Marcus Leon Golden

Sabah kalktığımda daha üstümü değiştirmeden pencereden baktım.Dışarıda bir koşuşturmaca vardı.Melez Kampı'nda neredeyse herkes bir eğitimi alıyordu.Hatta birden çok eğitim alanlarda vardı.Bende biraz daha kılıç kullanmayı öğrenmeliydim.Aslında annem bu konuya çok önem veriyordu.Hatırlıyorum da küçükken tiyatro öğretmeni sıfatıyla insanlar gelip bana kılıç kullanmayı gösteriyorlardı.Yani 7 yaşından beri kılıcı - adam öldürmek için olmasa da- kullanıyordum.Dersliklere geldiğimde herkes birşeylerle uğraşıyordum.Ya tahtadan kuklalarda yada birbirleriyle kılıç talimi yapan melezlerle dolup taşmıştı derslik.Dersliğe çekingen adımlarla girdim ve kısık bir sesle "Hey , kılıç eğitimi almak için gelmiştim.Eğitmen nerede acaba ?" diye sordum.Herkesin bana dönüp güleceğini sanıyordum fakat kimse kafasını bile kımıldatmamıştı.Yalnızca Sat bana doğru geliyordu.İçimden "Oh ne güzel , şimdi birkaç aylık dalga geçme konusu hazır." dedim.Fakat yanıma geldiğinde hiçte dalgacı olmayan bir sesle "Selam Roc.Hadi başlayalım." dedi.Tabii bunu der demez hemen eğlenceyi bir kenara bıraktım.Çünkü bu çok ciddi bir konuydu.Belki de hayatımın buna bağlı olduğu bir konu.

Roc geldiğinde ona ciddi görünmeye çalıştım çünkü sonuçta bu bir dersti. Onun ellerine baktım ve hangi kılıcı daha iyi kullanabileceğini tarttım. Tamam, yapılıydı ama daha yeni başlıyorduk dersimize bu yüzden önce hafif bir bronz kılıç ideal olacaktı. Eline hafif kılıcı tutuşturduğumda bana Bu mu? dercesine baktı ama onu umursamayarak kendi kılıcımla da beraber nasıl tutulacağını gösterdim. "Bak Roc, kılıcını sağ elinde tutarken sol ayağın önde olsun. Bacaklarını asla kırma. Hep rakibine bak." dedim ve duruşu gösterdim. Rocce bir süre bana baktı, anlayıp anlamadığı kontrol etmek için ona yaptırtacaktım. "Sıra sende. Bana duruşu göster." dedikten sonra gülümsedim ve duruşunu göstermesi için onu bekledim.

Sat ve ben hiç olmadığımız kadar ciddiydik.Eh bunu her zaman başardığım söylenemezdi.Sat teknikleri gösterirken arada bir gülümsemeye başlıyordum.Bana "Bak Roc, kılıcını sağ elinde tutarken sol ayağın önde olsun. Bacaklarını asla kırma. Hep rakibine bak." dedi.Bingo ! İşte bu iyiydi.Dikkatle Sat'i izliyordum.Evet Sat'in bana öğreteceği çok şey vardı.Ama en azından başka biri yerine onun öğretmesi daha iyiydi.Sonuçta kuzendik ve beraber Güneş Arabası'nı kullanmıştık.Herkesten çok onun sözlerine önem verirdim.Dikkatle dinliyordum Sat'i ve sonra duruşu benim yapmamı istedi.Çok yavaş davranıyordum.Yani orada düşüp kendimi rezil edemezdim ! Dikkatle beni izlemeye başladı ve bu da işleri yapmamı daha da zorlaştırıyordu.Sonunda duruşu başarıyla gerçekleştirdim ve elimi havaya kaldırdım.Bingo ! İşte bunu yapacaktım.Bir sonraki komut için Sat'e bakmaya başladım.O da sanki düşünüyor gibiydi.

Rocce duruşu başarıyla yapmıştı. Şimdi ise sol eli deneyecektik; çünkü bir kılıç kullanıcısının her iki elini de rahatlıkla kullanması gerekirdi. İster sağlak olsun, ister solak; diğer elini kılıçta kullanamayan meleze kılıç kullanıcısı denemezdi. Rocce'ye bakarak dersi anlatmaya devam ettim. "Şimdi Roc, kılıcı sol elinle tutacaksın. Bu sefer de sol elin önde olsun, sağ ayağın önde olsun. Aynı şekilde, hep rakibine bakacaksın." dedim ve duruşu gösterdikten sonra pası Roc'a verdim. Bu sefer de yapması kolay olacaktı, diğerini başaran bunu da yapabilirdi. Biraz tökezleyebilirdi eğer sağlaksa. Fakat tutuşta o kadar zor bir şey yoktu. "Hadi bakalım bana sol elinle kılıç tutuşu göster." dedikten sonra gülümseyerek izlemeye başladım.

