Melez Kafe'de oturmuş bekliyordum. Biri beni dürttü. Ona bakınca:
_Hey kalk yerimden seni çaylak.
_Peki ya dediğini yapmazsam?
_O zaman görürsün gününü.
_Hahahahahahahaha sen mi bana günümü göstereceksin? Hiç güleceğim yoktu.
_Merak etme şimdi ağlayacaksın.
Ardından bana yumruk atmayı denedi. Ama yumruğumdan kaçıp onu yere yapıştırdım. Bana:
_Seni özel gücümle paramparça etmeden git buradan.
Sanki birden bana bir şey oldu. Tüm kanım çekildi ve ne dediğimi kontrol edemeyerek:
_Senin özel gücün bu değil hatta sen özel gücünün ne olduğunu bilmiyorsun, dedim.
Çocuk şaşkına dönmüş bir şekilde:
_Sen bunu nasıl bildin, dedi ama ben daha cevap veremeden yere yapıştım.