Marcus Leon Golden

Dersliklere daha az uğramaya başlamıştım. Bayağı bir dersten mezun olduktan sonra biraz kafamı dinlemeyi düşünmüştüm ama başım aniden şu "özel güç" işi çıktı. Gücümü kötü kullanmıyordum ama daha da ustalaşmamda bir sakınca göremiyordum. Kulübemden çıkıp dersliklere doğru ilerledim. Neydi ki bu dersliğin adı? Kılıç, ok atma, pegasus, Büyü Teknikleri... Neredeyse kapıyı kırarcasına içeri girdim ve sınıflara baktım. Fazla kişi yoktu ve çabucak mezun olmayı düşünüyordum. "Selam, şey... Doğru yere geldim değil mi? Büyü Teknikleri Sınıfı... Öğretmen yok mu acaba ?"

Sınıfa giren bir çocuğun öğretmeni sorduğunu duydum. Ardından yapmakta olduğum işi bırakıp çocuğa doğru ilerlemeye başladım. "Merhaba, bu sınıfın profesörü benim. Adım Hektor Ease. Sana nasıl yardımcı olabilirim?"
" Merhaba, adım Marcus, buraya yeteneğimi geliştirmeye geldim. Zeus oğluyum."
" Hoş geldin Marcus. Yeteneğini bana biraz açıklar mısın? Nasıl edindin, nerde edindin, nasıl kullanıyorsun gibi. Yeteneğini bilmeden sana yardım edemem sonuçta."
MArcus başını salladı ve sözcüklerini toparlamak için biraz düşündü bu sırada da boş bir masaya doğru ilerlemeye başladık. Masanın yanındaki sandalyeye oturdum ve sakalımı sıvazlayarak beklemeye başladım. BU sırada MArcus halaa düşünüyordu.

"Merhaba, bu sınıfın profesörü benim. Adım Hektor Ease. Sana nasıl yardımcı olabilirim?" Ben de kendimi tanıtıp yeteneğimi geliştirmeye geldiğimi söyledim. " Hoş geldin Marcus. Yeteneğini bana biraz açıklar mısın? Nasıl edindin, nerde edindin, nasıl kullanıyorsun gibi. Yeteneğini bilmeden sana yardım edemem sonuçta." Bunu nasıl anlatabileceğimi düşündüm. Hektor da ciddi bir tavır alıp beni dinlemeye başladı. "Şey, ben henüz gücümün tam sınırlarını keşfetmedim ama şimşeğe dönüşebiliyorum veya şimşek hızında hareket edebiliyorum. Nasıl anlatsam..." Gücümü kazandığımda ölen 6 tane melez çocuğu düşündüm. Yutkunup sözüme devam ettim. "Gücümü Siren Körfezi'nde kazandım. Hayatımı kurtardı. Tam denize atlayacakken içgüdülerimi kullanarak şimşeğe dönüştüm. Şimşek hızına dönüşmeyi de genelde düellolarda kullanıyorum. Birçok kere ölümden döndüm bu yeteneğim sayesinde. "

Marcus'un yeteneği gayet iyi bir yetenekti. Tam bir Zeus çocuğuna yakışan bir yetenek. Ona döndüm ve konuşmaya başladım. "Yeteneğin gerçekten de çok iyi Marcus. Bu yeteneğini geliştirmek için ilk olarak bir teknik deneyeceğiz. Ardından yağmurlu havalarda şimşek olup saklanabilirsin veya bu tarz şeyler yapabilirsin. Oralarda sana ben yardımcı olamam fakat gelişmen için sana yardımcı olabilirim. Yeteneğini iyi kullanabilmek için tek yapman gereken şimşeğe dönüşürken etraftaki elektriği, elektronları düşünmek ve onları hissetmek dönüşümünü kolaylaştıracaktır. Haydi, bir dene bakalım" Sözlerimi bitirdim ve MArcus'u izlemeye başladım.

