Marcus Leon Golden

Büyü Teknikleri Sınıfı'ndan çıktığımda henüz kulübeye gitmek için çok vaktim olduğunu gördüm. Gidip de kulübemde gök gürültülerini dinlemektense bir derse daha girmek geldi aklıma. Derslikleri gezerken çoğundan mezun olduğumu gördüm. Pegasus biniciliği, ok atma teknikleri, kılıç antrenmanları, sanat ve zanaat becerileri... Derin bir nefes aldım ve diğer dersliklere bakmaya başladım. Girmediğim birkaç derslikten biriydi Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı... Bir melezi çevirerek Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı'nda kimin eğitmen olduğunu sordum. Summer olduğunu öğrenince oraya doğru yöneldim. Yani hiç tanımadığım melezlerin dersliklerine gireceğime buraya girmeyi daha uygun görüyordum. Dersliğe girdiğimde beklediğim şeyi bulamamıştım. Benim gözümde canlanan şey birbirlerine farklı taktiklerle saldıran, stratejileri sayesinde birbirlerini alt eden melezler bekliyordum. İçeri girdiğimdeyse tek gördüğüm şey test çözen veya çeşitli bulmacalar tamamlayan melezlerdi. "Buraya neden gelirler ki?" Kapının kenarından melezleri izlediğimde içimden "Belki de girmeliyim." diye geçirdim. Tereddütte kaldım ve birkaç adım geriye attım. Tam arkamı dönüp gidecektim ki gök gürültüleriyle dolu kulübemi düşününce anında içeri girdim. "Selam, Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı'ndayım değil mi? Eğitmen yok mu acaba?" Melezler kafalarını çevirip bana baktılar. Hepsinin benle alay etmesini bekliyordum ama hiçbiri önemsememiş gibi önüne döndü ve yaptığı şeye devam etti. Çok ilginç bir ders olacağını şimdiden anlamıştım.

Dersliğimde bir öğrencinin bulmacasını çözmesine yardımcı olurken duyduğum sesle başımı kaldırıp sesin geldiği yöne baktım. "Selam, Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı'ndayım değil mi? Eğitmen yok mu acaba?" Gelen Marcus'tu. Bulmacasına yardım ettiğim öğrenciye son taktikleri de verdikten sonra Marcus'un yanına gittim ve "Selam Marcus, dersliğe hoş geldin. Merak etme doğru sınıftasın." dedim gülümseyerek. O da bana "Selam Summer, hoş buldum." diye karşılık verdi. Bunun üzerine vakit kaybetmemek için "İstersen hemen derse geçelim, ne dersin?" diye sordum. Marcus başını olur anlamında sallayınca da ona boş bir sandalyeyi işaret ederek ilk alıştırmaları çıkarmak üzere dolaba gittim. Dolaptan içinde bulmacaların bulunduğu kitabı aldım ve henüz çözülmemiş bir sayfasını açıp Marcus'un önündeki masanın üzerine koydum. Sonra da ona bir kalem uzattım ve "Marcus, umarım bulmaca çözmekten hoşlanıyorsundur çünkü bu derste onlarla çok uğraşacağız." dedim. Marcus içini çektikten sonra "Bulmacalarla aram iyi. Yani sanırım..." dedi ve kalemi eline alarak ona verdiğim fark bulmacasını dikkatle incelemeye başladı.

"İstersen hemen derse geçelim, ne dersin?" Sanırım çok fazla öğrencisi vardı ve Summ'un sorumluluk sahibi olan ve bayağı dolu bir programı olan bir melez olduğunu biliyordum. "Tamam" manasında kafamı salladım ve biri sandalyeye oturdum. Summ'un elime verdiği fark bulmacalarına baktım. "Marcus, umarım bulmaca çözmekten hoşlanıyorsundur çünkü bu derste onlarla çok uğraşacağız." Bulmacalar ve ben mi? Çok uyumsuz bir ikiliydik ama arada bulmaca çözdüğüm oluyordu. Nedense bunu geçeceğimi düşünüyordum ama aklımda hala farklı bir derslik canlanıyordu. "Hiç savaş stratejisi geliştiremeyeceğiz herhalde." diye mırıldandım. Summ bana döndü ve tek kaşını havaya kaldırdı. Onu kızdırmamak için hemen kafamı eğdim. Fark bulmacasına bakıyordum ama iki resim arasında neredeyse hiçbir fark yoktu. En sonunda resme farklı farklı yerlerden bakacağıma bir bütün olarak bakmam gerektiğini fark ettim. Fakat dikkatimi çok fazla bir yerde toplamıştım ve canım sıkılmaya başladı. Birkaç tane daha fark bulduktan sonra Summ'un suratına baktım. "Şimdilik iyi gidiyorsun. Devam etsene." Sorun da buydu işte. Sıkılmıştım. "Summ, başka bir deneme falan yok mu acaba? Çok sıkıldım da." "Şimdilik hayır." Tekrar kafamı fark bulmacasına verdim ve birkaç tane daha bulmak için uğraştım. Zaman geçtikçe daha da sıkıcı bir hale geliyordu.

