Kamptan Kaçıyoruz~

Konu: Kamptan Kaçıyoruz~ Çarş. Mayıs 04, 2011 6:05 am

Kamp ateşi yakılmıştı. Daphne her zamanki gibi Chels ile dedikodu yapıyordu. Her şey normaldi. Bir ara Chels uzaklara bakarak daldı. Daphne bir sorunu olduğunu hemen anlamıştı. “ Neyin var Chels?” dedi. Chelsea ona yan gözle bakarak “ Hiç. Sadece annemi özledim. Uzun zaman oldu onu görmeyeli. Sen babanı özlemedin mi?” Bu sefer uzaklara bakma sırası Daphne’ye gelmişti. “ İnan tanısaydım üzülürdüm. Bak ne yapalım. Yarın şafak sökmeden eşyalarını al. Topazio’ya binip kaçacağız. Anneni ziyarete gideceğiz.” Dedi. Yüzüne ani bir gülücük yerleşti. Birine yardım etmeye bayılırdı Daphne. Söz konusu Chelsea olunca da seve seve yapardı bu işi. Chelsea derin bir nefes aldı “Ama bunu yaparsak ve yakalanırsak çok kötü şeyler olur.” Dedi biraz ürkek bir sesle. “ Belki ama bu riski göze almalıyız. Biz kamptan hiç dışarı çıkmıyoruz. Bu hayatımızdaki en eğlenceli macera olabilir. Okuldan kaçmak gibi ama farkları var tabii. Hadi Chels, bunu yapmalıyız.” Daph, bir kere karar vermişti ve asla vazgeçmeyecekti.

Zeus'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 324 Kayıt tarihi : 20/03/11

. “ Belki ama bu riski göze almalıyız. Biz kamptan hiç dışarı çıkmıyoruz. Bu hayatımızdaki en eğlenceli macera olabilir. Okuldan kaçmak gibi ama farkları var tabii. Hadi Chels, bunu yapmalıyız.” dedi. Aslında o da istiyordu gitmeyi. Annesinden hiç bu kadar ayrı kalmamıştı. Yakalanırsa bile umrunda olmayacaktı. Aklında annesinin gülüşü ve sarılışı vardı. Bir de doktor. Onu bile özlemişti Chels. "Tamam gidiyoruz o zaman." dedi. "Ama benim pegasusum var zaten. Yani Topazio'ya fazla yüklenmeye gerek yok." dedi gülerek. Daph her şekilde gidecekti ama yanında yoldaş olarak Chels olacaktı. Beraber önce Daph'ın kulübesine sonra da Chels'in kulübesine gittiler. Kevin'ın ne yapıyorsunuz bakışlarına maruz kalmışlardı. Olayı anlayan Kev hiç bir şeyin farkında değilmiş gibi şarabını yudumladı. Ahırlara doğru adeta koşuyorlardı. Daph Topazio ile ilgilenmeye gitti. Chels de Patasana'yı sakinleştirmeye çalışıyordu. Sanırım onu sadece işi düştüğünde görmeye gelmesi Patasana'yı kızdırmıştı. Ama çikolatayı görünce uysallaşmaya başladı. "Daph şuraya kadar yürüyerek gidelim oradan uçuşa geçeriz." dedi Chels. Daph tamam işareti yapıp Topazio'yu çekiştiriyordu. Elimdeki çikolatanın bir parçasını ona doğru fırlattım. O da Topazio'ya doğru tutup onu çekmeye başladı.

