Oğlum Archaios sakin bir şekilde onu izledim. Nedense Archaios tüm diğer çocuklarımdan daha duygusaldı. Kesinlikle onu ik bakışta Aaa, bu bir Nyks çocuğu diyemezdiniz.
Archaios'un ağlamasına daha fazla dayanamayıp ona yatıştırıcı olduğunu umduğum bir sesle "Yeter, olan oldu. Ağlama artık. Ayrıca madem bu kadar üzülüyorsun, sen de ona laneti bozdğunu söyleseydin." dedim yumuşak bir sesle. Ama Archaios ağlamayı kesip bana baktı. Bakışlarında öfke ve çaresizlik bir aradaydı.