Marcus'un bulmaca çözmekten oldukça sıkılmış olduğunu fark edebiliyordum ama başka şansı yoktu maalesef. Bu derslikte yaptığımız çoğu alıştırma çeşitli bulmacalardan oluşuyordu. Bu Marcus'un hoşuna gitmese de bir süre katlanması gerekecekti. Ama Marcus gittikçe daha da sıkılıyor ve oflayıp pufluyordu. Bunun üzerine aklıma en yatkın gelen çözümü öne sürdüm. "Marc, eğer gerçekten çok sıkıldıysan bu alıştırmayı şimdilik geçebiliriz. Ama yalnızca şimdilik. Gerçi diğer alıştırmalar da pek senin hoşlanacağın türden değil gibi gözükmüyor ama..." O anda Marcus sözümü keserek "Önemli değil, şu fark bulmacasından bir kurtulayım da." dedi aceleyle. Bu durumu bende biraz şüphe uyandırmıştı. "Tekrar geri döneceğiz ama, unutma." dedim hafif otoriter bir sesle. Marcus şu anda bulmacadan kurtulmak için her şeye razı gibi görünüyordu. "Tamam döneceğiz, söz." dedi oflayarak. Marc'ın önündeki bulmaca kitabını kenara iterek "Aslında pek bir şey fark etmeyecek. Büyük olasılıkla yine sıkılacaksın." dedim ve tekrar dolabın yanına yönelerek kağıtları karıştırmaya başladım. Bu kez aradığım bir matematik testiydi ve Marcus'un matematikten bulmacalar kadar nefret etmediğini umuyordum.

Summ beni bu bulmacadan kurtardığı için çok sevinçliydim. Fakat yine de geri döneceğimizi duyunca biraz üzüldüm. Neyse, şu sıkıntıyı üzerimden atınca geri dönüp kalan farkları da bulabileceğimi düşündüm. "Aslında pek bir şey fark etmeyecek. Büyük olasılıkla yine sıkılacaksın." Summ ayağa kalktı ve dolaptan birkaç kağıt çıkarıp önüme koydu. Bunlar matematik testleriydi. Zeus aşkına, ben ve matematik ha! Başımı ellerimin arasına aldım ve düşünmeye başladım. Eğer bunu da yapmazsam Summ muhtemelen beni derslikten atacaktı ve bunu yapmalıydım. Elime kalem alıp soruları çözmeye başladım. Ne kadar umutsuz olsam da her soru çözüşümde biraz daha eğleniyordum. Öyle ki birkaç dakika içinde dış dünyayla tamamen ilgimi kesmiştim. Sayılarla boğuşuyor, problemlerin içine girip çıkıyordum. Testin sonlarına doğru yaklaştığımda zihnen yorulduğumu fark ettim. Yapmamam gerekiyordu ama yine düşünmeye başladım. Neden bunları öğreniyordum ki? Bunların bana bir gigantla dövüşürken ne faydası olabilirdi. Testi tamamen bitirip Summ'a verdiğimde Summ kağıda baktı. O kağıda bakarken ben de konuşuyordum. "Lanet olsun, bu testler bir canavarla veya bir tanrıyla savaşırken ne işime yarayacak ki?"

Ben Marc'ın biraz zorla da olsa yapmış olduğu matematik testini kontrol ederken o da çözdüğü bulmacalardan yakınıyordu. "Lanet olsun, bu testler bir canavarla veya bir tanrıyla savaşırken ne işime yarayacak ki?" Bu şekilde bir tepkide bulunması pek hoşuma gitmemişti ama yine de anlayışla karşılamaya çalışarak "Evet, şu anda hiçbir fayda sağlamadığını düşünebilirsin. Ama bu testler, bulmacalar vs. sayesinde insanın zihni gelişir. İnsanın daha hızlı düşünmesini ve daha kolay çözüm üretmesini sağlar. Belki de söylediklerim sana şu an çok mantıksız ve banal geliyor ama durum böyle." dedim ve testini kontrol etmeye devam ettim. Büyük ihtimalle söylediklerim Marcus'ta bir etki etmemişti ama daha fazla ne yapabilirdim ki?

Testin tamamını kontrol ettiğimde Marcus'un matematikte hiç de fena olmadığını gördüm. Bu konuda yeteneği vardı gerçekten. Tek sorun bu tür şeyleri çözerken fazlaca sıkılmasıydı. Bu sorunu aşacağını umarak ona sonucunu söyledim. "Tebrik ederim Marcus, sonucun gayet iyi. Sadece, biraz daha istekli olmaya çalışsan?" dedim. Aksi takdirde ders, ikimiz için de keyifli geçmeyecek gibi görünüyordu.