Konu: Geri: Kamptan Kaçıyoruz~ Cuma Mayıs 06, 2011 4:03 am

Daph Topazio ile ilgilenmeye gitti. Chels de Patasana'yı sakinleştirmeye çalışıyordu. Sanırım onu sadece işi düştüğünde görmeye gelmesi Patasana'yı kızdırmıştı. Ama çikolatayı görünce uysallaşmaya başladı. "Daph şuraya kadar yürüyerek gidelim oradan uçuşa geçeriz." dedi Chels. Daph tamam işareti yapıp Topazio'yu çekiştiriyordu. Elimdeki çikolatanın bir parçasını ona doğru fırlattım. O da Topazio'ya doğru tutup onu çekmeye başladı. Topazio çikolatayı yedikten sonra sessiz bir biçimde yürümeye başladılar. Pegasuslar sürekli huzursuzlanıyorlardı. Kızlar hem onları sakinleştiriyor, hem de birileri ortada var mı diyeb bakıyorlardı. Sonunda Thalia'nın ağacının önüne geldiler, ikiside pegasuslarına bindi. " Hazır mısın?" dedi Daphne. Chels derin bir nefes alarak " Hiç olmadığım kadar." dedi. Atları uçurdular. Chelsea önden gidiyordu. Önce onun annesine gidiyorlardı. Daph, onun annesiyle tanışacağı için heyecanlıydı. Ama merak ettiği şey neden kendi evine gitmek istediğiydi. " Buradan sola dönelim" dedi Chels.

Konu: Geri: Kamptan Kaçıyoruz~ Cuma Mayıs 06, 2011 10:37 pm

" Buradan sola dönelim" dedi Chels. Çok az yolları kalmıştı ve şanslılardı hiç bir canavar onlara bulaşmamıştı. Arada Daph'a bakıp gülüyordu. Bundan belki bir ya da iki ay önce istediği şey ailesinin yanından ayrılmaktı ama şimdi ise onları deli gibi özlüyordu. New York'a yaklaşmışlardı. Artık inişe geçmişlerdi yolun devamını otobüsle gideceklerdi. İndiklerinde pegasusları ne yapacaklarını düşündüler. "Daph şimdi ne yapmalıyız sence?" dedi Chels. Bu sırada pegasuslar dinleniyor ve otluyorlardı. "Evinizin bahçesine iniş yapabilirdik." dedi Daph. "Bahçe olsaydı inebilirdik." diye cevap verdi Chels. "Onları geri göndermenin bir yolu var mıdır acaba?" diye sesli düşündü Chels. "Ee o zaman nasıl geri döneceğiz?" dedi Daph. Çıkmaza girmişlerdi. "Geri dönüş kolay sayılır Long Island'a bırakmasını isteyebilirim annemden. Ama Patasana ve Topazio ne olacak ?"

Artemis Avcısı Mesaj Sayısı : 94 Kayıt tarihi : 20/04/11

"Evinizin bahçesine iniş yapabilirdik." dedi Daph. "Bahçe olsaydı inebilirdik." diye cevap verdi Chels. "Onları geri göndermenin bir yolu var mıdır acaba?" diye sesli düşündü Chels. "Ee o zaman nasıl geri döneceğiz?" dedi Daph. Çıkmaza girmişlerdi. "Geri dönüş kolay sayılır Long Island'a bırakmasını isteyebilirim annemden. Ama Patasana ve Topazio ne olacak ?" dedi Chels. Daph böyle bir şey başlarına geleceğini düşünmemişti. Genelde hızlı karar verirdi ama donmuştu. " Evinizin çatısına onları indirebiliriz. Sis diye bir şey var. Şansımız varsa onların basit atlar olduğunu sanarlar. Onları uyaralım dda uçmasınlar." dedi Daph. Chels başıyşa onay verdi ve çatıya kondular. Evin kapısının önüne geldiler. Chelsea birden durdu. İçeri girmeye anlık tereddüt etti. Sonra derin bit nefes alıp kaıyı çaldı. Kapı hemen açıldı. İçeride Chelsea'ya benzeyen sarışın, saçları omuzlarından biraz uzun, çok güzel bir bayan vardı. Chelsea'yı görüne gözyaşlarını tutamadı. Sımsıkı sarıldılar. Daphne bir an onun annesi olsaydı bu manzarayı yaşar mıydı diye merak etti ama sonra aklından çıkardı bu düşünceyi. Chels " Anne..."

