Empire State Binası'nın karşısındaki kafeye oturmuş düşünüyordum.Bir yandan da,görkemli binaya bakıyordum.Manevi annem Hera'yı ziyarete gelmiştim.Ama çekiniyordum.En alt kattaki salak görevliden değil.Hera'dan.Çünkü öz annem değildi.Öz annem olsa,bu kadar çekinmeyeceğime emindim.Sonunda, derin bir nefes aldım.Masaya 2 Doları bıraktım ve karşıdan karşıya geçtim.Binaya girdiğimde, bina görevlisi önündeki kağıda bir şeyler karalıyordu.Bu fırsattan istifade,direk asansörlere yöneldim.Ama maalesef lanet güvenlikci beni farketti.
"Hey! Dur bakalım,buraya öyle elini kolunu sallayarak giremezsin."dedi.
"Of! Seni hiç çekemeyeceğim şimdi.600.kata çıkacağım"dedim ters ters.Adam melez olduğumu anlamış olmalı ki kafasını salladı.Hemen asansöre girdim ve 600'e bastım.Şansa bakın ki;en sevdiğim şarkı Listen çalıyordu.Bir yandan da çok heyecanlıydım.Hera'yı görecektim.Belki Zeus'u da görürdüm.Bu düşünce heyecanımı ikiye katladı.Asansör durduğunda ve kapı açıldığında hayatımda görüp göremeyeceğim en güzel şey ile karşılaştım.Burası cennet gibiydi.Demek Olimpos kamptakilerin dedikleri kadar vardı. 'Vay be!' dedim kendi kendime.Asansörden indim ve tepeye doğru tırmanmaya başladım.Yol kenarları heykellerle doluydu.Ağaçların kenarlarında ağaç nimfleri şarkı söylüyorlardı.Bunun ne kadar saçma olduğunu da düşünsem de ağaç nimflerinin yanına gittim.Yanlarına gidince sustular ve beni incelemeye başladılar.Diğerlerine göre daha büyük olanı:
"Ne var melez?"dedi.
"Hera'yla Zeus'un evi nerede?"dedim.Sesimden anlaşılıyordu ki çok heyecanlıydım.
"Biraz ileride,düz git,karşına çıkar"dedi.Sonra diğer nimflere dönüp şarkı söylemeye devam etti.
Bende yola devam ettim.Nimf'in dediği gibi,kapısında 'Zeus ile Hera' yazıyordu.Yavaş yavaş merdivenlerden çıktım.İçerisi serindi.Üstü açık bir amfitiyatro gibiydi burası.Arkamdaki ses sıçramama neden oldu.
"Sen de kimsin?"Arkamı döndüğümde sarıç saçlı,mavi gözlü,bir o kadar da güzel bir tanrıçayla karşılaştım.Sinirli gibiydi.
"Şey,Ben Hanna.Manevi kızınız."dedim yere eğildim ve selam verdim.Kafamı kaldırdığımda yanıma gelmişti bile.
"Hoşgeldin kızım"dedi gülümseyerek.
"Hoşbuldum Tanrıçam"dedim.Heyecandan kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
"Evinize izinsiz girdiğim için özür dilerim,efendim"dedim çekinerek.
"Önemli değil Hanna,Ama seni Zeus görseydi..Benim verdiğim tepkiyle karşılaşmazdın."dedi.Gözlerinin içi gülüyordu adeta.
"Burada ne yapıyorsun bu arada?"dedi merakla.
"Bugün Şükran günü.Babamı ziyarete gelmişken,sizi de ziyaret etmek istedim"dedim.Hera şaşırmış gibiydi.
"Ah,tabii ya.Bugün insanlığın bayramı.Beni çok mutlu ettin Hanna.Ama şimdi gitsen iyi olur.Zeus'un seni görmesi pek iyi olmaz"dedi arkasına bakarak.
"Peki anne"dedim.Ona anne demek çok garipti.Ama o bundan hoşlanmış gibi, bana gülümsedi.Arkamı dönüp gidiyorken,
"Hanna,bekle biraz"dedi."Sana bir şey vermek istiyorum".Ne vereceğini merak etmiştim.Avucunu açtı ve elinde bir kolye belirdi.Kolyenin ucundaki taş tavus kuşundandı.Sonra konuşmaya devam etti.
"Ne zaman bana ihtiyacın olursa,bu kolyeye dokun Hanna.O zaman hep yanında olacağım."dedi.Kolyeyi boynuma taktı.Gerçekten çok çok güzeldi.
"Bir de şunu sakın unutma Hanna,her zaman seni gözlüyor olacağım.Bu yüzden kendini yalnız hissetme"dedi merhametle.
Sanırım ne demek istediğini anlamıştım.Annem olmadığı için, kendimi hep yalnız hissediyordum.Zeus ve Hera'nın evinden ağır ağır çıktım.Asansöre binerken Olimpos'a son bir kez baktım.Buraya tekrar gelecektim.EMİNİM ..
Konu: Annemle Tanışıyorum. 
C.tesi Nis. 16, 2011 11:33 pm