"Yeteneğin gerçekten de çok iyi Marcus. Bu yeteneğini geliştirmek için ilk olarak bir teknik deneyeceğiz. Ardından yağmurlu havalarda şimşek olup saklanabilirsin veya bu tarz şeyler yapabilirsin. Oralarda sana ben yardımcı olamam fakat gelişmen için sana yardımcı olabilirim. Yeteneğini iyi kullanabilmek için tek yapman gereken şimşeğe dönüşürken etraftaki elektriği, elektronları düşünmek ve onları hissetmek dönüşümünü kolaylaştıracaktır. Haydi, bir dene bakalım"] dedi Hektor. Beni izlemeye başladı ve ben de konsantre oldum. Şimşekleri ve elektronları düşündüm. Şimşekle bir olduğumu hayal ettim ve ağzıma metalik bir tat geldikten sonra şimşek olarak patladım. Ancak küçük bir şimşek yaratmıştım. "İşte rezillik başlıyor." diye mırıldandım kendi kendime. Hektor sorunumu anlamış gibi bakıyordu bana. "Açık alanda, fırtınalı ve bulutlu havalarda büyük şimşeklere dönüşebiliyorum ama her zaman olmuyor. Ve zayıf bir şimşek olduğumda hem bir işe yaramıyor hem de boşuna yoruluyorum. Benim de kendimi geliştirmek istediğim nokta buydu zaten. Nasıl daha güçlü şimşeklere dönüşebilirim?"

Marcus'Un sorunu aşılamayacak bir sorun değildi. Belli bir süre düşündükten sonra çözümü buldum ve konuşmaya başladım. "Yeteneğin şimşeğe dönüşmek. Şimşek ise elektronlara sahiptir. Eh, havada daima elektron vardır. Yani istediğin zaman havadaki elektronları toplayıp istediğin büyüklükte şimşeğe dönüşebilirsin. Şimdi diyeceksin "havadaki elektronları nasıl toplayacağım" hemen söyleyim; ağzını aç ve içine havayı çek. Her hava çekişinde de gelen elektronları ve bunların miktarını düşün. Böylelikle büyük bir şimşeğe dönüşebilirsin." Sözlerim bittiğinde Marcus'un düşünmesi için zaman verdim ve beklemeye başladım.

"Yeteneğin şimşeğe dönüşmek. Şimşek ise elektronlara sahiptir. Eh, havada daima elektron vardır. Yani istediğin zaman havadaki elektronları toplayıp istediğin büyüklükte şimşeğe dönüşebilirsin. Şimdi diyeceksin "havadaki elektronları nasıl toplayacağım" hemen söyleyim; ağzını aç ve içine havayı çek. Her hava çekişinde de gelen elektronları ve bunların miktarını düşün. Böylelikle büyük bir şimşeğe dönüşebilirsin." Düşünüyordum, bu benim aklıma nasıl gelmemişti ki? Şimşeğe dönüşürken her zaman nefesimi tutmuştum. Derin nefes alırken şimşeğe dönüşmeyi hiç denememiştim. Buraya gelmek gerçekten bana çok şeyler katmıştı. Hektor'a kısa bir bakış atıp gülümsedim ve derin bir nefes aldıktan sonra şimşek olarak patladım. Bu şimşek diğerine göre daha büyük ve güçlüydü. Bunu Hektor da anlamış olacak ki bana bakıp gülümsedi. "Vay canına, bu gerçekten iyiydi. Peki her zaman işe yarar mı bu? Yani çok yüksek yerlerde veya deniz seviyesinde daha zor mu olacak şimşeğe dönüşmelerim." Hektor sakalını sıvazladı ve düşünmeye başladı.

"Yok, bir farklılık olacağını sanmam fakat tabii ki su içinde şimşeğe dönüşmen daha zor olacaktır fakat kendi kendine yapacağın bir kaç pratik ile bunu aşarsın. Eh, yeteneğinle ilgili her şeyi hallettiğimize göre sana iyi haberi vermekten onu duyarım. Tebrikler, mezun oldun!" ELimde oluşturduğum diplomayı Marcus'a uzattım ve belli bir süre konuştuktan sonra vedalaştık. O kamp merkezine doğru ilerledi ben de sınıftaki diğer öğrencileri le ilgilenmeye başladım.