Konu: Geri: Kamptan Kaçıyoruz~ Paz Mayıs 08, 2011 2:53 am

Chels " Anne..." diye seslendi. Sonunda kenetlenmiş kollarından kurtulmuştu. Chels annesini inceliyordu. Saçlarını boyatmış ve uzatmıştı. Biraz da kilo vermişti. "Hangi rüzgar attı sizi buraya?" dedi. "İçeri girsek güzel olmaz mı?" dedi Chels. Kenara çekilerek kızların içeri girişini izledi ve kapının kapanma sesi duyuldu. İçeri girdiklerinde Kevin dergi okuyordu. "Kim geldi?" diye sordu kafasını kaldırmadan. "Ben ve arkadaşım ." dedi Chels. Bakışlarını degiden kaldırdı ve şaşırarak " Hoş geldiniz kızlar." dedi. Sırayla birbirlerine sarıldılar. "Tanıştırayım annem Fia ve Kevin. Arkadaşım Daphne." dedi Chels. "Hoş geldin canım." dedi Fia. Kevin ise sadece gülümsedi. "Gelmeden önce haber verseydiniz..." dedi. Chels'den bir kıkırdama gelince annesi durumu fark etti. "Buraya geldiğinizden sizden başka kimin haberi var?" dedi. "Abim Kevin'ın birazcık var. Ama hatırlayamayabilir." dedi Chels. "Nasıl yani nasıl hatırlayamaz?" dedi giderek kızmaya başlıyordu Fia. "Yani içiyordu, alışkın ama hatırlayamayabilir." dedim. "Ne yani alkol almanıza izin mi veriliyor?" dedi. Chels bir canavar tarafından değil de annesi tarafından öldürülecekti. " Anne ben Tanrı Dionysos'un çocuğuyum. Bunlar bana serbest." dedi. "Fia yeter artık. Çocuklar seni özlemiş." dedi Kevin.

Artemis Avcısı Mesaj Sayısı : 94 Kayıt tarihi : 20/04/11

"Fia yeter artık. Çocuklar seni özlemiş." dedi Kevin. Fia " Evet bekle Kevin. Küçük hanım babanın Dionisos olduğunu biliyorum ama daha kaç yaşındasın? Alkolik olamassın bu yaşta." dedi. Chels, gözlerini hafifçe devirdi. " 15 yaşındayım anne. Ve bana ir şey olmuyor." dedi. bu bir kaç dakika daha böyle devam etti. Sonra birbirlerine sımsıkı sarılıp özlem giderdiler. " Biraz oyalanın bende yemek hazırlayım. Çok aç olmalısınız. Daph merakımdan soruyorum sende melez misin?" dedi. Daph gülümseyip " Evet efendim annem bahar tanrıçası Persephone." dedi. Kevin bir ara dergiden kafasını kaldırıp Daphne'yi süzdü. Chelsea " Biraz yemek alalım. Dostlarımız da çok aç olmalılar." dedi. Beraber mutfağa ilerlediler. Chelsea buzdolabını açıp üzüm ve çikolataları Daphne'ye vermeye başladı. " Annen çok şeker biriymiş" dedi Daph Chels sırıttı. "Evet muhteşem biridir ama bana fazla düşkündür" dedi.

Zeus'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 324 Kayıt tarihi : 20/03/11

"Emily ile bu kadar çok ilgilenmiyordu." dedi Chels. Chelsea'yi sürekli kontrol edip dururdu annesi. "Sanırım babamın Dionysos olmasından kaynaklanıyor." dedi gülerek. "Emily nasıl Chelsea?" diye sordu Fia. "Haa o mu? Serserilik yapıyor." dedi. Fia dehşetle ona baktı. "Ya öyle büyük bir şey değil. Telefonla yakalandı. Tuvalet temizliyor." diye cevap verdi. Konuyu değiştirmek yine Kevin'e düşmüştü. "Çantanda alkol yoktur umarım." dedi. "Tabii ki de yok!" derken yeşil sırt çantasını çekiştiriyorlardı. Kazanan Fia oldu. Çantayı açtı ve içinden üç şişe çıktı. Daphne'nin kıkırdadığını duydu. Kevin şişeleri kapıp "1960, 1959,1980" dedi. "Orta kalite sayılırlar aslında."dedi Chelsea. "Bunlar hediyemiz olsun. Biz artık gidelim." derken ağzına çikolata tıkıştırdı. Çantasını toplamaya başladı. "Nereye ?" diye sordu Kevin. "Çok geç kaldık aslında." dedi. Buradan Daphne'nin karavanına uğrayacaklarını söylemediler.

