Yeni Arkadaş. (2)

Candy'e ''Hadi gidelim.'' dedim.Sessizce tarlalra doğtu ilerledik.İkimizde de yakalanma korkusu vardı ama ben yine de eğleniyordum.Candy için aynısı söylenemezdi.Korktuğu çok belliydi.Ona cesaret vermek için ''Az kaldı,gel hadi.'' dedim.Üzümlerin yanına vardığımızda kimse bizi görmemişti.Aceleyle yanımda getirdiğim sepeti aldım ve üzümleri tek tek koparım içine koydum.Candy de yavaş yavaş toplayıp,topladıklarını sepete atıyordu.Candy ''Bence bu kadar yeter bize.'' dedi.Ona gülmemek için kendimi zor tuttum.''Tamam.Biraz daha toplayalım gideriz.'' dedim ve üzümleri toplamaya devam ettim.Yeteri miktarda topladııktan sonra ''Tamam,gidelim.'' dedim.Candy biraz da olsa rahatlamıştı.Elime sepeti alıp ilerleyeceğim zaman arkadan sesler geldiğini duydum.Candy de benimle aynı anda o yöne döndü.Candy'nin yanına gidip sessizce ''Şu ağacın arkasına saklanalım.'' dedim.Yakındaki ağacın arkasına geçtik ve beklemeye başladık.

Ağacın arkasına gidince üzümlere saldırdım resmen. Bu üzümlerin neden yasak olduğunu şimdi şimdi anlıyordum. O kadar güzellerdi ki. Her tane de yüzüm gevşiyordu. Arkamız da duran kimse artık unutmuştum. Gözlerimi yumup üzümlerin tadını çıkarmak ile meşkuldüm.

Ama yinede merak edip kafamı ağacın kalın gövdesinden çıkarıp arkamıza baktım. Gördüğüm kişiden dolayı ağzımdaki üzüm tanesi düştü. Ash beni dürttüp ''Kimmiş?'' dedi kısık sesle. Gördüğüm melez bir Dionysos çocuğuydu. Babasının tarlasına girdiğimizi gördüyse eğer bu ceza demekti.

Ash benden cevap alamayınca kendiside arkasına döndü. Sonra gözleri pörtlemiş olarak bna döndü. ''İspikçi şarapçılar'' dedi sadece, ne yapacağımı bilemeden önümde duran sepetten bir sakımdan üzüm koparıp ağzıma attım.

Tarlaya gelenler Dionysos çocuklarıydı.Tam bakamamıştım ama galiba Kevin ve Dante'ydi.Henüz bizi görmemişlerdi ama yakalanmamız an meselesiydi.Candy bu durumdaykan bile üzüm yiyordu.Biraz önceki korkak halinden eser yoktu.Kendinden geçmiş gibiydi.Tek başıma onlardan nasıl kaçacağımızı düşünmeye başladım.Aslında onlardan korkmuyordum ama çok ispiyoncu olduklarını biliyordum.Kaçmanın bir yolunu bulmalıydım.Ben düşünürken onlar da bağdan üzüm toplamaya başladılar.Aynı zamanda birbirleriyle şakalaşıyorlardı.Candy üzümleri yerken biraz fazla ses çıkarıyordu.''Biraz sessiz ol,yakalanmamız an meselesi.'' dedim ve Candy'i susturmaya çalıştım.Galiba Kevin sesimizi duymuştu.Hızlıca arkasına döndü ve etrafına bakmaya başladı.Bizi farketmemesi için nefesimi bile tutmuştum.Kevin'in bizi duyduğunu farkedince Candy de kendine geldi.''Kim var orda?!'' diye bağırdı Kevin.Candy'e sessizce ''Üç deyince sen koşmaya başla.Arkana bile bakma.Ben arkandan geleceğim.'' dedim.''Bir,iki,üç!!'' dedim ve Candy koşmaya başladı.Ben de saklandığım ağacın arkasından çıktım ve Kevin' ''Merhaba!'' dedim.Kevin'in sinirlendiği yüz ifadesinden belliydi.Daha fazla uzatmadım ve arkama bile bakmadan koşmaya başladım.Kevin arkamdan kovalamaya başladı ama ben arayı açmıştım.Candy'nin durduğu yere kadar koştum.Artık bizi takip etmiyorlardı.Nefes nefese Candy'e baktım.Hiçbir şey olmamış gibi sırıttım ve ''Hadi,bunları yiyecek güzel bir yer biliyorum.'' dedim ve kolundan tutup peşimden sürükledim.