyi şeyler yaşamamıştık. Arkadaşım koca bir fare olmuştu ve pek iyi kokmuyordu. Fenix'ten önce gelmiştim ve sabırla onu bekliyordum. Sonunda geldi. Pegasusumuzun üstüne binmeden önce '' Fenix. Biraz geç oluyor ama ben daha önce Kirke ile tanıştım..'' dedim çekingen tavırlar ile. Yani ona oraya gittiğinde sen fare olucaksın mı diyecektim? Biraz düşünceli tavırlar ile sustu. Konuşmadan pegasuslarımız ile ilerlemeye başladık. Canavarlar denizine doğru gidiyorduk. Fenix boğuk ve tiz bir sesle '' Pegasuslarla gitmek sakıncalı değil mi ?'' dedi. Biraz düşündüm ve bir yük gemisine acil iniş yaptık. İşçiler bağrıyorlar ve çığlık atıyorlardı. Pegasusuma '' Cazz sen kampa git oğlum. Hadiii, hadii.'' dedim. Fenix'e '' Şimdi. Malum annem deniz dibi tanrıçası. Kocasıda Posedin. Şimdi bana bol bir adak lazım. Bol bir drahmi mesela..'' dedim. Bana gülümsedi ve '' Hermes çocuklarıyla aram iyiydi her zaman. '' dedi ve bir kese drahmi attı. Güldüm ve denize drahmileri attım. '' Anneciğim ve Posedion.. Yardımınıza ihtiyacım var. Yanii bir deniz atı fena olmaz ama yardım edin işte..'' dedim. Fenix belki içinden bu nasıl bir adak sunma diye düşünüyor olabilirdi ama ben herzaman böyle adak sunmuştum. İçimden '' Posedion gıcıklık yapmassa sorun yok.'' diyerek mırıldandım. İki tane asil deniz atı belirdi karşımızda. Benimkinin renkleri o kadar canlı ve sevimliydi ki ! Ona gülümsedim '' Merhaba deniz atımm..'' dedim. Fenix'de deniz atını sevmiş gibiydi. Onunki o kadar sevimli bir şeydi ki ! Değiştirmeyi düşünecektim ama bunun saçma bir fikir olduğunu anladım ve vazgaçtim. Atıma gülümsedim. '' Merhaba Zellana.'' dedi sevimli deniz atım. Bir anda deniz canlıları ile konuşabilme gücümü hatırladım. Hala buna alışamamıştım. Fenix'e gülümsedim ve '' Hadii yola koyulma zamanı.'' dedim. Denize atladık ve yolumuza koyulduk.