Artemis Avcısı Mesaj Sayısı : 94 Kayıt tarihi : 20/04/11

"Nereye ?" diye sordu Kevin. "Çok geç kaldık aslında." dedi. Buradan Daphne'nin karavanına uğrayacaklarını söylemediler.

Hızlı bir şekilde pegasuslarının yanlarına gittiler. Aldıkları yiyecekleri onlara verdiler. Patasana ve Topazio afiyetle çikolataları, üzümleri, elmalar yediler. Daha sonra hazırlanıp, uçtular. " Buradan çok uzak değil yuvam. Birazdan orada oluruz." dedi Daph binadan sola dönerken. Yolculuk uzun sürmemişti. Kısa süre sonra aşağı indiler. Karavan çok pislenmişti Daphne görmeyeli. "İşte hayatımın geçtiği yer burası" dedi Daph. İçeri girip eşyalarına baktı. " Aslında fena bir yer değil" dedi Chelsea. Daph gülümsedi. " Ne demessin." dedi.

Konu: Geri: Kamptan Kaçıyoruz~ Paz Mayıs 29, 2011 2:48 am

Küçük bir karavandı burası. Mavi ve beyaz tonlar ağırlıkta huzurlu bir yerdi. Kaçıp kafa dinlemek için çok ideal bir yerdi. "Aslında dışarısı hariç güzel bir yer burası. " dedi Chels. Gözlerini devirerek Chels'e baktı. " Aslında burayı seviyorum. Ama daha iyi bir yere sahip olmak varken ... " dedi. "Neyse, boş ver bu konuları." dedi. Chels kitapları karıştırıyordu. Bir tanesini eline alıp okumaya başladı. "Ben bunu okuyabiliyorum." dedi şaşkınla. "Kütüphaneden özel olarak almıştım." dedi gülerek. Daphne karavanı biraz olsun temizlemeye karar vermişti. Temizlik lafını duyan Chels'in gözleri parladı. Garip bir huyu vardı. O da temizlik yapmayı çok sevmesiydi. Yaklaşık yarım saat boyunca karavanla uğraştılar. Saate baktığında byük bir şok yaşayan Chels, Daphne'ye dönerek "Çok geç kaldık. Hemen gitmemiz gerek." dedi. Gitmek için hazırlanırlarken karavanın kapısına biri vurdu. Şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. "Pizza! " dedi kapıdaki ses.

Konu: Geri: Kamptan Kaçıyoruz~ Salı Haz. 28, 2011 12:53 am

Karavanının her zamankinden daha temiz olduğunu fark etti. Aradığı kitabı bulup gitmek istedi ancak daha sonra biraz etrafı toparlamaya karar verdi. Küçük bir yerdi ama temizlemek yarım saat sürmüştü. Sonunda ter içinde kalmıştı. Chels saate bakıp "Çok geç kaldık. Hemen gitmemiz gerek." dedi. Daphne eline aradığı kitabı alıp kapıya yöneldi. O sırada kapı çalındı. Kim o? Diyemeden kapıdaki “Pizza!” dedi. Bunun bir tuzak olduğunu zanneden Chels ve Daph hemen ellerin ikılıçlarına götürdüler. Kapı açınca ikisi de kılıçlarını saldırma modunda tutuyorlardı. Pizzacı adam içeri girdi. “ İnsan babasını böyle mi karşılar Chels. Hiç yakıştıramadım sana” Chelsea şaşkın şaşkın adama baktı “Dionisos? Yani baba?” dedi. adam gülümsedi. “Ta kendisi. Kızlar buraya sizi kampa götürmek için geldim. Kaçtığınız öğrenildi ve heres size çok kızgın” dedi. ikisi de kafalarını hafif yere eğip kılıçlarını sakladılar. Dionisos onlara yaklaştı ve “Gözlerinizi kapatın” dedi. saniyeler sonra melez Kampındalardı. Güzel ve maceralı bir gün geçirmişlerdi ancak şimdi ceza alacakları kesindi. Ahırlara doğru ilerlediler. Atları çoktan gelmişti buraya. Onlara yiyecek verdiler. Ve daha sonra kulübelerine döndüler

*RP BİTMİŞTİR*

» Kamptan Kaçış~
» Kamptan Kaçıyorum
» Kamptan Kaç(ama)yış
» Kamptan Firar
» Kamptan kaçış