"Şimdi Roc, kılıcı sol elinle tutacaksın. Bu sefer de sol elin önde olsun, sağ ayağın önde olsun. Aynı şekilde, hep rakibine bakacaksın." dedi Sat.Söylediklerini can kulağıyla dinliyordum.Bana duruşu gösterdi ve aynısını benden yapmamı istedi.Gözlerimi devirdim çünkü neredeyse hiçbir şeyi sol elle yapmazdım.Fakat denedim.İlkinde başarısız oldum.Yani sol elimle kılıç tutup sağ ayağımı ileri atacağıma yine sol ayağımı ileri atmıştım.Sat'in bana güleceğini sanmıştım fakat yüzündeki tek kas bile oynamadı.Endişelenmedim desem yalan olurdu.Normalde çok neşeli olan Sat şimdi çok ciddiydi.Ama kendime kızdım.Bu kötü birşey değildi ki ! Hemen onun dediğini yapmaya çalıştım.Gerekli ciddiyeti sağladım ve Bingo ! İşte yapmıştım.Gülümsemeye başladım ve sonunda onun da yüzünde küçükte olsa bi gülümseme belirdi.Sonraki talimatını beklerken hep alıştırma yapıyordum.

Gayet güzel ilerliyorduk doğrusu. Yavaş ama sindire sindire. Kılıç tutuşunu bitirmiştik, sırada kılıcı hareketli bir şekilde sallamaya gelmişti. Böyle sindire sindire gidersek daha kısa sürede bitirmiş olacaktık aslında çünkü daha çok şey öğrenme fırsatına sahip oluyordu. Ona döndüm, nasıl sallanacağını gösterecektim. "Kılıcı kullandığın şekilde tutacaksın ve kılıcını sallayarak şuradaki ağaca doğru ilerleyeceksin." dedim ve göstererek kılıca doğru ilerledim. "Ağacı rakibin olarak düşün ve saldır. Dikkat et de kesme." dedikten sonra ona yapılması gerekenleri gösterdikten sonra sırayı Roc'a verdim ve beklemeye başladım.

İlk hareketleri başarmıştım ve şimdi işin daha teknik yönüne inmem gerekiyordu.Satellite kılıcı tutup ağaca doğru ilerledi.Bingo ! Aynısını benim de yapmamı isteyecekti. "Kılıcı kullandığın şekilde tutacaksın ve kılıcını sallayarak şuradaki ağaca doğru ilerleyeceksin.Ağacı rakibin olarak düşün ve saldır. Dikkat et de kesme." dedi.Ağacı doğru Satellite'nin gösterdiği pozisyonda ilerledim.Ağacın yanındaydım ve ağaca seri seri sert ve kararlı darbeler indirmeye başladım.Sanırım bunu da başarmıştım.Ah ! Yoksa başaramamış mıydım ? Göz ucuya Satellite'ye baktım ve yeni vereceği komutu bekliyordum.

Rocce başarmıştı ama korkak gözlerle bana bakıyordu. Gülümsedim. "Hadi hadi becerdin." dedikten sonra gülümsedim ve bir sonraki adıma geçmek için uygun bir zaman olduğuna kanaat getirdim. Sırada minik heykelcikleri parçalamak vardı. Bunun için uygun heykeli seçmeliydim, uygun heykeli seçmek için malzeme odasına ilerlemeye başladım. İlerlerken daha kılıç tutmasını bile bilmeyen çaylakların çabalarını izleyip, gülümsedim. Tabi onlar da eğitilecek ve daha sonra belki bizden de daha başarılı olacaklardı, kim bilir. Malzeme odasına vardığımda Rocce'ye her zamankinden biraz daha farklı bir heykelcik götürmeye karar vererek bronzdan yapılmış olan mantikoru seçtim ve Rocce'nin önüne koydum. Gülümsedim. "Evet Rocce, kafasını uçur." dedikten sonra kısa bir süre kıkırdadım ve ardından Rocce'yi izlemeye başladım. Başarması umuduyla.

Son yaptığım hamleler beni korkutmuştu. Zaten başaramamaktan her zaman korkmuşumdur. Tedirgin gözlerle Sat'e bakınca beni yumuşatmak için Hadi hadi becerdin." dedi. İtiraf etmeliyim ki biraz sakinlemiştim. Sat biraz düşünüp depoya girdi. Sadece ayak seslerini duyabiliyordum. Ne yapacağımı şimdiden çok merak ediyordum fakat kendime güvenmem gerekiyordu. Eğitimin ilk şartı buydu. Sat geri geldiğinde yanında bronzdan bir mantikor heykeli vardı. Heykeli biraz daha ileriye koyup "Evet Leo , uçur kafasını." dedi. Bana güveniyordu Sat , benim de kendime güvenmem gerekiyordu. Kılıcı alıp mantikora doğru ilerledim. "Çok zor olmasa gerek." diye düşündüm içimden. Mantikora yaklaşıp kılıcımı savurmaya başladım. Boynunu hedef alıyordum kılıcımla darbeler yaparken. Son olarakta kılıcımı kaldırıp bütün gücümle mantikorun boynuna indirdim. İşte bu ! Mantikorun boynu kopmuştu. Sat'e baktığımda düşünceli gibiydi. Kılıcımı indirdim ve onun bir sonraki talimatını beklemeye başladım. Başaramama gibi bir şansım yoktu. Ben bir melezdim ve hayatta kalmak için kılıç kullanmam gerekiyordu.

