Yeni görüntü

Kampa geldiğim ilk günden beri aynı silahı kullanıyordum ve bundan hiç şikayetçi değilim. Yine de kılıcımın biraz düzeltilmeye ihtiyacı olduğu kesindi. Bunu çok iyi biliyordum. Eh, aslında şaşılacak bir durumda değildi. Ne de olsa geldiğim zamandan beri rahat durmamış ve sürekli canavarlarla çok iç içe olmuştum. Şimdi de biraz kılıcımın düzeltilmeye ihtiyacı vardı. Gülümsedim ve kolyemi boynuma takarak kulübeden çıktım. Gideceğim yer çok belliydi, cephanelik. Orada kılıcımı düzeltecek birilerinin olmasını çok istiyordum açıkçası. Zaten zamanım kısıtlıydı daha da fazla zaman harcamak istemiyordum. Kısa bir süre ilerledikten sonra cephaneliği bularak içeri girdim. Buraya daha önce hiç gelmemiştim ve içerisini görünce gözlerim büyüdü. Kılıçlar, yaylar, hatta kolye ve bilekliklerde vardı. Tabi bunların takıdan çok kılıç olduğunu herkes biliyordu ama görüntüleri müthişti. Bir süre kılıçları inceledikten sonra kolyelere yöneldim. Kolyeyi elime alarak "Kılıç." dedim sessizce ama hiçbir şey olmadı. Şaşırarak birkaç kere daha tekrarladım ama yine bir şey olmamıştı. "Onlar kişiye özeldir, o kişinin sesi olmadan açılmaz." dedi arkamdan gelen ve yerimden sıçramama neden olan ses. Döndüğümde tanımadığım ama Hephaistos çocuğu olduğunu tahmin ettiğim bir kız karşımda duruyordu. Birden rahat bir nefes aldım ve "Anladım." dedim ve gülümsedim. Tıpkı benim kılıcım gibiydi. "Siz ne istemiştiniz?" diye sordu kız ve o an aklıma neden geldiğim tam olarak geldi. Yeni bir kılıç istemiyordum ki ben, sadece kılıcımı düzelttircektim. "Kılıcımı biraz daha keskin yapar mısınız?" diye sordum. Kız başını tamam anlamında sallasa da bana şaşkınca bakıyordu. Ortada kılıcımın olmadığını fark edince gülümseyetek kolyemi tuttum ve kılıç diye fısıldadım. Sonunda kolyem kılıca dönüşünce kız kılıcımı aldı ve düzeltmeye başladı. Evet, ben olsam bunu asla yapamazdım ve o kızın yaptığı şu an bana çok tuhaf geliyordu. Yine de sesimi çıkartmadan beklemeyi tercih ettim.Sonunda kız kılıcımı uzatarak "Al bakalım. Kılıcın çok güzel ama onu biraz daha düzgün kullan." dedi. Kılıcımın yeni haline bakarak gülümsedim ve kolyeye çevirip tekrar boynuma taktıktan sonra cephanelikten çıkmadan önce kıza dönerek "Teşekkürler, canavarlarla savaşırken pek bunu düşünmüyorum ama daha dikkatli kullanmaya çalışacağım." dedim. Kız bunun üzerine gülmeye başlayınca bende güldüm ve mutlu bir şekilde cephanelikten ayrıldım.