Kampa geldiğimde benim Hermes çocuğu olduğumu söylediler. Kardeşlerimi tanımak için can atıyordum. Acaba kaç tane kardeşim vardı? Babam çok çalışmış mıydı
Çaylak olduğum için pek de becerim yoktu. Ama çalıştıkça belki de kulübemin hatta Olimpos'un en iyisi olabilirdim. Kulübeme doğru emin adımlarla yürüdüm. Kapıyı çaldım ve açıldı. Kapıyı turuncu saçlı bir kız açmıştı. Gerçekten çok güzeldi. Birden gözlerim kamaştı. Böyle bir kardeşim olduğu için çok şanslıydım.
Bana güler bir yüzle
"Sen Fenix olmalısın?" dedi. Ben de
"Evet o benim." dedim heyecanlı bir şekilde.
"Peki ya sen?" "Aa kendi ismimi söylemedim. Ben Ayleyda. Tanıştığımıza memnun oldum kardeşim.". Beni içeri davet etti. Ben de girdim tabii hemen. Kardeşlerim çok iyi insanlardı. Onlara hemen kanım ısındı. Hepsiyle macera yaşamak istiyordum. Ama maalesef daha çaylaktım. Herkesle tanıştıktan sonra Ayleyda bana babam hakkında bildiklerini anlatmaya başladı...