Leo gayet güzel bir şekilde mantikorun kafasını uçurmuştu. Sırada benimle düello vardı. Hazırlanmak üzere ilerlemeye başladım. Malzeme odasından ikimize de birer dövüş kılıcı getirecektim, böylece ikimiz de çalışma kılıçlarından kurtulup gerçek bir düello ortamındaymışcasına kılıçlarımızı çarpıştırabilecektik. Malzeme odasına girdim ve bakındım. Sanırım Leo'ya daha büyük bir kılıç vermeliydim, sonuçta o bir erkekti. Biraz daha bakındıktan sonra büyük ve güzel bir kılıç seçtim, kendime de elime uygun bir kılıç aldıktan sonra Leo'nun yanına doğru ilerlemeye başladım. Oraya vardığımda kenardaki bir bezle kılıçları sildikten sonra Leo'ya döndüm. "Sırada benimle düello var Zeus oğlu." dedim kaşlarımı kaldırarak ve meydan okuyormuşcasına. "Yanlışın olursa söylerim ki pek sanmıyorum. Haydi o zaman düello başlasın." Kılıcımla beraber geri geri ilerlemeye başladım, ilk hamlenin ondan gelmesini bekliyordum. Etrafa baktım, Leo'yu mezun etmek için güzel bir havaydı. (!)

Sat'e baktığım zaman hafifçe kafa salladı ve yine depoya girdi. Zeus aşkına ! Depodan acaba ne getirecekti. Gerçekten çok merak ediyordum. Birkaç dakika boyunca depoda kaldı ve benim merakım giderek artıyordu. Dışarı çıktığında elinde bir tane küçük bir tane de diğerine göre daha büyük bir kılıç vardı. Büyük olanı bana verdi ve korktuğum şeyi duyuyordum işte. "Sırada benimle düello var Zeus oğlu. Yanlışın olursa söylerim ki pek sanmıyorum. Haydi o zaman düello başlasın." Bana bir anda saldıracağını düşündüm fakat öyle olmadı. Bu gerçek bir düelloydu ve benden saldırmamı istiyordu. O zaman ona istediğini verecektim. Yüksek sesli bir savaş narası attım ve Sat'in üzerine saldırdım. Ondan daha uzun ve kalıplıydım. Üstüne üstlük ben bir erkektim ama Sat çok ustalıkla kullanıyordu kılıcı. Aslında oldukça güzel idare ediyordum. Kılıcı Sat'in gövdesine savuruyordum ve o da karşılıyordu. Arada o da saldırıyordu fakat ölümcül bir hata yaptım. Kılıcımı bütün gücümle ve dengesiz bir şekilde Sat'e savurdum. O da anında kenara çekildi ve kılıcın kabzasıyla sırtıma çok sert bir darbe geçirdi. Aslında İnsan Deşen Lit'ten yediğim tekmenin yanında bu vuruş karınca ısırığı gibi kalıyordu ama yine de çok canım yanmıştı. Sat kılıcı boğazıma dayadı ve "Ders bir Zeus oğlu ! Dengeni asla kaybetmeyeceksin !"

Bir süre daha düellomuz devam etti. O bana saldırdıkça ben onun hamlelerini kesiyordum, düello da böylece uzayıp gidiyordu. Bir süre sonra buna devam etmeme kararı aldım, birkaç kez daha kılıç salladıktan sonra kendi kılıcımı yere attım ve Marcus'un yanına giderek elini havaya kaldırdım. "Tebrikler Zeus oğlu." dedim kaybetmişcesine ama aslında kaybetmemiştim tabi ki de, sadece Marcus sabırsız bir öğrenciydi ve düello aralarında onu mezun etmem için fısıldayıp duruyordu. Ben de bunun üzerine ikinci seviye dersliğine geleceğini umut ederek kılıcımı yere atmıştım. Marcus orada dururken az önce yere attığım kılıcı alıp kaldırdım ve Marcus'un yanına giderek elini sıktım. "Tebrikler Zeus oğlu Marcus, seni kılıç dersinden mezun ediyorum." dedim gülümseyerek. Ardından etraftaki melezlerin kısa bir alkışından sonra Marcus da, ben de kulübelerimize doğru beraber ilerlemeye başladık. Bugün bir melezi daha mezun etmiştim, yeni nesiller gerçekten çok hızlıydı. Fazla hız onlara zarar mı getiriyordu yarar mı bilemeyecektim ama ben doğru bildiğimi yapıyordum.